Giovanni Ferrari (piłka nożna)

Biografia
Giovanniego Ferrariego

Narodowość	Włoski
Narodziny	6 grudnia 1907
Lokalizacja	Aleksandria ( Włochy )
Śmierć	2 grudnia 1982
Lokalizacja	Mediolan ( Włochy )
Skaleczenie	1,72 m (5 ′ 8 ″ )
Okres profesjonalny.	1923 - 1942
Poczta	Pomocnik, potem trener
Kurs dla juniorów
Lata	Klub

1922 - 1925	Alessandria
Ścieżka zawodowa 1
Lata	Klub	0M.0 ( B. )

1923 - 1925	Alessandria	017 0(2)
1925 - 1926	Internaple FBC	015 (16)
1926 - 1930	Alessandria	105 (60)
1930 - 1935	Juventus	184 (75)
1935 - 1940	Ambrosiana Inter	108 (24)
1940 - 1941	Bolonia	016 0(2)
1941 - 1942	Juventus	009 0(1)
Całkowity		454 (180)
Wybór reprezentacji narodowej 2
Lata	Zespół	0M.0 ( B. )

1930 - 1938	Włochy	044 (14)
Wyszkolone zespoły
Lata	Zespół	Statystyki

1941 - 1942	Juventus
1942 - 1945	Ambrosiana Inter
1945	Brescia
1946 - 1948	Kanton Neuchâtel
1948 - 1950	Prato
1951	Padwa
1958 - 1959	Włochy
1960 - 1962	Włochy
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA).

Giovanni Ferrari , urodzony w dniu6 grudnia 1907w Aleksandrii w Piemoncie i zmarł dnia2 grudnia 1982w Mediolanie w Lombardii jest włoskim piłkarzem reprezentantem świata , który grał jako pomocnik , a później został trenerem .

Zdobył włoskiego Championship osiem razy z trzema różnymi klubami (rekordu krajowego, dzielonych z Giuseppe Furino , inny BiancoNero player ) i jest jednym z niewielu włoskich graczy wygrał włoskiego Championship trzy razy z trzech klubów. Różne (z pośród inni Sergio Gori , Pietro Fanna , Attilio Lombardo i Aldo Serena ).

Biografia

Gracz

W klubie

Ofensywny pomocnik, ma jedno z najlepszych osiągnięć przedwojennego europejskiego zawodnika.

Ferrari urodziło się dnia 6 grudnia 1907przy via Tripoli , dorastającej w popularnej dzielnicy Canarola , jednej z najbiedniejszych w Aleksandrii . Od najmłodszych lat interesował się piłką nożną, jego talent, znany wśród wszystkich młodych ludzi w jego sąsiedztwie, docierał do uszu liderów wspaniałej drużyny rodzinnego miasta, Alessandrii Calcio (znanej wówczas z dobrego ośrodka treningowego) . Wprowadzony do profesjonalnego świata przez swoich trenerów Augusto Rangone, a zwłaszcza Carlo Carcano , zadebiutował w pierwszym zespole w 1923 roku .

W 1925 poszedł w ślady Carcano i dołączył do południowego klubu FBC Internaples , zanim dwaj ostatni wrócili do Aleksandrii w następnym sezonie (kupując Ferrari za sumę 12 000 lirów , ponad dwukrotnie więcej niż sprzedali je w Neapolu). . Ze swoim klubem zdobył CONI Cup w 1927 roku , tworząc z Luigim Bertolinim skuteczny duet .

Latem 1930 został przejęty zgodnie z życzeniem Edoardo Agnelli przez piemoncki klub Juventus , natychmiast wpasowując się w system defensywny bianconero , na który składali się Gianpiero Combi , Virginio Rosetta , Umberto Caligaris i Renato Cesarini . Z klubem Juventino , Ferrarri, nazywany Gioanin lub nawet Giovannin , jest jednym z głównych graczy w Złotym Quinquennium , przydomek nadany okresowi 5 kolejnych scudetti wygranych przez klub w latach 1931-1935.
Ferrari nowy bianconero z Alessandrii , rozgrywa swój pierwszy mecz w barwach Bianconere na28 września 1930w sukcesie 4-1 Serii A nad Pro Patrią Calcio .
Podczas mistrzostw 1934-35 to on strzelił zwycięskiego gola ostatniego dnia (1:0 on .).2 czerwca 1935) przeciwko Fiorentinie we Florencji , dając jednocześnie tytuł Juve . Do półfinału Pucharu Mitropy dotarł przez kilka lat z rzędu z klubem bianconero , od 1932 do 1935 roku .

W 1935 roku , po śmierci samolotem katastrofie Edoardo Agnelli , Ferrari opuścił klub Turyn do przyłączenia się do zespołu Giuseppe Meazza , AS Ambrosiana prowadzony przez Armando Castellazzi . Swoje szóste scudetto wygrał tam w latach 1937-38 , a kolejne w latach 1939-40 .

W 1940 roku na krótko dołączył do bolońskiej drużyny prezydenta Renato Dall'Ara i austriackiego trenera Hermanna Felsnera . Następnie przeszedł do historii, zdobywając ósmy tytuł mistrza Włoch.

Karierę zakończył w wieku 36 lat w ostatnim sezonie w Juve jako zawodnik-trener (strzelił tylko jednego gola w 9 meczach w sezonie 1941-42 ).

W swojej karierze rozegrał 356 meczów Serie A i strzelił 111 bramek (w tym 193 mecze i 76 bramek dla Juventusu).

W selekcji

Ma w sumie 44 czapki z włoskiej drużyny narodowej , od 1930 do 1938 roku , do 14 goli. Jego pierwsza selekcja odbywa się w dniu2 grudnia 1928w wygranym 3-2 meczu z Holandią .

Swojego pierwszego gola strzelił on 12 kwietnia 1931, przeciwko Portugalii , gdzie Włosi wygrali 0-2 w Porto . 13 maja 1933zostaje pierwszym włoskim piłkarzem, który strzelił gola dla reprezentacji Anglii podczas sparingu w Rzymie .

Po wygranych przez Puchary o latach 1927-1930 i 1933-1935 dwukrotnie Squadra Azzurra , pozostaje znany w historii piłki nożnej za posiadanie również dwukrotnie zdobył Puchar Świata dwukrotnie , w 1934 roku w Włoszech oraz w 1938 roku w Francji . Na Mistrzostwach Świata w 1934 roku strzelił dwa gole przeciwko Stanom Zjednoczonym i Hiszpanii .

Ostatnie dwie selekcje otrzymuje w listopadzie i grudzień 1938, odpowiednio przeciwko Szwajcarii i Francji , gdzie pełni funkcję kapitana drużyny.

Trener

Trenował Inter w 1943 i Squadra Azzurra podczas Mistrzostw Świata w 1962 (a także od 1960 do 1961 ).

Został zapamiętany jako trener, kiedy w 1941 roku przejął stery swojego byłego klubu Juventusu . Prowadzi swój pierwszy mecz na ławce juventino na12 października 1941w wygranym 5-0 pucharze nad Pro Patrią i jako jedyny w historii Juventusu zdobył trofeum jako zawodnik-trener (z Pucharem Włoch w latach 1941-42 ).

Ferrari zmarł w 1982 roku , kilka dni przed jego 75. urodzinami. W grudniu 2007 roku, z okazji setnej rocznicy jego urodzin, jego miasto Aleksandria poświęciło tablicę pamiątkową przyklejoną do jego miejsca urodzenia przy via Tripoli .

Kluby

Alessandria Calcio do 23 lat (Serie B: 1926-1929; Serie A: +1.929 / +1.930 (26 gier dla 19 goli))
Juventus : od 1930 do 1935 (160 meczów Serie A z 67 golami, u boku Luisa Montiego )
Ambrosiana : od 1935 do 1940 r. (wraz z Giuseppe Meazza m.in. - 108 meczów Serie A na 23 gole i 17 meczów pucharowych, czyli łącznie 34 gole)
Bologna FC : od 1940 do 1943 (62 mecze Serie A za 2 gole)