Lorient | |||||
Port Lorient z nieba. | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
dział |
Morbihan ( podprefektura ) |
||||
Dzielnica |
Lorient ( stolica ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Aglomeracja Lorient ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Fabrice Loher ( UDI ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 56100 | ||||
Wspólny kod | 56121 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Lorient | ||||
Ludność miejska |
57 084 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 3266 inhab./km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
114.705 mieszk . (2017) | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 47 ° 45 ′ północ, 3 ° 22 ′ zachód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 46 m² |
||||
Obszar | 17,48 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina miejska i przybrzeżna | ||||
Jednostka miejska |
Lorient ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji |
Lorient (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kantony Lorient-1 i Lorient-2 ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | https://www.lorient.bzh/ | ||||
Lorient ( / l ɔ . ʁ j ɑ / ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Morbihan , w regionie Bretanii . Aktywne miasto portowe i arsenał morski na końcu portu Lorient , miasto jest sercem jednostki miejskiej Lorient, która jest największa w departamencie i zajmuje trzecie miejsce w regionie Bretanii.
Historia miasta rozpoczyna się w 1666 roku , kiedy Kompania Wschodnioindyjska uzyskane ziemia od Ludwika XIV do ustanowienia swoich obiektów w miejscu zwanym Faouédic. W 1688 r. osiedliła się tam również Royal Navy, aby zbudować tam łodzie. Lorient Arsenal będzie produkować wiele statków w ciągu następnych stuleci, w tym pierwszych francuskich pancerników . Rybołówstwo pozwala miastu doświadczyć nowej fazy rozwoju, od otwarcia portu rybackiego Keroman w latach dwudziestych XX wieku . Drugiej wojny światowej doprowadziły do niemal całkowitego zniszczenia miasta, okupant po wybraniu miasta na budowę tam największą bazę okrętów podwodnych w czasie . Faza odbudowy trwała do lat 70. XX wieku .
Gospodarka miasta jest nastawiona na działalność morską, Lorient jest gospodarzem jednego z głównych francuskich arsenałów wojskowych , a także największego francuskiego portu rybackiego z portami Keromu. Lorient posiada również morską tyczkę regatową , główną tyczkę Doliny Żeglarskiej , port handlowy w Kergroise oraz urządzenia do transportu pasażerskiego. Dzięki tym instalacjom miasto zyskało przydomek „Miasto Pięciu Portów”.
Miasto pod koniec lat 80. przeszło duże zmiany, które zmieniły jego działalność. Otwarcie Université de Bretagne-Sud w 1995 roku lub powstanie festiwalu interceltyckiego w Lorient, który na początku 2000 roku stał się jednym z największych francuskich festiwali muzycznych , towarzyszyło temu okresowi przemian.
Lorient jest dzielnica kapitał z tej Morbihan działu (56). Znajduje się u ujścia rzek Blavet i Scorff, które wpływają do portu Lorient, a następnie do Oceanu Atlantyckiego . Miasto położone jest 503 km na południowy zachód od Paryża , 153 km na południowy zachód od Rennes i 158 km na zachód od Nantes .
Lorient powstał w 1666 roku na obszarze zwanym „l'Enclos” i rozwinął się poza nim. Kerentrech , Merville , La Perrière, Calvin i Keryado stanowią przedmieścia miasta. Całość zamykają mury wzniesione w 1744 r. Miasto powiększa się, wchłoniając przedmieście Kerentrech w 1791 r. i Merville w 1808 r. O rozbudowie na zachód od Faouëdic podjęto decyzję w latach 1857-1861 i wybudowano dzielnicę Nowe Miasto z 1873 r. co podwaja powierzchnię miasta. Wały i bramy Morbihan i Ploemeur zostały zniszczone w 1906 roku. Dekretem prefektury z dnia 10 września 1947 roku Lorient zaanektował małą sąsiednią gminę Keryado, która została założona jako samodzielna gmina 18 kwietnia 1901 r., kiedy została oddzielona od tej gminy. od Ploemeur do których zostały dołączone jako odcinek od 1789 roku, a wcześniej została uwzględniona w parafii. Projekt połączenia z gminą Larmor-Plage zaniechano w 1965 roku.
Odległości od głównych francuskich miastPoniższa tabela przedstawia odległości w kilometrach między Lorient a dziesięcioma największymi francuskimi miastami.
Paryż | Marsylia | Lyon | Tuluza | Miły | Nantes | Strasburg | Montpellier | bordeaux | Lille |
504 km na południowy | 1156 km | 844 km | 753 km na południowy | 1.310 km na południowy | 167 km na południowy | 978 km | 992 km | 516 km | 799 km |
Queven Ploemeur |
Queven Caudan |
Lanester |
Ploemeur | Lanester | |
Ploemeur |
Port-Louis Larmor-Plage |
Locmiquélic |
Rejon Lorient położony jest w południowej waryscyjskiej domenie waryscyjskiej, która jest świadkiem hercyńskiej tektoniki stycznej , z południowym ścinaniem (duża wnęka, której wypływ poziomy sięgałby 500 km , tworząc korytarz uskoków hercyńskich biegnący od punktu du Raz à la Loire ), która jest częścią kontekstu antykliny (antyklina Cornouailles). Zderzenie Continental w waryscyjskich górotwórczość odpowiednie wyniki w Masyw Armorykański przez ciśnienie we niskiej średniej metamorfizmem , tworząc łupki mikowe z masywu przybrzeżnych i poprzez anatexia generujących migmatytów i granit . Odzwierciedla to również przekształcenie wielu leukogranitów w muskowit i biotyt inwazyjne przez łupki krystaliczne, wraz z tym ścinaniem.
Klimat nadmorski (oceaniczny), zimą jest łagodny, a latem stosunkowo umiarkowany. Rzeczywiście, mroźne dni w zimie są rzadkie, a temperatury rzadko przekraczają 30 °C w sezonie letnim. Najniższa odnotowana temperatura wynosiła -13,1 °C 20 stycznia 1963 r., a najwyższa + 37,5 °C 10 sierpnia 2003 r. podczas fali upałów . Roczne opady wynoszą około 950 mm , podobnie jak na znacznej części obrzeża Atlantyku, które rozciąga się od ujścia Laïta (Guidel) do granicy Finistère. Opady deszczu są dość obfite przez cały rok, a najwilgotniejszym miesiącem są grudzień i styczeń. Ze względu na bliskość oceanu roczne nasłonecznienie przekracza 1800 godzin
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 3,8 | 3.4 | 4,9 | 6,1 | 9,4 | 11,7 | 13,6 | 13,4 | 11,6 | 9,5 | 6,2 | 4.1 | 8,2 |
Średnia temperatura (°C) | 6,6 | 6,7 | 8,6 | 10.3 | 13,5 | 16,1 | 18 | 18 | 16,1 | 13.1 | 9,4 | 7,1 | 12 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 9,5 | 9,9 | 12,3 | 14,4 | 17,7 | 20,6 | 22,5 | 22,6 | 20,5 | 16,6 | 12,6 | 10 | 15,8 |
Zapis zimna (° C) data zapisu |
-13,1 20.1963 |
-11 03.1956 |
-7,4 1965 03 |
-4,1 12.1986 |
-1,1 1967-03 |
1.6 11.1955 |
3.4 1954 08 |
4.1 1956/14 |
1 11.1972 |
-1,8 1955 |
-5 20.1971 |
-8,7 1962 25 |
-13,1 1963 |
Ciepło zapisu (° C) data zapisu |
16,8 27.2003 |
18,4 24.2019 |
23,3 1965/30 |
27,1 1984 23 |
29,8 25.2012 |
35,9 1976-30 |
34,9 18.2006 |
37,5 2003-10 |
30,6 1991-05 |
27,2 1997/01 |
19.6 01.2015 |
16,4 1953 03 |
37,5 2003 |
Słońce ( godz ) | 70,1 | 95,1 | 137,6 | 182,5 | 204,9 | 230,1 | 223 | 215,9 | 192,6 | 115,8 | 84,9 | 74,8 | 1827,2 |
Opady ( mm ) | 108,3 | 82,6 | 72,9 | 67,2 | 74,6 | 50,4 | 56 | 49,3 | 70,5 | 104,4 | 103 | 111,7 | 950,9 |
w tym liczba dni z opadem ≥ 1 mm | 14,5 | 11 | 11,9 | 11.1 | 10,9 | 7,4 | 8,3 | 7,5 | 8,8 | 13,5 | 13,5 | 14 | 132,4 |
w tym liczba dni z opadem ≥ 5 mm | 7,2 | 5,9 | 4,9 | 5 | 5.1 | 3.2 | 3 | 2,8 | 4.1 | 7,2 | 7 | 7,6 | 63 |
w tym liczba dni z opadem ≥ 10 mm | 3,3 | 2,6 | 2,1 | 1,9 | 2.2 | 1,4 | 1,5 | 1,4 | 2,5 | 3.2 | 3,7 | 3,5 | 29,3 |
Liczba dni ze śniegiem | 1,3 | 2,3 | 0,5 | 0,3 | 0,1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0,3 | 0,7 | 5,5 |
Liczba dni z gradem | 0,9 | 0,6 | 0,9 | 1 | 0,3 | 0,1 | 0,1 | 0 | 0,1 | 0 | 0,5 | 0,3 | 4,8 |
Liczba dni burzy | 0,6 | 0,3 | 0,4 | 0,5 | 1,5 | 1.2 | 1,5 | 1,7 | 0,7 | 0,7 | 0,9 | 0,5 | 10,4 |
Liczba dni z mgłą | 5 | 4.4 | 4.4 | 2,1 | 1,7 | 2,7 | 2,9 | 3.2 | 3,5 | 4,3 | 3,9 | 4.2 | 42,4 |
Miasto | Nasłonecznienie (h/rok) |
Deszcz (mm/rok) |
Śnieg (d/rok) |
Burza z piorunami (d / rok) |
Mgła (d / rok) |
---|---|---|---|---|---|
Mediana krajowa | 1852 | 835 | 16 | 25 | 50 |
Lorient | 1827 | 951 | 5 | 10 | 42 |
Paryż | 1,662 | 637 | 12 | 17 | 8 |
Miły | 2724 | 733 | 1 | 27 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 26 | 28 | 51 |
Brześć | 1530 | 1 210 | 7 | 12 | 76 |
bordeaux | 2035 | 944 | 3 | 31 | 69 |
Miasto jest połączone z innymi głównymi miastami południowej Bretanii drogą krajową 165 , która łączy Nantes z Brest . Ten segment RN 165 jest najbardziej ruchliwy, ze średnią 80 000 pojazdów dziennie, co jest wartością zbliżoną do obwodnicy Nantes lub obwodnicy Rennes . Miasto przecina odcinek dwupasmowy, RD 465 , zwany także „przenikającym Lorient”, główna oś miasta, która rejestruje 55 000 pojazdów dziennie.
Lorient jest obsługiwany przez autokary regionalne i krajowe, na stacji Lorient / stacji przesiadkowej. Autokary regionalnej sieci BreizhGo świadczą kilka usług do miast departamentu (linie: 15 (Lorient - Plouay - Le Faouët - Gourin - Carhaix-Plouguer ), 16 (Lorient - Étel ) i 17 (Lorient - Baud - Pontivy ) ) niż do departamentu Côtes-d'Armor z linią międzywydziałową Lorient - Pontivy - Loudéac - Saint-Brieuc. Autobusem międzyresortowym, na stacji, miasto jest obsługiwane przez autobusy firm Ouibus i FlixBus , które oferują np. przejazdy Lorient-Paryż.
Autobusem miejska i międzymiastowa sieć CTRL , której biura znajdują się na stacji przesiadkowej Orientis w Lorient, zapewnia komunikację lokalną w mieście i aglomeracji. Firma obsługuje 28 linii stacjonarnych . Od 2007 roku sieć transportu publicznego „Triskell” na własnej stronie umożliwiła nieznaczne skrócenie czasu podróży z Lorient do Lanester, ale także ułatwiła dostęp osobom o ograniczonej sprawności ruchowej na niektórych liniach. Sieć zapewnia 17 milionów podróży rocznie, co daje średnio 63 000 podróży dziennie.
Sieć kolejowaStacja Lorient jest jedyną infrastrukturą kolejową miasta. Obsługiwany przez SNCF , znajduje się na linii z Savenay do Landerneau . 1,5 miliona podróżnych korzysta z tej stacji rocznie w 2019 r. do lokalnych podróży TER Bretagne lub krajowych podróży do stacji Paryż-Montparnasse przez TGV Atlantique .
Głównymi obsługiwanymi miejscami docelowymi są stacja Vannes , z 26 codziennymi kursami w obie strony oraz stacja Quimper z 20 codziennymi rejsami w obie strony. Stacja Paris-Montparnasse odbiera 8 A/R dziennie. Vannes i Quimper to odpowiednio 30 minut i 40 minut transportem, gdzie podróż do stacji Paris-Montparnasse trwa 3 godziny od otwarcia LGV Bretagne-Pays de la Loire wlipiec 2017.
Na stacji funkcjonuje kilka intermodalności , w szczególności z siecią autobusową firmy transportowej regionu Lorient i autokarami BreizhGo , ale także z siecią ścieżek rowerowych i wypożyczalni rowerów.
Sieć lotniczaMiasto posiada lotnisko wykorzystywane przez lotnictwo cywilne, ale także wojskowe. Od części cywilnej obiekt nosi nazwę Lorient-Bretagne-Sud , a od części wojskowej baza lotnictwa morskiego Lann-Bihoué . W 2015 r. zanotował 145 000 pasażerów komercyjnych , z dwoma rotacjami dziennie na lotnisko Paryż-Charles-de-Gaulle i na lotnisko Lyon-Saint-Exupéry , z czego 2/3 pasażerów korzysta z tych węzłów, aby dotrzeć do innego międzynarodowego miejsca docelowego. Zagraniczne destynacje są czasami oferowane przez tanie linie lotnicze sezonowo. Baza wojskowa mieści flotylle 4F , 21F , 23F , 24F i 28F ; Każdego roku różne załogi zapewniają około 14 000 godzin lotu.
W mieście znajduje się również około 1:30 główne lotniska cywilne w Wielkiej Brytanii , lotnisko Brest Bretania , lotnisko Nantes-Atlantique oraz lotnisko Rennes Britain . Oferują one loty do kilkudziesięciu miast w Europie .
Sieć morskaUsługi wyspy Groix są świadczone codziennie z Lorient przez dwa statki ro-ro Île de Groix i Breizh Nevez I z Compagnie Océane (od 5 do 10 rejsów w obie strony dziennie), a każdego roku rejestruje się około 445 000 podróżnych. . CTRL zapewnia transportu w Lorient portu , z Batobus połączyć Lorient, Port-Louis , Gavres i Locmiquelic . Rocznie w tej części sieci odnotowuje się około 780 000 podróży.
W porcie handlowym przewidziana jest również recepcja statków wycieczkowych . Jedyny głębokowodny port między Brześcią a Saint-Nazaire , umożliwia zawijanie łodzi o długości do 240 metrów; miasto służy następnie jako punkt wyjścia dla wycieczek do innych miejsc turystycznych w regionie, takich jak Carnac czy Saint-Gousstan . Co roku przyjmowanych jest około 10 statków na 10 000 pasażerów.
Handlowych portu Kergroise jest ukierunkowana głównie w kierunku importu węglowodorów, pasz i materiałów budowlanych w masie. Z około 450 ruchów statków rocznie i 2,5 miliona ton przeładunków rocznie, to jest 14 th największe francuskie porty handlowe.
Lorient jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Lorient , wewnątrzwspólnotowego departamentami aglomeracji obejmującej 6 gmin i 121,543 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Lorient , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 31 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Gmina, granicząca z Oceanem Atlantyckim , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia sztucznych obszarów (92,5% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (90,3%). Szczegółowy podział w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (60,2%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (27,6%), heterogeniczne tereny rolnicze (4,8%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4,7%), wody morskie (2,4%), przybrzeżne tereny podmokłe (0,3%), lasy (0,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Rok | Nazwisko | obszar | podokręgi |
---|---|---|---|
1666 | Obudowa portu | 0,075 km na południowy | |
1791 | Kerentrech | Drewniane Miasto | |
1791 | Karnel | ||
1791 | Kergroise | ||
1808 | Merville | ||
1877 | Nowe Miasto | ||
1947 | Keryado | St Armel | |
1947 | Lanver | ||
1947 | Kerfichant | ||
1970 | Las zamkowy |
Miasto skupia różne dzielnice:
BANKI SKORFÓW:
CENTRUM GEOGRAFICZNE:
POŁUDNIE :
CENTRUM MIASTA - RIVES DU FAOUEDIC:
NA PÓŁNOCY (załączony w 1947 r.):
ZACHÓD :
W 2016 roku w Lorient znajdowało się 35 938 mieszkań. 31 683 mieszkania stanowiły mieszkania podstawowe (88,2%), 1108 to mieszkania drugorzędne (3,1%), a 3147 stanowiły mieszkania niezamieszkałe (8,8%). 9 183 mieszkań stanowiły domy (25,6%), a 26 345 mieszkania (73,3%). Zdecydowana większość mieszkań (91,7%) została wybudowana po 1945 r. , miasto zostało w znacznym stopniu zniszczone podczas II wojny światowej. 42,9% posiadało swoje główne miejsce zamieszkania, a 55,9% wynajmowało.
Poniższa tabela przedstawia podział na kategorie i rodzaje noclegów w Lorient w 2016 roku na tle Morbihan i całej Francji.
Lorient | Morbihan | Cała Francja | |
---|---|---|---|
Główne rezydencje (w%) | 88,2 | 74,5 | 82,3 |
Domy drugorzędne i zakwaterowanie okazjonalne (w %) | 3.1 | 18,0 | 9,6 |
Mieszkania wolne (w %) | 8,8 | 7,5 | 8.1 |
Lorient jest narażony na następujące zagrożenia: powodzie, burze, transport materiałów niebezpiecznych.
Poświadczone w formie Lorient w 1670 r.
Nazwa miasta pochodzi od nazwy Soleil d'Orient , pierwszego statku zbudowanego w stoczniach Francuskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w 1669 roku . Robotnicy nadali stoczni nazwę statku, który przez skrócenie szybko stał się „Orientem”. Miejsce zachowa tę nazwę, która stanie się Lorient.
W Bretanii nazwa miasta w ujednoliconej pisowni , ORIANT [ Ã n ‿ O R I ː Ã n T ] i w ORIANT pisowni Vannes tradycyjny.
Obecność megalitycznych zabytków potwierdza zasiedlenie kraju Lorient od 3000 roku p.n.e. AD Pozostałości rzymskich dróg (łączących Vannes z Quimper i Port-Louis z Carhaix-Plouguer ) potwierdzają okupację Gallo-Rzymian.
Francuskiej firmy do handlu Indii Wschodnich został stworzony przez Colberta w 1664 roku otrzymał on w drodze rozporządzenia Ludwika XIV zCzerwiec 1666, wylądować w Port-Louis, a także po drugiej stronie portu w miejscu zwanym Faouédic. Jeden z jej dyrektorów, Denis Langlois , kupuje tam wSierpień 1666wylądował na końcu portu, u zbiegu rzek Scorff i Blavet , i ma tam zbudowane kliny . Miejsce początkowo funkcjonuje jedynie jako aneks do obiektów Port-Louis, w których znajdują się biura i sklepy firmy. Ustanowienie groziło zaniechanie kilkakrotnie w kolejnych latach, ale w środku holenderskiego wojny The Compagnie des Indes postanowił w 1675 porzucić swoją bazę w Le Havre , zbyt odsłonięte w czasie wojny, i przenieść swoją infrastrukturę tam . Na obszarze, który przyjął nazwę Zagroda, firma zbudowała następnie kaplicę, warsztaty, kuźnie i biura, po czym na dobre opuściła wybrzeże Port-Louis .
