Transilien

Linia R obsługuje południowy wschód regionu Île-de-France z kilkoma odgałęzieniami. Łączy Paryż-Gare-de-Lyon z Montereau ( Seine-et-Marne ) i Montargis ( Loiret ).

W ciągu dnia roboczego przewozi około 45 000 podróżnych . Większość linii znajduje się w Île-de-France , a więc w obszarze Île-de-France Mobilités, ale koniec oddziału Montargis znajduje się poza regionem, w Loiret , w regionie Centralnym – Val de Loire .

Ruch liniowy zapewniają pociągi typu Z 5600 , Z 20500 i Z 57000 (Regio 2N), utrzymywane w warsztatach Technicentre de Paris-Sud-Est zlokalizowanych w Villeneuve-Saint-Georges , w Val-de-Marne .

Linia U to linia styczna obsługująca zachód regionu Ile- de- France od La Défense . Łączy dzielnicę biznesową ze stacją La Verrière , nie obsługując Paryża .

W każdy dzień powszedni przewozi 50 000 podróżnych.

Ruch liniowy zapewniają pociągi typu Z 8800 , utrzymywane w warsztatach utrzymania ruchu Trappes oraz w Paris-Rive-Gauche Technicentre w Trappes .

Linia T4 to linia tramwajowo-pociągowa , oddana do użytku20 listopada 2006między Aulnay-sous-Bois i Bondy w departamencie Seine-Saint-Denis w inle-de-France .

Jest to wynikiem transformacji i podwójnej pełnej realizacji toru na linii Eggcups, który został otwarty w1875, który pożycza przez cały czas trwania kursu. Tym samym stała się pierwszą francuską linią tramwajowo-kolejową, koncepcja, która nabierze pełnego znaczenia, gdy zostanie przedłużona w trybie tramwajowym na drogach miejskich.

Przewozy zapewniają U 25500 pociągów zbudowanych przez firmę Siemens pod Avanto nazwy (dziewięć trakcyjne wykorzystywane w celu zapewnienia funkcjonowania komercyjnej linii, cztery i dwa w rezerwie w konserwacji), utrzymana w Technicentre warsztaty. Paris-Est usytuowany w Noisy- le-Sec w Seine-Saint-Denis , odnowiony z okazji powstania RER E .

Linia T11 Express to styczna linia tramwajowo-kolejowa w całości na własnym terenie, częściowo oddana do użytku w1 st lipiec wykupu w 2017 rmiędzy stacjami Épinay-sur-Seine i Le Bourget , w departamencie Seine-Saint-Denis w Île-de-France .

Do 2027 r. linia powinna łączyć stacje Noisy-le-Sec i Sartrouville, a następnie obsługiwać 14 stacji o łącznej długości 28  km .

Ruch liniowy zapewniają składy pociągów U 53600 zbudowane przez Alstom , utrzymywane w warsztatach Technicentre de Paris-Est, zlokalizowanych w Noisy-le-Sec w Seine-Saint-Denis .

Tabor

Tabor wykorzystywany w Transilien jest wynikiem długiej ewolucji taboru podmiejskiego.

W 1 st styczeń 1991flota liczy 3430 skrzyń tworzących głównie składy samobieżne, ale także ciągnione składy trakcyjne obejmujące 400 wagonów typu RIB, 250 RIB/RIO oraz 589 VB 2N , ze średnią wieku 13,8 lat. Masowa dostawa piętrowych wagonów Z 20500 umożliwiła skompletowanie floty kilku linii i umorzenie starego sprzętu, takiego jak Z 5100 oraz zainicjowanie anulowania wagonów RIB z lat 60. XX wieku . Na otwarcie RER E w 1999 r. dostarczono 53 składy pociągów Z 22500 , estetycznie podobne do MI 2N Altéo z RATP, co umożliwiło całkowitą reformę składów pociągów RIB 60.

Ostateczna ewolucja, pięćdziesiąt cztery składy Z 20900 , nowocześniejsze i wygodniejsze niż Z 20500, z którego się wywodzą, były dostarczane w latach 2001-2004. Umożliwiają one wyeliminowanie stali nierdzewnej Z 5300 z RER C i zainicjowanie odwołania najstarszego Z 6100 sieci Północnej ( linie Transilien H i Transilien K ). W latach 2004-2009 zmodernizowano kilka urządzeń, ale nie zrealizowano dostaw nowego wyposażenia pasażerskiego.

16 stycznia 2002 r., podczas ceremonii w Gare de l'Est , prezes SNCF Louis Gallois , prefekt regionu Île-de-France Jean-Pierre Duport oraz przewodniczący rady regionalnej Jean-Paul Huchon prezentują barwy informacyjne z Transilien . Konstrukcja wykorzystywane do rehabilitacji i jej odmłodzenie parku została przeprowadzona przez dwie agencje zewnętrzne na podstawie umów podpisanych wPaździernik 2000, RCP Design Global w zakresie projektowania zewnętrznego i oznakowania wewnętrznego, Avant Première w zakresie wyposażenia wnętrz. Wszystkie pojazdy otrzymały nowe niebiesko-szare malowanie Transilien z kolorowymi panelami, które podkreślają drzwi i elementy wewnętrzne. Całość została pokryta powłoką antygraffiti w celu ograniczenia skutków wandalizmu . Te pociągi wyposażone są w nowej ergonomicznej konstrukcji siedzeń, z pojedynczych siedzeń zastąpienie tradycyjnych ławek. Pokryte są tkaniną antywandalową w kolorze niebieskim, żółtym i czerwonym. Zmodyfikowano komunikację między wagonami i drzwi, aby poprawić rozmieszczenie pasażerów w pociągach.

• Wnętrze po remoncie RIB .
• Górny pokój odnowionego VB 2N .
• Klatka schodowa wewnątrz po remoncie VB 2N .
• Nowe malowanie na VB 2N .

W 2021 r. tabor wykorzystywany na potrzeby usługi Transilien składał się z niejednorodnej jedno- lub dwupoziomowej floty o różnym wieku, datowanej na 1975 r. dla najstarszej.

• 82500  
• BB 7600  
• BB 27300   
• MI 09  
• MI 2N  
• MI 79  
• MI 84  
• U 25500    
• U 53600  
• U 53700  
• VB 2N   
• Z 5600     
• Z 8800     
• Z 20500      
• Z 20900  
• Z 22500  
• Z 50 000        
• Z 57000     

Starzenie się floty, z maszynami mającymi ponad czterdzieści lat na niektórych liniach, prowadzi do wzrostu liczby incydentów operacyjnych z powodu awarii i rosnącego niezadowolenia wśród użytkowników i lokalnych urzędników. W związku z tym w 2006 r. zaplanowano poważną wymianę części tej floty z udziałem finansowym STIF:

Sześćdziesiąt siedem lokomotyw elektrycznych Prima (o numerach 27300) zostało zamówionych i dostarczonych w ostatnich latach (12 w 2006 r., 25 w 2007 r., 24 w 2008 r., 4 w 2009 r. i 2 w 2010 r.). Lokomotywy te zastępują stare lokomotywy BB 8500 , BB 17000 i BB 25500 , szczególnie niewygodne dla maszynistów i coraz częściej ulegające awarii ze względu na starzenie się.

Zostały one rozmieszczone w kolejności na linii Transilien N (24 maszyny dla Paris - Dreux , Paris - Mantes via Plaisir - Grignon , Paris - Rambouillet ), Transilien J (43 maszyny dla Paris-Mantes via Poissy , Paris - Mantes przez Conflans , Paryż - Pontoise - Gisors i Paryż - Argenteuil - Ermont - Eaubonne ). Na trasach do Saint-Lazare maszyny te, dłuższe o pięć metrów, prowadzą do wyeliminowania jednego samochodu, ze względu na niewystarczającą długość peronów. W zamian zastosowanie składów z sześcioma wagonami zamiast siedmiu pozwoli na angażowanie większej liczby pociągów na dwóch poziomach.

Niezadowolenie użytkowników autonomicznych linii trakcyjnych Seine-et-Marne , przewożonych w szczególnie zdezelowanym sprzęcie i podlegających awariom, doprowadziło do zamówienia dwudziestu czterech składów samobieżnych o dużej pojemności lub AGC B 82500 o nazwie „Bi-Bi”. " dla podwójnego trybu podwójnego prądu. Ten nowoczesny sprzęt wyróżnia się tym, że umożliwia jazdę w trybie elektrycznym na zelektryfikowanych odcinkach w pobliżu Paryża oraz w trybie autonomicznym poza nim.

Dwadzieścia cztery B 82500 (Bi-Bi) trakcyjne zostały zamówione zastąpić odwracalne pociągów stal podmiejskich ( RIB ) holowanych przez starych BB 67400 diesla lokomotyw uruchomionych na Transilien P do Provins i La Ferté-Milon  : the Provins liniowych otrzymał jego dziewiętnaście nowych składów pociągów od grudnia 2007 do sierpnia 2008 roku, a linia La Ferté-Milon otrzymała pięć w połowie 2010 roku. RIB-y, które zostały niedawno odnowione (w kolorze Transilien i wyposażeniem wnętrza), wyjechały na połączenie Pontoise – Creil pociągu Transilien H linia , zastępując z 6100 wagonów działa od 1965 roku.

Ale poza tymi lokalnymi rozwiązaniami, planowana jest całkowita odnowa dużej części floty, w celu zreformowania elektrycznych elementów samobieżnych ( Z 6100 , Z 5300 ), a następnie pociągów ciągnionych ze stali nierdzewnej ( RIB ). Nazywany „p'tits-gris” lub „couscoussières” przez użytkowników, którzy ubolewają nad jego zniszczeniem i brakiem komfortu pomimo podjętych remontów. Dlatego STIF zaplanował remont floty, aby w 2016 roku oferować nowe lub całkowicie odnowione pociągi.

W związku z tym ogłoszono przetarg na zamówienie 330 elektrycznych jednostek samobieżnych Z 50000 (obwód paryski). 25 października 2006, SNCF przyznał kanadyjskiej firmie Bombardier pierwszą transzę kontraktu na odnowienie 40% taboru w sieci Transilien. Transza ta odpowiada dostawie 172 samobieżnych składów trakcyjnych w okresie od grudnia 2009 do 2015 roku na kwotę 1,85 miliarda euro. W zależności od konfiguracji pociągi te mogą pomieścić do 911 miejsc. Pierwsze dostarczone składy są przypisane do regionu Paris-Nord, Transilien H , w celu zreformowania jako priorytet Z 6100 , a następnie RIB .

Od 2007 roku dla Z 20500 , 2009 dla Z 5600 i 2010 dla Z 8800 , SNCF remontuje pociągi z rodziny Z 2N , najbardziej reprezentowanej we flocie Transilien.

Renowacja polega na zamontowaniu wyposażenia wnętrza, takiego jak fotele z wbudowanymi podnóżkami, podobnego do RIB / RIO Transilien i nadaniu im malowania niemal identycznego jak w najnowszych Z 20900 . Polega również na usunięciu składanych siedzeń, wewnętrznych przegród wagonu centralnego pociągu, które oddzielają obszary dawnej klasy pierwszej od drugiej. Usunięcie siedzeń pierwszej klasy nieznacznie zwiększa pojemność składów: konfiguracja 3+2 zamiast 2+2. W przeciwieństwie do poprzednich remontów, Z 20500 , Z 5600 i Z 8800 nie otrzymują klimatyzacji , ani nawet wentylacji chłodniczej, jak by sobie tego życzyła większość użytkowników.

Od październik 2010wszystkie wyremontowane obecnie pociągi wyposażone są również w kamery wizualne SIVE i monitoringu wizyjnego . Urządzenie wizualne SIVE pociągu składa się z urządzenia świetlnego wyświetlającego nazwy stacji i kierunek pociągu. Uzupełniają go komunikaty dźwiękowe. Urządzenie to znajduje się na suficie każdego z dwóch peronów, a także na końcach każdego piętra wagonów pociągu. Kamery CCTV umieszczone są nad drzwiami wagonów oraz w podłogach wagonów.

Od grudnia 2010 roku renowacja MI 79 pociągów na RER B są prowadzone na kwotę 275 mln euro, w celu umożliwienia wymiany prewencyjny zmęczonych elementów materialnych, ale także instalację najnowszych urządzeń takich jak wentylacja chłodniczym, odnowienie umeblowania z modyfikacją układu (nowe siedzenia, eliminacja składanych siedzeń, półki bagażowe na ziemi, wzmocnione oświetlenie), montaż kamer.

Ta renowacja pozwoli im również na założenie nowego malowania ze stemplem „STIF”, w kontynuacji tego wybranego dla Ile-de-France . Jednak pociągi będą miały własną tożsamość ze względu na mieszane działanie linii RATP / SNCF, ponieważ na drzwiach znajdą się kolory obu firm: jadeitowy zielony dla RATP i carmillon czerwony dla SNCF.

Pierwszy odnowiony skład pociągu MI 79 został zainaugurowany 6 grudnia 2010 r. i wszedł do służby 7 grudnia.

Od 2011 i to aż 2017The RATP otrzymuje 130 egzemplarzy MI 09 , zmodernizowanej wersji MI 2N Altéo .

Te nowe pociągi mają nowy przód i nowe malowanie RATP - STIF. Jeśli chodzi o wyposażenie pasażerów, wyposażone są w system monitoringu wizyjnego , 19-calowe ekrany LCD (po 2 w każdym dolnym i górnym przedziale) informujące podróżnych o celu podróży, trasach i połączeniach oraz wentylację chłodniczą.

W 2014 roku zostanie dostarczonych pierwszych sześćdziesiąt jednostek, które umożliwią formowanie trzydziestu pociągów w zespołach trakcyjnych w godzinach szczytu, na łączną kwotę 917 milionów euro, z czego 2/3 pokryje RATP, a 1/3 RATP. SZTYWNY. Dostarczane w tempie dwóch składów miesięcznie, oferują o 50% większą pojemność w porównaniu do MI 84, które są odpowiedzialne za wymianę. Obieg handlowy rozpoczął się dnia5 grudnia 2011, w La Défense , w obecności prezydenta republiki Nicolasa Sarkozy'ego . 29 czerwca 2012rada dyrektorów RATP w komunikacie prasowym potwierdza nabycie sześćdziesięciu pozostałych składów pociągów. W 2017 r. linia A kolei RER nie będzie już eksploatowana, z wyjątkiem dwupoziomowych pociągów dwuprądowych ( MI 2N i MI 09 ), co pozwoli na większą elastyczność w zarządzaniu linią.

11 grudnia 2013 r.STIF deklaruje, że zamówił 91 nowych pociągów typu Z 50000 (Ile-de-France) i Z 57000 (Regio 2N).

W 2018 roku firma STIF zdecydowała się wyposażyć swoje przyszłe urządzenia Transilien w klimatyzację, część urządzeń (RER A i część RER B) jest już wyposażona w wentylację chłodniczą.

Personel operacyjny

Pociągi sieciowe są obsługiwane przez maszynistów zakładów zlokalizowanych w czterech regionach SNCF uczestniczących w eksploatacji linii Transilien. Kierowcy niekoniecznie są upoważnieni wyłącznie do prowadzenia pojazdów na linii Transilien. Mogą wykonywać kilka różnych rodzajów misji, mogąc na przykład przejść z Transilien na RER, a nawet na linię Intercités .

Zarządzanie operacyjne liniami Transilien jest realizowane przez agentów z „Centrów Operacyjnych Transilien” (COT). Celem COT jest zapewnienie realizacji planu przewozów liniowych RER, w razie potrzeby poprzez podejmowanie działań mających na celu optymalizację gospodarowania zasobami, zarówno w zakresie wyposażenia (pociągi), jak i personelu (kierowcy itp.), czy to w w normalnej sytuacji lub w sytuacji zaburzonej. Plan transportu wyraża życzenia wyrażone przez STIF, organizatora transportu w Île-de-France w zakresie rozkładów jazdy, obsługi pociągów itp. oraz określa między innymi skład pociągów (krótki lub długi pociąg).

COT zarządza również zakłóceniami, niezależnie od tego, czy są one pochodzenia wewnętrznego SNCF (zepsuty pociąg, uszkodzony pociąg itp.), czy też pochodzenia zewnętrznego (obraźliwe sygnały alarmowe, wandalizm, napaść, utrudnianie zamknięcia drzwi, zła pogoda, wypadek osobisty, itp.), nawet jeśli oznacza to dostosowanie planu transportu w celu umożliwienia jak najszybszego powrotu do normalnego ruchu w jak najlepszych warunkach, poprzez wyeliminowanie minimalnej liczby pociągów i próbę zmniejszenia opóźnień . W efekcie odpowiada również za przekazywanie klientom informacji o stanie ruchu i w razie potrzeby jego konsekwencjach dla planu transportu (opóźnione pociągi, odwołany, montaż autobusów zastępczych), aby móc mu zaoferować najlepszą możliwą jakość usług.

W rzeczywistości, w przypadku zakłócenia sytuacji, zarządzający planem transportowo-informacyjnym lub GTI podejmują decyzje w celu uniknięcia w jak największym stopniu kaskadowych konsekwencji na prawidłowość . W przeciwnym razie opóźnienie miałoby tendencję do zwiększania się i dalszego zakłócania całej linii. W tym celu agentom pomaga oprogramowanie o nazwie ECLER (Commercial Operation of a Real Time Line), które wyświetla monitorowanie w czasie rzeczywistym pociągów na każdej linii, ich dokładną pozycję i różnicę czasu. Pozwala to na szybsze sporządzenie nowego planu transportu awaryjnego w zależności od ograniczeń operacyjnych wynikających z incydentu (zablokowane pasy, kołysanie się składów i maszynistów itp.).

Na podstawie informacji z ekranów Infogare zainstalowanych na peronach stacji liniowych działają w zależności od decyzji menedżerowie informacji pasażerskiej lub GIV . Zainteresowane stacje otrzymują następnie komunikat „Oceido”, aby powiadomić je o zmianach: punkt informacji pasażerskiej Île-de-France (PIVIF) modyfikuje następnie zdalny wyświetlacz i nadaje na stacji komunikaty dźwiękowe.

Sam ruch pociągów jest zarządzany przez regulatorów z „centrów zarządzania ruchem operacyjnym” (COGC). Te obszary sterują stacjami ruchu i sygnalizacji, z szeroką gamą technologii, od stacji mechanicznej z lat 30. XX wieku po sterowaną komputerowo stację sygnalizacji przekaźnikowej (PRCI). Są one zależne od oddziału SNCF Infra i są odpowiedzialne za obsługę całego ruchu kolejowego, zarówno SNCF (TER, Transilien, Freight, itp.), jak i innych przedsiębiorstw kolejowych , zapewniając jednocześnie sprawiedliwy dostęp do wszystkich tych działań i przedsiębiorstw.

Komfort i bezpieczeństwo użytkownika

Komfortowi linii sprzyja przybycie od 2000 roku nowocześniejszych pociągów, w tym Z 50000, które charakteryzują się w szczególności lepszym komfortem cieplnym i klimatyzacją. Île-de-France Mobilités wzmacnia również instalację toalet na stacjach, tak aby 200 z nich miało je. Wagon tylny pociągów Paris / Château-Thierry na linii P jest zmonopolizowany przez palaczy , zmuszając innych podróżnych do unikania „palącego wagonu” i tłoczenia się w pozostałej części pociągu, już zatłoczonego, spowalniając wymianę na stacji kolejowej. Mimo kilku operacji kontroli od 2015 roku, zjawisko wciąż nie ograniczany w roku 2019. Znajduje się w mniej podkreśliło linii J i R .

Linie Transilien cieszą się opinią pewnej niepewności, ze strachem przed kradzieżą lub atakiem, zwłaszcza wieczorem i pod koniec podróży. Podczas gdy 38% pasażerów twierdzi, że ma obawy, tylko 5,9% mieszkańców Ile-de-France przyznało w 2017 r., że w ciągu ostatnich trzech lat padli ofiarą kradzieży lub napadu na transport publiczny. Ochrona wideo, która obecnie obejmuje dużą część sieci, oraz patrole Ochrony Kolei , szczególnie wieczorem.

Ceny i finansowanie

Cena biletu Île-de-France różni się w zależności od odległości. Można go kupić w sprzedaży detalicznej lub w książeczce. Książka z dziesięcioma biletami pozwala zaoszczędzić 20% w stosunku do ceny biletu jednorazowego, pełnej ceny lub pół ceny.

Istnieje możliwość skorzystania z linii RER i L linii Transilien w stacjonarnym Paryżu z prostym biletem t + , z jednym lub kilkoma możliwymi połączeniami z liniami metra, ale nie autobusem lub tramwajem . Chociaż linia tramwajowa 4 nie obsługuje centrum Paryża , możliwe jest korzystanie z biletu t+ na tej linii i wykonywanie połączeń z liniami autobusowymi i tramwajowymi za pomocą tego samego biletu t+, ale nie z RER lub Transilien. Jednak tramwaj T11 ekspresowe nie może być używany z biletem t + i wymaga bilet origin-docelowy lub kartę Navigo.

Finansowanie eksploatacji sieci (koszty konserwacji, wyposażenia i personelu) zapewnia SNCF. Jednak ceny biletów i abonamentów, których wysokość jest ograniczona decyzją polityczną, nie pokrywają rzeczywistych kosztów transportu. Niedobór jest rekompensowany przez organ organizujący Île-de-France Mobilités , któremu przewodniczy od 2005 r. przewodniczący rady regionalnej Île-de-France i składa się z lokalnych urzędników wybieranych. Określa ogólne warunki eksploatacji oraz czas trwania i częstotliwość usług. Finansowa równowaga operacji jest zapewniona przez coroczne globalne przydziały dla przewoźników w regionie dzięki opłatom transportowym płaconym przez firmy i składkom władz publicznych.

Stosunek umowny

Podpisano umowę między SNCF Mobilités a STIF na lata 2016-2019. Ma to wiele celów, związanych z realizacją oferty kolejowej, punktualnością i informacją pasażerską, zwłaszcza gdy sytuacja jest zakłócona. W umowie zawarte są również zobowiązania dotyczące jakości usług. Dotyczą one „rozwoju usług informacji pasażerskiej”, przestrzeni stacji („atmosfera, recepcja, utrzymanie, dostępność”). Ponadto ustanowiono również cele szczegółowe dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej, z dwoma obszarami priorytetowymi: usługi dedykowane tej klienteli oraz inwestycje materialne mające na celu promowanie dostępności.

Obecny kontrakt przewiduje bodźce w zakresie „efektywności społecznej i środowiskowej”. W związku z tym technicentres obecnie certyfikowani przez normę ISO 14001 będą musieli wziąć pod uwagę ewolucję tego standardu. W ten sposób przewidziany jest roczny system bonus-malus dla każdego warsztatu certyfikowanego zgodnie z nowymi normami. Inne cele jakościowe są zapisane w umowie. Dotyczą one kontroli zużycia, z instalacją oświetlenia LED w celu zastąpienia dotychczasowego oświetlenia, instalacją liczników pokładowych w pociągach oraz zatrzymaniem produktów fitosanitarnych po zakończeniu umowy.

Cele te podlegają regularnej ocenie za pośrednictwem biuletynów punktualności i kwartalnych biuletynów informacyjnych wydawanych przez STIF. Kwartalne biuletyny informacyjne mierzą z jednej strony jakość usług wyrażoną w funkcji punktualności, z drugiej zaś badania percepcji prowadzone przez STIF. Te badania percepcji łączą różne wskaźniki, takie jak informacje w sytuacji zaburzonej, czas potrzebny na pomoc pasażerom na stacji, czystość pojazdów lub dostępność wind i schodów ruchomych. Podobnie jak w przypadku punktualności, wszystkie wskaźniki są ukierunkowane na cel umowny, z góry określony przez SNCF i STIF. System premii, premii progresywnych lub kar umożliwia następnie STIF ocenę wyników przewoźnika.

W odniesieniu do punktualności sensu stricte biuletyny publikowane są co miesiąc na stronie internetowej STIF w formacie interaktywnym.

Portal poświęcony otwartym danym dostarcza również informacji o innych „zbiorach danych”.

ruch drogowy

Sieć Transilien przewiozła 502 miliony pasażerów, gdy została utworzona w 1999, 615 mln w 2004 i 696 mln w 2008. Dokładne dane według linii, typu dnia, stacji lub przedziału czasowego są również dostępne w danych otwartych .

Wywiad

Każdego roku gracze sieci Île-de-France Mobilités, SNCF, RATP, regionu Île-de-France i SNCF Réseau inwestują kilkaset milionów euro w renowację sieci. W 2013 roku zainwestowano prawie 800 milionów euro, w tym 200 milionów w ciągu dwóch letnich miesięcy. Latem wymieniono 55  km torów.

Dział sprzedaży

Aby informować podróżnych, linie sieci mają kilka kanałów komunikacji, takich jak blogi lub magazyn linii dystrybuowany co miesiąc.

Do tych mediów możemy również dodać „Panel Transilien” stworzony w 2017 roku. Panel ten umożliwia SNCF zbieranie opinii podróżnych na temat otrzymywanych przez nich informacji.

Projekty deweloperskie

Ciągły rozwój ruchu powoduje nasycenie linii radialnych do Paryża, z których część musi obsługiwać różne rodzaje ruchu, usługi podmiejskie, TER, linie główne, towarowe, stwarzając dotkliwe problemy z kohabitacją. Oprócz zwiększenia przepustowości tych radiali, które są kosztowne i trudne do wdrożenia w gęstym środowisku miejskim, tworzenie linii poprzecznych, zwanych liniami stycznymi, wydaje się być rozwiązaniem na odciążenie centrum aglomeracji i główne paryskie stacje. Wzrost demograficzny zewnętrznych przedmieść i wysoki udział samochodów w transporcie podmiejskim potwierdzają te orientacje.

Ponowne otwarcie Wielkiego Bełtu

SNCF proponuje ponowne otwarcie linii Grande Ceinture w celu zapewnienia połączeń bez przechodzenia przez Paryż. Pierwsze połączenie zostało otwarte w 2003 r. w Yvelines , w Wielkim Pasie Zachodnim , ale ta krótka linia będąca wynikiem okrojonego projektu, nie łączącego głównych stacji lub słupów, jest ostatnio nadal uczęszczana. Dlatego w 2022 r. zostanie przerobiony na tramwaj-pociąg i rozbudowany po obu stronach, aby obsługiwać główne stacje lub słupy, których mu brakuje, aby stać się linią 13 Express tramwaju Île-de-France . W 2023 r. planowane jest oddanie do eksploatacji linii 12 Express tramwaju, która częściowo zastąpi, a następnie - od 2025 r. - całkowicie odnogę C8 RER C. W przygotowaniu są inne projekty.

Przyczyny nieprawidłowości infrastrukturalnych

W lipcu 2010 r. RFF ogłosił plan o wartości 4 mld euro, mający na celu ograniczenie o 30% do 2012 r. przyczyn nieprawidłowości związanych z infrastrukturą. Plan ten jest podzielony między dwa miliardy euro przeznaczone na eksploatację i utrzymanie sieci oraz dwa inne miliardy inwestycji, z których połowa jest przeznaczona na niezawodność sieci. Ponadto zarządca sieci kolejowej wywołuje w dłuższej perspektywie głęboką modernizację swojej sieci na przestrzeni piętnastu do dwudziestu lat, opartą na wdrożeniu scentralizowanego sterowania siecią (CCR), projekt „NExT” ( Nowy system eksploatacji pociągów). ) w celu optymalizacji ruchu oraz politykę ruchu tranzytowego, która polega na wydzieleniu jednego toru dla każdego typu pociągu (bezpośredniego lub omnibus) i uogólnieniu ruchu omnibusowego na krótkie i średnie odległości, znanego jako „tryb metra”.

W 2012 r. gwałtowny wzrost samobójstw na francuskiej sieci kolejowej, o 30% więcej przypadków w porównaniu ze średnią z poprzednich lat, miał silny wpływ na regularność ruchu i stanowił nowe wyzwanie dla przewoźnika. Stanowi to średnio dwa przypadki dziennie w październiku 2012 r., z czego połowa ma miejsce w Île-de-France. I tak w okresie od stycznia do listopada 2012 roku w regionie odnotowano 400 poważnych wypadków osób, z czego 82% to domniemane samobójstwa; wpłynęły na ruch 1603 pociągów, spowodowały 253 odwołania i 56 621 minut opóźnienia, czyli ponad 943 łączne godziny. W tym samym roku spędził średnio 2  godziny  27 między wypadkiem a wznowieniem ruchu.

Uwagi i referencje

Uwagi

Bibliografia

1. „  Transilien SNCF, Prezentacja  ” , na transilien.com (dostęp 14 października 2020 r. )  : „392 stacje w Île-de-France” .
2. „  Prezentacja sieci Transilien: Liczba pasażerów dziennie  ” , na ressources.data.sncf.com ,1 st kwiecień 2017(konsultowano z dnia 07.07.2017 r. )  : „Zgodnie z zakładką Informacje liczba ta jest sumą liczby pasażerów jadących w dzień roboczy w pociągach każdej linii (część SNCF tylko dla RER A), przy czym naliczenia mają realizowany od 2010 do 2014 roku w zależności od linii” .
3. „  Nowe SNCF: odnowiony i zróżnicowany zespół  ” na stronie SNCF (dostęp 13 marca 2020 r. )
4. Tabor RER na symbioz.net
5. Oficjalny Biuletyn Własności Przemysłowej 99/19 NL - VOL. .
6. 232 Oficjalny Biuletyn Własności Przemysłowej 99/23 NL - VOL. .
7. osobista strona internetowa Auréliena Baro – „Kody misji RATP / SNCF, instrukcje użytkowania”
8. "  Co oznaczają litery linii Transilien  " , na blogu linii N&U ,15 września 2014 r.(dostęp 24 listopada 2016 r . ) .
9. RFF - Île-de-France: 4 mld euro na poprawę sieci do 2012 r. , komunikat prasowy z dnia 12 lipca 2010 r., s.  12
10. [PDF] RFF / STIF - Audyt sieci kolejowej w Île-de-France
11. RFF - Île-de-France: 4 mld euro na poprawę sieci do 2012 r. , komunikat prasowy z dnia 12 lipca 2010 r., s.  10.
12. Zestaw prasowy dotyczący prac Transilien - Lato 2012 .
13. „  Pakiet prasowy: Ile-de-France – Twoje codzienne życie nabiera kolorów  ” [PDF] , na sncf.com ,12 grudnia 2009(dostęp 25.02.2019 )  : „duży ruch: 476 pociągów dziennie, 1 pociąg co 150 sekund w godzinach szczytu” , s.  23 ( s.  25 PDF); ten dokument jest archiwum .
14. Transilien-Linia N w liczbach .
15. Transilien - Linia P: Suma wartości przekazanych na tej stronie „Kopia archiwalna” (wersja z 17.10.2010 w archiwum internetowym )
16. Transilien - Linia U w liczbach
17. [PDF] STIF - Prasa "T4 - Linia kubków na jajka" Aulnay - Bondy ""
18. [PDF] RFF - Raport LOTI RER E , s.  20 i 21 .
19. „  Aktualizacja taboru Transilien  ”, Gazeta Kolejowa ,1 st marca 2002( przeczytaj online )
20. Artykuł „Wersja pasażerska Prima” w magazynie La Vie du Rail z dnia 29 marca 2006 r.
21. [PDF] STIF - Większy komfort w pociągach i RER , kwiecień 2010
22. „Nadchodzą po remoncie Z2N” (wersja z 21 lutego 2014 r. w Archiwum Internetowym ) , na stronie metro-pole.net ,16 stycznia 2007 ; ten dokument jest archiwum .
23. [PDF] PROTOKÓŁ STIF - SNCF - RFF , s.  5/6
24. Rail pasja magazyn n o  120, październik 2007
25. „Odnowiony MI pokazuje nos” (wersja z 22 kwietnia 2010 r. w Archiwum Internetowym ) , na stronie metro-pole.net ,19 kwietnia 2010 ; ten dokument jest archiwum .
26. "MI 79" next-gen "w obiegu" (wersja z 10 stycznia 2011 w Internet Archive ) , na metro-pole.net ,6 stycznia 2011 ; ten dokument jest archiwum .
27. Alstom dostarczy do RATP 60 dwupoziomowych składów pociągów dla linii A kolei RER, Alstom.com
28. RATP.fr - Linia A, priorytet
29. [PDF] STIF - Dokument prasowy: "Prezentacja MI09, nowego dwustopniowego sprzętu"
30. Ogłoszenie inauguracji MI09 w obecności Nicolasa Sarkozy'ego, 5 grudnia 2011 r. , na stronie mobilicites.com , konsultacja 2 grudnia 2011 r.
31. Nicolas Sarkozy twierdzi, że poprawił się transport publiczny w Île-de-France , artykuł z 5 grudnia 2011 r. na lemonde.fr , konsultacja 5 grudnia 2011 r.
32. RATP kupuje 70 nowych składów, aby odnowić składy RER A , artykuł z 29 czerwca 2012 r. na lemonde.fr . Dostęp 30 czerwca 2012 r.
33. 91 nowych pociągów usprawniających transport w Ile-de-France na www.stif.org , 11 grudnia 2013 r.
34. Jila Varoquier, „  Transporty w Ile-de-France: proszę o odrobinę świeżości!  » , Na leparisien.fr ,6 sierpnia 2018(dostęp 7 sierpnia 2018 )
35. Rail Passion Magazine specjalny numer n o  9: Linia D zobaczyć Operacyjny Centrum Transilien , listopad 2006.
36. Rail pasja, n o  147, styczeń 2010, RER: 30 lat linia C , p.  58
37. „  10 uwodzicielskich atutów regionu Ile-de-France  ” , na stronie transilien.com ,24 kwietnia 2019 r.(dostęp 26 kwietnia 2019 ) .
38. "  Nowe pociągi dla pasażerów na liniach N i D do 2021  " , na iledefrance-mobilites.fr ,24 maja 2017 r.(dostęp 26 kwietnia 2019 ) .
39. Martine Bréson, „  Czystość Transilienów: nigdy więcej toalet na stacjach  ” , na francebleu.fr ,20 grudnia 2018(dostęp 26 kwietnia 2019 ) .
40. Olivier Razemon , „  W Seine-et-Marne, trudna walka SNCF z „dymiącymi wagonami  ” , na stronie transports.blog.lemonde.fr, Połączenie międzysystemowe nie jest już gwarantowane ,24 kwietnia 2019 r.(dostęp 26 kwietnia 2019 ) .
41. Leïla Khouiel, „  Dlaczego (trochę) wariujemy w RER  ” , na vice.com ,10 kwietnia 2019(dostęp 26 kwietnia 2019 ) .
42. Finansowanie transportu publicznego w Ile-de- France , na iledefrance-mobilites.fr .
43. „  Kontrakt między Syndicat des transports d'Ile-de-France i SNCF Mobilités 2016-2019  ” [PDF] , na iledefrance-mobilites.fr (dostęp 2 sierpnia 2017 r . ) .
44. „  Jakość usług w liczbach  ” , na iledefrance-mobilites.fr (dostęp 2 sierpnia 2017 r . ) .
45. „  Otwarte dane  ” , pod adresem opendata.stif.info (dostęp 24 maja 2017 r. )
46. „  Otwarte dane SNCF  ” , na data.sncf.com
47. Miasto Paryż – Transport publiczny w 2008 r.
48. "  Liczenie pasażerów wznoszących się w pociągach Transilien. Prezentacja sieci Transilien.  » , Na ressources.data.sncf.com
49. prasowe RFF - SNCF na temat prac letnich 2013
50. "  Blog RER C  " , na malignec.transilien.com
51. „  Mag NUM miesiąc maj, skup się na informacjach dla podróżnych  ” , na meslignesnetu.transilien.com ,15 maja 2017 r.(dostęp 19 maja 2017 r . ) .
52. „  Panel Transilien. Twoja opinia się liczy!  » , Na panel.transilien.com (dostęp 19 maja 2017 r . ) .
53. RFF - Île-de-France: 4 mld euro na ulepszenie sieci do 2012 r. , komunikat prasowy z 12 lipca 2010 r.
54. „SNCF w obliczu gwałtownego wzrostu samobójstw na torach” w Le Parisien , artykuł z 6 grudnia 2012 r.

• Wydanie specjalne „Île-de-France Special” , kol.  "Kolejowa pasja",Listopad 2006( patrz w bibliografii )

1. str.  61
2. s.  60
3. str.  52
4. str.  53

Zobacz również

Bibliografia

• Bruno Carrière, Pociągi podmiejskie , tom I, wyd. La Vie du Rail , 1997, 303 s.
• Bernard Collardey, Pociągi podmiejskie , tom II, wyd. La Vie du Rail, 1999, 335 s.
• Transporty - Rok 2001 w Île-de-France , Wydanie specjalne, Wyd. La Vie du Rail, sierpień 1991, 120 s.
• Wydanie specjalne „Île-de-France Special” , La Vie du Rail , coll.  "  Kolejowa Pasja  ",Listopad 2006, 98  s.
• Marc Carémantrant "  Transilien: przegląd 2013 i Outlook 2014 (1 st część)  ," Rail Passion , n o  201,lipiec 2014, s.  36-39 ( ISSN  2264-5411 )

Powiązane artykuły

• Île-de-France Mobilités Organizacja koordynująca planowanie i finansowanie transportu publicznego w Île-de-France.
• Materiał silnika SNCF Specyfikacje lokomotyw, wagonów i przyczep.
• Warsztaty RER i Transilien
• Lista stacji w sieci Transilien

Linki zewnętrzne

• Transilien, oficjalna strona
• Harmonogramy Twojej stacji w czasie rzeczywistym
• „  Audyt sieci kolejowej w Île-de-France – 2007  ” , artykuł autorstwawrzesień 2008
• Otwarte dane SNCF - Stacje i punkty zatrzymania sieci Transilien