Alfredo Foni

Biografia
Alfredo Foni

Narodowość	Włoski
Narodziny	20 stycznia 1911
Lokalizacja	Udine ( Włochy )
Śmierć	28 stycznia 1985
Lokalizacja	Lugano ( Szwajcaria )
Skaleczenie	1,72 m (5 ′ 8 ″ )
Okres profesjonalny.	1927 - 1947
Poczta	Obrońca, a następnie trener
Ścieżka zawodowa 1
Lata	Klub	0M.0 ( B. )

1927 - 1929	Udinese
1929 - 1931	Lacjum	38 (3)
1931 - 1934	Padwa	96 (19)
1934 - 1947	Juventus	304 (8)
Wybór reprezentacji narodowej 2
Lata	Zespół	0M.0 ( B. )

1936 - 1942	Włochy	23 (0)
Wyszkolone zespoły
Lata	Zespół	Statystyki

1947 - 1948	Wenecja
1950 - 1951	Sampdoria
1953 - 1954	Pochować
1954 - 1958	Włochy
1960 - 1963	AS Roma
1964 - 1967	szwajcarski
1968 - 1969	Pochować
1970 - 1971	Bellinzona
1972 - 1973	Mantua
1973 - 1974	Lugano
1976 - 1977	Lugano
1 Oficjalne zawody krajowe i międzynarodowe. 2 oficjalne mecze (w tym mecze towarzyskie zatwierdzone przez FIFA).

Alfredo Foni , ur.20 stycznia 1911w Udine we Friuli-Wenecji Julijskiej i zmarł dnia28 stycznia 1985w Lugano w Szwajcarii , jest międzynarodowym zawodnikiem i trenerem włoskiej piłki nożnej .

Biografia

Gracz

Zadebiutował w wieku 16 lat z piłkarskiego klubu Udinese przed przystąpieniem do pierwszej edycji Serie A „s Lazio w 1929 roku . Po kilku sezonach w Rzymie na krótko dołączył do klubu Padwa .

W 1934 odszedł, by dołączyć do wielkiego klubu Juventus , powołanego na miejsce Virginio Rosetty . Zagrał tam swój pierwszy mecz30 września 1934w wygranym 2-0 ligowym meczu z Brescią .

Ma w sumie 23 selekcje do reprezentacji Włoch w latach 1936-1942 (w tym 19 zwycięstw) i rozegrał łącznie 266 meczów ligowych z Juventusem w latach 1934-1947, w tym 263 w mistrzostwach Serie A w latach 1934-1947. Z Bianconeri był w szczególności półfinalistą Pucharu Mitropa 1935 .

Pełniąc funkcję obrońcy, zwłaszcza u boku Pietro Ravy , słynnej pary na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. i na Mistrzostwach Świata w 1938 r. w Paryżu (z Ugo Locatellim i Sergio Bertonim (który nie gra w finale PŚ ). jedynych czterech Włochów, którzy zdobyli zarówno tytuły światowe, jak i olimpijskie).

Trener

Foni był członkiem Włoskiej Narodowej Komisji Technicznej ds. Piłki Nożnej w latach 1954-1958 (reprezentacji narodowej nie udało się w tym okresie zakwalifikować do Mistrzostw Świata 1958 , co było wyjątkowym przypadkiem w historii kraju) i był absolwentem ekonomii i handel.

Przejął także stery szwajcarskiej drużyny podczas Mistrzostw Świata FIFA 1966 (i łącznie od 1964 do 1967 ).

W szczególności wygrał międzynarodowy turniej w Zurychu w 1969 roku (z Interem Mediolan).

Alfredo Foni był jednym z prekursorów obrony wzmocnionej i powstania wolnego obrońcy (libero) przeznaczonego do zamykania wszystkich kątów, czyli potocznie wyciągania zamka, po włosku catenaccio .