Château d'Ô (Orne)
| Ô zamek | ||
| ||
| Okres lub styl | renesans | |
|---|---|---|
| Rozpoczęcie budowy | XI th century | |
| Koniec budowy | XVI th wieku | |
| Ochrona |
 Na liście MH ( 1964 ) Na liście MH ( 1964 , 1977 , 2002 )
|
|
| Informacje kontaktowe | 48 ° 38 ′ 52 ″ na północ, 0 ° 05 ′ 15 ″ na wschód | |
| Kraj | Francja | |
| Dawne prowincje Francji | Normandia | |
| Region | Normandia | |
| Departament | Orne | |
| Gmina | Mortrée | |
Geolokalizacja na mapie: Francja
| ||
Zamek od O to budynek zlokalizowany w miejscowości Mortrée w francuskim departamencie od Orne , w Normandii .
Historia
O Zamek został zbudowany na ziemi, która była kolebką starożytnej rodziny Norman, którego pierwszy znany przedstawiciel, Robert O., towarzyszyła w 1035 roku książę Normandii Roberta I st Wspaniałego podczas pielgrzymki do Ziemi Świętej.
Jest miejscem starożytnego twierdzy XI XX wieku został zbudowany przez Roberta O VII zabity w Azincourt w 1415; Robert O VIII, podczaszy od Charles I st Bourbon podejmie dalsze prace; następnie Jean I er O, doradca i szambelan króla Karola VIII ; W pracach na zamku weźmie również udział Jean II d'O, kapitan Gardes du Corps (dawna Gwardia Szkocka ) Henryka II i Wielki Seneszal Normandii . Później został upiększony przez Karola II O i François d'O do XV th i XVI th wieku.
Ten ostatni, bez potomków i zadłużony dzięki prowadzeniu wspaniałego stylu życia, doprowadzi zamek do bankructwa.
W 1647 roku zamek został kupiony przez rodzinę Montagu, zanim w 1795 roku stał się własnością rodziny Rocques.
W 1878 r. Posiadłość została sprzedana i rozczłonkowana, a dopiero w 1973 r . Jacques i Yolande de Lacretelle przystąpili do jej renowacji, aż do zaklasyfikowania jej jako zabytków historycznych w 1973 r .
Architektura
Zamek zbudowany jest na palach , na wysepce pośrodku stawu .
Zabudowa o kształcie prostokąta, flankowana dwiema wieżami, zawiera dziedziniec z galerią na piętrze, arkady mają rzeźbione kolumny. Promenada mogła pochodzić z pierwszego renesansu. W zamku znajduje się również pawilon renesansu , jest oranżeria wybudowana przez Rocques rodziny oraz kaplica z XIX -tego wieku.
Otoczona jest fosą z mostami.
Park i ogrody
Ogrody składają się z trawników, ogrodu warzywnego i sadu otoczonego murami.
Park zamkowy otoczony jest murami otaczającymi z bramami i bramami. Przecinają ją alejki, rzeka, kanały i ich mosty, a także staw i wyspę, młyn z zasięgiem.
Ochrona
Zamek wraz z elementami parku od lat 60-tych XX wieku objęty jest ochroną jako zabytki .
Przede wszystkim dekretem z 17 września 1964zamek, gołębnik oraz równoległe do zamku fasady i dachy budowli zaliczane są do zabytków historycznych; kaplica oraz elewacje i dachy budynku oranżerii wymienione są w uzupełniającej inwentaryzacji zabytków.
Następnie elewacje i dachy budynków folwarku zamkowego wymienione są dekretem z 29 sierpnia 1977.
Wreszcie park zamkowy, to znaczy: otaczające go mury, bramy i ich bramy, aleje, trawniki, ogrody owocowo-warzywne i ich mury, system hydrauliczny, w tym rzeka, kanały i ich mosty, skoki wilka, fosy i ich mosty, staw i jego wyspa, zasięg młyna z jego bramami, fasady i dachy młyna, dom mostu i charretterie podlegają ostatecznej rejestracji pod zabytki historyczne dekretem z 22 maja 2002.
Załączniki
Uwagi i odniesienia
- komunikatu n O PA00110871 , podstawy Mérimée , francuskie Ministerstwo Kultury .
- Koordynatorzy zweryfikowani na Geoportalu i Mapach Google
Bibliografia
- Jean-Pierre Babelon , Châteaux de France au siècle de la Renaissance , Flammarion, Paryż, 1989 ( ISBN 2-08-012062-X ) , s. 76-78
- Henry Segogne "Le Chateau d'O" w archeologii francuskiej Kongresu , n o 111 Francuskiego Towarzystwa Archeologicznego , Paryż, 1953, str. 277-286
- Nicole Cournot, Le château d'O, renowacja z miłości do starych kamieni („Maison et Jardin” - specjalny „Grande Décoration internationale 1982”, s. 124–129, zdjęcia Joela Lelièvre'a)