| Soundanese | |
| Kraj | Indonezja |
|---|---|
| Region | prowincje West Java i Banten |
| Liczba głośników | 35 milionów |
| Typologia | SVO |
| Klasyfikacja według rodziny | |
| Kody języków | |
| ISO 639-1 | wiedzieć |
| ISO 639-2 | słońce |
| ISO 639-3 | słońce |
| IETF | wiedzieć |
| Próba | |
| Artykuł 1 Powszechnej deklaracji praw człowieka ( wersja francuska ) | |
W Sundanese (lub sundajski , śledząc angielskich Sundanese ) jest językiem, który tworzy sama jest filią oddziału Malayo-polinezyjskiej z języków austronezyjskich .
Z prawie 35 milionami użytkowników, zwanymi Soundanese , jest to, po jawajskim, z którego się wyróżnia, drugim językiem regionalnym ( bahasa daerah ) Indonezji . Mówi się nim w większości prowincji West Java i Banten .
Istnieje kilka dialektów sundajskich, z których najważniejsze to:
Z drugiej strony język Cirebon nie jest językiem sundajskim, ale jawajskim.
Ze względu na wpływ kultury jawajskiej, która pochodzi z czasów królestwa Mataram , Sundajczycy, zwłaszcza w regionie Priangan, prezentują różne wersje, z których najbardziej formalna jest „ halus ”, znana i codzienna „ loma ” lub „ lancaran ”. Istnieją również tak zwane wersje „nieformalne” lub „ kasar ”.
W regionach górzystych i większości Banten najbardziej rozpowszechnioną wersją jest „ loma ”. Ta wersja jest uważana przez mieszkańców Bandung za „bardzo surową” . Na Jawie Środkowej język sundajski jest używany głównie w regionach Brebes i Cilacap .
Najstarszym znanym do tej pory dokumentem napisanym w języku sundajskim są tak zwane napisy „Astana Gede” lub „Kawali” ( prasasti ), odkryte w kabuyutanie wioski Kawali, w kabupaten Ciamis na zachodniej Jawie. Sześć jest zapisanych w starym alfabecie sundajskim „kaganga”. Mimo, że nie zawierają data jest datą drugiej połowie XIV XX wieku z powodu imienia królewskiego wspominają, Niskala Wastu Kancana.
Napis Kawali I zawiera na awersie następujący tekst:
a na jego krawędzi:
w wyniku:
i