3 e podział SS Totenkopf

3 III  SS podział "Totenkopf"
Kolejne nazwy niem
SS-Division "Totenkopf"
SS Panzergrenadier podziałem "Totenkopf"
3. SS pancernego-Division "Totenkopf"

Godło dywizji.
kreacja 1934
Rozpuszczenie maj 1945
Kraj Flaga Niemiec 1933.svg Niemcy
Zatkany Flaga Schutzstaffel.svg Waffen-SS
Stara denominacja SS-Totenkopf-Division
SS-Dywizja Grenadierów Pancernych Totenkopf
Wojny Druga wojna światowa
Bitwy Bitwa o Francję
Oblężenie
Kocioł Leningradzki Demiansk
Kursk
oficer dowodzący Theodor Eicke
Matthias Kleinheisterkamp
Georg Keppler
Hermann Priess
Heinz Lammerding
Max Simon
Hellmuth Becker

3 e SS Division "Totenkopf" lub podział "Totenkopf" , Totenkopf oznacza "czaszki" (seria niemieckich tytułów: the Division SS Totenkopf i SS Panzergrenadier podziałem "Totenkopf" i ostatecznie 3 SS pancernego-Division „Totenkopf ” ), jest jednym z 38 dywizji w Waffen-SS podczas II wojny światowej .

Obecność w sile tego oddziału strażników z nazistowskich obozów koncentracyjnych i zagłady uczyniła z niego jedną z jednostek Waffen-SS, które najbardziej wyróżniały się fanatyzmem i brutalnością; w rezultacie popełniła liczne zbrodnie wojenne.

Historyczny

Totenkopf podział pochodzi od jednostek osłonowy obozach The SS Totenkopfverbände ( „jednostki SS z czaszek”). Kierował nimi Theodor Eicke z4 lipca 1934 r, po mianowaniu go na inspektora obozów koncentracyjnych.

Jednostki te zostały zorganizowane w pułki rozlokowane w różnych obozach:

To pod dowództwem Eickego rozpoczęła się transformacja SS-TV (nie mylić SS-VT z SS-Verfügungstruppe , od początku przeznaczonej do produkcji Waffen-SS , z SS-TV dla SS-Totenkopfverbände , początkowo przeznaczone wyłącznie do pilnowania obozów koncentracyjnych) w celu uczynienia z nich jednostek zdolnych do walki na froncie. Gdy tylko objął stanowisko, Eicke zmobilizował wszystkie swoje kontakty w SS, aby wyposażyć swoją dywizję w dobry sprzęt, zwłaszcza w broń przeciwpancerną, zmotoryzować ją i wyposażyć w grupę rozpoznawczą.

Od tego momentu Eicke rozpoczął nową karierę i nie miał już żadnych obowiązków związanych z organizacją obozów koncentracyjnych. Człowiek zmienia funkcję, ale jego przekonania pozostają takie same. Przekonany antykatolicyzmem, udało mu się w 1940 roku „przekonać” całą kompanię swojego oddziału do wyrzeczenia się religii chrześcijańskiej, poprzez zarejestrowanie tego przez trybunał administracyjny. Przez cały okres dowodzenia skrupulatnie zapewnia przestrzeganie drastycznych kryteriów rekrutacji Waffen-SS, nie wahając się odrzucać kandydatów, którzy zostali zaakceptowani, ale których osobiście uważa za niezgodnych z fizycznymi, rasowymi lub moralnymi standardami SS i jest niechętnie widzi, jak jego oficerowie opuszczają dywizję Totenkopf, aby wzmocnić inne jednostki.

Dołączając do „Leibstandarte SS Adolf Hitler” („pułk gwardii SS Adolfa Hitlera  ”) i SS-Verfügunsgstruppe (dosłownie „dostępny oddział SS”), jednostki Totenkopf stanowią jeden z trzech filarów przyszłego Waffen SS.

Po reorganizacji nazewnictwa i numeracji dywizji SS w 1943 roku otrzymała oficjalną nazwę 3. Dywizji Pancernej SS „Totenkopf”, obok m.in. 1. Dywizji  SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler” i 2 e SS dywizja „Das Reich” , po SS-Verfügungstruppe .

16 października 1939, Adolf Hitler zezwala na przegrupowanie pułków „Totenkopf” w dywizję Waffen-SS. Podział ten został zintegrowany z 2 nd armii podczas operacji kampanii francuskiej w maju 1940 roku .

Podobnie jak w Polsce, podczas kampanii francuskiej , Eicke i jego dywizja wyróżniają się nieograniczoną brutalnością i zbrodniami wojennymi .

W związku z wybuchem inwazji na Związek Radziecki Eicke nalegał, aby jego dywizja otrzymała ciężarówki wojskowe przeznaczone do transportu żołnierzy zamiast różnych pojazdów, które otrzymała; „Poza tym, że wyglądamy jak Romanichele i taki wygląd nie pasuje do SS, nie można prowadzić wojny na Wschodzie takimi pojazdami” . Jego upór pozwala mu wygrać sprawę.

W wrzesień 1941w Finlandii dwa pułki dywizji uciekły przed kontrofensywą wojsk Armii Czerwonej, przyciągając surowe wyroki oficerów Wehrmachtu.

Pod dowództwem Theodora Eicke, zestrzelonego podczas zwiadu powietrznego, a następnie jego następców, dywizja Totenkopf nadal wykazywała niezrównany fanatyzm i zaciekłość podczas natarcia w 1941 roku ofensywy lata 1942 , podboju Charkowa , bitwy Kieszeń Demiańska oraz podczas obrony Warszawy, a następnie Budapesztu na początku 1945 roku . Wykazała się niezwykłymi umiejętnościami w walce obronnej przeciwko Armii Czerwonej.

Kolejne oznaczenia

Lista kolejnych dowódców

Początek Koniec Stopień Nazwisko
1 st listopad 1939 7 lipca 1941 Obergruppenführer Teodor Eicke
7 lipca 18 lipca 1941 Obergruppenführer Matthias Kleinheisterkamp
18 lipca 19 września 1941 Obergruppenführer Georg Keppler
19 września 1941 26 lutego 1943 Obergruppenführer Teodor Eicke
26 lutego 27 kwietnia 1943 Obergruppenführer Hermanna Priessa
27 kwietnia 15 maja 1943 Standartenführer Heinz lammerding
15 maja 22 października 1943 Gruppenführer Max Simon
22 października 1943 21 czerwca 1944 Obergruppenführer Hermanna Priessa
21 czerwca 1944 8 maja 1945 Brigadeführer Hellmuth Becker

Teatry działań

Kurs we Francji

3 e SS Division „Totenkopf” jest zaangażowany w inwazji na Francję jako rezerwowy Division Grupy Armii A pod dowództwem gen Gerd von Rundstedt którego celem było przełomem w Ardenach .

Punktem spotkania był Korbach , położony niedaleko Cassel .

Przestępstwa wojenne

Osobowości, które służyły w dywizji

Uwagi i referencje

(de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu z Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  SS-Division Totenkopf  ” ( patrz lista autorów ) .
  1. Leleu 2007 , s.  322.
  2. Leleu 2007 , s.  212.
  3. Leleu 2007 , s.  223.
  4. Leleu 2007 , s.  284.
  5. Leleu 2007 , s.  380.
  6. To są Thule SS-Infanterie-Régiment 9 i ??? szukać
  7. Knopp 2006 , s.  292.
  8. Sydnor 1975 , s.  75.
  9. Sydnor 1975 , s.  65.
  10. Scheck 2007 , s.  56-57 uważa również, że te zbiorniki są niekoniecznie tych z „Totenkopf”, ale może być pułkowy czołgi „Grossdeutschland” , czyli tych z 10 -tego Dywizji Pancernej , wysłanych jako posiłki z powodu nieoczekiwanego opór Francuzów ; patrz także Scheck 2007 , s.  245-246.
  11. Knopp 2006 , s.  282.
  12. Okupowana Francja przez Bruno Kartheusera , strona 17
  13. Jean-Luc Leleu, Dywizja SS-Totenkopf stoi ludności cywilnej północnej Francji w maju 1940 roku , Revue du Nord , n o  342, 2001/4.
  14. Relacja o zbrodniach nazistów SS w 1940 r. w Beuvry .
  15. Magazyn 39/45 nr 177, marzec 2001, strony od 2 do 16 to
  16. Knopp 2006 , s.  286.
  17. Sydnor 1975 , s.  61.
  18. „  Hołd: 80 lat temu, 48 senegalskich strzelców zostało rozstrzelanych przez Niemców w Chasselay, w Rodan  ” , na France 3 Auvergne-Rhône-Alpes (dostęp 2 sierpnia 2020 r. )
  19. Viviane Forson , „Chasselay kwestionuje zarówno rasizm, nazizm, jak i kolonizację” , o Le Point ,21 czerwca 2020 r.(dostęp 2 sierpnia 2020 r. )
  20. "  Horst Tappert alias Derrick byłby żołnierzem SS  " , na lexpress.fr ,26 kwietnia 2013 r.(dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .
  21. „  Aktor 'Derrick' służył w Waffen-SS  ”, na bfmtv.com ,26 kwietnia 2013 r.(dostęp 2 sierpnia 2020 r . ) .

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Powiązane artykuły