Joel Cornette

Joëla Cornette'a w 2015 roku. Biografia

Narodziny	14 października 1949 Brześć
Narodowość	Francuski
Zajęcia	historyk , nauczyciel

Inne informacje

Pracował dla	Panthéon-Sorbonne , Uniwersytet Paryski VIII
Pole	Epoka nowożytna
Kierownik	Emmanuel Le Roy Ladurie
Nagrody	Kawaler Akademickich Palm Grand Prix Gobert

Joël Cornette , urodzony dnia14 października 1949w Brześciu jest francuskim historykiem .

Jego praca koncentruje się na Francji od starego reżimu , a dokładniej na monarchii , zwłaszcza w XVII -tego wieku . Część jego badań, ponieważ jego kontrola koncentruje się na listach skarg na seneschal z Ploërmel w przededniu rewolucji , poświęcona jest historii Wielkiej Brytanii , zwłaszcza między XVI TH i XVIII th wieku. Ważną częścią jej działalności jest upowszechnianie wiedzy historycznej i badań w ramach redakcji pracy kierowniczej (Belin, Champ Vallon).

Biografia

Joël Cornette studiował w liceach de Saint-Marc i de Kérichen, literaturę wyższą w Brześciu (1968-1969), a następnie najpierw w liceum Camille-Jullian w Bordeaux (1969-1971). Był studentem École Normale Supérieure de Fontenay-Saint-Cloud ( 1971 - 1975 ), i zdał agregacji w 1974 roku . Doktorat z historii uzyskał w 1982 r. w Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales na zakończenie pracy magisterskiej poświęconej rękopisom (3890 listów) kupca z Gaillac żyjącego od Ancien Régime do Restauracji, praca pod tytułem nadzór Emmanuela Le Roy Ladurie . Ta praca badawcza przekształciła się w książkę: An Ordinary Revolutionary, Benoît Lacombe, handlarz, 1759-1819 , opublikowaną w 1986 r. przez Champ Vallon editions , pierwszy tytuł w zbiorze „Epoques”.

Joël Cornette był kolejno nauczycielem w Lycée de Gonesse (1976-1985) - Lycée René Cassin - następnie wykładowcą, asystentem i wykładowcą na Uniwersytecie Paris I-Sorbonne (1985-1995).

Wykwalifikowany do prowadzenia badań w 1995 r. (na temat Od osoby do państwa , skupiony na Melancholii władzy, Wspomnienia Omera Talona, rzecznika generalnego w Parlamencie Paryskim , opublikowanym przez Fayard w 1998 r.), ma latem, od 1996 do 2017 profesor na Uniwersytecie Paris-VIII Vincennes-Saint-Denis. Odwrzesień 2017, jest emerytowanym profesorem uniwersytetów.

Od 1993 roku jest członkiem komitetu naukowego czasopisma L'Histoire, w którym napisał ponad sto artykułów i koordynował zagadnienia tematyczne ( Wersal , Ludwik XIV , Bretania).

Był członkiem rady redakcyjnej „Synthesis Review” (1988-2003).

Od 1988 do 1998 był członkiem jury egzaminu wstępnego do École normale supérieure (Saint-Cloud-Fontenay, Lyon), następnie agregacji , od 1999 do 2002 (pisemny, ustny) i od 2005 do 2008 (wiceprezydent).

Od 1986 roku kieruje zbiorem „Époques” w wydaniach Champ Vallon (ponad sto tytułów), w którym publikowane są w szczególności tezy młodych badaczy, badania i oryginalne eseje.

W wydaniach Armanda Colina redagował zbiór „Campus” (podręczniki uniwersyteckie): dziesięć tytułów, w tym pierwszy podręcznik historii kobiet (Yannick Ripa, Les Femmes, actrices de l'histoire. Francja, 1789 à nos. days , 2010) . Podobnie w wydaniach Belin redagował zbiór „Atouts” (podręczniki uniwersyteckie).

Również w Belin zaprojektował i wyreżyserował:

Historia Francji w 13 tomach, we współpracy z Jean-Louis bigET dla średniowiecznej historii i Henry Rousso dla współczesnej historii (opublikowane między 2009 i 2012 ). Sprzedano 300 000 egzemplarzy, wszystkie edycje łącznie, od 2019 r. Ta historia została wznowiona w kolekcji kieszonkowej, przez wydania Gallimarda (kolekcja „Folio”), od 2019 r.

W 2016 roku ukazała się kolekcja „Starożytne światy”, w 17 tomach, w tym dwa pierwsze, Prehistorie Europy (napisane przez Anne Lehoërff ) i Egipt faraonów (napisane przez Damiena Aguta i Juana Carlosa Moreno-Garcia), a następnie przez Mezopotamię (Francis Joannès, Bertrand Lafont, Philippe Clancier, Aline Tenu), Starożytną Afrykę ( François-Xavier Fauvelle ), Rzym (Patrice Faure, Nicolas Tran), Narodziny Grecji (Julien Zurbach, Maria Cecilia d'Ercole, etc.).

Kolekcja „References”, której pierwsze tomy, History of Fonts in France , pod redakcją Vincenta Milliota, oraz Feminine History of France , Yannick Ripa , zostały opublikowane w lutym i wrześniu 2020 r.

W 2010 roku był kuratorem wystawy zorganizowanej w bazylice Saint-Denis w ramach festiwalu Saint-Denis i upamiętnienia czterosetnej rocznicy zabójstwa Henryka IV: Henri IV w Saint-Denis: Kronika cudownych wydarzeń (czerwiec 2010-marzec 2011). Z okazji tej wystawy opublikował: Henri IV à Saint-Denis. Od wyrzeczenia do profanacji , Paryż, Belin, 2010. W 2012 roku brał udział wraz z Anne-Marie Helvétius i Borisem Bove'em w organizacji wystawy Saint Denis. Stracić rozum , w bazylice Saint-Denis (czerwiec-październik 2012).

Od 2018 roku jest członkiem jury przyznającego nową Nagrodę Książki Historycznej Château de Versailles.

Joël Cornette opowiedział się również za zjednoczeniem administracyjnym departamentu Loire-Atlantique z regionem Bretanii, uznając, że to oddzielenie było „historycznym absurdem”.

Wydaj Historia Secrets

Regularnie uczestniczy w programie Secrets d'histoire prezentowanym przez Stéphane'a Berna . W szczególności przyczynił się do następujących kwestii:

sezon 2012

Ludwik XIV, pasje Króla Słońca Sun

sezon 2014

sezon 2015

sezon 2016

A jeśli Henri III nie był słodki?

sezon 2020

Mme de Montespan: wielka miłość Króla Słońca
Vauban, król i twierdze!

Nagrody

W 2006 r .: Grand Prix d'histoire od Académie française ( grand prix Gobert ) za Historię Bretanii i Bretonów (dwa tomy, Le Seuil, 2005; reed. "Point-Seuil", 2008) i dla wszystkich jego praca.

O autorze i książce Marc Fumaroli precyzuje: „tym bardziej niezwykłe jest to, że pozostawiając punkt widzenia centrum na rzecz peryferii, zbudował pomnik historii Księstwa Bretanii przez bardzo długi okres , od jego początków do dnia dzisiejszego, łącznie z przekształceniem księstwa w prowincję, z prowincji w departamenty, zarówno nauki, jak i stylu” (przemówienie o nagrodach literackich wygłosił p. Yves Pouliquen, członek Académie française, podczas publiczna sesja rozdania nagród, w czwartek 20 listopada 2006).

W 2011 r.: nagroda im. Madeleine-Laurain-Portemer przyznana przez Akademię Nauk Moralnych i Politycznych z okazji wydania trzynastu tomów Historii Francji w wydaniach Belin (2009-2012) oraz za całość jego pracy .

W 2012: Kawaler Orderu Palm Akademickich.

W 2015: Triskell Ar Vro (Le Pays, la Bretagne) nagroda na Vannes Book Fair w Bretanii za ilustrowaną historię Bretanii i Bretonów (Seuil, 2015).

W 2018: Oficer Orderu Palm Akademickich.

Pracuje

Państwo barokowe. Poglądy na myśli politycznej Francji pierwszy XVII th wieku (udział), teksty zebrane pod kierunkiem Henryka Méchoulan , Paryżu, Vrin 1985.
Zwykły rewolucjonista. Benoît Lacombe, handlowiec (1759-1819) , przedmowa Emmanuel Le Roy Ladurie , Seyssel, Champ Vallon, kol. "Époques", 1986 (przepisana wersja pracy doktorskiej, obroniona w 1982).
Przygody Jeana Conana. Avanturio ar citoien Jean Conan a Voengamb (udział), Morlaix, edycje Skol Vreizh, 1990.
"Państwa. Podstawy prawne, narzędzia symboliczne", Revue desynteza , tom CXII, lipiec-grudzień 1991 (kierunek i uczestnictwo).
Obrazy kobiet pod redakcją Georges Duby i Michelle Perrot , Paryż, Plon, 1992 (udział). Tłumaczenie na włoski, angielski, japoński.
Król wojny. Esej o suwerenności we Francji w Grand Siècle , Paryż, Payot, 1993; wznowienie w wydaniu kieszonkowym, Payot, 2000; wydanie trzecie, 2010.
Wersal w wieku Ludwika XIV , Paryż, Zjazdy Muzeów Narodowych, Textuel, 1993 (koordynacja i udział).
Państwo Klasyczne, 1652-1715. Poglądy na myśli politycznej we Francji w drugiej połowie XVII -go wieku , Paryż, Vrin, 1996 (wspólnie z reżyserii Henry'ego Méchoulan ).
Le Pouvoir de la pierre , film dokumentalny o Wersalu, reżyseria Gérard Poitou, Audiovisual Broadcasting Workshops i Arlequin Video, 1996.
Kronika panowania Ludwika XIV , Paryż, Sedes, 1997.
Francja Monarchii Absolutnej (reżyseria i udział), Paryż, Le Seuil, L'Histoire, 1997.
Melancholia władzy. Omer Talon i proces racji stanu , Fayard, 1998 (przepisana wersja upoważnienia do nadzorowania badań, obroniona w 1995).
Historia Francji , Paryżu, Larousse, 1998 (udział: przygotowywanie części XVI th - XVIII th century).
Księga i miecz. Kronika Francji w XVI th century , Paryż, Armand Colin / Sedes 1999.
Wersal, pałac króla Ludwika XIV , Paryż, Sélection du Reader's Digest, 1999.
XVII th century. Historia artystyczna Europy , pod kierunkiem Georgesa Duby'ego i Michela Laclotte'a, Paryż, Le Seuil, 1999.
The Cardinal Years, Kronika Francji, 1599-1652 , Paryż, Armand Colin, 2000.
Histoire de la France politique , tom 2. La Monarchy entre Renaissance et Révolution (reżyseria i uczestnictwo), Paryż, Seuil, 2000.
Wersal i monarchia Ludwika XIV . CD, w kolekcji "De Vive Voix", 2001.
Le Savoir du Prince, od średniowiecza do oświecenia , pod kierunkiem Ran Halevi (udział), Paryż, Fayard, 2002.
Pałac i władza. Od Konstantynopola do Wersalu (koreżyseria, z Marie-France Auzépy), Saint-Denis, Presses Universitaires de Vincennes , 2003.
Sovereigns and Kings of France (z Claude Gauvard i Emmanuelem Fureix), Paryż, Le Chène, 2005; trzcina. 2008.
1515 i najważniejsze daty w historii Francji, zrewidowane przez wielkich współczesnych historyków pod kierunkiem Alaina Corbina (udział), Paryż, Seuil, 2005, przedruk. "Punkty progowe", 2008.
Christian Delporte, Laurent Gervereau, Denis Maréchal (reż.), Jakie jest miejsce obrazów w historii? Wydania Nouveau Monde, 2008 (udział).
Historia Bretanii i Bretonów , dwa tomy, Paryż, Seuil, 2005; trzcina. „Points Seuil”, 2008 (główna nagroda w historii Akademii Francuskiej, 2006; książka zajęła drugie miejsce w historii Senatu, 2006).
Wersal, potęga kamienia (kierunek i uczestnictwo), Paryż, Tallandier, 2006.
Vauban, le vagabond du roi , dokument w reżyserii Jacquesa Tréfouëla , Les Films du Lieu-dit, DVD (udział: wywiad nakręcony na temat Vaubana i jego relacji z Ludwikiem XIV w bonusach DVD), 2007.
Monarchia absolutna, od renesansu do oświecenia , La Documentation photographique, 2007.
Pamiętniki Ludwika XIV, a następnie Manière de pokazujący ogrody Wersalu (prezentacja), Paryż, Tallandier, "Texto", 2007.
Stany-spektakle, czyli jak są wystawiane stany (udział), Malagar, Cahiers de Malagar, 2007.
Les Oisivetes de Monsieur de Vauban , pierwsze pełne wydanie, przygotowane pod kierunkiem Michèle Virol (udział: przedmowa i adnotacja do Mémoire pour le restore des hugenots oraz Geographical Description of the choice Vézelay ), Seyssel, Champ Vallon, 2007 .
Vauban, budowniczy Króla Słońca (udział), Paryż, wydanie Somogy, 2007.
Rosyjski dwór cesarski a Europa. Dialogi Kultur . Pustelnia Państwowa, 18-20 października 2005. Wybrane materiały konferencyjne. Św. PETERSBURG. Państwowe Wydawnictwo Ermitażu, 2007 (udział).
Obrazy w historii (współreżyseria, z Marie-France Auzépy), Saint-Denis, Presses Universitaires de Vincennes, 2008.
Posiłek chłopski braci Le Nain , Armand Colin, kol. Praca, opowieść, 2008.
Markiz i regent. Bretoński spisek u zarania Oświecenia we współpracy z Evą Guillorel i stowarzyszeniem Dastum, Tallandier, 2008. Do książki dołączona jest płyta CD zawierająca szesnaście wersji gwerza markiza de Pontcallec ( Gwerz Marv Pontkalleg ), część z czego pochodzi z kolekcji wykonanej w latach 50. przez Donatiena Laurenta.
Ludwik XIV , Paryż, Le Chêne, 2 nd edition, 2009 [2007].
Kryzysy kapitalizmu. Od kracka tulipanowego do globalnej recesji (udziału), Paryż, Perrin, Tempus, 2010.
The King of War , Paryż, Payot, 2010 ( 3 th Edition).
Henryka IV w Saint-Denis. Od wyrzeczenia do profanacji , Paryż, Belin, 2010.
Histoire du poil (koreżyseria, z Marie-France Auzépy), Paryż, Belin, 2011; reedycja, wydanie kieszonkowe, Belin, 2017.
Histoire de France , w trzynastu tomach (pod redakcją Jean-Louis Bigeta i Henry'ego Rousso ), Paryż, Belin, 2009-2012.
Wersal (reżyseria i udział), Paryż, Pluriel / L'Histoire, 2012.
„Vauban, pot oszczędza krew”, Fikcja-dokument Pascala Cuissota, ARTE 2012 (udział).
Historia Francji. Atlas , Paryż, Belin, 2012 (reżyseria, udział: pisanie części tekstowej).
Wielki warsztat Historii Francji , Paryż, Belin, 2012 (reżyseria). Tom 1: Średniowiecze (481-1453) ; tom 2: Czasy współczesne (1453-1815) ; tom 3: Epoka współczesna (1815-2005 ).
Oddać się Francji? Pokojowe przywiązania terytoriów do Francji, XIV-XIX w., opracowania Jacques Berlioz i Olivier Poncet, Ecole des chartes, 2013. Udział: „Ostatnie pożary Księstwa Bretanii”.
Przedmowa do książki René Ozoufa, Louis Letterier, Obrazy historii: kurs podstawowy (Podręcznik historii Belin, 1961), Paryż, Belin, 2014.
Ilustrowana historia Bretanii i Bretonów , Paryż, Seuil, 2015. Prix Triskell Ar Vro 2015 (kraj, Bretania) Salon du livre en Bretagne w Vannes.
Le Siècle de Louis XIV , pod kierunkiem Jean-Christian Petitfils, Paryż, Perrin, 2015 (udział: „Źródła chwały i ambicji”).
Udział w filmie dokumentalnym, Ludwik XIV, król sztuki , autorstwa Priscilli Pizzato. Production Ex Nihilo, 2015. Dokument widoczny na You Tube: https://www.youtube.com/watch?v=-rN4SOaPuPw
Śmierć Ludwika XIV .1 st wrzesień 1715. Szczyt i zmierzch rodziny królewskiej , Paryż, Gallimard, coll. „Dni, które uczyniły Francję”, 2015. Książka zatrzymana na liście finalistów Nagrody Esejowej Femina 2015 oraz Senackiej Nagrody Historycznej 2016 (miejsce końcowe: drugie).
Złoty wiek kawalerii. Od średniowiecza do XX th wieku , Paryż, Gallimard, 2015 (udział).
Afirmacja państwa absolutnego. 1492-1652. Historia Francji , Paryż, Hachette Supérieur, coll. Plac Historia, 9 th wydanie, poprawione i powiększone, 2016 [1993].
Absolutyzm i oświecenie. 1652-1783. Historia Francji , Paryż, Hachette Supérieur, coll. Plac Historia, 8 th wydanie, poprawione i powiększone, 2016 [1992].
Bretania zbuntowała się w 1675 i 2013 roku. Czerwony gniew i zgodność czasu , Sarzeau, Centre d'histoire de Bretagne / Kreizenn Istor Breizh, 2016.
Śmierć królów. Od Sigismonda (523) do Ludwika XIV (1715), współdyrekcja i wkład, z Anne-Marie Helvétius, Saint-Denis, Presses Universitaires de Vincennes, 2017.
Filmowana konferencja (wł. 12 września 2016) w kinie Jean Eustache w Pessac: „Śmierć Ludwika XIV i jej kontekst historyczny” (60 min), bonus DVD „Śmierć Ludwika XIV” , film Alberta Serry, wyd. Capricci, 2017.
Miejsca w historii Francji, pod kierunkiem Oliviera Wierviorki i Michela Winocka, Paryż, Perrin, 2017. Udział: Wersal.
(reż.), La Bretagne, une aventure mondial , Paryż, Tallandier, 2018.
Le Grand Hyver 1709 , Nathalie Sergeef, Philippe Xavier, Joël Cornette, Glénat, 2018. Stworzenie zeszytu historycznego (40 stron), który następuje po komiksie.
Pompa i wściekłość. Armia francuska, od Rocroi do Valmy , pod kierownictwem Hervé Drévillon i Dominique Prévot, Paryż, Somogy éditions d'art / Musée de l'Armée, Invalides, 2018 (udział).
Histoire de France (red.), Publikacja pierwszych tomów Histoire de France w trzynastu tomach wydanych w latach 2009-2012 przez Belin w wydaniu kieszonkowym ( La France avant la France, Féodalités, Les Grandes Guerres ), w poprawionym wydaniu i zaktualizowany, Gallimard, kolekcja "Folio", 2019.
Historyczny Atlas Francji , pod redakcją Christiana Grataloup, Les Arênes / L'Histoire, 2020: napisanie przedmowy.

Uwagi i referencje