Louis-Albert-Guislain Bacler d'Albe | ||
![]() Louis-Albert Ghislain Bacler d'Albe (1761-1824), były dyrektor War Depot ( 1814 ) , Godefroy Engelmann (1788-1839), Charles-Etienne Leguay (1762-1846) | ||
Narodziny |
21 października 1761 Saint-Pol-sur-Ternoise ( Pas-de-Calais ) |
|
---|---|---|
Śmierć |
12 września 1824(w wieku 62 lat) Sèvres ( Yvelines ) |
|
Pochodzenie | Francja | |
Wierność |
Republika Francuska Cesarstwo Francuskie Królestwo Francji Cesarstwo Francuskie (sto dni) |
|
Uzbrojony | Artyleria | |
Stopień | generał brygady | |
Lata służby | 1793 - 1815 | |
Przykazanie | Dyrektor Składu Wojennego | |
Konflikty |
Wojny rewolucyjne Wojny napoleońskie |
|
Nagrody |
Baron oficera Imperium Kawalera Legii Honorowej Saint-Louis |
|
Inne funkcje |
Kartograf Topograf Malarz |
|
Rodzina | Ojciec Louisa Marca Baclera d'Albe | |
Generał Louis-Albert-Guislain Bacler d'Albe , urodzony dnia21 października 1761w Saint-Pol-sur-Ternoise , zmarł w Sèvres dnia12 września 1824, jest francuskim generałem, kartografem i malarzem rewolucji i imperium .
Odgrywa historyczną rolę w trzech obszarach: rozwoju strategii napoleońskiej, kartografii i malarstwa bitewnego.
Bacler Alba jest jednym z najstarszych towarzyszy Napoleona I er : strzelcem, takim jak on podczas oblężenia Tulonu w 1793 r., Jest to nadal jedno z nielicznych nazwisk wymienionych w testamencie Napoleona, napisanym na św. Helenie w 1821 r. W związku z edukacją jej syna. Był najbliższym doradcą wojskowym Napoleona podczas podejmowania strategicznych decyzji podczas kampanii jako szef osobistego gabinetu topograficznego od 1799 do 1814 roku (pracował sam z nim w swoim namiocie dzień i noc).
Geograf, uważany za jednego z najlepszych kartografów swoich czasów, udoskonalił odwzorowanie reliefu grą cieni, kierował Składem Wojennym (przodkiem obecnego Państwowego Instytutu Informacji Geograficznej i Leśnej ) i wyprodukował pierwszy jednorodny mapy Włoch, a potem Europy (unikatowa kopia zwana „mapą cesarza”, zagubiona podczas odwrotu z Rosji).
Artysta, uważany jest za odnowiciela gatunku bitewnego (wnoszący zarówno przegląd topograficzny, jak i wyczucie ludzkiego szczegółu) i dobrego rytownika (widoki Savoyu i widoki Europy w czasie kampanii Cesarstwa).
Louis Albert Guislain Bacler d'Albe urodził się w Artois w 1761 r. Jego ojciec był byłym skarbnikiem pułku Toul .
W wieku 24 lat wyjechał na południe z młodą żoną i od 1785 do 1793 roku odniósł sukces jako malarz w regionie Mont-Blanc. Mieszkał w Sallanches (Haute-Savoie), gdzie urodzili się dwaj synowie Joseph Albert le22 lipca 1789 i Marie Louis François the 12 stycznia 1792.
Zaangażowany jako ochotnik do obrony Republiki w 1793 r. Brał udział w oblężeniu Lyonu i Tulonu, gdzie został kapitanem artylerii.
Następnie został przydzielony do Armii Włoch (1794-1797). Tam został oficjalnym geografem i kartografem Armii Włoch ze względu na swoje talenty artystyczne. Brał udział w pierwszej kampanii włoskiej pod rozkazami Napoleona Bonaparte . W szczególności walczył w bitwie pod Arcole . Bonaparte wybrał go na projektanta i malarza, aby spopularyzować swoje zwycięstwa u Francuzów. Bacler d'Albe wykonał z tej okazji w Mediolanie w V roku jeden z pierwszych portretów Napoleona Bonaparte . Mianowany przez Bonapartego szefa Składu Wojennego Republiki Przedalpejskiej , stworzył mapę Włoch w latach 1797-1799, kiedy Bonaparte wrócił do Francji.
Ponownie wstąpił do osobistej służby Bonapartego od 1799 r. Od tego dnia do upadku Cesarstwa jego życie było całkowicie poświęcone jego służbie. Szef inżynierów Składu Wojennego w Paryżu w latach 1799-1804 brał udział w standaryzacji kartografii francuskiej (zlecenia 1802-1803). Jednocześnie kontynuuje swoją twórczość artystyczną. Szef biura topograficznego cesarza od 1804 r. DoMarzec 1814, podąża za nim wszędzie w czasie pokoju i na wsi i jest jego najbliższym współpracownikiem w zakresie strategii. Stworzył mapę cesarza , pierwszą jednorodną mapę Europy (w skali 1: 100 000).