Marynarka Królewska powstała również się na miejscu w 1690 roku pod kierownictwem syna Colberta , który odziedziczył stanowisko Sekretarza Stanu w marynarce od ojca, i korsarzy z Saint-Malo znaleźć również schronienie. W tym samym czasie. Miasto rozwinęło się poza obrębem Ogrodzenia po zamknięciu w 1700 roku, które zmusiło ludność do opuszczenia jego otoczenia i osiedlenia się na dużym wrzosowisku Faouédic. W 1709 z parafii Ploemeur powstała parafia Lorient . W 1702 r. miasto liczyło około 6000 mieszkańców, ale działalność Compagnie des Indes, podobnie jak Royal Navy, pozostała ograniczona, a miasto zaczęło podupadać.
Miasto przeżyło nowy okres rozwoju, kiedy John Law de Lauriston stworzył Perpetual Company of the Indies , kupując kilka innych firm handlowych, i wybrał Lorient jako bazę dla swojej działalności. Mimo załamania się systemu prawniczego w 1720 r. miasto przeszło nową fazę rozwoju. To właśnie w tym okresie, że miasto wzięło udział w handlu trójstronnego , a 156 okręty uczestniczyły między 1720 i 1790 przez deportację około 43.000 niewolników. W 1732 r. firma zdecydowała się przenieść centralę całej swojej sprzedaży z Nantes do Lorient i poprosiła architekta Jacquesa Gabriela o wybudowanie nowych budynków z kamienia wolnostojącego w celu dostosowania do jej działalności i upiększenia przestrzeni Ogrodzenia. Sprzedaż odbywała się tam od 1734 roku , aw turniejach wymieniano do 25 milionów funtów . Monopol Towarzystwa został jednak zniesiony w tym samym czasie, co ten ostatni w 1769 r. pod wpływem fizjokratów .
Miasto czerpie korzyści z dobrobytu Kompanii, a w 1738 r. było 14 000 mieszkańców , a 20 000, w tym ludność przedmieść Kerentrech, Merville, La Perrière, Calvin i Keryado. W 1735 r. wytyczono nowe ulice w murach, aw 1738 r . miasto uzyskało status gminy miejskiej. Rozpoczęły się wówczas prace upiększające, takie jak brukowanie ulic, budowa nabrzeży i klinów wzdłuż potoku Faouédic, czy rozbiórka krytych strzechą chat zastąpionych domami skopiowanymi z modeli Enclosure. Mury wzniesiono w 1744 r. w celu zamknięcia miasta i oddano je do użytku odwrzesień 1746przez angielski nalot na miasto . Koniec Wiecznej Kompanii Indii spowodował jednak utratę około jednej siódmej populacji miasta.
Miasto rozpoczyna swoją rekonstrukcję od zakupu przez króla instalacji Spółki za turnieje o wartości 17 500 000 funtów, aby zainstalować tam swoją marynarkę wojenną. Amerykańska wojna o niepodległość doprowadziła do wzrostu aktywności od 1775 roku , a kilku korsarzy używało miasta jako swojego portu macierzystego. Pod koniec wojny otwarto kilka linii transatlantyckich do Stanów Zjednoczonych , aw 1785 r. powstała nowa spółka handlowa, Compagnie de Calonne, która osiedliła się w Lorient.
Rewolucja francuska i wojny przeciwko Anglii , które następnie pakowane kres działalności handlowej w Lorient od prawie dwóch dekad. Dzięki poparciu dla rewolucji miasto uzyskało w 1790 r. tytuł stolicy kantonu , w 1800 r. stolicy powiatu i morskiego , w tym samym roku sąd pierwszej instancji , a w 1795 r . więzienie .
Place du Morbihan w Lorient (1908).
Przebieg Bove w Lorient (1907).
Wewnątrz stacji , na początku XX -go wieku.
Lorient tramwaju na mostku obrotowego około 1917.
Działania morskie upadku miasta na początku XIX e wieku, a arsenał jako portu wojennego z kolei zmniejszonej aktywności w okresie, który rozciąga się aż do Restauracji i monarchii lipca . Potem zwrócił się do czynności administracyjnych, a otrzymałem w szkole średniej w 1822 roku , który zwiastujące metamorfozę kolegium potem liceum, a Lazaretto w 1823 roku , a baraki w 1839 roku .
Miasto zaczęło się zmodernizować w pierwszej połowie XIX -go wieku, Arsenal rozpoczął jego modernizację wraz z otwarciem pierwszego suchego doku na skutek Antoine Elias Lamblardie i pierwszą klina pokryte w 1825 roku , o sardynka fabryka konserw stosując metodę Appert otwarty w 1825 r. , aw 1845 r . otwarto gazownię .
Pojawienie się silnika parowego w drugiej połowie XIX -go wieku portów pozwala na ponowne uruchomienie działalności. Pierwsza lokomotywa przejechała przez Scorff w 1865 r. na wiadukcie wybudowanym dla linii z Savenay do Landerneau , pierwszej linii kolejowej obsługującej południową Bretanię. Pierwszą formę remontu przedłużono, a drugą otwarto w 1861 roku . W tym samym roku z arsenału opuściła pancerna fregata La Couronne , a następnie w 1876 i 1879 roku pancerniki La Dévastation i Le Redoutable .
Marynarka szybko zwiększyła tonaż i zanurzenie swoich jednostek. W 1881 r. pancernik „La Dévastation” osiadł na mieliźnie we wschodniej przełęczy portu, a miasto zostało w ten sposób zdegradowane do drugorzędnego portu wojskowego, ale pozostało stocznią.
Ale Lorient było również wtedy miastem garnizonowym (the 62-ci pułk piechoty i 1 st Colonial pułku piechoty tam based).
W 1898 r. powstała sieć tramwajowa Lorient , rozwijająca kilka linii w całym mieście. Działała do 1944 roku.
W tym czasie zaczęło się rozwijać rybołówstwo po utworzeniu aukcji miejskiej w 1889 roku i przybyciu pierwszego trawlera parowego w 1900 roku . Od 1909 r. ruch w Lorient dorównywał ruchowi w trzech portach Douarnenez , Pont-l'Abbé i Concarneau łącznie.
Port rybacki rozwinął się po wojnie 1914-1918 : pojawienie się silnika na łodziach rybackich uczyniło Lorient równie konkurencyjnym jak Groix i Étel . Port rybacki Kéroman powstał w 1920 roku . Region doświadcza znacznej włoskiej imigracji; W tym czasie powstawały liczne domy włoskie .
W 1941 r. Niemcy , którzy zajęli wówczas Francję , zdecydowali się na utworzenie w Keroman jednej z kwater dowodzenia swojej floty okrętów podwodnych . Ale bardzo szybko, okręty podwodne będzie celem nieustannych bombardowań przez przez Allied powietrza życie . Dlatego zdecydowano się wybudować największych baz danych o niemieckich okrętów podwodnych w II wojnie światowej , gdy instalacja jest drugi i dziesiąty floty . Admirał Doenitz przeniósł swój personel w Castle Kernevel .
Lorient będą prawie całkowicie zrównane z ziemią w 1943 - 1944 przez alianckich bombardowań, których nie uda się zniszczyć bazę okrętów podwodnych mimo zatapianie 4000 ton bomb.
Niemiecki garnizon nie złoży broni, dopóki… 10 maja 1945 r. ; jest to kapitulacja kieszeni Lorientu . Miasto Lorient, " martwe dla Francji ", zostało odznaczone Legią Honorową w 1949 roku i Krzyżem Guerre 1939-1945 .
W 1943 roku za projekt przebudowy wyznaczono architekta miejskiego Georgesa Tourry'ego . W kwietniu 1945 r. Ministerstwo Odbudowy zaleciło budowę tymczasowych baraków drewnianych. Baraki te zostały dostarczone jako zestaw i wystarczyło je zmontować na miejscu. W 1948 r. pod władzą miasta Lorient znajdowało się dwadzieścia osiem miast, aglomeracja będzie miała ponad dwadzieścia dodatkowych podzielonych między miasta Ploemeur , Lanester , Hennebont , Queven . Te tymczasowe dzielnice składają się czasami z ponad 280 domów. Każdy z tych baraków miał inną specyfikę w zależności od pochodzenia (szwedzki, fiński, szwajcarski, francuski, amerykański, kanadyjski). W tym czasie wojsko wykorzystywało take-of-war, niemiecką trójmasztową szkołę, przemianowaną na księżną Annę, jako zakwaterowanie dla okrętów podwodnych lub dormitorium na obozy letnie. Tak zwany okres przejściowy będzie trwał od 10 do 40 lat w zależności od lokalizacji. W ciągu następnych dwudziestu lat stopniowo odbudowywano centrum miasta i pobliskie przedmieścia. W centrum miasta pozostało tylko kilka budynków świadczących o czasach Compagnie des Indes.
Kandydaci, którzy uzyskali więcej niż 4% oddanych głosów:
Kandydat | 1 st runda | 2 p okrągły | |||
---|---|---|---|---|---|
Lorient | Krajowy | Lorient | Krajowy | ||
François Mitterrand | 34,63% | 34,11% | 56,20% | 54,02% | |
Raymond Barre | 18,13% | 16,54% | |||
Jacques Chirac | 16,63% | 19,96% | 43,80% | 45,98% | |
Jean-Marie Le Pen | 14,99% | 14,38% | |||
André Lajoinie | 6,73% | 6,76% | |||
Wyborcy | 77,74% | 81,35% | 80,39% | 84,06% |
Kandydat | 1 st runda | 2 p okrągły | |||
---|---|---|---|---|---|
Lorient | Krajowy | Lorient | Krajowy | ||
Lionel Jospin | 26,24% | 23,30% | 51; 59% | 47,36% | |
Edouarda Balladura | 20,12% | 18,58% | |||
Jacques Chirac | 17,14% | 20,84% | 48; 41% | 52,64% | |
Jean-Marie Le Pen | 14,39% | 15,00% | |||
Robert Hue | 9,02% | 8,64% | |||
Arlette Laguiller | 5,83% | 5,30% | |||
Wyborcy | 74,18% | 78,38% | 75,02% | 79,66% |
Kandydat | 1 st runda | 2 p okrągły | |||
---|---|---|---|---|---|
Lorient | Krajowy | Lorient | Krajowy | ||
Lionel Jospin | 20,22% | 16,18% | |||
Jacques Chirac | 19,54% | 19,88% | 87,44% | 82,21% | |
Jean-Marie Le Pen | 14,59% | 16,86% | 12,56% | 17,79% | |
Boże Narodzenie Matka | 7,02% | 5,25% | |||
Francois Bayrou | 6,51% | 6,84% | |||
Arlette Laguiller | 6,30% | 5,72% | |||
Olivier Besancenot | 5,19% | 4,25% | |||
Jean-Pierre Chevenement | 5,03% | 5,33% | |||
Wyborcy | 65,87% | 71,60% | 75,99% | 79,71% |
Kandydat | 1 st runda | 2 p okrągły | |||
---|---|---|---|---|---|
Lorient | Krajowy | Lorient | Krajowy | ||
Ségolene Royal | 30,62% | 25,87% | 55,41% | 46,94% | |
Nicolas Sarkozy | 27,09% | 31,18% | 44,59% | 53,06% | |
Francois Bayrou | 19,88% | 18,57% | |||
Jean-Marie Le Pen | 8,07% | 10,44% | |||
Olivier Besancenot | 4,95% | 4,08% | |||
Wyborcy | 82,07% | 83,77% | 83,38% | 83,97% |
Kandydat | 1 st runda | 2 p okrągły | |||
---|---|---|---|---|---|
Lorient | Krajowy | Lorient | Krajowy | ||
François Hollande | 34,20% | 28,63% | 59,82% | 51,64% | |
Nicolas Sarkozy | 23,74% | 27,18% | 40,18% | 48,36% | |
Marine Le Pen | 13,66% | 17,90% | |||
Jean-Luc Mélenchon | 12,09% | 11,10% | |||
Francois Bayrou | 8,78% | 9,13% | |||
Wyborcy | 78,46% | 79,48% | 79,03% | 80,35% |
Kandydat | 1 st runda | 2 p okrągły | |||
---|---|---|---|---|---|
Lorient | Krajowy | Lorient | Krajowy | ||
Emmanuel Macron | 29,38% | 24,01% | 76,28% | 66,10% | |
Jean-Luc Mélenchon | 20,91% | 19,58% | |||
Francois Fillon | 17,00% | 20,01% | |||
Marine Le Pen | 15,05% | 21,30% | 23,73% | 33,90% | |
Benoît Hamon | 10,21% | 6,36% | |||
Wyborcy | 73,37% | 77,77% | 73,37% | 74,56% |
Fabrice Loher ( UDI ) jest burmistrzem Lorient od5 lipca 2020 r..
W skład rady miejskiej wchodzi czterdziestu pięciu radnych gminnych (składających się z burmistrza, zastępców i radnych delegowanych oraz radnych bez delegacji).
Miejska Rada Dziecięca powstała w 1988 roku . Raz na kwartał dorośli, burmistrz, rada miasta i dzieci spotykają się, aby porozmawiać o problemach: poszanowanie środowiska, poszanowanie praw dziecka , troska o poprawę środowiska życia...
Z administracyjnego i międzygminnego punktu widzenia gmina jest częścią aglomeracji kraju Lorient, która liczy 209 987 mieszkańców i obejmuje 25 gmin: Bubry , Calan , Inguiniel , Lanvaudan , Plouay , Quistinic , Ploemeur , Larmor-Plage , Lorient, Quéven , Guidel , Gestel , Pont-Scorff , Cléguer , Caudan , Lanester , Hennebont , Inzinzac-Lochrist , Languidic , Brandérion , Port-Louis , Riantec , Locmiquélic , Gavres , Île de Groix .
KantonyLorient jest centralnym biurem dwóch kantonów
Od 2015 roku Lorient jest podzielony na dwa kantony o nazwie Lorient-1 i 2 .
Podprefektura Morbihan.
Znaczna część budżetu operacyjnego i inwestycyjnego gmin aglomeracji Lorient jest skupiona w ramach EPCI , Aglomeracja Lorient (dawniej Cap l'Orient), skupiająca w 2011 roku 25 gmin i 198 810 mieszkańców Zapewnia to istotną rolę w planowaniu miast , organizacja transportu publicznego, rozwój gospodarczy, szkolenia i mieszkalnictwo.
Aglomeracja Lorient bezpośrednio zarządza odbiorem odpadów domowych w 13 gminach aglomeracji, terenami zielonymi aglomeracji, dystrybucją i rozliczaniem wody pitnej w Lorient i Lanester. Inne działania są zarządzane w ramach spółek półpublicznych - Sellor dla marin, Lorient-Keroman dla portu rybackiego, Segepex dla Parc des Expositions i Palais des Congrès - oraz firm prywatnych - CTRL dla transportu zbiorowego, Loris dla zbiórka odpadów z gospodarstw domowych w sześciu gminach, Audelor dla projektów rozwoju gospodarczego i urbanistyki -).
Miasto Lorient jest miastem partnerskim:
Współpracuje również z:
Według Louisa Chaumeila, ludność Lorientu osiągnęła 6 000 mieszkańców w 1702, 14 000 w 1738 i 19 922 w 1804 roku.
Lorient zaanektował Keryado w 1947 roku.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 r. miasto miało 57 084 mieszkańców, co stanowi spadek o 1,51% w porównaniu do 2013 r. ( Morbihan : + 2,32% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
22 318 | 17 837 | 20,553 | 17 115 | 18 322 | 18 975 | 23 621 | 26 434 | 25 694 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
28 412 | 35 462 | 37 655 | 34 660 | 35 165 | 37 812 | 40 055 | 42 116 | 41,894 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
44 640 | 46,403 | 49.039 | 46.314 | 41 592 | 42 853 | 45 817 | 11 838 | 47.095 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
60 566 | 66 444 | 69 769 | 62 554 | 59,271 | 59 189 | 58,547 | 57,408 | 57,274 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
57 084 | - | - | - | - | - | - | - | - |
W 2016 roku w Lorient było 27 086 mężczyzn i 30 188 kobiet. Rozkład ludności miasta według grup wiekowych przedstawiał się następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
201 | 612 | |
1964 | 3760 | |
3679 | 5041 | |
5,126 | 5 610 | |
5274 | 4 872 | |
6 367 | 6 135 | |
4475 | 4158 |
Lorient należy do okręgu edukacji narodowej Lorient w ramach Akademii w Rennes i od 2015 roku znajduje się w strefie B kalendarza szkolnego . W mieście działa 14 przedszkoli i 13 szkół podstawowych ; Szkolnictwo katolickie prowadzi sześć szkół, a sieć Diwan w języku bretońskim prowadzi 1 szkołę. Placówki te skupiają 3300 uczniów w szkołach publicznych i 1400 do 1500 uczniów w sieciach prywatnych na początku roku szkolnego 2018-2019.
Średnie jest reprezentowany przez czterech uczelniach publicznych (Brizeux, Kerentrech, Conti, a Coutaller) i 3 szkołach publicznych ( Colbert , Dupuy de Lome i Marie Le Franc) i 2 kolegiów (St. Louis, St. Joseph La Salle ) oraz 3 szkoły średnie (Saint-Louis, Saint-Joseph-La-Salle, Notre-Dame de la Paix) prowadzone przez edukację katolicką. Kursy zawodowe i technologiczne są otwarte dla szkół średnich Colbert , Marie Le Franc, Saint Joseph La Salle i Saint-Louis).
W 2018 roku miasto było trzecim biegunem uniwersyteckim w regionie Bretanii pod względem liczby studentów, ale przyciąga tylko 5,4% z nich. Dwie trzecie kształci się na Uniwersytecie Południowej Bretanii i stanowią 3% ludności kraju Lorient . Miasto ma również kilka klas przygotowawczych do grandes écoles i jedną z placówek Europejskiej Szkoły Sztuki w Bretanii .
Lorient w sercu terytorium zdrowia n ° 3 Bretanii , a mianowicie Lorient- Quimperlé . Dostęp do opieki jest klasyfikowany jako nie stwarzający żadnych trudności. W 2018 roku w mieście było 67 lekarzy ogólnych (tj. gęstość 11,64 na 10 000 mieszkańców, wobec średniej krajowej 8,6 na 10 000 mieszkańców), 66,5 dentystów w 2018 (tj. gęstość 11,6 na 10 000 mieszkańców, wobec średniej krajowej 5,4 na 10 000 mieszkańców) oraz 157 prywatnych pielęgniarek (tj. gęstość 27,3 na 10 000 mieszkańców). W 2018 r . w szpitalach lub zakładach specjalistycznych praktykuje 280 lekarzy specjalistów .
Szpitale w Lorient i jego regionie są zgrupowane w ramach Groupement hospitalier de Bretagne-Sud i stanowią trzecią co do wielkości klaster w regionie Bretanii, za szpitalami w Rennes i Brest . Lorient posiada dwie największe placówki w tym ugrupowaniu, ze Szpitalem Scorff , otwartym w 2013 roku , oraz Kliniką Wzajemną Porte de l'Orient.
