Senator Loire-Atlantique | |
---|---|
9 czerwca 1901 -10 stycznia 1920 r | |
Morski prefekt Tulonu | |
od 1897 | |
Generalny Inspektor Sił Zbrojnych - Marynarka Wojenna | |
od 1896 | |
Morski prefekt Brześcia | |
1892-1893 |
Narodziny |
7 stycznia 1836 Nantes |
---|---|
Śmierć |
19 sierpnia 1925(89 lat) Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz La Bouteillerie |
Narodowość | Francuski |
Trening | Szkoła marynarki wojennej |
Zajęcia | Polityk , oficer marynarki |
Rodzeństwo |
Charles-André de La Jaille François Charles Louis de La Jaille ( d ) |
Stopień wojskowy | Wiceadmirał |
---|---|
Nagrody |
Charles Edouard de la Jaille to urodzony we Francji admirał i polityk7 stycznia 1836w Nantes ( Loire-Inférieure ) i zmarł dnia19 sierpnia 1925w Paryżu .
Charles Édouard de La Jaille jest synem Charlesa André de La Jaille i Caroline du Bois d'Estrelan. Jest bratem generała Charlesa-André de La Jaille .
Ukończył studia średnie w Lycée de Nantes , Édouard de La Jaille wstąpił do Szkoły Marynarki Wojennej w 1852 roku i prowadził karierę wojskową, która doprowadziła go do stopnia wiceadmirała w 1891 roku, kiedy był w rezerwie w 1900 roku. zwłaszcza prefekt morski w Brześciu i Tulonie oraz dowódca eskadry śródziemnomorskiej.
W 1901 roku został wybrany w wyborach uzupełniających na senatora Loire-Inférieure . W górnym domu siedzi po prawej stronie. Ponownie wybrany zostanie w 1906 roku i nie będzie kandydował na reelekcję w 1920 roku. Zajmuje się głównie sprawami morskimi, zarówno cywilnymi, jak i wojskowymi. Obok National Entente , reakcyjnej grupy katolickiej, siedzi po prawej stronie. Przewodniczył Komisji Rekrutacyjnej Marynarki Wojennej i był członkiem Najwyższej Rady Marynarki Wojennej.
Został pochowany na cmentarzu La Bouteillerie .
Jest żonaty z Jacquemine de La Tour du Pin Chambly de La Charce , córką Gabriela de La Tour du Pin Chambly de La Charce (Prezydent Rady Generalnej Wandei ) i siostrzenicą przez małżeństwo z admirałem René de Cornulier , jest przystojny - ojciec generała Louisa du Pré de Saint-Maur, Henri Boscals de Réals , Jules Bonnin de La Bonninière de Beaumont i André de La Gorce.