Dyrektor Składu Wojennego w latach 1814-1815 uratował grabież okupantów, mosiężną mapę Cassini , jedyną istniejącą wówczas mapę Francji. Pozbawiony pracy ostatecznym upadkiem Pierwszego Cesarstwa i nadzorowany przez monarchię , udał się na emeryturę do swojego domu w Sèvres , gdzie mieszkał jako litograf . Na podstawie rysunków wykonanych podczas swoich kampanii w całej Europie wykonał setki rycin. Zmarł w Sèvres w 1824 roku.
Bacler d'Albe zajmie uprzywilejowane miejsce wśród współpracowników Napoleona. Wyróżnia się w szczególności długowiecznością, bliskością i zasadniczym charakterem swojej roli.
Bacler d'Albe miał wyjątkową długowieczność z Napoleonem: obecny, podobnie jak on, podczas oblężenia Tulonu w 1793 r., Pracował bezpośrednio pod jego rozkazami.Kwiecień 1794 w Marzec 1814. Pochodzi z małego wewnętrznego kręgu swojej „wewnętrznej szafki”. W przeddzień swojej śmierci Napoleon pamięta go i kilkakrotnie cytuje go w swojej woli uczestnictwa w edukacji swojego syna.
Bacler d'Albe był osobistym kartografem Napoleona od 1804 do 1814 roku. Zsyntetyzował wszystkie informacje geograficzne i wojskowe na mapie, którą aktualizował dla cesarza, zarówno w czasie pokoju, jak iw czasie wojny, co czyni go najbliższym współpracownikiem Napoleona. Jego rola wykracza jednak poza tworzenie mapy, a Bacler d'Albe jest uważany za jedynego współpracownika, który bierze udział w podejmowaniu strategicznych decyzji Napoleona.
Konkretnie,
Ze swojej strony Sztab Generalny dowodzony przez marszałka Berthiera przekazuje i określa rozkazy Napoleona, ale bez udziału w decyzjach. Według pułkownika Vachée, „Wydaje się, że żaden inny oficer, w tym Berthier, nie był tak blisko związany z dziełem myśli Napoleona. W związku z tym Bacler d'Albe miał w Sztabie Cesarskim wyjątkową sytuację: sam spełnił się z Napoleonem te z funkcji sztabowych, które należy uznać za najwyższe i które polegają na przygotowaniu decyzji Szefa… ” . Dlatego historyk wojskowości Ronald Pawly uważa, że „Podczas kampanii Bacler d'Albe był drugą najważniejszą osobą w Imperialnej Kwaterze Głównej” .
Biuro Baclera d'Albe jest zatem uważane przez historyków za „laboratorium, w którym kiełkowały idee Napoleona” (dla generała Bonnala), „punkt wyjścia do wszystkich wstępnych przygotowań do kampanii” (dla Ronalda Pawly'ego), „Najbardziej tajne centrum nerwowe Sanctuary of Genius ” (dla Towarzystwa Napoleońskiego). Bacler d'Albe był dla Napoleona „nieodzowny” i „nieoceniony” .
Ponadto chwalimy jego „ niezależność umysłu, rzadką cechę wokół Napoleona ” oraz fakt, że jest jednym z najbardziej inteligentnych i uczonych członków świty Napoleona.
Bacler d'Albe jest zatem, oczywiście, materialnie , najbliższym wojskowym współpracownikiem Napoleona: w Tuileries jego gabinet wychodzi na sypialnię cesarza. Na wsi jego namiot znajduje się obok jego własnego, a jego gabinet znajduje się pod własnym namiotem cesarza; najczęściej nazywany jest dniem i nocą, ponieważ jest uważany za „niezbędny”. Baron Fain , sekretarz Napoleona, opisuje pracę tych dwóch mężczyzn w następujący sposób: „Często duży rozmiar kart zmusił cesarza do wyciągnięcia się na całą długość na stole, a Albę do natychmiastowego wspięcia się na górę, aby pozostać panem swojej ziemi; widziałem ich niejednokrotnie zarówno na tym dużym stole, jak i przerywających sobie nagłym okrzykiem, u szczytu swej pracy, kiedy głowa jednego z nich uderzyła zbyt mocno w głowę drugiego. .
Ta niekończąca się praca dla wymagającego mistrza przyniosła mu zaszczyty, ponieważ został awansowany na pułkownika w 1807 r., A następnie na generała brygady w 1813 r. Został baronem cesarstwa w 1810 r.
