Aldo Olivieri | ||
Biografia | ||
---|---|---|
Narodowość | Włoski | |
Narodziny | 2 października 1910 r | |
Lokalizacja | San Michele Extra ( Włochy ) | |
Śmierć | 5 kwietnia 2001 | |
Lokalizacja | Lido di Camaiore ( Włochy ) | |
Skaleczenie | 1,78 m (5 ′ 10 ″ ) | |
Okres Pro. | 1929 - 1943 | |
Poczta | Bramkarz, potem trener | |
Kurs Junior | ||
Lata | Klub | |
Śmiałość SME | ||
Ścieżka zawodowa 1 | ||
Lata | Klub | 0M.0 ( B. ) |
1929 - 1933 | Hellas Verona | 96 (0) |
1933 - 1934 | Padwa | 8 (0) |
1934 - 1938 | Lucchese | 120 (0) |
1938 - 1942 | Torino | 81 (0) |
1942 - 1943 | Brescia | 32 (0) |
1943 - 1946 | Viareggio | ?? (?) |
Reprezentacje narodowe 2 | ||
Lata | Zespół | 0M.0 ( B. ) |
1936 - 1940 | Włochy | 24 (0) |
Wyszkolone zespoły | ||
Lata | Zespół | Statystyki |
1945 - 1946 | Viareggio | |
1946 - 1947 | Lucchese | |
1948 - 1950 | Udinese | |
1950 - 1952 | Pochować | |
1952 - 1953 | Udinese | |
1953 - 1955 | Juventus | |
1956 - 1957 | US Pistoiese | |
1958 - 1959 | Triestina | |
1959 - 1960 | Hellas Verona | zastępca |
1967 - 1968 | Casertana | |
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA). |
||
Aldo Olivieri (urodzony dnia2 października 1910 rw San Michele Extra w Wenecji Euganejskiej i zmarł dnia5 kwietnia 2001w Lido di Camaiore w Toskanii ) to włoski międzynarodowy piłkarz , który grał jako bramkarz, zanim został trenerem.
Jako zawodnik grał dla Hellas Verona , następnie Calcio Padova , następnie AS Lucchese-Libertas , Torino FC (do którego dołączył w 1938 roku na prośbę trenera Ernő Erbsteina ) i Brescii Calcio .
W latach trzydziestych XX wieku został pierwszym włoskim bramkarzem, który dołączył do drużyny FIFA w towarzyskim meczu z Anglią (w skład którego wchodzili także włoscy gracze Foni , Rava i Silvio Piola ).
Olivieri bramkarz był włoski międzynarodowych 24 razy ( 1936 - 1940 ) dla żadnego celu (gra swój pierwszy wybór na15 listopada 1936w remisie 2: 2 z Niemcami ).
Brał udział w piłkarskich mistrzostwach świata w 1938 roku . Wystartował we wszystkich meczach ( Francja , Brazylia , Węgry i Norwegia ) i wygrał mistrzostwa świata w 1938 roku z Włochami.
Na początku okresu powojennego Olivieri rozpoczął karierę trenerską (najpierw jako zawodnik-trener w klubie Viareggio ), zaczynając od skromnego klubu AS Lucchese-Libertas .
W 1938 roku przejął stery północnego klubu Udinese , któremu w niespełna dwa lata udało mu się przenieść z Serie C do Serie A klubem z miasta, które szczególnie lubił (mieszkał w eleganckim mieszkaniu położonym przy ul. jego dyspozycji przez wiceprezesa klubu Raimondo Mulinaris, przemysłowca w branży spożywczej i właściciela dużej fabryki makaronów w centrum via Cussignacco ).
Wciąż jako trener poprowadził Inter Mediolan , Juventus (z którym prowadził łącznie 68 meczów, w tym 32 zwycięstwa, prowadząc swój pierwszy mecz na ławce13 września 1953w wyjazdowym sukcesie 3: 1 nad Triestiną w Serie A ), US Triestina (z którą był zawieszony na rok w 1956 roku za zajmowanie się transferami zawodników w swoim zespole, trenował w `` zakazanej erze '') i US Casertana 1908 . Nic nie wygrał jako trener.
Zmarł w wieku 90 lat w Versilii, gdzie mieszkał przez jakiś czas (był ostatnim, który przeżył mundial 1938 ).
Jako gracz
|
Jako trener
|
Lucchese | Torino | Brescia |
Pochować
|
Juventus
|