Loara Atlantycka | |
Administracja | |
---|---|
Kraj | Francja |
Region | Kraj Loary |
Utworzenie działu | 4 marca 1790 r |
Główne miasto ( prefektura ) |
Nantes |
Podprefektury |
Chateaubriant Saint-Nazaire |
Przewodniczący rady wydziałowej |
Michel Menard ( PS ) |
Prefekt | Didier Martin |
Kod INSEE | 44 |
Kod ISO 3166-2 | FR-44 |
Kod Eurostatu NUTS-3 | FR511 |
Demografia | |
Miły | brak oficjalnej nazwy |
Populacja | 1 412 502 mieszk . (2018) |
Gęstość | 205 mieszkańców/km 2 |
Geografia | |
Powierzchnia | 6880 km 2 |
Podziały | |
Dzielnice | 3 |
Okręgi ustawodawcze | 10 |
Kantony | 31 |
Międzywspólnoty | 16 |
Gminy | 207 |
Znajomości | |
Stronie internetowej | www.loire-atlantique.fr |
Loire-Atlantique ( / l w . ʁ ‿ ma t . Ɑ . T i k / ) to francuski departament położony w regionie Pays de la Loire . Swoją nazwę zawdzięcza obecności Loary , ważnej rzeki, która ją przecina, oraz Oceanu Atlantyckiego , który graniczy z jego wybrzeżem na zachodzie, gdzie ujście Loary tworzy ujście .
Departament został utworzony w 1790 roku przez rozbicie prowincji Bretanii pod nazwą Loire-Inférieure i utrzymał tę nazwę do 1957 roku. We francuskiej numeracji departamentalnej nosi numer 44 . Stanowi ona zbiorowość terytorialną administrowaną przez radę departamentalną Loire-Atlantique , której przewodniczącym jest Philippe Grosvalet . Stolica departamentu jest Nantes , również prefektura z regionu Pays de la Loire. Obecnie ma trzy okręgi , których stolicami są Nantes, Saint-Nazaire i Châteaubriant .
Terytorium Loary-Atlantyckiej było blisko regionu administracyjnego Bretanii kulturowo i historycznie od czasów Ancien Régime . Kwestia ewentualnego przywiązania do regionu Bretanii jest przedmiotem powracającej debaty.
Podobnie jak w pozostałej części Górnej Bretanii The ojczystego było, dopiero w drugiej połowie XX th wieku The Gallo z wyjątkiem półwyspu Guérande , gdzie Breton był dominującym i mówiono aż początku XX th wieku.
Departament Loire-Atlantique został utworzony w 1790 r. , po rozbiciu Prowincji Bretanii na początku Rewolucji Francuskiej , na mocy dekretu z 22 grudnia 1789 r .
Kiedy powstał w 1790, departament nosił nazwę Loire-Inférieure . 9 marca 1957, przyjmuje swoją obecną nazwę Loire-Atlantique .
Utworzenie departamentów ma na celu likwidację prowincji Ancien Regime i wiąże się z utworzeniem nowych podmiotów. Podział terytorialny był przedmiotem negocjacji. Rennes uzyskawszy, że Redon jest przyłączony do departamentu, którego stanie się stolicą, Vannes żąda w zamian La Roche-Bernard i sześciu wiejskich parafii. W zamian Zgromadzenie przyznaje ludowi Nantes baronię Châteaubriant i wicehrabstwo Fercé , które obejmuje jedenaście parafii. „Granice” „krajów” na wschodzie są nieprecyzyjne. La Remaudière i La Boissière-du-Doré należą do tego samego departamentu co Nantes bez powodu historycznego i bez konsultacji z mieszkańcami.
Ostatecznie departament odzyskał prawie całą bretońską część terytorium dawnego biskupstwa Nantes , otrzymując niewielką część południa od biskupstwa Rennes i tracąc część kraju Mitau , na północnym zachodzie, kanton La Roche-Bernard przyłączony do Morbihan i kanton Grand-Fougeray przyłączony do Ille-et-Vilaine .
Składał się z:
Loire-Inférieure została najpierw podzielona na dziewięć okręgów, którymi były: Ancenis , Blain , Châteaubriant , Clisson , Guérande , Machecoul , Nantes , Paimboeuf i Savenay .
W 1800 r. dzielnice zostały zastąpione przez nowe okręgi administracyjne: arondissements . W departamencie powstało pięć: Ancenis , Châteaubriant , Nantes , Paimboeuf i Savenay .
W 1868 roku subprefektura Savenay została przeniesiona do Saint-Nazaire .
W 1926 r. zlikwidowano okręgi Ancenis i Paimboeuf na korzyść tych z Nantes i Saint-Nazaire . Ta z Ancenis została przywrócona w 1943 r. , podczas gdy ta z Paimboeuf nadal stanowi południową część dystryktu Nazair.
1 st styczeń 2017, dzielnice Ancenis i Châteaubriant łączą się w jedną: dzielnicę Châteaubriant-Ancenis z Châteaubriant jako podprefekturą .
Dziś departament Loire-Atlantique podzielony jest na trzy dzielnice: Nantes , Saint-Nazaire i Châteaubriant-Ancenis .
Po zwycięstwie aliantów w bitwie pod Waterloo (18 czerwca 1815), północną część departamentu zajmują wojska pruskie zCzerwiec 1815do listopada 1818 (patrz okupacja Francji pod koniec Pierwszego Cesarstwa ).
W 31 grudnia 2015 r., terytorium gminy Fresne-sur-Loire (Loire-Atlantique) jest przyłączone do departamentu Maine-et-Loire , wcześniejsza decyzja o utworzeniu nowej gminy Ingrandes-Le Fresne sur Loire , położonej w Maine-et - Loara - Loara .
W 1 st styczeń +2.018, terytorium gminy Freigné ( Maine-et-Loire ) jest przyłączone do departamentu Loire-Atlantique, decyzją przed utworzeniem nowej gminy Vallons-de-l'Erdre , położonej w Loire-Atlantique.
Być może w filii Vidalienne „regionów Clémentel ” z 1919 r., Ustawa rządu Vichy z19 kwietnia 1941utworzyły prefektury regionalne o kompetencjach ponadresortowych. Loara-Inférieure nie została włączona do regionu Rennes (który odpowiadał obecnemu regionowi Bretanii ), ale do regionu Angers (którego granice różniły się od obecnego regionu Pays de la Loire, ponieważ obejmował Indre-et-Loire (część okupowane), ale nie Vendée, przyłączone do regionu Poitiers ). Kolejny podział, francuski na „prowincje”, określony przez Radę Narodową wsierpień 1941ustanawia prowincję Bretanii w pięciu departamentach, których granice wywołają arbitraż samego marszałka Pétaina , ale które nie będą miały efektywnego istnienia.
Instytucja prefektur regionalnych nie została zakwestionowana od upadku reżimu Vichy , gdyż zarządzenia generała de Gaulle'a w10 stycznia 1944 r, tworząc „ regiony administracyjne ”, poszedł w tym samym kierunku. Zostały one jednak rozwiązane po jego odejściu w 1946 roku .
Dekret Pflimlin z 30 czerwca 1955stworzył regiony programu, które miały na celu optymalizację planowania przestrzennego: zgodnie z względami ekonomicznymi Loire-Atlantique znajduje się w regionie Pays de la Loire .
Utworzenie prefektów regionalnych w 1964 r. , regionalnych instytucji publicznych w 1972 r. i okręgów w 1982 r. potwierdziły ten podział i nadały mu legitymizację. Ale w tym samym okresie tożsamość bretońska została potwierdzona i zakwestionowano przypisanie Loire-Atlantique do Pays de la Loire. W 1972 r. rada generalna departamentu wyraziła chęć przyłączenia się do regionu obejmującego pięć departamentów bretońskich, ale obejmującego departamenty sąsiednie.
Obecnie wydaje się, że według różnych badań dość duża liczba mieszkańców Loire-Atlantique chce być częścią regionu Bretanii (od 44% w 1986 r. do 75% w 2001 r.).
Widoczne są napisy 44 = BZH, a temat czasem prowadzi do dyskusji.
