Klub piłkarski Fulham
Fulham| Pełne imię i nazwisko | Klub piłkarski Fulham |
|---|---|
| Pseudonimy |
The Cottagers The Whites The Lilywhites |
| Fundacja | 16 sierpnia 1879 |
| Zabarwienie | Biały i czarny |
| stadion |
Craven Cottage (25 700 miejsc) |
| Siedzenie |
Stevenage Road, Fulham Londyn SW6 6HH |
| Aktualne mistrzostwa | Mistrzostwa (D2) |
| Właściciel | Shahid Khan |
| Prezydent | Shahid Khan |
| Trener | Marco Silva |
| Najbardziej ograniczony gracz | Johnny Haynes (658) |
| Najlepszy napastnik | Gordon Davies (159) |
| Stronie internetowej | fulhamfc.com |
| Krajowy |
Brytyjskie Mistrzostwa Drugiej Dywizji (3) Brytyjskie Mistrzostwa Trzeciej Dywizji (2) |
|---|---|
| Międzynarodowy | Puchar Intertoto (1) |
Dom
|
Na zewnątrz
|
Aktualności
Na bieżący sezon patrz: Anglia Second Division Football Championship 2021-2022
0
Fulham Football Club lub FFC , znany również pod nazwą The chałupników i białych , to klub piłki nożnej dzielnicy Fulham , położone w południowo-zachodniej części Londynu . Założony w 1879 roku jest najstarszym zawodowym klubem piłkarskim w Londynie .
Od 2013 roku jest własnością pakistańsko-amerykańskiego biznesmena Shahida Khana, który kupił klub od Mohameda Al-Fayeda .
Pod koniec sezonu 2020-2021 klub spada do mistrzostw EFL , gdzie będzie zatem grał w sezonie 2021-2022.
Fulham ma pomnik Johnny'ego Haynesa, najbardziej ograniczonego zawodnika klubu, przed swoim stadionem Craven Cottage .
Historia
1879-1907: Założenie i lata w Lidze Południowej
Klub został założony w 1879 roku jako Fulham St Andrew's Church Sunday School FC , założony przez wyznawców Kościoła anglikańskiego mieszczący się przy Star Road w dzielnicy West Kensington . Macierzysty kościół klubu Fulham do dziś stoi z tablicą upamiętniającą założenie drużyny. Fulham wygrał Puchar Amatorów Zachodniego Londynu w 1887 roku . W grudniu 1888 roku klub skrócił swoją nazwę, by przyjąć nazwę, którą znamy dzisiaj i stać się Fulham Football Club. W 1893 klub wygrał Ligę Zachodniego Londynu (w) .
Jednym z pierwszych strojów klubu była w połowie czerwona i w połowie biała koszulka z białymi spodenkami noszonymi w sezonie 1886-1887. Klub zaczął rozgrywać swoje mecze w Craven Cottage od 10 października 1896 roku przy okazji meczu pomiędzy klubem a drużyną Minerva FC (w) , formacji, która już zniknęła. Fulham jest jednym z najstarszych klubów w południowej Anglii, które obecnie ewoluują do poziomu profesjonalnego , chociaż istnieje wiele drużyn grających w futbolu pozaligowym, ponieważ klub Cray Wanderers FC (w) założony dwie dekady temu.
Klub uzyskał status zawodowy na 12 grudnia 1898 roku , tym samym roku został przyjęty do drugiego podziału Southern Football League , która była różna od jej obecnej formie. Był to wtedy drugi londyński klub, który przeszedł na zawodowstwo, po Arsenalu , a następnie nazwany Royal Arsenal . Klub zaadoptował czerwono-biały sprzęt w sezonie 1896-97.
W latach 1902-1903 klub awansował do I ligi Ligi Południowej. Pierwszy całkowicie biały strój pojawił się w 1903 roku i od tego czasu klub grał w białych koszulach i czarnych spodenkach, ze skarpetkami, które przeszły różne ewolucje w kolorze czarnym lub białym, ale zwykle są tylko białe. Klub dwukrotnie wygrywał Ligę Południową, w latach 1905-1906 i 1906-1907.
1907-1949: Liga Piłki Nożnej
Fulham dołącza do Football League po tym, jak jego drugi tytuł Southern Division wygrał w poprzednim sezonie. Klub rozegrał swój pierwszy mecz ligowy w spotkaniu Football League Second Division w sezonie 1907-1908, w którym londyńska drużyna przegrała 1:0 na swoim boisku z Hull City . Klub odniósł pierwsze zwycięstwo kilka dni później na drodze do Baseball Ground przeciwko Derby County z wynikiem 1-0. Fulham zakończył sezon w 4 th miejsce 3 punkty promocji. Również w tym sezonie klub wspiął się do półfinału Pucharu Anglii , w którym chałupnicy pokonali w szczególności na wyjeździe drużynę Luton Town wynikiem 8:3. W półfinale zostali jednak drastycznie pokonani 6-0 przez Newcastle United , co wciąż jest rekordem w półfinałowym spotkaniu FA Cup. Dwa lata później klub wygrał London Challenge Cup w sezonie 1909-1910. Czwarte miejsce zdobyte podczas pierwszego sezonu białych w drugiej lidze, stanowi wtedy najlepszą klasyfikację klubu na tym poziomie i to aż do sezonu 1927-1928, w którym Fulham spada do Football League Third Division South ( fr ) utworzony w 1920 roku . W 1911 roku klub widział Egipski napastnik Hussein Hegazi branych pod jego barwach w jednym meczu, podczas którego nawet strzelił gola, który był wówczas jednym z pierwszych nie-brytyjskich graczy, aby zagrać w Football League , która będzie grać przez sequel formacji Dulwich Hamlet FC (w) , w międzyczasie grający w Non-League .
W tym czasie prezesem klubu był biznesmen i polityk Henry Norris i, co dziwne, odegrał on pośrednią rolę w założeniu rywalizującego klubu, zlokalizowanego w dzielnicy Fulham , Chelsea FC . Kiedy Norris odrzucił ofertę biznesmena Gusa Mearsa (w) przeniesienia klubu Fulham na teren, na którym znajduje się obecny stadion Chelsea, Stamford Bridge , Mears postanowił stworzyć własną drużynę, która zajmie teren. W 1910 Norris zaczął łączyć swoją rolę w Fulham z prezydenturą Arsenalu. Fulham miał kilku międzynarodowych czołowych graczy w latach dwudziestych, w tym Len Oliver (w) i Albert Barrett (w) .
Po zajęciu piątego, siódmego i dziewiątego z 22 drużyn w swoich pierwszych trzech sezonach w Football League Third Division South (w) Fulham zdobył mistrzostwo w sezonie 1931-1932. W ten sposób pokonali Torquay United 10-2, wygrali 24 z 42 meczów i strzelili 111 bramek, dzięki czemu odzyskali Second Division. W następnym sezonie klub stracił drugi awans z rzędu, zajmując trzecie miejsce za Tottenhamem Hotspur i Stoke City . Klub miał mieszane wyniki w lidze, ale mimo to dotarł do kolejnego półfinału Pucharu Anglii w sezonie 1935-1936. W dniu 8 października 1938 roku , Craven Cottage miał swój rekord frekwencji na meczu klubu przeciwko Millwall , z udziałem 49,335 widzów.
Liga i Puchar zostały poważnie zakłócone przez wybuch II wojny światowej w 1939 roku. Football League został tymczasowo podzielony na dywizje regionalne, z przecięciem wojny (w) i London War Cup (w ) do zwycięstwa. Craven Cottage jest wykorzystywany, podobnie jak wiele innych, do ćwiczeń i szkolenia młodych rezerwistów. Po wojnie pełne mistrzostwo zostało przywrócone dopiero na sezon 1946-1947. W trzecim sezonie dzisiejszej ery futbolu Fulham zajął pierwsze miejsce w drugiej lidze z rekordem 24 zwycięstw, 9 remisów i 9 porażek, identycznych z tym, który pozwolił im wygrać Trzecią Dywizję Południową 17 lat wcześniej . W 1948 roku John Fox Watson został jednym z pierwszych graczy z Wielkiej Brytanii, który podpisał kontrakt z dużym zagranicznym klubem, kiedy przeniósł się do Realu Madryt .
W styczniu 1996 roku umierał klub, który miał wówczas tylko ośmiu pełnoetatowych pracowników. Daleko od wspaniałych czasów George'a Cohena czy Bobby'ego Moore'a , walczy o utrzymanie statusu zawodowego, podczas gdy stuletni stadion Craven Cottage jest zagrożony przez deweloperów. Zespół pierwsza pętla fiskalny 1995-1996 do 17 th miejsce IV podziału . W następnym roku, wspierani przez 930 subskrybentów, Cottagers zaproponowali wspinaczkę, pierwszą od piętnastu lat.
29 maja 1997 roku Mohamed Al-Fayed został głównym udziałowcem klubu. Od początku zainwestował 930 milionów franków I zadeklarował, że chce „uczynić Fulham Manchester United południa Anglii ” . Szef zatrudnia Kevina Keegana jako menedżera i daje mu 120 MF Za rekrutację. W maju 1999 roku trenerowi udało się postawić na doprowadzenie klubu do drugiej ligi przed odejściem do kadry narodowej. Hojny i pełen pasji właściciel, nie licząc się ze wsparciem kobiecej drużyny , ośrodka szkoleniowego, oferuje swoim podopiecznym nowy trawnik.
Aby jeszcze bardziej się rozwijać, biznesmen wezwał Jeana Tiganę w kwietniu 2000 roku, który zapisał się na pięć lat, ale w pierwszym sezonie musiał awansować do D1 . Francuz, który odkrywa swoją grupę pod koniec czerwca, skraca wakacje, monitoruje dietę i zmienia treść treningów. Zespół ma na swoim koncie jedenaście kolejnych zwycięstw, prowadzi w mistrzostwach i nigdy go nie opuszcza. Zespół oferuje skonstruowaną i ofensywną grę, w której Louis Saha , przybyły z Tiganą, kończy akcję (32 gole we wszystkich rozgrywkach). FFC odbiera tytuł na pięć dni przed końcem 46-meczowego maratonu. Lepszy atak i lepsza obrona, klub został mistrzem z 101 punktami (rekord remisowy) i 30 zwycięstwami. Po trzydziestu trzech chudych sezonach Fulham wrócił do Premier League.
Tigana zachowuje swój twardy rdzeń i rekrutuje bramkarza Juventusu Edwina van der Sara ( 70 MF ) oraz garstkę Francuzów: Sylvaina Legwinskiego , Steeda Malbranque , Abdeslama Ouaddou, a zwłaszcza Steve'a Marleta , kupionego w Olympique Lyonnais za 120 MF (rekord klubu). Na swoim pierwszym sezonie w Premier League , w zespole, trenowana przez Jean Tigana i kierowany przez Louis Saha (autor 8 bramek) zapewnia dość cicho jego utrzymanie przez ukończeniu 13 th , 8 punktów przewagi nad pierwszym spadkiem.
Sezon 2002-2003 : Klub startuje latem w Pucharze Intertoto . Zdobył to trofeum (razem z Málagą CF i VfB Stuttgart ), które kwalifikuje klub do Pucharu UEFA . Został wyeliminowany w 1/8 finału przez Hertha BSC Berlin . W lidze, drugi sezon jest bardziej skomplikowana dla Fulham, który ostatecznie gwarantuje jej utrzymanie na 35 -tego dnia. Pod koniec tego rozczarowującego sezonu Jean Tigana zostaje zastąpiony przez Walijczyka Chrisa Colemana .
2003-2004 sezon: Ten sezon pozostaje w umysłach kibiców jako jeden z najpiękniejszych w historii klubu, który wspina się 9 th miejsce. Jeśli chodzi o transfery, to najważniejsze wydarzenia tego sezonu to przede wszystkim wyjazd do Manchesteru United Louisa Sahy, autora 13 bramek w pierwszej części mistrzostw, za około 14 mln euro. Drugim jest przybycie wielkiego, pełnego nadziei Holendra Collinsa Johna z Twente .
Sezon 2004-2005 : średni sezon dla FFC, która osiąga właściwą mistrzostwo nagrodzony miejsce w środku tabeli ( 12 th ). Drużyną w tym sezonie kierują Luis Boa Morte , Steed Malbranque i Edwin van der Sar
Sezon 2005-2006 : Kolejny spokojny sezon dla FFC których końce za drugi rok z rzędu w 12 th miejscu. W klubie wybucha wielka nadzieja Collins John, autor 11 bramek i najlepszy strzelec klubu, nagrodzony dwoma międzynarodowymi pelerynami z Holandią .
Sezon 2006-2007 : Ten sezon jest naznaczony kilkoma odejściami głównych graczy: Steed Malbranque z Tottenham Hotspur i Boa Morte z West Ham . Nowym trenerem drużyny został Irlandczyk z Irlandii Północnej Lawrie Sanchez , który w ostatnich dniach ratuje swoje miejsce w najwyższej klasie rozgrywkowej.
Sezon 2007-2008 : Menedżer wprowadza wielu zawodników, aby tchnąć nowe życie w drużynę. Pierwsza część sezonu jest katastrofalna, ponieważ klub spadł z ligi. Trener został zwolniony w grudniu i zastąpiony przez Roya Hodgsona , któremu udało się uratować klub w skrajnych sytuacjach . 36-letni amerykański napastnik Brian Mc Bride kłania się.
2008-2009 sezon : Trener Roy Hodgson przyniósł międzynarodowych graczy, takich jak Zoltán Gera , Andy Johnson i John Paintsil do klubu, a klub miał najpiękniejszy kierunek w swojej najnowszej historii, że sezon: klub zajął w 7 e stanowiska i kwalifikuje się do Europa League .
Sezon 2009-2010 : The Cottagers przeżywają rozczarowujący sezon, nie kończąc na 12. miejscu, nie potwierdzając obietnic z poprzednich sezonów. Nadrabiają to awansując do finału Ligi Europy po sukcesywnych eliminacjach Szachtara Donieck , Juventusu , VfL Wolfsburg i Hamburga SV . Przegrywają w finale z Atlético Madryt .
Sezon 2010-2011 : Roy Hodgson wyjechał do Liverpoolu, Mark Hughes przybywa na przedmieścia południowego Londynu. Dla Fulham zaczyna się nowa era. Bobby Zamora został poważnie kontuzjowany na początku sezonu. The Cottagers nigdy nie wystartują z serią remisów. Kończą 8 th i przejść do Ligi Europejskiej z wyzwaniem fair play.
Sezon 2011-2012 : nowa zmiana trenera wraz z przybyciem Martina Jola . No cud dla chałupników , którzy zakończyć ćwiczenie na 9 th miejsce, ale nie udało się utrzymać miejsce w Europie.
2012-2013 sezon : Pomimo zakupu kilku graczy jakości, takich jak Mladen Petrić , Dimitar Berbatov lub Ashkan Dejagah , Fulham de Jol gotowy w 12 th miejsce podbitego w bólu.
2013-2014 sezon : koszmarny sezon dla chałupników , którzy zostali przesunięci do 2 nd Division po 13 latach w Premier League. Klub miał trzech menedżerów w tym sezonie z Martin Jol (do 1 st grudnia) jego następca Rene Meulensteen zostaną zwrócone dwa miesiące później zastąpiony przez byłego trenera Bayernu Monachium trener Felix Magath . Warto zwrócić uwagę na przejęcie na początku sezonu Fulham przez amerykańsko-pakistańskiego biznesmena Shahida Khana, który zastąpił Mohameda Al-Fayeda .
Sezon 2014-2015 : było 117 th profesjonalny sezon Fulham i pierwszy z 2 th Division. Fulham zdobył tylko jeden punkt w swoich pierwszych ośmiu meczach, niwelując jakiekolwiek szanse na awans. Fulham tymczasowo uratował mu sezon, zwalniając Felixa Magatha i mianując Kit Symonsa. Fulham przegrał tylko jeden z ostatnich sześciu meczów, co zapewniło mu bezpieczeństwo kosztem Millwall, Wigan Athletic i Blackpool.
2015-2016 sezon : jest drugim z kolei sezon Fulham na 2 nd podziału. Wraz z konkurencyjnymi w 2 nd podział, klub startował również w FA Cup i Coupe de la Ligue. Ogólnie rzecz biorąc, Fulham umieszczony 20 th w 2 nd Division i awansowała do trzeciej rundy w Pucharze Ligi i FA Cup.
Sezon 2016-2017 : W sezonie 2016-17 jest 119 th profesjonalny sezon klub i trzeci Mistrzostwa 2 th Division. Fulham zabezpieczone miejsce w 2016-17 EFL 2 nd Division odtwarzania- off pokonując Sheffield Wednesday 2-1 z dala w dniu 7 maja 2017 roku, ale nie były one promowane. Ogólnie rzecz biorąc, są umieszczone 6 th w 2 th Division, sięgnęła 3 th rundy Pucharu Ligi i 2 th rundy FA Cup.
Pod koniec sezonu 2017-18 klub awansował do Premier League , po wygraniu barażu z Aston Villą .
Sezon 2018-2019 : Po raz pierwszy w sezonie klub miał trzech menedżerów. Pierwszy, Slaviša Jokanović , zawraca w listopadzie 2018 r 2 e , doświadczony Claudio Ranieri pozostanie tylko trzy miesiące, a ostatni, Scott Parker (Assistant) zapewni koniec sezonu, mimo zejścia z klubu Mistrzostwa Pod koniec sezonu Scott Parker został mianowany głównym trenerem 10 maja 2019 roku.
Nagrody i rekordy
-
Mistrzostwa Anglii drugiej ligi
- Mistrz: 1949, 1999, 2001
- Wicemistrz: 1959
-
Mistrzostwa III ligi angielskiej
- Mistrz: 1932, 1997
- Wicemistrz: 1971
-
Puchar Anglii
- Finalista: 1975
- Półfinalista: 1908, 1936, 1958, 1962, 2002
-
Puchar Intertoto
- Zwycięzca: 2002
-
Liga Europy
- Finalista: 2010
Osobowości klubowe
Menedżerowie
|
|
|
Obecna siła robocza
Znani gracze
Drużyna finalistów Ligi Europy 2009-2010
|
|
Gracz roku
|
|
|
Inni kultowi gracze
- Rycerz Zat
- Roy Bentley
- Chris Smalling
- George najlepszy
- Jari Litmanen
- Vincenzo Montella
- Steve Marlet
- Louis Saha
- Philippe Christanval
- Olivier Dacourt
- Sylvain Legwiński
- Alain Goma
- Martin Djetou
- Pascal Zuberbühler
- Musa Dembele
- John Arne Riise
- Pierre Wome
- John Paintsil
- Bryan Ruiz
- Tony ostrzegający
- Carlos Bocanegra
- Jun'ichi Inamoto
Stadiony
W swojej historii klub wykorzystywał imponującą liczbę różnych stadionów: Star Road (1879-1883), Eel Brook Common (1883-1884), Lillie Rec (1884-1885), Putney Lower Common (1885-1886), Ranelagh House (1886-1888), Barn Elms (1888-1889), Parsons Green (1889-1891), Half Moon (1891-1895), kpt. James Field (1895-1896), Craven Cottage (1896-2002), Loftus Road (2002-2004, w trakcie budowy przy Craven Cottage), następnie Craven Cottage (od 2004).
8 października 1938, 49 335 widzów uczestniczyło w przyjęciu Millwall w Craven Cottage, ustanawiając rekord frekwencji klubu.
Rywalizacja
Chelsea to drużyna Premier League z siedzibą w Fulham . Stamford Bridge , dom Bluesa , znajduje się w Fulham. To główny powód rywalizacji między dwoma klubami, w wyniku której dochodzi do dość gorących derbów, znanych jako West London Derby . Fulham doświadcza również rywalizacji z innymi zespołami z zachodniego Londynu , takimi jak Queens Park Rangers i Brentford , ale ich rywalizacja jest słabsza ze względu na różnicę poziomów w ostatnich sezonach.
Inne konkurencyjne kluby Fulham w Londynie to West Ham United , Crystal Palace , Tottenham Hotspur , Charlton Athletic , Chelsea i Arsenal . Poza Londynem jest kilka rywalizujących drużyn, chociaż Blackburn Rovers i Fulham rozgrywały napięte mecze: kluby walczyły w szczególności o tytuł w Football League Championship (poziom poniżej elity) w 2001 roku . W tym sezonie Fulham ostatecznie wyprzedził Rovers o 10 punktów.
Uwagi i referencje
Uwagi
- pokazane są tutaj tylko najważniejsze tytuły w oficjalnych zawodach.
Bibliografia
- (w) "St Andrew's-Fulham Fields" (wydanie z 18 października 2009 r. w Internet Archive ) ,18 października 2009
- Laurent Maltret-Eric Renard " Klub miesiąca: Fulham nożna Club marsz wieku " Onze Mondial , N O 154Listopad 2001, s. 40 do 43 ( ISSN 0995-6921 )
- (w) "Sir Leslie Bowker - Hammersmith & Fulham" (wersja z 6 maja 2012 r. w Internet Archive ) ,12 maja 2012
- (w) " Fulham - Historyczne stroje piłkarskie " na historykit.co.uk ,25 czerwca 2007(dostęp 15 września 2020 r. )
- (w) „ CRAVEN COTTAGE ” na fulhamfc.com (dostęp 15 września 2020 r. )
- (w) „Niezwykła porażka” (wersja z 1 maja 2012 r. w archiwum internetowym )
- (w) " ZAPOMNIANA HISTORIA Husseina Hegaziego: napastnika HAMLET DULWICH FC, KTÓRY ZOSTAŁ 'OJCIEM EGIPSKIEJ PIŁKI NOŻNEJ' ' na southwarknews.co.uk ,14 października 2015 r.(dostęp 15 września 2020 r. )
- „ Aktualna siła robocza ” , na transfermarkt.fr (dostęp 31 sierpnia 2020 r. )
- Wskazuje się tylko narodowość sportową . Gracz może mieć kilka narodowości, ale ma prawo grać tylko dla jednej selekcji narodowej.
- Pokazywany jest tylko najważniejszy wybór.