Ngbaka (ludzie)

Ngbaka

Znaczące populacje według regionu
Ogół populacji 400 000.
Inny
Języki języki ngbaka

Ngbaka są populacja Afryki Środkowej . Jest to jedna z głównych grup zainstalowanych między rzeką Oubangui a środkiem rzeki Kongo , w północno-zachodniej części Demokratycznej Republiki Konga . Należą do dużej grupy etnicznej Bangalas .

Etnonimia

W zależności od źródeł i kontekstu obserwuje się następujące formy: Bouaka, Bwaka, Gbaka, Gmbwaga, Gwaka, Limba, Ma'ba, Mbacca, Mbaka, Minangende, Nbaka, Ngabaka, Ngbaka-Ma'bo, Ngbakas.

Historia

Uprawiali cięcie i palenie , polowanie i łowienie ryb, poprzedzone składaniem ofiar przodkom. Do początku XX th  century one osłonięte za fortyfikacji.

Populacja

Ich liczbę szacuje się na 400 000. Ngbaka pozostają przede wszystkim rolnikami. Wśród ich najbliższych sąsiadów są Ngbandi , Ngombe , Ngata , Budja i Loï .

Kultura

Ngbaka produkują maski ( dagara ) noszone podczas ceremonii inicjacji ( gaza lub ganza ). Twarze są owalne, wklęsłe, z wydłużonym trójkątnym nosem i bruzdami na czole lub skroniach, często pokryte kaolinem .

Ich posągi mogą być wysokie, rzeźbione w parach. Posągi fetyszy antropomorficznych lub zoomorficznych są mniejsze, czasem pokryte czerwonymi pigmentami .

Inne godne uwagi osiągnięcia to antropomorficzne piszczałki, a także instrumenty muzyczne , takie jak harfy cefalomorficzne czy duże bębny szczelinowe, przypominające bawoły czy antylopy .

Gospodarka

Gospodarka Ngbaka opiera się głównie na łowiectwie i rybołówstwie , przy czym mężczyźni zajmują się głównie polowaniami i pułapkami, a kobiety zbierają się i łowią ryby. Istnieje również rolnictwo na własne potrzeby prowadzone przez kobiety.


Uwagi i referencje

  1. Jean-Baptiste Bacquart, L'Art tribal d'Afrique noire , Thames & Hudson, 2010 (wydanie oryginalne w języku angielskim 1998), s. 136-137 ( ISBN  978-2878113549 )
  2. Źródło RAMEAU , BnF [1]
  3. Jacques Kerchache , Jean-Louis Paudrat, Lucien Stéphan i Françoise Stoullig-Marin, „Ngbaka, Ngbandi and Ngombe”, w L'Art africaine , Citadelles & Mazenod, Paryż, 2008 (wydanie poprawione i rozszerzone), str. 547-548
  4. Muzeum Quai Branly
  5. Muzeum Brooklyńskie
  6. Królewskie Muzeum Afryki Środkowej
  7. Muzeum Etnologiczne w Berlinie
  8. Simha Arom , Przybornik etnomuzykologa , Les Presses de l'Université de Montréal, 2007, 420  pkt. ( ISBN  978-2-7606-2070-4 i 2-7606-2070-0 ) , s.26

Zobacz również

Bibliografia

Filmografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne