IATA | ICAO | Znak wywoławczy |
---|---|---|
GA | GIA | INDONEZJA |
Data utworzenia | 1949 |
---|
Oparty o |
Międzynarodowy port lotniczy Soekarno-Hatta Międzynarodowy port lotniczy Ngurah Rai Międzynarodowy port lotniczy Sultan Hasanuddin Międzynarodowy port lotniczy Kuala Namu |
---|---|
Inne bazy |
Międzynarodowy port lotniczy Juanda Międzynarodowy port lotniczy Sultan-Aji-Muhamad-Sulaiman |
Program lojalnościowy | GarudaMiles |
Sojusz | Powietrzna drużyna |
Wielkość floty | 142 |
Liczba miejsc docelowych | 96 |
Siedziba firmy | Tangerang , Indonezja |
Przedsiębiorstwo macierzyste | PT Garuda Indonesian Airways |
Spółki zależne |
Citilink GMF AeroAsia Sriwijaya Air Nam Air Abacus Distribution Systems Indonezja Aero Systems Indonezja Aerowisata |
Liderzy | Muhammad Arif Wibowo |
Stronie internetowej | www.garuda-indonesia.com |
Obrót handlowy | 3,86 mld $ (2016) |
---|
Garuda Indonesia ( kod IATA : GA ; kod ICAO : GIA ) to linia lotnicza National of Indonesia , założona w 1948 roku.
Jego nazwa pochodzi od Garudy , ptaka z mitologii hinduskiej. W kulturze mieszkańców Jawy , najludniejszej z wysp Indonezji, wciąż obecne są postacie mitologiczne i wielkie indyjskie eposy .
Po opuszczeniu europejskich destynacji w 2002 r., Garuda wznowił usługi w Amsterdamie w 2010 r. Międzynarodowa sieć firmy obejmuje więc teraz Azję, Australię, Bliski Wschód i Europę. Chcąc rozwijać się w Azji, dołączył do sojuszu Skyteam wmarzec 2014.
Na rodzimym rynku indonezyjskim straciła pierwsze miejsce w 2008 roku na rzecz prywatnej firmy Lion Air .
Firma przewiozła 25 mln pasażerów w 2013 roku, co stanowi wzrost o 22,3% w porównaniu do 20,4 mln pasażerów w 2012 roku. Zatrudnia 7861 osób.
Garuda utworzony w 2001 roku na tanią zależnej , Citilink .
1 st sierpień 1947, holenderska firma krajowa KLM tworzy spółkę zależną dla Holenderskich Indii Wschodnich, KLM Interinsulair (nl) . Dziedziczy resztę floty KNILM spółka z epoki kolonialnej, a także dwadzieścia Dakota 20 th Squadron KNIL , armii kolonialnej.
Po stronie Republiki Indonezji oficer indonezyjskich sił powietrznych Wiweko Soepono przekonał rząd w 1948 r. do stworzenia linii lotniczej. Indonezja, która ogłosiła niepodległość w 1945 r., znajdowała się wówczas w środku konfliktu zbrojnego i dyplomatycznego z Holandią, która dążyła do odzyskania swojej kolonii. Holandia poddała następnie Indonezję blokadzie morskiej i powietrznej. Indonezja nabywa amerykańskiego Douglasa DC-3 „Dakota”, w szczególności dzięki kolekcji, do której w dużej mierze przyczynia się ludność prowincji Aceh . Urządzenie zostało wysłane do Indii , kraju, który uznał niepodległą Indonezję, w celu przeprowadzenia kompletnego remontu. Nazywa się Seulawah , "góra złota" w języku Aceh , w hołdzie tym, którzy przyczynili się do jej zakupu. Jego pierwszy lot odbywa się w dniu26 stycznia 1949, pod barwami „Indonesian Airways”. Samolot poleciał następnie do Rangunu w Birmie , innego kraju, który uznał Indonezję. Rzeczywiście, nie mogąc operować w Indonezji z powodu blokady nałożonej na młodą republikę przez Holendrów, Indonezja zaakceptowała czarterowanie samolotu przez młody rząd birmański do operacji wojskowych.
