Cześć Dolly! (film)
Cześć Dolly!
Barbra Streisand w tytułowym utworze Hello, Dolly!
| Produkcja | Gene Kelly |
|---|---|
| Scenariusz | Ernest Lehman |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne | 20th Century Fox |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Trwanie | 142 minuty |
| Wyjście | 1969 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz kartę techniczną i dystrybucję
Cześć Dolly! to amerykański film muzyczny w reżyserii Gene'a Kelly'ego . Wydany w 1969 roku , jest adaptacją musicalu imiennika z Michael Stewart (w) i Jerry Herman założony w 1964 roku, sama zainspirowany grą Thornton Wilder , swat .
Streszczenie
Nowy Jork , 1890 r. Dolly Gallagher Levi, wdowa po miłości swojego życia, swatka z zawodu, uważa, że wystarczająco płakała i pragnie wrócić do świata, ale przede wszystkim poślubić w drugim małżeństwie Horacego Vandegeldera, zamożnego i strasznie szorstki sklep spożywczy. On również aspiruje do małżeństwa, ale nie myśli o Dolly, której talenty zawodowe właśnie zatrudnił. Intrygująca i przebiegła Dolly niszczy jeden po drugim wnioski, które wcześniej złożyła Horace'owi. Wszystko po to, by zdobyć puchar, nawet jeśli oznacza to uszczęśliwienie sprzedawców sklepu spożywczego, Corneliusa i Barnabé oraz Ermengarde, siostrzenicy Horacego. Wreszcie przy drzwiach kaplicy powita cię Dolly Vandegelder...
Karta techniczna
O ile nie wskazano inaczej lub nie wskazano dalej, informacje wymienione w tej sekcji można potwierdzić w bazie danych IMDb .
- Tytuł: Witaj Dolly!
- Reżyser: Gene Kelly , w asyście Paula Helmicka , Roberta J. Kostera i Richarda Langa (niewymieniony w czołówce)
- Scenariusz: Ernest Lehman , z musicalu Michaela Stewarta (w) i utworu Thorntona Wildera
- Muzyka i teksty: Jerry Herman
- Kierownictwo muzyczne: Lionel Newman , Lennie Hayton
- Kierownictwo artystyczne: John DeCuir , wspomagany przez Jacka Martina Smitha i Hermana Blumenthal
- Kostiumy: Irene Sharaff
- Zdjęcia: Harry Stradling Sr.
- Montaż: William Reynolds
- Choreografia: Michael Kidd , asystuje Shelah Hackett
- Produkcja: Ernest Lehman , Roger Edens
- Firma produkcyjna: 20th Century Fox
- Firma dystrybucyjna: 20th Century Fox
- Budżet: około 25 milionów USD
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Język oryginału: angielski
- Format: kolory (De Luxe) - 70 mm ( Todd-AO ) - 2,20: 1 - 6-ścieżkowy dźwięk stereo
- Czas działania: 142 minuty
- Daty wydania:
Dystrybucja
O ile nie wskazano inaczej lub nie wskazano dalej, informacje wymienione w tej sekcji można potwierdzić w bazie danych IMDb .
- Barbra Streisand (VF: Michèle Bardollet ) : Dolly Levi
- Walter Matthau (VF: Georges Aminel ) : Horace Vandergelder
- Michael Crawford (VF: Pierre Trabaud ) : Cornelius Hackl
- Marianne McAndrew (VF: Maria Tamar) : Irene Molloy
- Danny Lockin : Barnaby Tucker (vf: Pierre Guillermo)
- EJ Peaker : Minnie Fay
- Joyce Ames (VF: Janine Forney ) : Ermengarde Vandergelder
- Tommy Tune : Ambrose Kemper
- Judy Knaiz (VF: Perrette Pradier ) : Gussie Granger / Ernestina Simple
- David Hurst ( VF: Roger Carel ) : Rudolph Reisenweber
- Fritz Feld : Fritz, kamerdyner
- Richard Collier (VF: Guy Piérauld ) : Joe, fryzjer
- J. Pat O'Malley (VF: Philippe Dumat ) : Policjant w parku
- Louis Armstrong : Sam
Niewymienieni aktorzy:
- Billy Curtis : krasnolud
- Morgan Farley : pracownik / widz
- Patrick O'Moore : Oficer Gogarty
Piosenki z filmu
- Call On Dolly - Ensemble
- Po prostu zostaw wszystko mnie - Dolly
- Potrzeba kobiety - Horacy
- To trwa kobietę (okładka) - Dolly
- Załóż swoje niedzielne ubrania – Dolly, Cornelius i Razem
- Wstążki na moich plecach - Irene
- Taniec '' - Dolly, Cornelius i zespół
- Zanim parada przeminie - Dolly
- Elegancja - Cornelius i zespół
- Miłość to tylko miłość - Dolly
- Cześć Dolly! (Cześć, Dolly!) - Dolly, Louis Armstrong i razem
- To zajmuje tylko chwilę — Cornelius
- So Long, Dearie (Żegnaj, kochanie) - Dolly
- Finał (Finał) - Dolly, Horacy, Cornelius i zespół
Nagrody
Nagrody
- Oscary 1970 : Najlepsza reżyseria artystyczna (John DeCuir), Najlepsza muzyka (Lennie Hayton i Lionel Newman) i Najlepszy dźwięk (Jack Solomon i Murray Spivack)
Spotkania
- Oscary 1970: Najlepszy film (Ernest Lehman), Najlepsze zdjęcie (Harry Stradling Sr.), Najlepszy kostium (Irene Sharaff) i Najlepszy montaż (William Reynolds)
- Nagrody BAFTA 1970: Najlepsza aktorka (Barbra Streisand), Najlepsza reżyseria artystyczna (John DeCuir) i Najlepsze zdjęcia (Harry Stradling Sr.)
- Złote Globy 1970: Najlepszy musical lub komedia , Najlepsza reżyseria (Gene Kelly), Najlepsza aktorka w musicalu lub komedii (Barbra Streisand), Najlepsza aktorka drugoplanowa (Marianne McAndrew) i Przełomowa kobieta roku (Marianne McAndrew)
Galeria
Wokół filmu
- Carol Channing , która stworzyła tę rolę na Broadwayu, została wykluczona z obsady przez Gene'a Kelly'ego na rzecz Barbry Streisand , ponieważ 20th Century Fox uznał ją za niewystarczająco fotogeniczną .
- Wybór Streisanda wywołał oburzenie. Jeśli chodzi o My Fair Lady , puryści chcieliby zobaczyć twórcę roli na ekranie. Wtedy Streisand został uznany za zbyt młodego na tę rolę, co nie było złe. Wreszcie żywiołowość młodej aktorki-piosenkarki zdawała się nie odpowiadać „ekstrawagancji” początkowej postaci. Jej przypisywano pół-fiasko filmu, lata musiały oddać sprawiedliwość Barbrze Streisand.
- Elizabeth Taylor została podjęta do roli Dolly, chociaż nie potrafiła śpiewać.
- Pomimo tego, że był jednym z 5 najlepszych filmów kasowych 1969 roku , film przyczynił się do tego – podobnie jak porażki dwóch poprzednich świetnych musicali Foxa, The Extravagant Doctor Dolittle ( 1967 ) z udziałem Rexa Harrisona i Star! (1968) z Julie Andrews - prawie bankructwo studia. Tylko jeden film zostanie wyprodukowany w 1970 roku, a kondycja finansowa zostanie przywrócona dopiero wraz z premierą La Mélodie du bonheur w 1973 roku .
- W filmie Pixar / Disney Studios WALL-E (2008), tytułowy robot, główny bohater, ma taśmę wideo z Hello, Dolly! ogląda codziennie, w tym numery muzyczne Put On Your Sunday Clothes i It Only Takes A Moment , wyjaśniając, czym jest miłość dla WALL-E.
Uwagi i referencje
- Litt. L'Entremetteuse lub La Marieuse , w nawiązaniu do zawodu głównej bohaterki, Dolly Levi.
- Prezentowany również w anamorficznym 2,35:1 , 4-ścieżkowym stereo i optycznym mono dla kopii 35mm .
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- Allocyna
- Kinoteka w Quebecu
- Filmowa baza danych
- (pl) Allmovie
- (pl) Amerykański Instytut Filmowy
- (pl) Internetowa baza filmów
- (pl) Silnik zapytań recenzji filmów
- (de) OFDb
- (w) Nagrody Akademii
- (pl) Zgniłe pomidory