Główne stowarzyszenia, grupy nacisku i partie polityczne prowadzące kampanię na rzecz zjednoczenia to Bretagne Reunie (ex CUAB ), Bretońska Unia Demokratyczna (UDB), Partia Bretońska , Zieloni i Modem (którego wybrani członkowie Rady Regionalnej Bretanii są wyrażone w za zjednoczeniem), podobnie jak niektórzy wybrani urzędnicy lub urzędnicy FN, UMP, PS, PRG i PCF, którzy opowiedzieli się za zjednoczeniem. Z drugiej strony małe partie polityczne, takie jak Ruch Republikański i Obywatelski (MRC) i Partia Robotnicza, stowarzyszenie takie jak CUAR (Komitet ds. Jedności Administracyjnej Republiki) wypowiadały się przeciwko oddzieleniu Loary-Atlantyckiej od Kraj Loary .
Według sondażu (2011), Loire-Atlantique jest, pomimo oficjalnego podziału regionalnego, kojarzona z wizerunkiem Bretanii dla 3% Francuzów, na równi z Ille-et-Vilaine . W 2014 roku w miejscowości Saint-Viaud zorganizowano głosowanie w sprawie przystąpienia do Bretanii. Przy udziale 20% zarejestrowanych na listach, 76% populacji zagłosowało „tak”.
Ujmując herby Paimboeuf , Ancenis , Châteaubriant , Saint-Nazaire i Nantes , herb Loire-Atlantique widnieje w następujący sposób: "Kwartalnie, w pierwszym lazuru do statku wyposażonego w złoto, wspieranego przez morze srebrny, drugi Gules z trzema pięciolistnikami gronostajów, trzeci Gules obszyty złotą fleur-de-lis, czwartą Lazur z nawą wyposażoną i ubraną Argentem płynącym po morzu o tym samym ruchomym punkcie, żagiel naładowany kluczem sable umieścił fes, wódz Argent obciążony pięcioma drobinkami gronostajów i kluczem ze złota wygładzającym fess na drobinkach, złowrogi bit w kierunku czubka, nad wszystkimi Gules do statku wyposażonego w złoto, ubranego w gronostaje, płynącego dalej morski Vert poruszający się z czubka i falisty Argent, wódz również gronostajowy. " Kolejny herb, nieoficjalny, zaproponował heraldysta Robert Louis . Jest on ozdobiony następującymi napisami: „D ' gronostaj z falistym lazurowym fessem” |
|
Logo byłego działu.
Logo Rady Generalnej do 2012 roku.
Aktualne logo.
Jak większość zachodniej Francji, Loire-Atlantique ma reputację departamentu konserwatywnego. Rzeczywiście, tradycja katolicka (z wyjątkiem obszaru roboczego Saint-Nazaire ), dział głosowali prawo w całej III e Rzeczypospolitej , w opozycji do antyklerykalnej lewo. W tabeli Politycznego zachodniej Francji w ramach Trzeciej Rzeczypospolitej , André Siegfried sprzeciwia republikańską korytarz Basse-Loire do reszty działu (czterech piątych), konserwatywnego katolika.
Pod koniec II wojny światowej elektorat resortu zwrócił się do MRP , chadeckiej wrażliwości, potwierdzając jej zakotwiczenie na prawo od politycznego spektrum. Jednak dechrystianizacja zaczęła dotykać departament od lat 60. i od tego czasu lewica stale się rozwija. W ten sposób Nantes przeszedł na socjalistyczne kierownictwo podczas wyborów samorządowych w 1977 r. , zanim wrócił na prawicę 6 lat później, a od 1989 r. ponownie do PS.
Po narodowej klęsce prawicy w kantonach w 2004 roku , ten ostatni stracił kontrolę nad departamentem po raz pierwszy od czasu rewolucji francuskiej .
Ewolucja Loary Atlantyckiej w kierunku lewicy odpowiada fundamentalnemu ruchowi, który charakteryzuje Bretanię i niektóre terytoria „Wielkiego Zachodu”, podczas gdy prawica na stałe podbiła departamenty wschodniej części Francji ( Północ -Wschód, Prowansja itp.). Po ogólnokrajowym klęsce lewicy w wyborach samorządowych w 2014 r . lewica straciła wiele gmin w departamencie ( Blain , Clisson , Donges , Trignac , Thouaré-sur-Loire , Saint-Philbert-de-Grand-Lieu , itd.) i prawica ponownie staje się większością pod względem liczby gmin (34 gminy po prawej wobec 18 po lewej), nawet jeśli lewica socjalistyczna pozostaje w większości w dwóch najludniejszych miastach departamentu (Nantes i Saint- Nazaire). W resortowych 2015 potwierdza tę refluksu lewo od ustępującego większości (Socjaliści i sojusznicy) jest odnawiana bardzo wąsko (w siedzeniami) na korzyść nieoznakowanego pary, przez cesji zabytkowych baszt takich jak kantonie Guémené -Penfao i zachowuje się z działem z głosem mniejszości (48,60% głosów dla ustępującej większości).
Położona na francuskim wybrzeżu Atlantyku Loire-Atlantique graniczy z departamentami Morbihan na północnym zachodzie, Ille-et-Vilaine na północy, Maine-et-Loire na wschodzie i Vendée na południu. Zachodnie wybrzeże graniczy z Oceanem Atlantyckim . Departament przecina Loara, która z Nantes stanowi ujście i wpada do oceanu w Saint-Nazaire . Dolina Loary nazywa się tutaj Dolna Loara .
Wieś Nantes w centrum.
Plaża Grande falaise w La Turballe na zachodzie.
Krajobraz Brière , na zachodzie.
Lac de Grand-Lieu na południu.
Dział jest częścią Masywu Armorykańskiego ; jego geologia jest zróżnicowana (pierwotne łupki i piaskowce, trzeciorzędowe faluny). Zagłębie węglowe Basse Loary rozciąga się we wschodniej części departamentu.
Ze średnią wysokością wynoszącą zaledwie 34 metry , Loire-Atlantique wyróżnia się tym, że jest najbardziej płaskim departamentem we Francji .
Relief Loary Atlantyckiej jest więc ogólnie bardzo słabo zaznaczony. Na północny wschód od Loary znajduje się Angevin Bocage , który z grubsza odpowiada Pays de Châteaubriant i Ancenis i jest częścią narodowego regionu leśnego o tej samej nazwie i rozciąga się również na departamenty Maine-et-Loire i Mayenne . Jest to zespół płaskowyżów o wysokości blisko 100 metrów: najwyższym punktem departamentu jest wzgórze Bretèche, niedaleko Châteaubriant, wysokie na 116 metrów, położone w miejscowości Fercé . Loire-Atlantique to departament o najniższej maksymalnej wysokości we Francji.
Na południe od rzeki, w kierunku kraju Retz , krajobraz charakteryzuje się ciągiem wzniesień sięgających 30 metrów . Natomiast na północny zachód od rzeki bruzda Bretanii , seria wzgórz, przecina departament w kierunku północno-zachodnim / południowo-wschodnim.
Ogólnie rzecz biorąc, Loire-Atlantique ma wiele terenów podmokłych. Zawiera wiele bagien, takich jak Brière na północ od Saint-Nazaire, słone bagna Guérande , bagna Couëron poniżej Nantes, bagna Goulaine na południowym wschodzie i bagna Breton na południowym zachodzie. Na południu departament ma jedno z największych jezior we Francji, Lac de Grand-lieu . Bardzo płytka głębokość (niecałe 2 metry ) w połączeniu z wyjątkowo niskim nachyleniem sprawia, że jego powierzchnia jest bardzo zmienna.
Loary stanowi ważny element geograficzny; powszechnie uważa się, że jego ujście zaczyna się poniżej miasta, a zmiany poziomu związane z oceanicznym wpływem pływów są tam dostrzegalne ( Acheneau , jeden z jego dopływów położony na południe od estuarium, czasami zmienia swój bieg podczas silne pływy). Północ departamentu przecinają ze wschodu na zachód doliny Chère , Don i Erdre , Chézine , Gesvres , a od południa doliny Sèvre Nantaise .
Loire-Atlantique ma ponad 130 kilometrów wybrzeża wzdłuż Oceanu Atlantyckiego: Côte d'Amour na północ od ujścia rzeki i Côte de Jade na południe od niego.
Z jego oceaniczną fasadą zorientowaną na zachód i nieco zaakcentowaną rzeźbą terenu, klimat Loire-Atlantique jest oceaniczny, umiarkowany , wilgotny, łagodny i niewiele zmienia się w zależności od miejsca w departamencie.
