Narodziny |
18 czerwca 1942 Urbana |
---|---|
Śmierć |
4 kwietnia 2013 r.(w wieku 70 lat) Chicago |
Pogrzeb | Cmentarz Graceland |
Narodowość | amerykański |
Trening |
University of Cape Town University of Illinois na Urbana-Champaign University of Chicago |
Zajęcia | Scenarzysta , film krytyk , dziennikarz , reporter , pisarz , gospodarz |
Okres działalności | Od 1967 |
Pracował dla | Uniwersytet w Chicago |
---|---|
Pole | Krytyk filmowy ( w ) |
Religia | katolicyzm |
Partia polityczna | partia Demokratyczna |
Stronie internetowej | (pl) www.rogerebert.com |
Nagrody |
Nagroda Pulitzera dla gwiazdy Hollywood Walk of Fame za krytykę ( w ) (1975) |
Roger Ebert , urodzony dnia18 czerwca 1942w Urbana w stanie Illinois i zmarł4 kwietnia 2013 r.w Chicago , jest amerykańskim dziennikarzem .
Krytyk filmowy szczególnie ceniony w Ameryce, jego felieton dla Chicago Sun-Times pojawia się w 200 gazetach. W swoich książkach, na swojej stronie internetowej i w telewizji wniósł znaczący wkład w promowanie kina wysokiej jakości wśród amerykańskiej publiczności.
Dziadkowie Rogera Eberta to niemieccy imigranci. Rodzice zapewnili mu ścisłą katolicką edukację, aw dzieciństwie służył jako ołtarz w kościele w rodzinnym mieście w młodości.
Już zainteresowany dziennikarstwem pisał artykuły o wydarzeniach sportowych dla swojej gazety studenckiej i małych gazet w Illinois . W tym czasie założył własny magazyn science fiction .
Ukończył studia podyplomowe na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign . Dzięki stypendium może wyjechać do RPA , by realizować je na Uniwersytecie w Kapsztadzie . Po powrocie do Stanów Zjednoczonych podjął doktorat na Uniwersytecie w Chicago, którego nie ukończył. Potrzebował pracy, aby utrzymać się podczas studiów doktoranckich, więc złożył podanie do Chicago Daily News , mając nadzieję, że wcześniej sprzedawał artykuły na zlecenie Daily News , w tym artykuł o śmierci pisarza Brendana Behana, zostanie zatrudniony przez redaktora naczelnego Hermana Kogana. Zamiast tego Kogan zalecił, aby Ebert porozmawiał z redaktorem naczelnym Chicago Sun-Times, Jimem Hoge, który zatrudnił Eberta jako reportera Sun-Times w 1966 roku. Brał udział w kursach doktoranckich na Uniwersytecie w Chicago, pracując jako reporter dla Sun-Times. Czasy na rok. Po odejściu krytyka filmowego Eleanor Keane z Sun-Times w kwietniu 1967, montażysta Robert Zonka przekazał pracę Ebertowi. Skumulowany nakład pracy na studiach podyplomowych i zawód krytyka filmowego okazał się zbyt ciężki, Ebert opuścił University of Chicago, aby poświęcić się krytyce filmowej dla Chicago Sun-Times .
Roger Ebert przez 46 lat był krytykiem filmowym dla gazety Chicago Sun-Times . Jego ostatnia recenzja pojawiła się na6 kwietnia 2013 r.. Napisał kilka artykułów na temat sztuki krytyki filmowej i uzasadnił przyznawanie filmom gwiazdek, wskazując, że pozwala to bardziej na względne porównanie filmów niż ich bezwzględną ocenę.
Od 1975 do 1982 roku Roger Ebert i Gene Siskel , jego kolega z Chicago Tribune , ożywili program Sneak Previews (w) . Od 1978 roku program był nadawany w całym kraju przez publiczną sieć telewizyjną Public Broadcasting Service (PBS). Duet zyskał na znaczeniu dzięki krytycznym podsumowaniom „kciuki w górę / kciuk w dół”. Siskel i Ebert zarejestrowali znak towarowy dla terminu „Two Thumbs Up”.
