Sól bomba jest broń jądrowa zbudowana na rozszczepienie - termojądrowych rozszczepienia modelu , ale którego powłoka, która normalnie służy do drugiego etapu rozszczepienia jest zastąpiony przez nie rozszczepialnego izotopu przeznaczone do wychwytywania neutronów i produkować radioizotopu . Celem jest maksymalizacja opadu radioaktywnego .
Jeśli tego rodzaju bomba atomowa jest ogólnie kwalifikowana jako „brudna” ze względu na skażenie radioaktywne , konsekrowane określenie „brudna bomba” (lub bomba radiologiczna ) oznacza inny typ urządzenia wybuchowego: klasyczny w swoim sposobie działania (tj. to znaczy bez reakcji jądrowej ), ale załadowany radioizotopem, którego celem jest rozpowszechnianie w celu skażenia dużych obszarów.
Fizyk Leó Szilárd wyobrazić na początku 1950 roku na „broń ostatniego wyroku” w tonie żartu: a sól bomby H z kobaltu , dzięki czemu możliwe, aby spowodować opad promieniotwórczy w bardzo ważnej części naszej planety. Okres półtrwania produktu, kobaltu-60 , jest wystarczająco długi - nieco ponad 5 lat - aby się rozproszyć, jednocześnie wytwarzając wystarczającą radioaktywność, aby być śmiertelnym.
Pomysł został potraktowany poważnie w przypadku radioizotopów o krótszej żywotności, aby umożliwić realistyczne wykorzystanie, ograniczone w czasie i przestrzeni.
Nigdy nie używany, jego strategiczny interes polega na radioaktywnym skażeniu ziemi w celu uniemożliwienia jej użytkowania lub przejścia, w szczególności do wroga. Jeśli jego moc jest niska, może zabić ostrym napromieniowaniem, jednocześnie minimalizując uszkodzenia spowodowane ciepłem i oddechem; byłby zatem odpowiednikiem bomby neutronowej w większym zakresie.
W zależności od pożądanego czasu trwania zanieczyszczenia, do solenia bomby można użyć kilku izotopów. Zastosowany izotop musi spełniać co najmniej 3 kryteria, aby był łatwy w użyciu:
Najbardziej znanym jest kobalt 60 , powstały w wyniku przemiany kobaltu 59 , który zanieczyszcza obszar przez kilka dziesięcioleci; nazywa się to bombą kobaltową.
|