25 grudnia 1949dr Konijnenburg, przedstawiciel KLM w Dżakarcie i przyjaciel Soekarno , udaje się do Yogyakarty , ówczesnej stolicy Republiki Indonezji, i zapowiada prezydentowi, że zgodnie z wnioskami Konferencji Okrągłego Stołu w Hadze , KLM Interinsulair będzie przekazany rządowi indonezyjskiemu. Konijnenburg pyta Soekarno, jak zamierza nazwać firmę, której samolot przywiezie go z Yogyakarty do Dżakarty. Soekarno odpowiada zwrotką z poematu w języku niderlandzkim napisanym przez poetę jawajskiego Noto Soeroto: „ Ik ben Garuda, vogel Vishnoe, die zijn vleugels uitslaat hoog boven uw eilanden” , „Jestem Garuda, ptak Wisznu, który wysoko rozpościera skrzydła nad swoimi wyspami ”. 28 grudnia, KLM Interinsulair DC-3 w barwach nowej firmy, Garuda Indonesian Airways, zabiera Soekarno z Yogyakarty na lotnisko Kemayoran w Dżakarcie na inaugurację funkcji prezydenta Republiki Indonezji .
W latach pięćdziesiątych Garuda nabył inne DC-3, a także amerykańskie dwusilnikowe silniki tłokowe Convair . W 1960 roku, oprócz starych DC-3, flota składała się z ośmiu Convair 240 , ośmiu Convair 340 i trzech Convair 440.
W 1961 roku firma zakupiła na swoje międzynarodowe trasy trzy czterośmigłowe silniki turbośmigłowe Lockheed L-188 Electra , nadal produkcji amerykańskiej. Dopiero w 1965 roku Garuda wkroczył w erę lotnictwa odrzutowego, nabywając trzy czteroodrzutowe silniki Convair 990 , „najszybszy samolot komercyjny na świecie” . Paliwożerne i o małej pojemności (99 pasażerów), samoloty te zostaną odsprzedane. W 1969 roku Garuda kupił Douglas DC-9 na główne trasy krajowe. Firma pozyskuje holenderskie silniki turbośmigłowe Fokker F27 na małe trasy krajowe. W przypadku linii międzynarodowych firma rozpoczęła od wypożyczenia Douglas DC-8 od holenderskiej firmy KLM, a następnie przejęcia niektórych.
W 1980 roku flota Garudy składała się z 24 Douglas DC-9 i 33 Fokkerów F28 . Pierwszymi samolotami szerokokadłubowymi zakupionymi przez firmę były Douglas DC-10 dostarczone w 1976 roku, a następnie sześć Boeingów 747-200 . W 1983 roku przybył pierwszy Airbus A300 . Firma przyjęła nowe logo i nowe kolory w 1985 roku.
W latach 90. Garuda kupił samoloty Boeing 737 -300 i -400. Za Soeharto Garuda był zmuszony kupować urządzenia od firmy leasingowej należącej do krewnych prezydenta.
Azjatycki kryzys gospodarczy uderzył twardym firma, której ruch spadł o 31% między rokiem 1997 (7,3 mln pasażerów) i 1998 (5 mln pasażerów). Od tego czasu ruch stale rośnie. W 2003 roku osiągnął 7,2 mln pasażerów (w tym 1,7 mln na rejsach międzynarodowych), czyli poziom sprzed kryzysu.
Garuda otrzymał późny zakaz lotów do Unii Europejskiejczerwiec 2007, podobnie jak inne indonezyjskie linie lotnicze. Po trzech inspekcjach Komisji Europejskiej , przeprowadzonych pod przewodnictwem urzędnika europejskiego Federico Grandiniego , Komisja ogłosiła , że14 lipca 2009 r.usunięcie czterech indonezyjskich firm z czarnej listy. Są to Garuda Indonesia, Airfast , Mandala Airlines i Premiair . Stany Zjednoczone i Japonia nigdy nie umieściły Garudy na takiej liście.
W 2014 roku agencja konsultacji Skytrax rankingu Garuda 7 th najlepiej globalną firmą (za Cathay Pacific , Qatar Airways , Singapore Airlines , Emirates Airlines , Turkish Airlines i All Nippon Airways ) i mający najlepszą personelu pokładowego w świecie.
Convair 990 autorstwa Garudy na lotnisku Amsterdam Schiphol w 1965 roku.
Douglas DC-8 de Garuda na lotnisku Le Bourget w 1974 roku .
Douglas DC-10-30 z Garuda Indonesia w Schiphol w 1977 roku.
Garuda Indonesia Boeing 747-200 na płycie lotniska w Zurychu w 1985 roku.
Garuda Indonesia obsługuje 96 destynacji w Azji , Europie i Oceanii .
Członek sojuszu Skyteam od 2014 roku , udostępnia swoje kody wielu liniom lotniczym :
Członkowie Skyteam *
W marzec 2019, we flocie Garuda Indonesia służą następujące samoloty:
Aparat | Czynny | Zamówienia | Pasażerowie | Uwagi | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|
fa | VS | Tak | Całkowity | ||||
Airbusa A330-200 | 7 | - | - | 36 | 186 | 222 | |
Airbusa A330-300 | 17 | - | - | - | 360 | 360 | |
36 | 215 | 251 | |||||
24 | 263 | 287 | |||||
Airbus A330-900neo | 3 | 11 | - | 24 | 277 | 301 | Pierwsze trzy urządzenia zostały dostarczone w 2019 roku. |
ATR 72-600 | 13 | - | - | - | 70 | 70 | Obsługiwany przez spółkę zależną Explore Musi zostać przeniesiony do Citilink . |
Boeing 737-800 | 73 | - | - | 12 | 150 | 162 | |
8 | 162 | 170 | |||||
Boeing 737 MAX 8 | 1 | - | - | 8 | 162 | 170 | Anulowanie zamówienia na 49 samolotów po zawieszeniu lotu Boeinga 737 Max w 2019 roku . |
Boeing 777-300ER | 10 | - | 8 | 38 | 268 | 314 | |
- | 26 | 367 | 393 | ||||
Bombardier CRJ1000 | 18 | - | - | 12 | 84 | 96 | Obsługiwany przez spółkę zależną Explore Jet Musi zostać przeniesiony do Citilink . |
Całkowity | 141 | 11 |
Garuda planował zwiększyć swoją flotę do 194 samolotów w 2015 roku, w tym do swojej spółki zależnej Citilink , oraz do 350-400 samolotów w 2025 roku. Firma zamówiła w szczególności 10 Boeingów 777-300ER, z których ostatni został dostarczony wstyczeń 2016. 1 st październik 2013, podpisała nowy kontrakt na zamówienie 35 ATR 72-600, w tym 25 szt., z terminem realizacji do 2017 roku.
W czerwiec 2015firma podpisuje list intencyjny na 30 samolotów Airbus A350 XWB . Pod naciskiem rządu, jej większościowego akcjonariusza, firma może z niej zrezygnować.
22 marca 2019 r., Garuda anuluje 49 737 MAX pozostały do dostarczenia po katastrofie Ethiopian Airlines 737 .
Typy urządzeń zostaną ujednolicone w następujący sposób:
7 marca 2007 r.Około 7 wieczorem czasu lokalnego, A Boeing 737 działających lotem 200 z 140 mieszkańców firmę (w tym 133 pasażerów) z Dżakarty, zsunął się z pasa startowego podczas lądowania na lotnisku w Yogyakarta Adisucipto i złowionych ogień, zabijając 22 osób. Wstępne wyniki śledztwa wskazują, że samolot nadal leciał zbyt szybko, a klapy nie znajdowały się w prawidłowej pozycji do lądowania (źródła: Antara, AP, Garuda Indonesia).
1 st luty wykupu w 2017 rOkoło 19:50 czasu lokalnego Boeing 737-800 lecący 258 na trasie Dżakarta - Yogyakarta, ze 128 pasażerami (w tym 125 pasażerami) na pokładzie, nie wylądował, kończąc swój bieg za pasem startowym Międzynarodowego Portu Lotniczego Yogyakarta Adisucipto . Samolot miał dwa i pół roku.
Bombardier CRJ1000 NextGen