Jean-Francois Mancel | |
Jean-François Mancel w 2003 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Poseł francuski | |
25 marca 2013 - 20 czerwca 2017 r ( 4 lata, 2 miesiące i 26 dni ) |
|
Wybór | 24 marca 2013 ( częściowe ) |
Okręg wyborczy | 2- gi Oise |
Grupa polityczna |
UMP (2013-2015) LR (2015-2017) |
Poprzednik | samego siebie |
Następca | Agnes Thill |
19 czerwca 2002 - 25 stycznia 2013 ( 10 lat, 7 miesięcy i 6 dni ) |
|
Wybór | 16 czerwca 2002 |
Ponowna elekcja |
17 czerwca 2007 17 czerwca 2012(anulowany) |
Okręg wyborczy | 2- gi Oise |
Grupa polityczna | UMP |
Poprzednik | Beatrice Marre |
Następca | samego siebie |
19 września 1988 - 21 kwietnia 1997 ( 8 lat, 7 miesięcy i 2 dni ) |
|
Wybór | 18 września 1988 |
Ponowna elekcja | 28 marca 1993 |
Okręg wyborczy | 2- gi Oise |
Grupa polityczna | RPR |
Poprzednik | Roland Florian |
Następca | Beatrice Marre |
2 kwietnia 1986 - 14 maja 1988 ( 2 lata, 1 miesiąc i 12 dni ) |
|
Okręg wyborczy | Oise |
Grupa polityczna | RPR |
3 kwietnia 1978 - 22 maja 1981 ( 3 lata, 1 miesiąc i 19 dni ) |
|
Wybór | 19 marca 1978 |
Okręg wyborczy | 5 p o Oise |
Grupa polityczna | RPR |
Poprzednik | Michel Commelin |
Następca | Guy Vadepied |
Przewodniczący Rady Generalnej Oise | |
1 st April +1.985 - 31 marca 2004 ( 18 lat, 11 miesięcy i 30 dni ) |
|
Poprzednik | Henri bonan |
Następca | Yves Rome |
Poseł europejski | |
24 lipca 1984 - 11 grudnia 1986 ( 2 lata, 4 miesiące i 17 dni ) |
|
Okręg wyborczy | Francja |
Grupa polityczna | RDE |
Następca | Charles Baur |
Radny Generalny z Oise | |
25 marca 1979 - 29 marca 2015 r ( 36 lat i 4 dni ) |
|
Okręg wyborczy | Kanton Noailles |
Poprzednik | André Bonal |
Następca | Kanton został usunięty |
Przewodniczący gminy Thelloise | |
W biurze od 9 stycznia 2017 r ( 7 lat i 16 dni ) |
|
Wybór | 9 stycznia 2017 r |
Poprzednik | Tworzenie między społecznościami |
Biografia | |
Data urodzenia | 1 st marzec +1.948 |
Miejsce urodzenia | Beauvais ( Oise ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | UDR , RPR , UMP , LR |
Ukończyć |
Sciences Po Paris ENA |
Zawód | Administrator cywilny |
Jean-François Mancel , urodzony dnia1 st marzec +1.948w Beauvais ( Oise ) jest francuskim politykiem . Był w szczególności posłem do Parlamentu Europejskiego w latach 1984-1986, przewodniczącym Rady Generalnej Oise w latach 1985-2004, Sekretarzem Generalnym RPR w latach 1995-1997 i kilkakrotnie członkiem Oise w latach 1978-2017.
Po uzyskaniu matury w Lycée Félix Faure ( Beauvais ), Jean-François Mancel studiował na wydziale prawa w Paryżu , gdzie uzyskał licencję z prawa publicznego , a następnie DES z prawa prywatnego . Następnie wstąpił do Sciences Po Paris , zanim został przyjęty do ENA ( promocja Malraux ).
Potem stał administrator cywilnej w służbie publicznej w Ministerstwie Equipment.
Jean-François Mancel jest ojcem sześciorga dzieci. Jego jedyny syn, Alexis Mancel, również zajmuje się polityką jako radny miejski Noailles i radny regionu Hauts-de-France .
Działacz UD- V e , partii gaullistowskiej, której w wieku osiemnastu lat został sekretarzem okręgu wyborczego, wstąpił do Związku Demokratów dla Republiki (UDR) w 1968 r., A rok później został jej radnym.
Jean-François Mancel dołączył do rady miejskiej Beauvais w 1971 roku i został zastępcą burmistrza. Funkcję tę pełnił do 1977 roku, kiedy to socjalista Walter Amsallem został wybrany na głowę miasta. Następnie został sekretarzem wydziałowym RPR . W tym okresie kontynuował naukę, w szczególności w ENA , którą ukończył w 1978 roku .
Był kandydatem w wyborach parlamentarnych w 1978 r. I tym samym został po raz pierwszy wybrany na posła w wieku 30 lat. W następnym roku został wybrany radnym generalnym Oise w kantonie Noailles , gdzie został ponownie wybrany aż do śmierci w 2015 r. W 1979 r. Był odpowiedzialny za handel i rzemiosło w RPR.
Pokonany w 1981 r., Został sekretarzem RPR ds. Animacji, aw 1982 r. Został członkiem komitetu centralnego i radą polityczną partii. W 1983 r. Był nieudanym kandydatem na burmistrza Beauvais przeciwko Walterowi Amsallemowi. , ale został przewodniczącym rady generalnej Oise , stanowisko to piastował przez dwadzieścia lat, od 1985 do 2004 roku.
W 1984 r. Wszedł do Parlamentu Europejskiego na listę „Unia Opozycji na rzecz Europy i Obrony Wolności”, kierowaną przez Simone Veil . Jest wiceprzewodniczącym komitetu polityki gospodarczej, monetarnej i przemysłowej tej instytucji. Był posłem do Parlamentu Europejskiego do 1986 r., Kiedy to powrócił na swoje miejsce jako członek Oise. Został ponownie wybrany w 1988 roku, w 2 nd okręgu Oise. Po unieważnieniu jego wyboru przez Radę Konstytucyjną został ponownie wybrany w wyborach uzupełniających we wrześniu następnego roku.
Po ponownym wybraniu po raz trzeci z rzędu na przewodniczącego Rady Generalnej, w 1994 r. Został zastępcą sekretarza generalnego RPR, zanim w 1995 r. Został sekretarzem generalnym partii, gdy Jacques Chirac został wybrany na prezydenta. Republiki.
W 1997 r., Kiedy lewica zdobyła większość w Zgromadzeniu Narodowym , Jean-François Mancel został pokonany, w kontekście trójkąta z Frontem Narodowym , przez socjalistkę Béatrice Marre . Następnie zrezygnował z funkcji Sekretariatu Generalnego RPR.
W 1998 roku Jean François Mancel chciał, aby Front Narodowy stał się „prawicową partią jutra”. Uważa, że „FN usunęła wszystko, co może nas najeżać wartościami”. Zachęca do wzajemnego wycofywania się z Frontem Narodowym podczas wyborów kantonalnych i regionalnych (w szczególności w Beauvais). W wyniku tych stanowisk został wykluczony z RPR. W tym samym roku, choć posiadając tylko względną większość, zachował mandat przewodniczącego rady generalnej dzięki koalicji w ramach zgromadzenia departamentalnego.
Następnie wstąpił do UMP , do którego był kandydatem w wyborach parlamentarnych w 2002 r. Z tej okazji zemścił się na swoim socjalistycznym przeciwniku w 1997 r. I ponownie został posłem.
W 2004 r., Jeśli sam został ponownie wybrany radnym generalnym w kantonie Noailles , stracił przewodnictwo w Radzie Generalnej po przegranej większości departamentalnej jednym głosem i oddał stanowisko socjalisty Yves Rome .
Zaangażowany w 2002 r. Wraz z Nicolasem Sarkozy'm , brał udział w jego wydziałowej i krajowej kampanii i został ponownie wybrany na zastępcę w 2007 r., Uzyskując 52,77% głosów przeciw radnej generalnej Sylvie Houssin. W 2008 roku został ponownie wybrany radnym generalnym w kantonie Noailles.
Jean-François Mancel jest członkiem Komisji Finansowej Zgromadzenia Narodowego, gdzie jest w szczególności specjalnym sprawozdawcą ds. Misji zagranicznej państwa. W 2011 roku jako jeden z nielicznych głosował większością głosów za ustanowieniem małżeństw osób tej samej płci .
W wyborach parlamentarnych w 2012 roku został ponownie wybrany w drugiej turze w układzie trójstronnym z 38,97% głosów, przeciwko kandydatowi socjalistów (38,85%) i kandydatowi z Frontu Narodowego (22,18%). Rada Konstytucyjna odwołuje operacje wyborcze 10 i17 czerwca 2012, w decyzji opublikowanej w dniu 25 stycznia 2013. Wskazuje w szczególności na fakt, że ekipa wyborcza Jean-François Mancel rozdała dzień przed wyborami ulotkę, w której nieuczciwie uwikłano swojego przeciwnika. W drugiej turze wyborów uzupełniających z marca 2013 r. Jean-François Mancel został ponownie wybrany przeciwko kandydatowi Frontu Narodowego, Florence Italiani: uzyskał 51,4% głosów, tylko około 800 głosów między dwoma kandydatami.
Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Azerbejdżanu, uważany jest za regularnego sztafety we Francji z Azerbejdżanu. Wwrzesień 2017, popiera reżim azerbejdżański i zeznaje przeciwko dwóm dziennikarzom w procesie o zniesławienie wniesionym przez państwo azerbejdżańskie we Francji.
Popiera Nicolasa Sarkozy'ego w wyborach republikańskich prawyborów prezydenckich w 2016 roku .
Nie kandyduje do reelekcji w wyborach parlamentarnych w 2017 roku . To jego syn, Alexis Mancel, został nominowany na kandydata Les Républicains do jego następcy. Zostaje wyeliminowany w pierwszej turze głosowania.
W związku z wyborami samorządowymi w 2020 roku zapowiada, że nie będzie zabiegał o nowy mandat międzygminny, ale nie wypowiada się o swoim udziale w wyborach samorządowych.
W 1997 r. Był przedmiotem wstępnych informacji w „ Sprawie Caddies ”, w której został oskarżony o ponoszenie wydatków osobistych w latach 1989–1992 za pośrednictwem Rady Generalnej „Oise”. Dokonuje częściowego zwrotu tych kosztów. W 1998 r. Prokurator w Beauvais zamknął sprawę pod warunkiem zwrotu kosztów.
Zarzuca mu się również konflikt interesów pomiędzy pełnieniem funkcji przewodniczącego rady generalnej, która udziela kontraktów Euro-2C, a statusem akcjonariusza sieci perfumeryjnej „Séduire”, której Euro-2C był również jednym z udziałowców. Po wyroku pierwszej instancji wydanym przez sąd karny w Beauvais jest to złagodzone29 listopada 2001przez Sąd Apelacyjny w Amiens . Ten przystanek był zepsuty27 listopada 2002przez Sąd Kasacyjny , który uważa, że elementy zebrane w instrukcji Sądu Apelacyjnego charakteryzują przestępstwo. Plik14 kwietnia 2005Jean-François Mancel skazany przez 9 th izby Sądu Apelacyjnego w Paryżu do 18 miesięcy w zawieszeniu oraz 30.000 euro grzywny. Europejski Trybunał Praw Człowieka , zatrzymany przez Jeana-François Mancela, uważa, że „istniały obiektywne powody, by obawiać się, że Sąd Kasacyjny wykazał krzywdę”, w związku z czym przyznaje skarżącemu odszkodowanie w wysokości 3000 euro.