Średnia roczna temperatura jest rzędu 11 °C . Zimy są łagodne (średnia temperatura od 1 °C do 9 °C ) i deszczowe, lata umiarkowanie gorące (średnio 24 °C ) i słoneczne. Mgła jest powszechne, szczególnie w okresie zimowym.
Opady, których średnia roczna waha się między 650 a 800 mm , są częste (szczególnie zimą i wiosną), ale rzadko gwałtowne; średnia liczba 820 mm opadów rocznie również maskuje nieregularność opadów z roku na rok. Mżawka jest częste w okresie zimowym.
Słoneczko w Loire-Atlantique wynosi około 1820 godzina rocznie. Na wybrzeżu słońce jest większe niż we wnętrzu departamentu.
Pod silnym wpływem Oceanu Atlantyckiego pogoda może być bardzo zmienna w ciągu dnia, zwłaszcza na wybrzeżu departamentu.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia temperatura (°C) | 5,79 | 6,48 | 8.55 | 10,66 | 14.12 | 17.24 | 19.24 | 19.16 | 16.88 | 13.19 | 8.76 | 6.18 | 12.19 |
Słońce ( godz ) | 69 | 93 | 139 | 170 | 179 | 214 | 212 | 223 | 205 | 115 | 88 | 88 | 1796 |
Opady ( mm ) | 87,24 | 68,22 | 64,21 | 53,53 | 62,97 | 42,69 | 46,14 | 47,87 | 64.03 | 85,51 | 59,45 | 174,02 | 801.85 |
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 3.1 | 2,9 | 4,8 | 6,4 | 9,9 | 12,6 | 14,4 | 14,2 | 11,9 | 9,4 | 5,7 | 3.4 | 8,3 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 9 | 9,9 | 13 | 15,5 | 19,2 | 22,7 | 24,8 | 25 | 22,1 | 17,5 | 12,4 | 9,3 | 16,7 |
Gospodarka Loire-Atlantique zajmuje piętnaste miejsce we Francji pod względem produktu krajowego brutto na mieszkańca .
W 22 sierpnia 2019, dział ma 396 firm o rocznych obrotach przekraczających 20 milionów euro.
Loara Atlantycka jest 7 th turystycznym Francuzów z 23 mln z noclegów i zapewnia zatrudnienie do 20 000 osób.
W 2018 r. departament liczył 1 412 502 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,31% w porównaniu do 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1791 | 1801 | 1806 | 1821 | 1826 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
- | 369 305 | 417,124 | 433 815 | 457.090 | 470 093 | 470 768 | 486,806 | 517 265 |
1851 | 1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
535,664 | 555,996 | 580 207 | 598,598 | 602,206 | 612 972 | 625 625 | 643 884 | 645,263 |
1896 | 1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
646 172 | 664.971 | 666.748 | 669 920 | 649 691 | 651 487 | 652.079 | 659,428 | 665 064 |
1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
733,575 | 803 372 | 861 452 | 934 499 | 995.498 | 1,052,183 | 1 134 266 | 1 234 085 | 1 296 364 |
2016 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 380 852 | 1,412,502 | - | - | - | - | - | - | - |
Jego średnia gęstość wynosi 207,3 mieszkańców na km 2 , ale liczba ta maskuje znaczne dysproporcje. Same aglomeracje Nantes i Saint-Nazaire skupiają 55% ludności Loire-Atlantique, na zaledwie 12% terytorium departamentu. Nantes Saint-Nazaire konto zgodnie z planem Agencji Nantes (Auran) 901,000 mieszkańców, a tym samym reprezentuje 5 th francuskich metropolii po Paryż, Marsylia, Aix-en-Provence, Lyon, Lille i (wyłączając część belgijski). W rzeczywistości trzy czwarte Ligériens mieszka wzdłuż Loary (głównie na prawym brzegu), od Ancenis do ujścia rzeki. Dwa najważniejsze obszary miejskie, które nie należą do tej grupy, to Nantes i Saint-Nazaire , to obszar miejski Châteaubriant (24.132 mieszkańców w dziesięciu gminach w 2013 r.), jednostka miejska Clisson (17 882 mieszkańców w czterech gminach w 2012 r.), a obszar miejski Varades (6614 mieszkańców w dwóch gminach w 2013 r.). Saint-Mars-la-Jaille jest również uważane przez INSEE za jednogminny obszar miejski.
W latach 1990-1999 departament zyskał ponad 82 000 mieszkańców (tj. roczny wzrost o 0,84%), jeden z najsilniejszych wzrostów we Francji w tym okresie, zarówno ze względu na równowagę naturalną, jak i saldo migracji. Z prawie 600 000 mieszkańców, aglomeracja Nantes znajduje się na 8 -go miejsca w danym kraju; ludność jej obszaru miejskiego oszacowano w 2009 r. na 862.111 mieszkańców.
W latach 1999-2009 departament powiększył się o 132 000 mieszkańców, co oznacza roczny wzrost o 1,06%.
W latach 2008-2018 populacja departamentu wzrosła o 164 500 mieszkańców, co oznacza średni roczny wzrost o 1,32% (5 najwyższy wzrost we Francji metropolitalnej); ludność obszaru miejskiego Nantes szacowana jest w 2018 roku na 986 300 mieszkańców.
Nazwisko | Kod INSEE |
Międzywspólnotowość | Powierzchnia (km 2 ) |
Populacja (ostatni legalny pop. ) |
Gęstość (mieszk./km 2 ) |
Edytować |
---|---|---|---|---|---|---|
Nantes | 44109 | Metropolia Nantes | 65.19 | 314 138 (2018) | 4 819 | |
Saint Nazaire | 44184 | Rada Dyrektorów Regionu Nazair i Estuarium | 46,79 | 70 619 (2018) | 1509 | |
Saint-Herblain | 44162 | Metropolia Nantes | 30.02 | 46 352 (2018) | 1544 | |
Reze | 44143 | Metropolia Nantes | 13.78 | 42 368 (2018) | 3075 | |
Saint-Sébastien-sur-Loire | 44190 | Metropolia Nantes | 11,66 | 27 383 (2018) | 2348 | |
Orvault | 44114 | Metropolia Nantes | 27,67 | 26 924 (2018) | 973 | |
Vertou | 44215 | Metropolia Nantes | 35,68 | 25 045 (2018) | 702 | |
Couëron | 44047 | Metropolia Nantes | 44,03 | 21 862 (2018) | czterysta dziewięćdziesiąt siedem | |
Carquefou | 44026 | Metropolia Nantes | 43,42 | 20 032 (2018) | 461 | |
Bouguenais | 44020 | Metropolia Nantes | 31,50 | 19 658 (2018) | 624 | |
La Chapelle-sur-Erdre | 44035 | Metropolia Nantes | 33,42 | 19 526 (2018) | 584 | |
La Baule-Escoublac | 44055 | Półwysep Guérande Atlantycki CA | 22.19 | 16 117 (2018) | 726 | |
Gueranda | 44069 | Półwysep Guérande Atlantycki CA | 81,44 | 16 107 (2018) | 198 | |
Pornic | 44131 | Pornic Agglo Pays de Retz | 94.18 | 15 570 (2018) | 165 | |
Sainte-Luce-sur-Loire | 44172 | Metropolia Nantes | 11.45 | 15 238 (2018) | 1331 |
Rada Generalna jest właścicielem i zarządcą wpisanego na listę dziedzictwa architektonicznego, które obejmuje muzeum Dobrée , zamki Châteaubriant i Clisson , obszar Garenne Lemot ( Gétigné ) dzięki François-Frédéric Lemot i Mathurin Crucy oraz kościół Vieux-Bourg w Saint-Sulpice-des-Landes , wyróżniający się zespołem malarskim z okresu gotyku .
Ponadto The Tall T , dawniej znany jako Dom Kultury Loary-Atlantyckiej (MCLA) jest umową ze sceną zamówioną przez Radę Generalną i w której odbywają się części teatralne oraz spektakle taneczne i pieśniowe . Położona przy rue du Général-Buat sala widowiskowa oferuje 879 miejsc, a kaplica może pomieścić 80 osób .
Oprócz francuskiego w Loire-Atlantique mówi się lub było tradycyjnie używanych kilkoma językami: