Mantes-la-Ville

Ratusz.

Heraldyka

Administracja

Kraj

Region

Miasto

CU Grand Paris Seine i Oise

Mandat burmistrza

Sami Damergy
2020 -2026

Kod pocztowy

78711

Wspólny kod

78362

Demografia

Miły

Mantevillois

Ludność
miejska

20.499 mieszk . (2018

)

Gęstość

3383 mieszk./km 2

Geografia

Informacje kontaktowe

48 ° 58 ′ 30 ″ północ, 1 ° 42 ′ 42 ″ wschód

Wysokość

36 m
min. Maks. 17 m
114 m²

Powierzchnia

6,06 km 2

Rodzaj

Społeczność miejska

Jednostka miejska

Paryż
( przedmieście )

Obszar atrakcji

Paryż
(gmina o drugorzędnym biegunie)

Wybory

Oddziałowy

Kanton Mantes-la-Jolie

Ustawodawczy

8 th powiat Yvelines

Lokalizacja

Geolokalizacja na mapie: Île-de-France

Mantes-la-Ville

Geolokalizacja na mapie: Yvelines

Mantes-la-Ville

Geolokalizacja na mapie: Francja

Mantes-la-Ville

Geolokalizacja na mapie: Francja

Mantes-la-Ville

Znajomości

Stronie internetowej

http://www.mairie-manteslaville.fr/

Mantes-la-Ville to miasto w tym Yvelines wydziału oraz regionu Île-de-France , położone około 52 km na zachód od Paryża .

Jej mieszkańcy są nazywane przez Mantevillois .

Geografia

Opis

Mantes-la-Ville to przeciętne miasto liczące około 20 000 mieszkańców, położone w Yvelines na północny zachód od Paryża, u zbiegu Sekwany i Vaucouleurs (mały dopływ lewego brzegu Sekwany).

Terytorium Mantes-la-Ville jest zurbanizowane, ale ma park wzdłuż rzeki oraz zadrzewione i rolnicze szczyty wzgórz. Jest oddzielony od Mantes-la-Jolie linią kolejową Paryż-Mantes-Rouen i obsługiwany przez stację Mantes-Station , tylko kilkaset metrów od stacji Mantes-la-Jolie . Przecina ją również autostrada A13 , a także znajdują się tam dwa węzły Mantes-Sud i Mantes-Est. Aby ograniczyć uciążliwość, autostrada została częściowo pokryta.

Pogoda

Klimat w Mantes-la-Ville jest klimatem umiarkowanym o zdegradowanym typie oceanicznym charakterystycznym dla Île-de-France. Średnie temperatury wahają się od 2 do 5°C zimą (styczeń) oraz od 14 do 25°C latem (lipiec). Stosunkowo niska średnia opadów wynosi około 600 mm rocznie. Najbardziej deszczowe miesiące przypadają od października do stycznia.

Dzielnice

Miasto Mantes-la-Ville składa się z kilku dzielnic:

wiśniowe drzewa
Centrum miasta / Wieś (sklepy, miejsce kultu i ratusz)
Przyjemności
Domaine de la Vallée Haut (położona wysoko, dzielnica mieszkaniowa + Grand Parc)
Domaine de la Vallée Centre („obszar centralny + sklepy + Grand Parc)
Domaine de la Vallée Bas (położona na dnie doliny + Grand Parc)
Stacja Mantes
Dzielnica Maupomet
Dzielnica bobrów
Mantes-Uniwersytet (Mantes-U, Stacja)
Brouets
Rynek (sklepy)

Transport i podróże

Sieć dróg

Miasto Mantes-la-Ville jest obsługiwane w szczególności przez autostradę A13, która łączy Paryż z Caen przez Rouen.

Usługi kolejowe

Stacja Mantes-Station obsługiwana przez dostępną linię J z Paris Saint-Lazare. Stacja Mantes la Jolie znajduje się o rzut kamieniem i jest obsługiwana przez TER Normandie jadący non-stop do Paris Saint-Lazare.

W ramach projektu Grand Paris RER E (Eole) miał przybyć na stację Mantes-la-Jolie, a także na stację Mantes do 2022 roku. lipiec 2016, projekt zapowiada dwa lata opóźnienia.

Autobus

Miasto obsługuje:

linie 60, 501 i SMTS firmy transportowej Transdev Houdan ;
linia 78, obsługiwana przez firmy transportowe Transdev Houdan i Hourtoule ;
linia Express A14 obsługiwana przez firmy transportowe Transdev Houdan i Keolis .

Mantes-la-Ville korzysta z połączenia autobusowego Tam en Yvelines , ze społeczności aglomeracyjnej ( CAMY ), która obsługuje miasto, a także łączy je z sąsiednimi miastami.

W szczególności autobus I w kierunku Magnaville, autobus K w kierunku Limay itp.

Planowanie miasta

Typologia

Mantes-la-Ville jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin zwartych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Paryżu , a między resortowych aglomeracji obejmującej 411 gmin i 10,785,092 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , z czego jest gminą z drugorzędnym biegunem. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Toponimia

Nazwa miejscowości pojawia się w formach Medunta z 1133 roku, willa Medonta .

Wszystkie te formy wydają się pochodzić od prymitywnej * Meduanta , liczba mnoga od * Meduantum .

Ten toponim pochodzi od hydronimu , jak to często bywa; Rzeczywiście, Medante fluminis (od Flumen „rzeka”) jest wymieniony w X XX wieku. Jego możliwe znaczenie wspierałoby tę hipotezę, ponieważ * Meduanta byłaby oparta na galijskim medu- „miód pitny”, po którym następuje przyrostek -anta . Nazwa Mayenne ( Meduana ) byłaby oparta na tym samym elemencie. Medonta Villa oznacza „Mantes le Domaine”.

Nazwa ta rozwinęła się później i ulega fonetyczny ewolucja Gallo-Roman w języku francuskim, z regularnym amussement się interwokaliczny spółgłoskę, stąd Maante następnie stopniowo Mantes od końca XVII th wieku.

W drugiej połowie XVIII -tego wieku, pisownia Mantelaville zaczyna maleć na rzecz Mante-la-Ville, którzy będą szerzyć XIX th century. Bardzo szybko pojawi się „s” przy aktualnej pisowni Mantes-la-Ville.

Le Breuil , a następnie Breuil-Bois-Robert, były przyłączonymi wioskami Mantes-la-Ville, aż do 1775 roku.

Historia

Średniowiecze Mantes-la-Ville

„Medenta Villa” był pierwotnie wiejski wieś zamieszkana od V -go wieku, jak wykazały badania archeologiczne. Tradycyjnie winiarze, rolnicy i młynarze z Mantelaville zaopatrywali nie tylko swoich sąsiadów z Mante, ale także Paryż i Normandię . Transport odbywał się nad Sekwaną, najszybszym wówczas szlakiem komunikacyjnym. W ten sposób „Mantelaville” różnił się swoimi polami od swojego sąsiada, Mantes, który pozostał zamknięty w swoich murach, do tego stopnia, że jedynym rozwiązaniem dla Mantai chcących uprawiać kawałek ziemi było wynajęcie działki na terytorium Mantes. - miasto. Taka sytuacja była powszechna w Ancien Regime .

Głównym zasobem miasta od dawna winorośli obsadzony w Vaucouleurs Valley i powiatów Cordeliers, z Martrais i Saint-Jacques, położone na ziemi Mantes-la-Ville do XIX th wieku. Winorośl z Mantes-la-Ville zostały produkujących winogron pinot , który został zastąpiony przez Gamay wyniku złej pogody, grad i mróz w końcu XVIII -go wieku. Tradycyjne białe wino od Mantes-la-Ville strawił nie tylko w Mantois , ale również w Paryżu, gdzie został znaleziony na stołach królewskich, aw Normandii. W XIX th wiecznym budynku czerwonego wina coraz bardziej ograniczone zastąpić ten białego wina. był przeznaczony do konsumpcji lokalnej. Spadek jakości wina i konkurencja ze strony cydru spowodowały koniec uprawy winorośli . Rolnicy następnie zajęli się ogrodnictwem i hodowlą.

Młyny dwanaście zostały ustalone na Vaucouleurs niektóre nadal aktywny na początku XX th wieku. Kobiety przynosiły dodatkowe dochody swoim rodzinom, ponieważ często były nianiami małych paryżanek, które przypływały łodziami krążącymi po Sekwanie.

Mantes-la-Ville w XIX th wieku

Pojawienie się kolei miało decydujące znaczenie dla rozwoju miasta. W 1843 r. linia Paryż-Rouen przywiozła towary, towary i siłę roboczą do Mantes-la-Ville. Rosnąca industrializacja potrzebowała tej siły roboczej. Ponadto linia Paryż-Rouen oferowała niezwykłe możliwości gospodarcze. W pobliżu stacji powstaje kilka branż. Industrial Company sprzętu transportowego (CIMT), pochodzący z Saintes , ustanowiony w 1929 roku lub w fabryce Le Blan-Gringoire w 1920 roku (patrz „Kultura i dziedzictwo” poniżej). Są to również branże związane z produkcją instrumentów, które zaczynają się rozwijać (patrz rozdział „Kultura i dziedzictwo” poniżej). Bezpośrednią konsekwencją tego jest rozwój budownictwa mieszkaniowego wokół trasy de Houdan lub alei Jean Jaurès, która prowadzi do stacji.

Mantes-la-Ville w XX th wieku

przed 1940

Przemysł chemiczny rozwija się w Mantes-la-Ville. Przykładem są farby Minsen (później znane jako Herberts, a następnie DuPont Performance Coatings ). Ale to fabryka Cellophane , specjalizująca się w produkcji folii celulozowych, stała się jednym z symboli przemysłu Mantville. Ta fabryka została zbudowana w 1926 roku nad brzegiem Sekwany w pobliżu farmy Chantereine. Produkcja faktycznie rozpoczęła się w 1929 roku i została zatrzymana6 czerwca 1940z powodu najazdu niemieckiego . Został poważnie uszkodzony w wyniku bombardowań alianckich w 1944 r., po czym wznowił swoją ekspansję do 1976 r. Był to drugi szok naftowy i pojawienie się konkurencyjnych materiałów, które przyspieszyły jego koniec. Produkcja została ostatecznie wstrzymana w 1985 roku, a fabryka całkowicie zniszczona w 1986 roku .

Druga wojna Światowa

Podczas II wojny światowej Mantes-la-Ville zostało zajęte przez wojska niemieckie . Zapłacił wysoką cenę w czasie wojny. Ze względu na swoje strategiczne położenie miasto było kilkakrotnie bombardowane. Stąd tak zwane mosty Argenteuil, które umożliwiały przekroczenie dwóch ramion Sekwany, a także most Cinq-Arches były celem wielokrotnych bombardowań. CIMT również został zmiażdżony podczas bombardowań. Niedaleko miasta powstaje sklep wojskowy, lotnisko i posterunek DCA . Skrzyżowanie wielu dróg, ważny ośrodek komunikacyjny, Mantes-la-Ville doznało w czasie wojny około czterdziestu bombardowań.

3 i 8 czerwca 1940, Mantes-la-Ville doznało pierwszych bombardowań, w których zginęło 38 osób, w tym 28 żołnierzy. Centrum miasta również zostało zbombardowane, bez celu wojskowego. Po decyzji francuskiego dowództwa o zniszczeniu mostów, aby spowolnić Niemców, rozpoczyna się exodus Mantevillois.

Château de la Vallée, sprzedany przez rodzinę Brochant de Villiers (patrz rozdział „Osobowości związane z miastem” poniżej) rodzinie Le Blan w 1921 roku, stał się siedzibą Organizacji Todt . Château de la Vallée został zbombardowany dnia3 sierpnia 1944 ; nigdy nie został odbudowany.

20 kwietnia 1944 r, rozpoczynają się nowe bombardowania alianckie. W niedzielę7 maja 1944 r, miało miejsce bombardowanie zwane "bombardowaniem Gassicourt" z powodu zniszczeń dokonanych w dystrykcie Gassicourt. Bombardowanie objęło prawie całe miasto i zabiło 40 osób. Następnego dnia, gdy wielu Mantais zebrało się w kolegiacie Mantes-la-Jolie na mszy pogrzebowej, zgłoszono bombardowanie: zaatakowało mosty. Gwałtowność detonacji powoduje rozbicie witraży. wtorek30 maja 1944 r, gdy przygotowywano lądowania w D-Day , bombardowanie zaczęło celować w most Cinq-Arches. Gdy cel został osiągnięty, a most został zniszczony w pierwszej fali, druga fala bombardowania spadła na centrum miasta, powodując ogromne zniszczenia, zwłaszcza wokół ratusza. Bomba przecina wieżę kościoła i spada bez wybuchu. Szczególnie dotknięty został areszt śledczy, w którym przebywało wielu więźniów prawa cywilnego winnych drobnych wykroczeń, powodując śmierć ponad 200 osób. Bombardowania ustają13 sierpnia 1944 r. Żołnierze amerykańscy wjeżdżają do miasta w sobotę19 sierpnia 1944 r, przy alei Aristide-Briand. 22 sierpniaokoło piętnastu niemieckich samolotów wciąż bezskutecznie ostrzeliwuje niektóre ulice Mantes-la-Ville.

Po wojnie

Stopniowo wymazuje się tereny rolnicze, aby zrobić miejsce na mieszkania. w latach pięćdziesiątych ukończono miasta Orgemonts, Bâtes i Barbiettes. W latach 60. od podstaw wyłoniły się dzielnice Brouets, Merisiers i Plaisances. Village i Domaine de la Vallée zostały zbudowane w latach 70. i 80. XX wieku.

W 1962 roku w Mantes-la-Ville otwarto pierwszy supermarket Promodès .

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Załączniki administracyjne

Przed ustawą z 10 lipca 1964 miasto było częścią departamentu Seine-et-Oise . Reorganizacja regionie paryskim w 1964 roku sprawiły, że miasto należy teraz do departamentu Yvelines i jego dzielnicy Mantes-la-Jolie po skutecznego przeniesienia administracyjnego1 st styczeń 1968

Od 1793 była częścią kantonu Mantes-la-Jolie . W ramach redystrybucji kantonalnej z 2014 r. we Francji ten terytorialny okręg administracyjny zniknął, a kanton jest jedynie okręgiem wyborczym.

Połączenia wyborcze

W wyborach departamentalnych miasto jest od 2014 roku częścią nowego kantonu Mantes-la-Jolie

Do wyboru deputowanych jest częścią ósmego okręgu wyborczego Yvelines .

Międzywspólnotowość

Mantes-la-Jolie była członkiem społeczności aglomeracyjnej Mantes-en-Yvelines , publicznego zakładu współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym pod koniec 1999 r., do którego gmina przekazała pewną szereg jego uprawnień, w warunkach określonych w ogólnym kodeksie władz lokalnych .

W ramach przepisów ustawy o modernizacji terytorialnego działania publicznego i afirmacji metropolii (ustawa MAPAM), która nakazuje tworzenie terytoriów co najmniej 200 tys. mieszkańców, to międzygminne stowarzyszenie połączyło się z sąsiadami, tworząc1 st styczeń 2016Grand Paris Seine et Oise miejska społeczność , której gmina jest członkiem.

Trendy i wyniki polityki

W marzec 2014, odbywają się wybory samorządowe : W drugiej turze (czworokątne) utrzymywane są cztery listy, z których dwie są klasyfikowane po lewej stronie. Wykorzystując podział lewicy, wybory wygrała lista Front Narodowy - Rassemblement Bleu Marine. Cyril Nauth zostaje wybrany na burmistrza podczas Rady Miejskiej w piątek4 kwietnia 2014. Podczas pierwszej Rady Miejskiej nowego burmistrza, gdzie CGT i Solidaires wezwali do demonstracji, osiem osób zakłócających wiec zostaje zatrzymanych.

W drugiej turze wyborów samorządowych w Yvelines w 2020 r. lista RN prowadzona przez ustępującego burmistrza Cyrila Nautha znacznie wyprzedziła listę kierowaną przez Samiego Damergy'ego, pierwszy uzyskał 2178 głosów lub 44,15% oddanych głosów (7 wybranych radnych gminnych, w tym 1 ze wspólnoty), a drugie 2755 głosów, tj. 55,84% oddanych głosów (28 wybranych radnych gminnych, w tym 4 ze wspólnoty), w głosowaniu naznaczonym 55,77% wstrzymujących się w kontekście Covid-19 pandemia we Francji .

Pokonany burmistrz Cyril Nauth zakwestionował te wyniki, wierząc, że w tej kampanii naznaczonej przez Covid miały miejsce nieprawidłowości. Odwołanie to zostało odrzucone przez sąd administracyjny w Wersalu w styczniu 2021 roku.

Lista burmistrzów

lista burmistrzów Mantes-la-Ville

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
1878	1892	Daniel Constant-Gautier
1892	1908	Charles Mallevre
1908	1919	Ulisses Morin
1919	1932	Henri Dolnet
1932	1935	Henri Mouletin
1935	1941	Liść Henri
1941	1944	Gaston Genestre
1945	1947	Prosper Lacroix
Październik 1947	maj 1953	Armand Gaillard
maj 1953	wrzesień 1973 (śmierć)	Uwielbiałem Bergeal	SFIO, a następnie PS	Centralny Inspektor Poczty i Telekomunikacji Senator od Seine-et-Oise następnie w Yvelines (1967 → 1973) Radny Generalny w kantonie Mantes-la-Jolie (1955 → 1967 następnie 1970 → 1973)
1973	Marzec 1977	André Peulvast	PS
Marzec 1977	1984 (rezygnacja)	René Martin	PCF	Emerytowany nauczyciel i główny uczelni senator z Yvelines (1982 → 1986) Ogólny radny z kantonu Mantes-la-Jolie (1967 → 1970 następnie 1973 → 1976) Radny Generalny w kantonie Mantes-la-Ville (1976 → 1982)
1984	Marzec 1989	Georges Godin	PCF
Marzec 1989	Czerwiec 1995	Jacques Boyer	PS	Inżynier radny generalny w kantonie Mantes-la-Ville (1982 → 2001)
Czerwiec 1995	Marzec 2008	Annette Peulvast-Bergeal	PS	Nauczyciel członek z 8 th powiat Yvelines (1997 → 2002) Radca Regionu z Île-de-France (1992 → 1997) Wiceprezes Camy (1999 → 2008)
Marzec 2008	kwiecień 2014	Monique Brochot	PS	Na emeryturze
kwiecień 2014	lipiec 2020	Cyryl Nauth	FN → RN	Nauczyciel radny regionu ofle-de-France (2015 →)
lipiec 2020	W toku (stan na 14 stycznia 2021 r.)	Sami Damergy	SE – DVC	Przedsiębiorca, były prezes klubu piłkarskiego FC Mantois

Polityka zrównoważonego rozwoju

Miasto Mantes-la-Ville zamienia dużą część krajowego oleju opałowego używanego do ogrzewania budynków na biomasę (zrębki z rozdrobnionego drewna i pelet). Ogrzewa część ciepłej wody użytkowej za pomocą paneli słonecznych (dla szatni stadionu Aimé-Bergeal).

Bliźniacze

Neunkirchen ( Niemcy ) od 1970 roku.
Chigwell ( Wielka Brytania )

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.

W 2018 r. miasto liczyło 20 499 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,22% w porównaniu do 2013 r. ( Yvelines : + 1,62%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji [ edytuj ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
811	832	725	788	838	909	938	971	1001

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
748	788	844	932	990	1,058	1211	1,303	1610

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
1859	2088	2 322	2720	3604	5414	6011	5780	6 670

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016
10 319	14 632	16 708	17 360	19 081	19 231	18 506	19 839	19 825

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)

2018	-	-	-	-	-	-	-	-
20 499	-	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Piramida wieku w 2007 r.

Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (17,7%) jest rzeczywiście niższy niż wskaźnik krajowy (21,6%), a jednocześnie wyższy niż wskaźnik departamentalny (17,5%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (51,4%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).

Podział ludności gminy według grup wiekowych przedstawia się w 2007 r. następująco:

48,6% mężczyzn (0 do 14 lat = 22,6%, 15 do 29 lat = 20%, 30 do 44 lat = 21,6%, 45 do 59 lat = 19,8%, powyżej 60 lat = 16%);
51,4% kobiet (0 do 14 lat = 20,7%, 15 do 29 lat = 21,2%, 30 do 44 lat = 20%, 45 do 59 lat = 18,7%, powyżej 60 lat = 19,3%).

Piramida wieku w Mantes-la-Ville w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,3	90 lat lub więcej	1,0
4,6	75 do 89 lat	6,6
11.1	60 do 74 lat	11,7
19,8	45 do 59 lat	18,7
21,6	30 do 44 lat	20,0
20,0	15 do 29 lat	21,2
22,6	Od 0 do 14 lat	20,7

Piramida wieku departamentu Yvelines w 2007 roku w procentach

Mężczyźni	Klasa wiekowa	Kobiety
0,3	90 lat lub więcej	0,9
4,3	75 do 89 lat	6,6
11.2	60 do 74 lat	11,6
20,3	45 do 59 lat	20,7
22,1	30 do 44 lat	21,5
19,9	15 do 29 lat	18,9
21,9	Od 0 do 14 lat	19,8

Edukacja

W mieście znajduje się jeden z dwóch kampusów Instytutu Nauki i Technologii Yvelines .

W szczególności istnieje kilka szkół podstawowych: szkoła Jean-Jaurès znajdująca się za ratuszem, Armand-Gaillard itp.

Istnieją również kolegia (college of La Vaucouleurs) znajdujące się na obszarze domeny Valley Center, college of Pleasures zlokalizowane w dzielnicy Merisiers oraz liceum (Camille-Claudel).

Kultura

Muzyka

Mantes-la-Ville Orchestral Ensemble, czyli EOM, powstał z inicjatywy grupy muzyków, którzy w 1885 roku stworzyli harmonię Mantes-la-Ville. Zespół przyjął nową nazwę w 1990 roku pod kierownictwem Jeana-Luca Fillona , od 1984 roku dyrektora i dyrygenta, multiinstrumentalisty (obój, róg angielski, kontrabas) i kompozytora o nietuzinkowej karierze.

Buffet Crampon , francuska firma powstała w 1825 roku, specjalizująca się w produkcji instrumentów dętych ( fagoty , klarnety , oboje i saksofony ), ma swoją siedzibę w Mantes-la-Ville.

Pierwszy francuski producent instrumentów dętych ( klarnety , saksofony , instrumenty dęte blaszane , francuskie fagoty ) i ustniki , Henri Selmer Paris, firma założona w 1885 roku przez Henri Selmera, również od 1919 roku ma swoją siedzibę w Mantes-la-Ville. instrumentów rocznie, z czego 80% to saksofony, a ponad 100 000 ustników do saksofonu i klarnetu. Cztery piąte produkcji trafia na eksport.

Obiekty kulturalne

Sala Jacques Brel: sala Jacques-Brel z 800 miejscami jest największa w Mantois. Hala co roku oferuje pokazy, spektakle lub koncerty dla szerokiej i zróżnicowanej publiczności.

Miejska Szkoła Sztuk Plastycznych

bezpieczeństwo

Od 2012 roku Mantes-la-Ville jest częściowo klasyfikowana jako priorytetowa strefa bezpieczeństwa , ze zwiększonym personelem policji krajowej. Rzeczywiście, niektóre dzielnice „cierpią więcej niż inni od codziennych niepewności i zakorzenione przestępczości” i „doświadczyły znaczącego pogorszenia ich warunków bezpieczeństwa przez kilka lat” , które zostały zidentyfikowane jako takie przez Ministerstwo. Wewnętrznych z Jean-Marc Rząd Ayrault , dzięki czemu te terytoria mogą korzystać z dodatkowych funkcjonariuszy policji.

Gospodarka

Dochody ludności i podatki

W 2010 roku średni dochód podatkowy na gospodarstwo domowe było 29.110 € , umieszczając Mantes-la-Ville do 15,655 th miejsce wśród 31 525 miast z ponad 39 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.

Firmy i przedsiębiorstwa

Mantes-la-Ville jest domem dla dwóch czynników światowej sławy instrumenty dęte: Buffet Crampon dla klarnetów i Selmer dla saksofonów .

Na terenie dawnego Celofanu utworzono zróżnicowaną strefę przemysłową .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Kościół Saint-Etienne:

Parafia Saint-Étienne została założona w 974 roku przez hrabinę Houdan, ale najstarsze teksty wspominające o istnieniu kościoła Saint-Etienne w Mantes-la-Ville pochodzą z 1238 roku. Z pierwotnego kościoła z XII th szczątków wiecznych tylko nawy i niektóre elementy absydą . Średniowieczny kościół został przebudowany i rozbudowany w XVI -tego wieku, co doprowadziło do niemal do istniejącego budynku. Projekt kościoła Saint-Etienne, zarówno pod względem architektury, jak i użytych materiałów, jest typowy dla epoki i regionu: tak jest na przykład w przypadku drewnianego sklepienia, kolebki w stylu rzymskim . Półkoliste łuk oraz żebrowany przecięcia z chór świadczą o początkach gotyku w Mantois . Natomiast witraże J.Gaudina i P.Poteta są całkowicie współczesne z bezpośrednim okresem powojennym: od 1948 roku rozpraszają barwne światło w kościele.W XIX TH i XX th stulecia, kościół przeszedł kilka uzupełnień mniej lub bardziej ad hoc. Głównym kampania renowacja miała miejsce w latach 1968 i 1981, celem było stworzenie Saint-Étienne do początkowego stanu XVI -tego wieku.Wszystkie dodatki z XVII -tego , XVIII TH i XIX th stulecia zostały usunięte. W szczególności usunięto kruchtę przed kościołem, która popadła w ruinę, a także platformę, która wewnątrz kościoła wystaje nad nawę. Podobnie nawa i transept zostały przearanżowane ze względu na autentyczność.Kościół Saint-Étienne jest najstarszym świadkiem dziedzictwa Mantevillois.

Dawna fabryka Le Blan - Gringoire:

To było w 1920 roku, że firma Le Blan, Bawełna młyn zainstalowane w mieście od 1916 roku, miał tę fabrykę zbudowaną przez Fourre et Rhodes między rue de rue Camélinat Dammartin (dzisiaj) i rue des Neffetières (prąd rue Louise-Michel). W 1939 roku firma zatrudniała 504 osoby. Budynek dobrze zniósł bombardowania II wojny światowej, a w 1944 roku alianci utworzyli trzy baterie artyleryjskie, które strzelały nieprzerwanie przez dwa dni. W 1947 r. 590 pracowników przetwarzało dziesięć ton bawełny dziennie. W 1959 r. liczba pracowników spadła do 300, a przędzalnię zamknięto w 1961 r.We wrześniu tego samego roku firma Gringoire przejęła fabrykę i pracowników do produkcji sucharów. Firma zamknęła fabrykę w 1974 roku, która została następnie podzielona pomiędzy AVIAC, a następnie Sagem oraz ośrodek szkoleniowy dla praktykantów i różnych firm.W 2009 roku gmina kupiła zakład, aby uchronić go przed projektem nieruchomości, który miał go zniszczyć i przebudować na dom stowarzyszeń. Ale po dwóch badaniach oceniających dodatkowy koszt remontu na dwa miliony euro, gmina ogłosiła przetarg na budowę domu stowarzyszeń i rozbiórkę fabryki. Powstał kolektyw Mantevillois, który próbował ratować budynek.

Carrière des Orgemonts
Na południowy zachód od Mantes-la-Ville, na północno-wschodnim krańcu płaskowyżu Soindres, kamieniołom jest dostępny w połowie drogi rue des Orgemonts. Przedstawia klif o wysokości od dziesięciu do czternastu metrów, składający się z warstw geologicznych utworzonych w epoce czwartorzędu, głównie przez osadzanie mułu (drobne cząstki wapienia i krzemionki) niesione przez wiatry w zimnych okresach. Pomiędzy tymi warstwami przeplatają się drobniejsze paleozole, powstające w okresach bardziej umiarkowanych. Podobne złoża można znaleźć w Rosny, Rolleboise i Jouy Mauvoisin.
Cięte krzemienie odkryto w kamieniołomie w 1898 r., ale już w 1869 r. miejsce to przyciągnęło uwagę geologów, którzy kilkakrotnie je badali:
- 1869: E. Belgrand.
- 1898: A. Laville , „ Złoże krzemienia wyciętego w mułach ceglanych Mantes-la-Ville ”, Biuletyn Towarzystwa Antropologicznego w Paryżu , tom. 9,1898, s. 197-198 ( czytaj online )
- 1950: F. Bordes .
- 1964: M. Ters, „Les limons de Mantes-la-Ville”, Biuletyn Francuskiego Stowarzyszenia Badań Czwartorzędu.
- 1983: H. Vazard.

Cegielnia Cauzard-Blanchard, założona w Mantes-la-Ville w 1860 r., działała od 1863 r., zanim przyjęła nazwę Tuilerie des Cordeliers w 1868 r. W 1899 r. wypadek kosztował życie dwóch robotników, którzy zginęli pod osuwiskami. kamieniołom . W okresie międzywojennym firmę przejął D. Ramazzina, który w latach 1939-1940 musiał ograniczyć produkcję z powodu braku węgla. Operacja zakończyła się dnia19 lipca 1944 r wraz ze zniszczeniem domu dyrektora podczas bombardowania alianckiego, a piece zostały zburzone w 1946 roku. Miasto Mantes-la-Ville nabyło stare kamieniołomy w 1985 roku od firmy Rhône-Poulenc, która stała się jego właścicielem.

Osobowości związane z gminą

Alain Barrière - piosenkarz i autor tekstów, który mieszkał w Mantes-la-Ville w młynie widocznym w grze „najpiękniejsza i najbrzydsza” z tematem nadawanych na domy dziesięciu gwiazd12 marca 1972. Był także dyrektorem i animatorem Athletic Club of Mantes-la-Ville (CAMV), dla którego w 1971 skomponował „Chanson du CAMV”.
Jacques'a Boyera.
André Brochant de Villiers , francuski geolog i mineralog, urodzony w Mantes-la-Ville6 sierpnia 1772.
Olivier Enguerrant , minister i pisarz kalwiński XVII th century.
Georges Auguste Charles Guibourg dit Georgius (° 1891 - † 1970) - francuski piosenkarz, autor tekstów i aktor urodzony w Mantes-la-Ville.
Rachida Khalil - aktorka, która mieszkała w Mantes-la-Ville.
Annette Peulvast-Bergeal - burmistrz Mantes-la-Ville w latach 1995-2008 i członek ósmego okręgu wyborczego Yvelines w latach 1997-2002. Znana jest z kłótni z Jean-Marie Le Pen le30 maja 1997 r.za co ten ostatni został skazany na rok dyskwalifikacji, grzywnę w wysokości 8000 F i trzy miesiące więzienia w zawieszeniu za „przemoc wobec osoby sprawującej władzę publiczną w wykonywaniu jej funkcji”.
Augustin Serre .
Nicolas-Antoine Coulon de Villiers
Ferland Mendy , międzynarodowy piłkarz. Przeszedł przez klub FC Mantois i jest teraz lewą stroną Realu Madryt.

Heraldyka i logo

	Ramiona Mantes-la-Ville są ozdobione w następujący sposób:

Ramiona Mantes-la-Ville są ozdobione w następujący sposób:

Lazur, korona zębata Wypełnione srebrem Gules, zaczepiały i zazębiały dwa zębate koła zębate również Argent, każdy zwieńczony lilią lub do liry tego samego, sznurowego Sobola, zamkniętego w koronie zębatej i brochant przez wychodzący z górna część korony ząbkowanej, szampańskie faliste srebro naładowane szczupakiem lazurowym.

Herb Mantes-la-Ville został wyprodukowany dopiero w 1961 roku. Korona zębata przywołuje na myśl przemysł mechaniczny; lira przypomina, że Mantes-la-Ville było i pozostaje centrum produkcji instrumentów muzycznych; dwa fleur-de-lis przypominają herb Île-de-France. Na końcu falisty szampan wypełniony szczupakiem symbolizuje Sekwanę i jej łowiska i przypomina jeden z mebli pożyczonych z broni rodziny Brochant de Villiers, która posiadała ziemie Mantes-la-Ville od 1656 do Rewolucja. Winorośl i snopy pszenicy przypominają wiejskie pochodzenie Mantes-la-Ville.

Motto „Urbs Artis Musicae” dopełnia to znaczenie liry w tarczy.

Stare logo, przyjęte w 1989 roku, symbolizuje dążenie do przyszłości, podkreślone podwójnym „V” miasta i życia. Obecne już w herbie zieleń i błękit kojarzą się tradycyjnie z terenami zielonymi, rzekami (Sekwaną i Vaucouleurs), jednym słowem z otoczeniem. Jeśli chodzi o nutę muzyczną, wyraża ona obecność w Mantes-la-Ville firm słynących z produkcji instrumentów muzycznych.

W 2009 roku powstało nowe logo Miasta. Oferuje uśmiechniętą twarz i dynamiczne krzywe, aby zobrazować rozwój (gospodarczy, społeczny i kulturalny) miasta. Dwie nuty pozwalają zachować muzyczną tożsamość. Wreszcie hasło „zrównoważona umowa” określa wolę działania na rzecz środowiska i zrównoważonego rozwoju.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Lista gmin w Yvelines

Linki zewnętrzne

Strona Ratusza
„ Pełny plik: Gmina Mantes-la-Ville (78362) ” , Ogólny spis ludności z 2017 r. , INSEE ,9 grudnia 2020 r.(dostęp 21 stycznia 2021 ) .

„ Mantes-la-Ville ” , gmina Ma , Ministerstwo Spójności Terytorialnej i Stosunków z Władzami Lokalnymi (konsultacja 21.01.2021 ) .

Uwagi i referencje

Uwagi

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównania z innymi krajami Unii Europejskiej .
Zgodnie z konwencją w Wikipedii zachowano zasadę wyświetlania w tabeli spisu i na wykresie, dla legalnych populacji po 1999 r., tylko populacji odpowiadających wyczerpującemu badaniu spisowemu dla gmin poniżej 10 000 mieszkańców oraz że populacje lata 2006, 2011, 2016 itd. dla gmin powyżej 10 000 mieszkańców, a także najnowszą legalną populację opublikowaną przez INSEE dla wszystkich gmin.
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.

Bibliografia

Climat des Yvelines na stronie internetowej Météo-France .
„ Eole, duży projekt mobilności w Île-de-France ” na RER-Eole.fr, oficjalnej stronie przedłużenia RER E na zachód (konsultacja 2 sierpnia 2016 r . ) .
„ RER E: rozszerzenie będzie finansowane ... i opóźnione ” (dostęp 2 sierpnia 2016 r . ) .
„ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 4 kwietnia 2021 r . ) .
" miejska gmina - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 4 kwietnia 2021 roku ) .
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 4 kwietnia 2021 r . ) .
„ Paris Urban Unit 2020 ” , na https://www.insee.fr/ (dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
" Baza jednostek miejskich 2020 " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
Vianney Costemalle, „ Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
„ Wykaz gmin wchodzących w skład zlewiska Paryża ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych (zaglądał w dniu 4 kwietnia 2021 r . ) .
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp 4 kwietnia 2021 ) .
Hippolyte Cocheris, Stare nazwy gmin Seine-et-Oise , 1874, praca umieszczona w Internecie przez Corpus Etampois .
Henri d'Arbois de Jubainville , Georges Dottin , Émile Ernault, Galijskie nazwy w César i Hirtius De bello gallico , 1891
Xavier Delamarre, Słownik języka galijskiego. Językowe podejście do kontynentalnego staroceltyckiego , Paryża, wydań Errance ,2003, s. 221.
Albert Dauzat i Charles Rostaing, op. cyt.
Xavier Delamarre, op. cyt.
ibidem
Claude Guizard, Leksykon toponimiczny dystryktu Mantes-la-Jolie. Le Mantois 25 ―1974: Biuletyn Towarzystwa „Les Amis du Mantois” (nowa seria). Mantes-la-Ville, ImprimerieMantaise, 4etrim. 1974, s.15-32.
Dziedzictwo Mantes-la-Ville, Ratusz w Mantes (2019), s. 57. online: / historia-i-dziedzictwa-mantes-la-ville
genealogiczne Circle of Versailles oraz Yvelines Yvelines krajobrazy pod koniec XVIII -tego wieku: map Bertier de Sauvigny , regionalnych archiwach Yvelines1996.
Bombardowania Lyonu, Marsylii, Mantes i Rouen
Gaston Marin " bombardowanie aglomeracji Mantaise podczas drugiej wojny światowej, " Le Mantois , n O 13,1962( przeczytaj online ).
Prawo n O 64-707 z 10 lipca 1964 r reorganizacji obszaru Paryża , JORF n o 162 z 12 lipca 1964, str. 6204-6209, faksymile na temat Legifrance .
ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
Maxime Goldbaum , „ W Mantes-la-Ville zatonięcie PS zaoferowało miasto FN ”, Le Monde.fr ,4 kwietnia 2014( ISSN 1950-6244 , przeczytany online , dostęp 26 maja 2016 ).
„ W Mantes-la-Ville burmistrz FN blokuje sprzedaż sali modlitewnej ” , na stronie Liberation.fr (konsultacja 26 maja 2016 r . ) .
Jean-Baptiste de Montvalon, „ Burmistrz FN Mantes-la-Ville sprawia, że pustka triumfuje ”, Le Monde ,26 marca 2016( przeczytaj online ).
" Mantes-la-Ville: napięcia podczas oficjalnych wyborów burmistrza FN " , na francetv info ,5 kwietnia 2014(dostęp 26 maja 2016 r . ) .
Virginie Wéber, „ Mantes-la-Ville: były prezydent FC Mantois i były burmistrz PS jednoczą się w wyborach samorządowych: Nowa lista, „Związek na rzecz Mantes-la-Ville”, rozpoczyna kampanię przeciwko jedynemu burmistrz RN Ile-de-France ”, Le Parisien , wydanie Yvelines ,8 listopada 2019 r.( przeczytaj online , skonsultowano 21 stycznia 2021 r. ).
Mehdi Gherdane, „ Miejski w Mantes-la-Ville: Rajd Narodowy traci jedyne miasto w Ile-de-France: Burmistrz (RN) Cyril Nauth został pobity przez Samiego Damergy (SE) w tę niedzielę, podczas „intensywnej i intensywnej walki czasami napięta noc wyborcza. ", Paryski ,29 czerwca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 21 stycznia 2021 r. ).
Mickaël Sizine „ Mantes-la-Ville: Odwołanie odrzucone przez byłego burmistrza RN, który chciał, aby anulować wybory miejskiej: Cyril Nauth, który był jedynym burmistrzem National Rally w Ile-de-France, aż on Wybór Samiego Damergy'ego (SE) w czerwcu ubiegłego roku spowodował, że jego wniosek został odrzucony przez sąd administracyjny w Wersalu. ", Paryski ,14 stycznia 2021( przeczytaj online , skonsultowano 21 stycznia 2021 r. ).
Mehdi Gherdane, AFP , „ Mantes-la-Ville: Cyril Nauth zostaje pierwszym burmistrzem FN Ile-de-France ”, Le Parisien , wydanie Yvelines ,4 kwietnia 2014( przeczytaj online , skonsultowano 21 stycznia 2021 r. ) „O 19:30 w piątek Cyril Nauth został wybrany na burmistrza Mantes-la-Ville z 22 głosami na 33 radnych gminnych. Zostaje pierwszym radnym frontowym w Ile-de-France. Jego zwycięstwo pod koniec drugiej tury sprawiło niespodziankę” .
Mehdi Gherdane, “ Miejski w Mantes-la-Ville: niesamowite odejście Zgromadzenia Narodowego: Sami Damergy (SE) został tego piątkowego wieczoru w wieku 55 lat nowym burmistrzem Mantes-la-Ville. Przekazanie władzy z jego poprzednikiem RN dało początek surrealistycznym momentom ”, Le Parisien ,3 lipca 2020 r.( przeczytaj online , skonsultowano 21 stycznia 2021 r. ).
Organizacja spisu na insee.fr .
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
„ Ewolucja i struktura populacji w Mantes-la-Ville w 2007 r. ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 25 kwietnia 2011 r . ) .
" Wyniki spisu ludności Yvelines w 2007 roku " [ archiwum z 17 września 2011] na stronie internetowej INSEE (konsultacja 25 kwietnia 2011 r . ) .
Bruno Guermonprez, „ Selmer, Rolki saksofonu ”, Magazyn Le Figaro ,20 listopada 2020 r., s. 74-78 ( czytaj online ).
[PDF] " Utworzenie 49 nowych Priorytetowych Stref Bezpieczeństwa (ZSP) - zestaw prasowy " , na interieur.gouv.fr , Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ,15 listopada 2012(dostęp 24 listopada 2012 r . ) .
„ Zlokalizowane dochody podatkowe gospodarstw domowych – rok 2010 ” , na stronie INSEE ,2010(dostęp 13 listopada 2016 r . ) .
http://www.patrimoine-mantois.org/
„ Kariera Orgemontów ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na terenie ratusza Mantes-la-Ville .
„ Les loess des Orgemonts de Mantes la Ville ” , w miejscu nauk o życiu i ziemi Akademii Wersalskiej .
„ Przemysł i urbanizacja ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na terenie ratusza Mantes-la-Ville .
Turystyka w Mantois , Mantais Research and Publishing Group,1996.
„ Balade aux Enfers ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na stronie Maison du tourisme du Mantois .
Artykuł Journal de Mantes z 27 grudnia 1899, dostępny na Ky'osque .
„ Krótka historia kariery Orgemontów ” , na stronie nauk o życiu i ziemi Akademii Wersalskiej .