Bacler d'Albe był wybitną postacią we francuskiej kartografii swoich czasów. Kustosz biblioteki Army Nauki i Szkolnictwa Wojskowego Edukacja polecenia napisał w 2001 roku, że w zakresie kartografii, „era imperialna jest zdominowana przez osobowość Bacler d'Albe . ”
Jego biograf Marc Troude podsumowuje lata swojej pracy następująco: „Bacler d'Albe, niestrudzony robotnik, nie przestawał od 1793 do 1815 roku poświęcić się topografii, aby zaspokoić rozkazy cesarza, które pilnie nadzorował studium terenu, organizacja służby, grawerowanie map, instruktaż personelu, doskonalenie techniki. Przy okazji każdej akcji przygotowywał niezbędną dokumentację i w miarę możliwości zlecał rekonesans ” .
Jego pierwszym dużym dziełem było wykonanie pierwszej kompletnej mapy całych Włoch (1797-1802) w skali 1: 256 000 (w 52 lub 56 arkuszach), zwanej Mapą teatru kampanii Bonapartego we Włoszech . W 1797 Bacler d'Albe został wyznaczony przez Bonaparte na dyrektora Składu Wojennego Republiki Przedalpejskiej w celu wyprodukowania tej mapy.
Jego drugim wielkim dziełem jest pierwsza jednorodna mapa Europy (w skali 1: 100 000), zwana „mapą cesarza” (1809–1812), której jest kierownikiem projektu. Integruje mapy, które stworzył wcześniej, w tym ambitnym projekcie. Mapa ta, wyprodukowana w jednym egzemplarzu, aby towarzyszyć Napoleonowi w jego podboju Europy, została częściowo zniszczona podczas odwrotu z Rosji .
Szef Inżynierów Geograficznych Składu Wojennego w latach 1799-1804, Bacler d'Albe brał udział w standaryzacji francuskiej kartografii. W szczególności uzyskuje w 1802 r. Rezygnację z dawnego przedstawienia rzeźby w pół-perspektywie i przyjęcie „procesu największych zboczy”. Technikę największego zbocza udoskonalił metodą cieni, będącą wkładem artysty w naukę kartograficzną. Bacler d'Albe jest również promotorem i przewodniczącym komitetu (lub podkomitetów), który standaryzuje znaki i konwencje stosowane na mapach francuskich, a także procesy grawerowania i drukowania map. W latach 1802-1803 komisje ustaliły standardy (system metryczny, wysokość w stosunku do poziomu morza, skala mapy, ustalenie katastru, rozpoczęcie produkcji nowej mapy Francji), które są nadal w użyciu.
Odpowiadając za kształcenie inżynierów-geografów Składu Wojennego , Bacler d'Albe uczestniczył w ruchu profesjonalizacji zawodu, który wówczas interweniował.
Wreszcie, dyrektor Składu Wojennego w latach 1814-1815, Bacler d'Albe dwukrotnie ocalił miedziaki ze słynnej mapy Cassini , jedynej wówczas mapy Francji, przed grabieżami wojsk „alianckich”. Wojna Depot , przemianowany na poczta geograficzny (SGA), w 1940 roku stał się Narodowy Instytut Geograficzny (IGN).
Pomimo swojej wyczerpującej pracy, która uczyniła go jednym z najlepszych kartografów swoich czasów, Bacler d'Albe jest także według słownika Bouillet znakomitym malarzem bitewnym i krajobrazowym oraz płodnym rytownikiem, którego jakość prac stawia go w tej samej randze co jego. bardziej znanych współczesnych, takich jak Antoine-Jean Gros .
Biograf podsumowuje: „Twórczość artystyczna Baclera d'Albe jest znaczna. Liczba jego obrazów sięga ponad 500 i obejmuje płótna, akwarele, gwasze, ryciny i litografie”. . Twórczość artystyczną Bacler d'Albe można podzielić na trzy główne części: widoki Alp ; malowanie w służbie Bonapartego ; oraz tworzenie rycin opartych głównie na wspomnieniach z jego kampanii w całej Europie.
Osadzony w Alpach w latach 1785-1793 Bacler d'Albe zaprojektował wiele krajobrazów regionu Mont-Blanc w czasie, gdy preromantyczna publiczność zaczęła interesować się pięknem i malowniczymi górami. Specjalista szacuje, że „między 1785 a 1800 r. Artystą, który sprzedawał najwięcej, w Sabaudii i Szwajcarii , był Bacler d'Albe, nieustannie podróżujący po kraju w poszukiwaniu nowych zabytków, nieustannie odwiedzany przez znamienitych podróżników”. .
Wśród głównych dzieł tego okresu jego biograf Despax cytuje w szczególności:
W latach 1796-1797 Bacler d'Albe był zatrudniony przez Bonaparte do produkcji obrazów z jego kampanii we Włoszech. Bacler d'Albe malował w szczególności duże płótna (Bitwy pod Arcole, Rivoli, Lodi, fragmenty rzeki Pad, w tym w Plaisance), a później czuwanie pod Austerlitz (1805) i bombardowanie Wiednia w 1809 r. Kilka z tych obrazów są wystawiane w Wersalu. Historycy cytują w szczególności dwa obrazy, bitwę pod Arcole i wigilię Austerlitz, w których uczestniczył. Pierwszy z tych obrazów można było zobaczyć w Trianon, a drugi w galerii Diane w Tuileries w Paryżu .
Praca ta ma podwójne zainteresowanie zarówno historią sztuki (odnowienie gatunku malarstwa wojskowego), jak i historią polityczną (jest jednym z elementów powstania mitu Bonapartego w duchu francuskim).
Na poziomie artystycznym obrazy wojskowe Bacler d'Albe stanowią nowatorskie dzieło, które ma stać się szkołą. Jego obrazy z kampanii włoskiej w szczególności wprowadziły topograficzną precyzję do malarstwa wojskowego. Historyk sztuki ocenia zatem, że „malarstwo wojskowe tego czasu zmieniło tradycyjny sposób w kierunku topograficznej dokładności i wierności narracji” i cytuje Carle Vernet , Thévenin , Bacler d'Albe, Lejeune . Bacler d'Albe, zarówno artysta, jak i topograf, jest szczególnie dobrze przygotowany do osiągnięcia tej syntezy.
Jednocześnie Bacler d'Albe nie zaniedbuje reprezentacji człowieka . Jak pisze specjalista historyk: „Projektant, mając wiedzę wojskową oficera, stawia człowieka na czele swoich prac. To oryginalny wkład Baclera, który zawsze opisuje poczynania walczących, podczas gdy inni artyści malują krajobrazy w które miały miejsce. Stąd niepowtarzalna atmosfera emanująca z jego gwaszów. Dziecko Oświecenia, Bacler jest humanistą, dla którego miarą wszystkiego jest człowiek w centrum stworzenia ” .
Te nowości odnowią ten gatunek artystyczny i będą nieco „prototypem” kopiowanym przez największych, m.in. Giuseppe Pietro Bagetti , Lejeune czy Carle Vernet , Antoine-Jean Gros .
Oprócz walorów artystycznych twórczość Baclera d'Albe ( na przykład Bagettiego ) odegra wielką rolę historyczną: przyczyni się, na prośbę Bonapartego, do stworzenia mitu generała Bonaparte w duchu francuskiego. przygotowując w ten sposób dojście do władzy swojego lidera. W ten sposób Bacler d'Albe wykonał w 1797 r. Pierwszy portret Bonapartego (prawdopodobnie przed wykonanym przez Grosa ).
Zauważ, że w okresie cesarskim Bacler d'Albe stworzył również kilka mitologicznych obrazów, które wydają się znikać:
Po ostatecznym upadku Cesarstwa w 1815 r., Zrujnowanego i pozbawionego jakiegokolwiek publicznego zatrudnienia, Bacler d'Albe wykonał setki rycin na podstawie rysunków przeniesionych z kampanii prowadzonych w całej Europie w latach 1793-1814 (Włochy, Niemcy, Europa Środkowa, Hiszpania, Paryż i region paryski). Jest jednym z tych, którzy zapoczątkowali modę na litografię (grawerowanie w kamieniu, w kolorze). Jego biograf pisze: „W tym czasie litografia, pod wpływem dwóch drukarzy, Engelmanna w 1815 r. I Lasteyrie w 1816 r., Zaczynała zdobywać dużą popularność wśród publiczności. Bacler d'Albe był jej animatorem: stworzył w Sèvres an grupa artystyczna zajmująca się propagandą tego nowego procesu artystycznej reprodukcji, malarze z Sèvres. " .
Ten, który według niektórych był drugą najważniejszą postacią cesarskiej kwatery głównej, pracuje również anonimowo jako malarz talerzy, filiżanek, spodków i innych wazonów w fabryce porcelany Sèvres , obok swojego domu.
Opublikował w tym okresie:
Jest ojcem artysty Louisa Marca Baclera d'Albe .
(ukończyć)
Postać | Ozdobić herbem |
![]() ![]() |
Broń barona Bacler d'Albe i Imperium (dekret z19 marca 1808, patent listów 31 grudnia 1809( Paryż ))
Kwartalnie pierwszy i czwarty Azure, szewronowy argent, w towarzystwie trzech koniczynek tego samego; do drugiego z baronów wyciągniętych z wojska; po trzecie, Sable ze złotą ziemską kulą, zwieńczoną otwartym kompasem, z dolnymi punktami Argent. Dla malowań : niebieska, żółta, czarna, biała. |