W latach 1982-1986 dwa krytyczne animacje At the Movies (w) były emitowane w konsorcjum . W 1986 roku ponownie zmienili właścicieli i stworzyli Siskel & Ebert & the Movies poprzez Buena Vista Television , która jest częścią Walt Disney Company .
Po śmierci Siskela w 1999 roku producenci zmienili nazwę programu Roger Ebert & the Movies i sprowadzili rotacyjnych współprowadzących, w tym Martina Scorsese , AO Scotta i Janet Maslin .
Richard Roeper (w) zostaje stałym współgospodarzem programu z Ebertem do 2006 roku. Program został przemianowany na At the Movies z Ebert & Roeper, a później na At the Movies .
W 2000 roku Ebert przeprowadził w Białym Domu wywiad z prezydentem Billem Clintonem . Pan Clinton mówił o swojej miłości do kina, ulubionych filmach z 1999 roku i wszechczasów, takich jak Casablanca (1942), Pociąg zagwiżdże trzy razy (1952) i Dziesięć przykazań (1956). Podczas wywiadu prezydent Clinton wspomniał również, że jego ulubionymi aktorami byli Meryl Streep , Robert De Niro i Tom Hanks .
W 2005 roku Ebert został pierwszym krytykiem filmowym, który otrzymał gwiazdę w Hollywood Walk of Fame .
Roger Ebert jest autorem kilku prac poświęconych kinu. Jego autobiografia zatytułowana Life Itself: A Memoir została opublikowana w 2011 roku.
Roger Ebert zmarł dnia 4 kwietnia 2013 r.w Chicago z rakiem tarczycy , po jedenastu latach walki z tą chorobą.
Roger Ebert często powiedział, że jego najlepszy film był oficjalnie Obywatel Kane przez Orsona Wellesa , ale również zasugerował kilka razy, że jego ulubionym filmem był La Dolce Vita od Federico Felliniego . Wśród jego ulubionych aktorów byli Robert Mitchum i Ingrid Bergman .
W 2012 roku sporządził listę swoich dziesięciu najlepszych filmów wszech czasów, na którą składają się: 2001, Odyseja kosmiczna ; Aguirre, gniew Boży ; Czas apokalipsy ; obywatel Kane ; Dolce vita ; Mechanik „Generała” ; Wściekły Byk ; Podróż do Tokio ; Drzewo Życia i Zimny Pot .
Od 1967 roku i przez całą swoją karierę wyróżniał swój film roku. Oto ta lista:
W 1975 roku Roger Ebert był pierwszym krytykiem filmowym, który otrzymał nagrodę Pulitzera za krytykę. Wczerwiec 2005Jest to również pierwsza zdobyła gwiazdę na Walk of Fame w Hollywood . W 1995 roku ulica w Chicago została przemianowana na Siskel i Ebert Way na cześć dwóch krytyków filmowych.
W 2013 roku rozpoczęto zbiórkę pieniędzy, aby wznieść pomnik ku pamięci Rogera Eberta. W następnym roku, w Ebertfest festiwalu, rzeźba z brązu krytyka został odsłonięty w Champaign , Illinois , w pobliżu jego rodzinnego miasta Urbana . Posąg jest dziełem rzeźbiarza Ricka Harneya. Nosi tytuł CU at the Movies , używając formuły spopularyzowanej przez Eberta podczas jego występów.
Life Itself , dokument śledzący życie krytyka i inspirowany jego autobiografią, prezentowany jest na festiwalach w Sundance i Cannes . Film, wydany w Stanach Zjednoczonych w 2014 roku, wyreżyserował Steve James, a współproducentem jest Martin Scorsese .
Każdego roku od 1999 do 2013 (z wyjątkiem 2008) Roger Ebert publikował Rocznik filmowy Rogera Eberta , zbiór wszystkich recenzji jego filmów z poprzednich dwóch i pół roku, a także eseje i inne teksty. Opublikował również następujące książki: