Socjalistyczna Zjednoczona Partia Niemiec (de) Sozialistische Einheitspartei Deutschlands | ||||||||
Oficjalny logotyp. | ||||||||
Prezentacja | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sekretarz generalny |
Wilhelm Pieck i Otto Grotewohl (1946-1950) Walter Ulbricht (1950-1971) Erich Honecker (1971-1989) Egon Krenz (1989) |
|||||||
Fundacja | 21 kwietnia 1946 | |||||||
Połączenie | SPD i KPD (oddziały wschodnioniemieckie) | |||||||
Zanik | 16 grudnia 1989 | |||||||
Gazeta | Neues Deutschland | |||||||
Organizacja młodzieżowa | Niemiecka wolna młodzież | |||||||
Hymn | Lied der Partei (en) | |||||||
Pozycjonowanie | Najbardziej lewy | |||||||
Ideologia |
Komunizm Marksizm-leninizm |
|||||||
Przynależność narodowa |
Blok Demokratyczny (fr ) (1948-1950) Front Narodowy Niemieckiej Republiki Demokratycznej (1950-1990) |
|||||||
Przynależność międzynarodowa | Cominform | |||||||
Członkowie | 2,260,979 (1989) | |||||||
Zabarwienie | Czerwony | |||||||
| ||||||||
Socjalistyczna Polska Partia Niemiec ( niemiecki : Sozialistische Einheitspartei Deutschlands , SED ) była partia z Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD) w komunistycznej lojalności . Był czołowym członkiem Frontu Narodowego NRD , koalicji partii autoryzowanych przez reżim NRD. Jako jedyna poważna uprawniona partia pełniła w Niemczech Wschodnich rolę jednej partii , posiadającej monopol na działalność polityczną w tym kraju.
W Kwiecień 1946, Gdy Sowieci zmusić członków Partii Socjaldemokratycznej (SPD) i Partii Komunistycznej (KPD) aktywnych w ich strefie okupacyjnej scalić w jeden partii marksistowsko-leninowskiej (w zachodnich strefach okupacyjnych, ciała te same aktywne partie nie były zatem zainteresowane tą fuzją): powstała wówczas SED, której organizacja była wzorowana na Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego , propaganda pokazuje to połączenie jako dobrowolne. Komunista Wilhelm Pieck i socjaldemokrata Otto Grotewohl byli wspólnie pierwszymi przywódcami. Pomimo dość gruntownego oczyszczenia, zwłaszcza w administracji, historyk Jan Foitzik zapewnia, że w 1954 r. Partia liczyłaby 27% byłych bojowników partii nazistowskiej . Jednak liczba ta nie została potwierdzona przez żadnego innego historyka . Raport z 1954 r. Wskazuje raczej 8,6% byłych członków NSDAP w szeregach SED. Można to wytłumaczyć faktem, że obie są partiami masowymi (8,5 mln członków NSDAP w 1945 r .; 2,3 mln SED w 1989 r.). Ponadto byli członkowie partii nazistowskiej, którzy nie byli zaangażowani w politykę represji reżimu, znaleźli się w niewielkiej formacji Narodowo-Demokratycznej Partii Niemiec (NDPD).
Od 1963 do 1976 roku SED włączyła do swoich statutów dziesięć przykazań moralności socjalistycznej , opracowanych przez Waltera Ulbrichta .
SED jest także główną organizacją Frontu Narodowego NRD (dawniej Bloku Antyfaszystowskiego, a następnie Frontu Narodowego Demokratycznych Niemiec), zrzeszającego wszystkie partie polityczne i organizacje masowe w kraju.
SED stopniowo traciła władzę w NRD między upadkiem muru berlińskiego w rListopad 1989 oraz wybory parlamentarne Marzec 1990które dają zwycięstwo CDU. Przewaga SED nad innymi partiami, zapisana w konstytucji z 1968 r. , Znika z1 st grudzień 1989 (the 3 grudnia następnie cały Komitet Centralny rezygnuje).
Po zniknięciu NRD, SED została przemianowana na Partię Demokratycznego Socjalizmu (PDS) w 1990 roku i rozpoczęła nową erę pod kierownictwem prawnika Gregora Gysiego , kontynuując swoją działalność po zjednoczeniu Niemiec , pozycjonując się na lewo od SPD . Z kolei „ortodoksyjni” komuniści odrzucający ten reformatorski rozwój odtworzyli nową KPD , do której należy w szczególności były przywódca NRD Erich Honecker : formacja ta uzyskała zaledwie 0,1% głosów w pierwszych i ostatnich wolnych wyborach. , Wschodnioniemiecki, a następnie pozostaje grupowy.
Podczas wyborów federalnych w Niemczech w 2005 roku PDS zawarła sojusz z pochodzącym z RFN Oskara Lafontaine'a Alternatywną Partią Pracy i Sprawiedliwości Społecznej (WASG) , a następnie przyjęła nazwę Linkspartei ( „Partia lewicy” ). Jest połączony z WASG w 2007 roku w celu utworzenia nowej partii Die Linke ( „Lewica” ).
Flaga Zjednoczonej Socjalistycznej Partii Niemiec.
Plakat SED z 1950 roku.
Rzeczywistym posiadaczem władzy w NRD był pierwszy sekretarz (1953-1976) lub sekretarz generalny (1950-1953 i 1976-1989) komitetu centralnego SED :
Zdjęcie | Nazwisko | Początek kadencji | Koniec semestru | ||
---|---|---|---|---|---|
Współprzewodniczący SED Vorsitzende der Sozialistischen Einheitspartei Deutschlands | |||||
Wilhelm Pieck (1876–1960) |
22 kwietnia 1946 | 25 lipca 1950 | |||
Otto Grotewohl (1894–1964) |
|||||
Sekretarz generalny komitetu centralnego ( pierwszy sekretarz komitetu centralnego w latach 1953–1976) Generalsekretär / Erster Sekretär des Zentralkommitees | |||||
Walter Ulbricht (1893–1973) |
25 lipca 1950 | 3 maja 1971 | |||
Erich Honecker (1912–1994) |
3 maja 1971 | 18 października 1989 | |||
Egon Krenz (1937–) |
18 października 1989 | 3 grudnia 1989 | |||
Honorowy przewodniczący Komitetu Centralnego Vorsitzender w Zentralkommitees | |||||
Walter Ulbricht (1893–1973) |
3 maja 1971 | 1 sierpnia 1973 |
Wybór | Głos | % | Siedzenia | +/– |
---|---|---|---|---|
1949 | w ramach bloku demokratycznego | 90/330 | - | |
1950 | w ramach Frontu Narodowego | 110/400 | 20 | |
1954 | 117/466 | 7 | ||
1958 | 117/466 | |||
1963 | 110/434 | 7 | ||
1967 | 110/434 | |||
1971 | 110/434 | |||
1976 | 110/434 | |||
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 127/500 | 17 | ||
1986 | 127/500 |