Boubacar Joseph Ndiaye

Boubacar Joseph Ndiaye Obraz w Infobox. W swoim biurze w Domu Niewolników Biografia
Narodziny 15 października 1922
Rufisque
Śmierć 6 lutego 2009(w wieku 86 lat)
Dakar
Narodowość Senegalski
Czynność Konserwatywny
Inne informacje
Nagrody Kawaler Orderu Zasługi
Orderu Lwa Senegalu

Boubacar Joseph Ndiaye (15 października 1922 - 6 lutego 2009) przedstawił się jako „główny kurator” Domu Niewolników na wyspie Gorée ( Senegal ). Pozostaje jedną z najbardziej znanych postaci senegalskich, zwłaszcza wśród turystów, nawet jeśli niedawne prace naukowe nad handlem niewolnikami i historią wyspy doprowadziły do ​​spojrzenia na jego pełne pasji uwagi.

Biografia

Pochodzący z rodziny pochodzenia Gorean, urodził się Boubacar Joseph Ndiaye 15 października 1922w Rufisque . Ukończył studia podstawowe w Gorée, następnie wstąpił do szkoły zawodowej Pinet-Laprade w Dakarze. Następnie pracował jako kompozytor-typograf.

Wezwany do armii francuskiej w 1943 r., Brał udział w wyzwoleniu Francji z I Armią .

Zaangażowany wśród strzelców senegalskich , walczył we Włoszech, zwłaszcza podczas bitwy o górę Cassino .

Po wyzwoleniu służył także w podoficerze Far East Parachute w pierwszej półbrygadzie kolonialnych komandosów spadochronowych pod rozkazami podpułkownika Marcela Bigearda .

Weteran 1939-45 i Croix de Guerre, oficer Orderu Lwa, Kawaler Orderu Zasługi, Kawaler Senegalskiego Orderu Zasługi.

Został mianowany kuratorem Domu Niewolników Gorée w 1962 roku i będzie pełnił tę funkcję aż do śmierci.

Zmarł w Dakarze dnia 6 lutego 2009w wieku 86 lat po długiej chorobie i spoczywa w Layène cmentarza z Cambérène w Dakarze.

Zagadnienia i kontrowersje

Przez cztery dekady charyzma - czasami nie pozbawiona humoru - pana tego miejsca nie pozostawiła gościa obojętnym, za każdym razem, gdy opowiada o codziennym piekle niewolników, którzy byliby przetrzymywani w tym złowrogim miejscu, zanim zostać wysłani bezceremonialnie do Nowego Świata, gdzie czekały ich inne perypetie. W swojej historii Gorée staje się prawdziwym ośrodkiem handlu niewolnikami .

Kilka prac szczegółowo zakwestionowało historię, której gorąco bronił Joseph Ndiaye: artykuł Emmanuela de Roux , dziennikarza francuskiego dziennika „ Le Monde ” , „Mit domu niewolników, który opiera się rzeczywistości” wywołał zamieszanie poza społecznością specjalistów.

Wybuchła kolejna kontrowersja dotycząca prawdziwego ojcostwa książki Josepha Ndiaye dla dzieci, to był dzień dla Goree… .

Dzięki determinacji Josepha Ndiaye słynny dom został jednak odrestaurowany przez UNESCO w 1990 roku i wielu nadal zgadza się uznawać wartość miejsca pamięci, nawet jeśli jest ono bardziej symboliczne niż historyczne.

Kino i telewizja

Algierski reżyser Rachid Bouchareb zainspirował się tą silną osobowością postaci Alloune (w tej roli Sotigui Kouyaté ) w Małym Senegalu ( 2001 ): stary przewodnik z Domu Niewolników jedzie do Ameryki w poszukiwaniu swoich przodków.

Ponadto sam Joseph Ndiaye zagrał własną rolę w amerykańskim filmie dokumentalnym The Healing Passage: Voices from the Water ( 2005 ) autorstwa Saundra Sharp , a ostatnio w Retour à Gorée , szwajcarskim filmie z udziałem piosenkarza Youssou Ndour ( 2008 ). .

Francuskie widzowie mogli dowiedzieć się podczas Thierry Ardisson na koniec pokazu , Tout le monde en parle , którego był gościem na6 maja 2006.

Jego pisma

Uwagi i odniesienia

  1. Jedynie „milcząca umowa” wiąże go z senegalskim Ministerstwem Kultury.
  2. Philippe Bernard, „  Joseph Ndiaye, a„ storyteller ”of slavery  ” , na lemonde.fr ,10 lutego 2009(dostęp 30 stycznia 2021 )
  3. „Death of Ndiaye, memory of slavery”, (AFP) Le Figaro , 6 lutego 2009 [1]

Linki zewnętrzne