Kąt Theta

W fizyce kwantowej , w teorii pomiaru i zgodnie ze sformułowaniem Hamiltona , funkcja falowa jest funkcją pola de materii i związku miary, oznaczonej A.Rozkład przestrzeni Hilberta można przeprowadzić w sektory super-selekcji charakteryzowane przez ich kąt theta .

Stany

Teoria ta narzuca pierwszorzędne ograniczenia w postaci równań różniczkowych funkcji, na przykład ograniczenia Gaussa  (en) .

W płaskiej czasoprzestrzeni przestrzeń jest niekompresowalnym zbiorem R 3 . Ponieważ ograniczenia Gaussa są lokalne, wystarczy rozważyć transformację U, która zbliża się do 1, gdy przestrzeń dąży do nieskończoności. Lub możemy wziąć pod uwagę, że przestrzeń jest kulą S 3 . Pod każdym względem widzimy, że istnieje transformacja U, homotopiczna w stosunku do transformacji miary. Transformacje te nazywane są transformacjami małej miary , w przeciwieństwie do innych, nazywanymi transformacjami dużej miary , klasyfikowanymi w grupie homotopii π 3 (G), gdzie G jest grupą miar.

Z ograniczenia Gaussa wynika, że ​​wartość funkcji falowej jest stała na orbicie małej transformacji pomiarowej:

Ta relacja jest prawdziwa dla wszystkich małych przekształceń U, ale ogólnie nie dla wszystkich dużych przekształceń.

Okazuje się, że jeśli G jest grupą Lie , π 3 (G) jest Z , zbiorem liczb względnych. Jeśli U reprezentuje transformację miary niezmiennika topologicznego 1, to przestrzeń Hilberta rozkłada się na sektory superselekcji, oznaczone kątem theta θ takim, że:

Powiązany artykuł

<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">