| Rodzaj traktatu | Traktat o kontroli i ograniczeniach broni |
|---|---|
| Podpis | 19 listopada 1990 |
| Miejsce podpisania | Paryż |
| Wejście w życie | 17 lipca 1992 |
| Stan: schorzenie | Ratyfikacja przez państwa członkowskie NATO i Układu Warszawskiego |
| Części | 30 (16 członków NATO, 6 byłych członków Układu Warszawskiego i 8 byłych republik radzieckich na zachód od Uralu ) |
| Zakończenie | 14 lipca 2007 (zawieszenie traktatu przez Rosję) |
| Języki | Angielski , hiszpański , francuski i rosyjski |
Traktat o konwencjonalnych siłach zbrojnych w Europie lub CFE (w języku angielskim, Traktat my konwencjonalnych sił zbrojnych w Europie , lub CFE ) został podpisany w Paryżu19 listopada 1990, pomiędzy 34 przedstawicielami państw NATO i Układu Warszawskiego .
Określa poziom uzbrojenia konwencjonalnego i sprzętu ograniczonego Traktatem, czyli innymi słowy bojowych wozów opancerzonych, śmigłowców szturmowych, czołgów bojowych, samolotów bojowych i artylerii dużego kalibru, które Państwa-Strony mogą rozmieścić na obszarze objętym Traktatem. Wzywa do zniszczenia 33 000 czołgów i łącznie 100 000 broni ciężkiej. Jest postrzegany jako koniec zimnej wojny .
Szczyt OBWE w Paryżu: „ Jałta zakończyła się tego samego dnia ” ( François Mitterrand ). Podpisanie Traktatu Paryskiego o siłach konwencjonalnych w Europie (CFE). Ale po rozpadzie ZSRR traktat ratyfikowało 30 państw - państwa członkowskie NATO, 6 państw Układu Warszawskiego i 8 państw byłego ZSRR, których terytorium położone jest na zachodzie Uralu (Armenia, Azerbejdżan). , Białoruś, Gruzja, Kazachstan, Mołdawia, Rosja i Ukraina).
Ma na celu wyeliminowanie przewagi liczebnej, jaką dysponują siły Układu Warszawskiego. Ogromne ilości broni (niejądrowej) miały zostać zniszczone w latach 1992-1995.
W listopadzie 1999 roku szczyt OBWE w Turcji zaowocował podpisaniem adaptowanej wersji traktatu, który nie stawia już celów blokom wojskowym (Układ Warszawski przestał istnieć w 1991 roku, kilku jego członków wstąpiło do NATO), ale według kraju.
W obliczu zmian sytuacji geostrategicznej w Europie oraz faktu, że dotychczas tylko cztery kraje ratyfikowały traktat, Władimir Putin zapowiedział26 kwietnia 2007moratorium na stosowanie tego traktatu przez Rosję, które weszło w życie 12 grudnia 2007 r. Rosja zwraca się o ratyfikację dostosowanej wersji tego dokumentu, ograniczającej zbrojenia w Europie, przez wszystkie państwa członkowskie NATO .
Od czasu i ze względu na rozwiązanie Układu Warszawskiego i Związku Radzieckiego oraz rozszerzenie NATO , Traktat CFE musiał zostać zrewidowany w celu uwzględnienia nowych okoliczności. W związku z tym zawarto szereg umów: porozumienie z Taszkentu, dokument z Oslo, porozumienie CFE-1A, porozumienie flankowe, porozumienie w sprawie „elementów podstawowych” oraz dostosowany traktat CFE.
Od 10 marca 2015 roku Rosja - za pośrednictwem swojego MSZ - oficjalnie zakończyła swój udział w traktacie.
Traktat CFE określa procedury zapewniające zgodność z jego postanowieniami. Są to krajowe lub międzynarodowe techniczne środki weryfikacji, aw szczególności inspekcje oraz środki zaufania i bezpieczeństwa.
Państwa-Strony muszą co roku wymieniać informacje o swoim uzbrojeniu konwencjonalnym i powiadamiać się wzajemnie o wszelkich zmianach w strukturze lub wielkości swoich konwencjonalnych sił zbrojnych.
Inspekcje na miejscu i inspekcje lotnicze powinny potwierdzać przestrzeganie limitów liczbowych określonych w Traktacie dla uzbrojenia konwencjonalnego i sprzętu oraz monitorować proces redukcji zgodnie z tymi ograniczeniami.