Miasto udostępnia swoim mieszkańcom ponad 80 obiektów sportowych. Wśród nich możemy wymienić centrum wodne i jego siedem basenów lub bazę morską Lorient położoną na północnym brzegu stawu Ter . Moustoir stadion The przybrzeżnych wyścigów słup , a centrum sportowe Kervaric są głównymi głównych obiektów sportowych w mieście.
W miejskich klubach sportowych, których jest około dziesięciu, pracuje około 13 000 licencjobiorców. W 2010 roku Lorient otrzymało nagrodę dla najbardziej sportowego miasta we Francji w kategorii od 20 000 do 100 000 mieszkańców, przyznaną przez gazetę L'Équipe . Profesjonalny sport jest obecny przez Football Club Lorient , który grał między Ligue 1 i Ligue 2 od 1990 , przez CEP Lorient w koszykówkę w Narodowych 1 , a przez wielu kapitanów pomocą Racing Polaka. Off jako zespół Dongfeng Race ( w) .
W mieście od czasu do czasu odbywają się również zawody krajowe lub międzynarodowe, a od 1945 r. 11 razy służyło jako gospodarz wyścigu kolarskiego Tour de France, a dwukrotnie wyścigów wodnych, takich jak Volvo Ocean Race .
Lokalna prasa drukowana jest zdominowana przez Grupę Telegram i jej lokalne wydanie gazety Le Télégramme, która ma stałą redakcję w mieście, oraz przez Grupę Sipa - Ouest-France i jej lokalne wydanie Ouest-France, prowadzone przez lokalna redakcja dziesięciu dziennikarzy. Gmina posiada pisemny nośnik, w szczególności Lorient, miejski magazyn informacyjny Lorient mag .
Lorient ma dwie stacje radiowe zlokalizowane w mieście z JaimeRadio i RCF Sud Bretagne Lorient .
Telewizję do połowy lat 2010 reprezentowała TV Breizh, która miała tam swoją siedzibę w ramach tworzonego przez miasto centrum wizerunku. Ta ostatnia była również platformą nadawania kanałów grupy TF1 . Centrum obrazu skupia następnie kilka firm zajmujących się produkcją audiowizualną lub audytorium dubbingowe . Witryna definitywnie zamyka21 maja 2013 r.. TébéSud łańcuch grupy Télégramme i lokalne ustalenie France 3 Bretagne następnie pozostaje w Lorient .
Mieszkańcy Lorient mają różne miejsca kultu w 2019 roku.
Zauważ, że masoneria jest obecna w mieście za pośrednictwem lóż masońskich zarządzanych przez Wielką Lożę Francji i Francuską Wielką Lożę Narodową ( Loge Nature et Philanthropie ). Zakłady te są najstarsze w Bretanii i są początkowo związane z obecnością Compagnie des Indes .
cmentarzeMiasto posiada cztery cmentarze : cmentarz Kerentrech, cmentarz Carnel, cmentarz Keryado i Kerletu.
Morskie Siły marines i Commandos (FORFUSCO) został utworzony w 2001 roku u boku trzech głównych sił organicznych francuskiej marynarce wojennej : Morska działania siły dla statków nawodnych, siły podwodne dla okrętów podwodnych, Aeronautics marynarki dla samolotów. Skupia siedmiu komandosów morskich, które tworzą „morski” komponent sił specjalnych armii francuskiej, a także dwie grupy i siedem kompanii piechoty morskiej . Siła ta jest dowodzona przez admirała (ALFUSCO) i ma siedzibę w Lorient. FORFUSCO zatrudnia około 2500 osób, w tym 80 pracowników .
Jednostki wojskowe stacjonujące w Lorient:
Łączne zatrudnienie w gminie aglomeracyjnej: 79 500, w tym 72 040 pracowników podzielonych w następujący sposób:
Zrodzony z decyzji rządu Lorient zawsze był zależny od ekonomicznych decyzji władzy centralnej. Awatary firm z Indii, Arsenału, samego portu rybackiego zawsze podążały za losem polityki narodowej. Port rybacki boryka się z niedoborem ryb. Flagowy przemysłowy okręt regionu, odlewnie SBFM, podwykonawcy Renault , został tu przeniesiony w latach 60. na zlecenie De Gaulle'a . W maju 2009 roku, po licznych negocjacjach, SBFM jest w zarządzie komisarycznym i czeka na kupca. Koniec XX th century pozwoliło miejska społeczność krajów Lorient zebranie nadzwyczajne (i wyjątkowe) Europejskie dotacje (+ 600 mln EUR), w celu umożliwienia jej inicjować nowe projekty rozwoju gospodarczego.
Miasto Lorient nazywane jest „miastem pięciu portów” (wojskowego, rybackiego, handlowego, podróżniczego i żeglarstwa). W 2010 r. sektor ten zapewniał 9600 bezpośrednich miejsc pracy i łącznie 12 000 miejsc pracy, w tym pośrednie, czyli 12% lokalnego zatrudnienia.
Lorient jest siedzibą Izby Przemysłowo-Handlowej Morbihan . Zarządza lotniskiem i portem handlowym Kergroise.
Wymienione lub sklasyfikowane zabytki to:
Pomnik | Adres | Szczegóły kontaktu | Zawiadomienie | Ochrona | Przestarzały | Rysunek |
---|---|---|---|---|---|---|
Dom | 18 rue Jules Legrand | 47 ° 45 ′ 02 ″ północ, 3 ° 21 ′ 33 ″ zachód | „ PA00091410 ” | Zarejestrowany | 1929 | |
Pomnik ekspiacyjny Lorient | Avenue de la Perrière Róg rue du Chalutier La Tanche |
47 ° 44 ′ 09 ″ północ, 3 ° 21 ′ 57 ″ wschód | „ PA00091411 ” | Zarejestrowany | 1944 | |
Hotel Gabriel (dawna prefektura morska Lorient) | Parada | 47 ° 44 ′ 44 ″ północ, 3 ° 21 ′ 19 ″ wschód | „ PA00091412 ” | Klasa | 1930 |
Każdego roku w mieście organizowanych jest około trzydziestu imprez, niektóre z nich w ramach ogólnopolskich ( Festiwal Muzyczny , Wiosna Poetów ...), regionalnych ( Fête de la Bretagne ...) lub ściśle lokalnych.
Co roku w sierpniu (od 1970 ) w mieście odbywa się Festiwal Interceltycki , miejsce spotkań artystów z całego „świata celtyckiego ” ( Bretania , Kornwalia , Szkocja , Irlandia , Walia , Galicja , Asturia , Australia , Acadia i wyspa Man ). Każdego roku w centrum uwagi znajduje się celtycki kraj. To także największy festiwal w Europie pod względem frekwencji (800.000 odwiedzających podczas czterdziestej edycji).
