Losowy balthazar
Losowy balthazar
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz kartę techniczną i dystrybucję
Losowe Balthazar to francusko - szwedzki film przez Roberta Bressona wykonany w 1966 roku .
Streszczenie
Trudności z osłem w Pirenejach w 1960 roku , pretekst do malowania ludzkich wad.
Pierwsze lata osła Balthazara były szczęśliwe w towarzystwie Marie ( Anne Wiazemsky ), małej dziewczynki z Kraju Basków i Jacquesa ( Walter Green ), jej paryskiego towarzysza wakacji. Później pojawiły się problemy między rodzicami dwójki dzieci i wszyscy cierpią, w tym osioł, którego porzuca Marie. Piekarz kupuje Balthazara, aby niósł chleb dostarczony przez Gérarda ( François Lafarge ), młodego bandytę, który nie ma problemów z uwiedzeniem Marie. Balthazar jest maltretowany przez Gérarda, a następnie przez Arnolda ( Jean-Claude Guilbert ), włóczęgę podejrzanego o zabójstwo, w które mógł być zamieszany Gérard i jego gang. Osioł ucieka i schroni się w cyrku, gdzie jest szkolony. Wracając do Arnolda, nadużycia trwają aż do śmierci tego nałogowego alkoholika. Wracając do Maryi, jego cierpienia łączą się z cierpieniami tej ostatniej, która znika. Zabrany z powrotem przez Gérarda, który używa go do przemytu, zostaje ranny w wyniku wymiany strzałów, ucieka i ginie w górach, otoczony przez stado owiec.
Karta techniczna
Dystrybucja
-
Anna Wiazemsky : Marie
-
François Lafarge : Gérard
-
Philippe Asselin : ojciec Marie
-
Nathalie Joyaut : matka Marii
-
Walter Green : Jacques
-
Jean-Claude Guilbert : Arnold
-
Pierre Klossowski : kupiec
-
François Sullerot : piekarz
-
Marie-Claire Fremont : żona piekarza
-
Jean Rémignard : notariusz
Nagrody
|
Laureat Nagrody Cineforum 66
|
Robert Bresson
|
|
Laureat Nagrody Nowego Kina
|
Robert Bresson
|
|
Laureat Nagrody OCIC
|
Robert Bresson
|
|
Laureat Nagrody San Giorgio
|
Robert Bresson
|
|
Nominacja do Złotego Lwa
|
Wokół filmu
- Bresson mówi, że tytuł filmu nadała mu księżniczka Bibesco , jego sąsiadka Quai de Bourbon. „Losowy Baltazar” to motto hrabiów Baux de Provence, którzy twierdzili, że są bezpośrednimi potomkami króla Maga Baltazara.
- Bresson na próżno szukał producenta przez pięć lat, aż spotkał Anatola Daumana , producenta Hiroshima mon amour, który nie wahał się ani chwili w obliczu tej historii: „Miałem poczucie arcydzieła. Bez najmniejszych obaw zaprosiłem na pierwszy pokaz kilku moich przyjaciół i znajomych, w tym Marguerite Duras , Rogera Stéphane'a i Jean-Luca Godarda , którzy krzyczeli o arcydzieło”. Godard zakochał się w bohaterce Anne Wiazemsky do tego stopnia, że poślubił ją kilka dni po premierze filmu.
- Specjalny numer programu ORTF „Pour le plaisir” wyprodukowany przez Rogera Stéphane'a i Rolanda Darbois jest poświęcony premierze filmu i wyemitowany 11 maja 1966 roku. W tym programie Jean-Luc Godard , Louis Malle , François Reichenbach i Marguerite Duras przedstawić film jako dzieło wyjątkowe, które wyznaczyło punkt zwrotny w sztuce kinematograficznej.
- W 2007 roku Anne Wiazemsky opublikowała swoją książkę Jeune Fille z wydaniami Gallimarda , w której opowiada o swoim spotkaniu z Robertem Bressonem i ich związku podczas kręcenia filmu Random Balthazar .
- W filmie pojawia się andantino z 20 Sonaty fortepianowej Schuberta .
- Piosenkarka Clara Luciani w swojej wersji La Fille du Père Noël z 2020 roku (piosenka stworzona w 1966 roku przez Jacquesa Dutronca ) cytuje Randoma Balthazara .
Uwagi i referencje
-
Alain Riou, „ Zniknięcie giganta. La passion Bresson ”, Le nouvelle observateur , 30 grudnia 1995-5 stycznia 2000, s. 82-83 (przechowywane w Cinémathèque de Grenoble)
-
Narodowy Instytut Audiowizualny – Ina.fr, „ Robert Bresson widziany przez Jean Luc Godard, Louis Malle, François Reichenbach i Marguerite Duras ” , na Ina.fr (konsultacja 14 marca 2016 r. )
Zobacz również
Bibliografia
- Wywiad przeprowadzony przez Roberta Bressona w telewizji przez Rogera Stéphane'a „A propos de Au Random, Balthazar . Dla przyjemności słuchania i oglądania Robert Bresson” Telecine n o 131 , Paryż, Fédération des Loisirs et Culture Cinematographique (FLECC)grudzień 1966, s. 3-10 , ( ISSN 0049-3287 )
Linki zewnętrzne