Zwany styl szarmancki niż muzyka , która istnieje pomiędzy ostatnią wydarzeń barokowych do 1730s i rozkwitu klasycznej okresie do końca XVIII th wieku wczesnego XIX th century.
Porzucając rygor kontrapunktycznego stylu , styl szarmancki poszukuje łatwych melodii , śladów wdzięku i niedbałości. Ma przede wszystkim sprawiać przyjemność. Jest więc wyraźnie bardziej w tradycji Antonio Vivaldiego niż Johanna Sebastiana Bacha (chociaż Bach reprezentuje pogodzenie surowego i kontrapunktycznego stylu z nowymi szarmanckimi idiomami).
To trochę jak muzyczny odpowiednik stylów rokoko czy Ludwika XV . Później uosabiali go kompozytorzy tacy jak Johann Joachim Quantz , Johann Stamitz , Johann Christian Bach , Baldassare Galuppi , młody Haydn i Mozart itp.
Szarmancki styl jest współczesny z ruchami estetycznymi, także będącymi reakcją na surowy styl z poprzedniego okresu, Empfindsamkeit i Sturm und Drang, których celem jest bezpośrednie poruszenie słuchaczy poprzez ekspresyjne efekty.