Od 2006 roku jest również gospodarzem, co roku około 11 listopada, festiwalu Les Indisciplinées poświęconego muzyce współczesnej i liczącemu do 7000 festiwalowiczów, a w czerwcu „świętujemy porty” skupiające się na koncertach i zajęciach związanych z portem. stacja .
Obiekty kulturalneKilka obiektów Lorient jest przeznaczonych do występów na żywo . Największy z nich, Théâtre de Lorient , co roku gości około 130 przedstawień, które mogą pomieścić nieco ponad 1000 widzów. Uzupełniają go mniejsze infrastruktury w różnych dzielnicach miasta, takie jak Théâtre de la Chimère oraz sale La Balise (dzielnica Kervenanec), Le City i Le Scénith (dzielnica Bois du château). Najnowszy sprzęt, przeznaczony do muzyki współczesnej, Hydrofon , zostanie uruchomiony w 2019 roku w jednej z cel bazy okrętów podwodnych Lorient.
Miasto posiada również kilkanaście galerii sztuki . Największa z nich, Galerie du Faouëdic, znajduje się w skrzydle ratusza. Jej ofertę uzupełnia publiczna ( Le Lieu , czyli galeria sztuki Europejskiej Szkoły Sztuki w Bretanii ) lub prywatna (Keroman, warsztat 13, itp.). Dzielnica Keroman/Kergroise zna również ważną działalność sztuki ulicznej , z wieloma osiągnięciami widocznymi na ścianach nieużytków dzielnicy, a inne obiekty, takie jak Hotel Gabriel, mogą okazjonalnie gościć wystawy.
W Lorient znajduje się również kilka muzeów. W obrębie murów bazy okrętów podwodnych Lorient zgrupowane są muzeum okrętów podwodnych Pays de Lorient i okręt podwodny „La Flore”, organizowane są również wycieczki z przewodnikiem po bazie okrętów podwodnych. W bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Cité de la Voile Éric Tabarly , przeznaczony do żeglowania.
Miasto posiada również sieć 3 miejskich bibliotek medialnych, do których dołączane są biblioteki uniwersyteckie, ale także 2 służby archiwalne (miejskie i Marynarki Wojennej ).
Miasto jest źródłem kilku oryginalnych receptur. Kari Gosse , mieszanka przypraw z Indii, ma swoją siedzibę w końcu XIX th century w mieście, a produkty towarzyszy owoce morza. W tym samym czasie powstaje również w regionie Lorient, Port Louis , w „Lorient ciasto” , znany odtąd pod nazwą tort bretoński , a spopularyzowany od początku przez miejskie piekarnie.
Produkty z owoców morza są również obecne w lokalnej kuchni, ze względu na działalność portu rybackiego Keroman . Miasto jest przede wszystkim pierwszym portem langustynek we Francji i jest to jedna ze specjalności miasta, obok morszczuka na ryby. La Cotriade , zupa rybna z niesprzedanych resztek ryb , jest również godna uwagi w Lorient.
Miasto Lorient jest centrum dialektu bretońskiego Vannes , Breton Bas-Vannes , historycznie używanego w mieście i około piętnastu innych sąsiednich miastach. Jeśli mówcy nadal są obecni w regionie Lorient, są obecni głównie na obszarach wiejskich i wydaje się, że transmisja rodzinna ustała w okolicach II wojny światowej . Ze względu na atrakcyjność miasta, liczniej występują także osoby mówiące innymi odmianami dialektu. Jednak działania konserwatorskie zostały wprowadzone w celu zapewnienia zachowania Breton w mieście. Członkostwo w karcie Ya d'ar brezhoneg zostało uchwalone przez radę miasta w dniu25 stycznia 2007a miasto otrzymało etykietę poziomu 1 czarteru tego samego dnia. Od 1978 roku w mieście działa szkoła podstawowa Diwan , do której w 2018 roku poszło 93 uczniów .
Breton kostium specyficzne dla miasta wyróżnia się kilkoma atrybutami. Strój kobiecy, którego używanie jest historycznie odnotowane w 29 miejscowościach wokół Lorientu, pojawił się około lat 70. XIX w. Nakrycie głowy składa się z dwóch części: kapelusza, w którym schwytano włosy, i koronkowych skrzydeł. Dwie części są połączone ze sobą za pomocą kołków. Strój kobiecy zawiera również fartuch, który można również wyhaftować lub pomalować motywami kwiatowymi lub dekoracyjnymi.
Na polu artystycznym w mieście działają trzy kręgi celtyckie przeznaczone do tańców bretońskich : krąg „Brizeux”, „Bugale en Oriant” i „Armor-Argoat”. Z Lorientem związane są również dwa bagady , Bagad Sonerien An Oriant i bagad z Lann-Bihoué . Z miasta pochodzą też takie grupy jak Djiboudjep (piosenki żeglarskie) czy Soldat Louis (celtycki rock).
W mieście zidentyfikowano łącznie około pięćdziesięciu stowarzyszeń działających na rzecz kultury bretońskiej , które zrzeszone są w stowarzyszeniu „Emglev bro an Oriant”.
Lorient był krajem powitania, przejścia lub narodzin wielu osobistości, które miały sławę narodową lub zaznaczyły lokalną historię. Urodzili się tam poeta Auguste Brizeux , aktorka Marie Dorval , księgarnia Fourierowska Caroline Aubrée , politycy Jules Simon i Jean-Yves Le Drian, inżynier Henri Dupuy de Lôme, a nawet sportowiec Christian Gourcuff .
Herb miasta Lorient został ustalony w 1744 r. : Tarcza z głazów dla srebrnego statku płynącego po morzu vertu i złotego słońca wschodzącego za górami srebra, umieszczona na prawym boku tarczy i srebrny frank-canton usiany gronostajowymi drobinkami piasku. Tarcza z lazurowym wodzem obszytym złotymi bezantami i zwieńczoną naturalną traszką, mającą dolną część ciała w kształcie ryby, trzymającą w prawej ręce róg obfitości, a w lewej muszlę w kształcie rożka, którą przynosi do ust, by służyły jako kufer . Góry reprezentują eksploatację kaolinu ; słońce odnosi się do statku jako Soleil d'Orient , a gronostaje do Bretanii.
Z tego herbu powstała flaga używana w szczególności przez Bagad Sonerien An Oriant .
Mottem Lorienta jest Ab Oriente Refulget , „To z Orientu świeci” lub „Z Orientu świeci światło”.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
Prezentacja ogólna