Kraj | Chiny |
---|---|
Gmina | Pekin |
Religia (y) | chrześcijanin |
Spadła | sześćdziesiąt |
Uruchomienie | 1610 |
Porzucenie | (Zamknięte) |
Dziedzictwo | Główna witryna krajowa (2006) |
Informacje kontaktowe | 39 ° 55 ′ 57 ″ N, 116 ° 20 ′ 52 ″ E |
Znajdź grób | 2288893 |
---|
![]() ![]() |
Zhalan cmentarz ( chiński :滕公栅栏 ; pinyin : ) to starożytne miejsce pochówku misjonarzy jezuitów z misją do Chin . Znajduje się w dzielnicy Xicheng , na zachód od Pekinu w Chinach . Otwarty dzięki cesarskiej łasce, aby przyjąć ciało Matteo Ricciego w 1610 roku. Został przyłączony do kościoła katolickiego za czasów dynastii Qing . na przestrzeni wieków był kilkakrotnie zbezczeszczony i zdewastowany.
Cmentarz , który był miejscem pochówku większości Europejski jezuickich misjonarzy , którzy pracowali na dworze cesarskim w Chinach został przywrócony, a od 2006 roku został sklasyfikowany na liście najważniejszych miejsc historycznych i kulturalnych chronionych na poziomie krajowym (w Pekinie) pod numer katalogowy 6-222.
Ojciec Matteo Ricci , wybitny misjonarz i pierwszy jezuita sinolog , chciał być pochowany w Pekinie , jako rzadki zaszczyt dla cudzoziemca spoza Chin i uznanie statusu Kościoła katolickiego w Cesarstwie. Po jego śmierci 11 maja 1610 r. Cesarz Wanli zezwolił ojcu Diego de Pantoja , przełożonemu Misji , na założenie cmentarza . Udostępniono ziemię, która została niedawno skonfiskowana zhańbionemu eunuchowi przed bramą Fuchengmen w Pekińskich Fortyfikacjach Miejskich.
W dniu dzisiejszym odbył się pierwszy pogrzeb 22 kwietnia 1611, z procesją wychodzącą spod rezydencji jezuitów, gdzie dziś stoi katedra Niepokalanego Poczęcia . Trumna Ricciego pozostawała w kaplicy cmentarnej przez kilka miesięcy, zanim ostatecznie została pochowana w listopadzie 1611 r.
W następnych latach chowano tam innych jezuitów . W 1654 roku ojciec Adam Schall uzyskał zgodę cesarza Shunzhi na powiększenie cmentarza. Ten sam Schall został tam pochowany w 1666 roku.
Po zlikwidowaniu Towarzystwa Jezusowego przez papieża Klemensa XIV (1773) cmentarz był utrzymywany przez Ojców Łazarów . Następnie przechodzi w ręce chińskiego Kościoła prawosławnego , zanim zostanie zwrócony Kościołowi katolickiemu . Cmentarz został zbezczeszczony podczas „ Powstania Bokserów ” w 1900 roku: szczątki pochowanych ciał zostały rozrzucone. Następująca potem renowacja (zgodnie z art. 4 protokołu pokojowego z 1901 r.) Dodała ceglaną ramę do artystycznie rzeźbionych nagrobków wzniesionych jako stele . Niedługo potem, w 1904 r., Przy cmentarzu wybudowano kościół pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny . Czwarty do tej pory budynek sakralny w tym miejscu, to dziś Katedra Niepokalanego Poczęcia .
W latach pięćdziesiątych XX wieku duża liczba grobów została przeniesiona na nowszy cmentarz katolicki w Xibeiwang (Pekin), podczas gdy na miejscu zbudowano szkołę dla kadr Komunistycznej Partii Chin (obecnie Pekin Instytut Nauk Administracyjnych). Jednak biorąc pod uwagę wielkie znaczenie historyczne trzech misjonarzy i uczonych, Matteo Ricci , Ferdinanda Verbiesta i Adama Schalla, ich stele pogrzebowe pozostają w tyle.
Nowa profanacja podczas rewolucji kulturalnej (1966-1976), miejsce postrzegane jako symbol obcej dominacji Chin . Jednak stele zostały raczej pogrzebane niż zniszczone przez Czerwoną Gwardię , a zatem zachowane.
W latach siedemdziesiątych Deng Xiaoping zatwierdził renowację steli trzech misjonarzy: Matteo Ricciego, Schalla i Verbiesta. Są wznoszone ponownie tam, gdzie przypuszcza się, że były pierwotnie. A w 1984 roku sześćdziesiąt inne nagrobki są repatriantów z innych stron i spotkać się w specjalnej obudowie, która z trzech najbardziej znanych jezuitów z Imperial Chin w XVII th wieku . W ten sposób 46 europejskich misjonarzy , w większości jezuitów, i 14 chińskich świeckich nawróconych na katolicyzm, otrzymuje spóźniony hołd za ich pionierski wkład w kulturowy i religijny dialog między Chinami a Zachodem. Znak, że ich znaczenie historyczne jest dostrzegane w relacjach między Zachodem a Chinami: wielu europejskich dostojników odwiedziło cmentarz podczas oficjalnych wizyt w Pekinie. Wśród nich: Oscar Luigi Scalfaro , Jean-Luc Dehaene , Jorge Sampaio i Valéry Giscard d'Estaing .
Trzej misjonarze jezuiccy, którzy uzyskali bardzo wysoką rangę i uprzywilejowane miejsce na cesarskim dworze w Chinach, mają na cmentarzu szczególne miejsce: Matteo Ricci (1552-1610); Johann Adam Schall von Bell (1591-1666) i Ferdinand Verbiest (1623-1688)
Pozostałe stele pogrzebowe znajdują się w osobnym wybiegu. Wszyscy są jezuitami, chyba że wskazano inaczej: