Cytowanie Falguière
Ten artykuł jest szkicem dla Paryża .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
15 th ARR t
Cytowanie Falguière
| |||
 Ostatnie warsztaty artystyczne miasta Falguière w 2012 roku. | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Miasto | 15 th | ||
| Dzielnica | Necker | ||
| Początek | ul.Falguière 72 | ||
| Koniec | Ślepy zaułek | ||
| Morfologia | |||
| Długość | 67 m² | ||
| Szerokość | 7 mln | ||
| Historyczny | |||
| Dawna nazwa | Miasto Pieców | ||
| Geokodowanie | |||
| Miasto Paryż | 3519 | ||
| DGI | 3495 | ||
Geolokalizacja na mapie: 15. dzielnica Paryża
| |||
Miasto Falguière jest droga 15 th dzielnicy od Paryża , w Francji .
Lokalizacja i dojazd
Falguière Miasto jest droga publiczna w 15 th dzielnicy z Paryża . Zaczyna się przy rue Falguière 72, a kończy w ślepym zaułku.
Pochodzenie nazwy i poprzednich nominałów
Od 1993 roku szlak ten nosi imię malarza i rzeźbiarza Alexandre Falguière'a (1831-1900).
Wcześniej nosiła nazwę „Cité des Fourneaux”, nazwa zaczerpnięta od „rue des Fourneaux” (obecnie rue Falguière), a wcześniej „impas Frémin” na cześć byłego właściciela gruntu, na którym droga została otwarta około 1861 roku.
Historyczny
Rzeźbiarz Jules-Ernest Bouillot , praktykujący Falguière, wpadł na pomysł zbudowania warsztatów, aby wynajmować je, po niskich cenach, mniej szczęśliwym artystom. W 1861 roku kupił ziemię przy rue du chemin des Fourneaux, aby w jego imieniu założyć ślepy zaułek zamknięty od ulicy drewnianą bramą. Bouillot zaczął budować warsztaty pod koniec oblężenia Paryża , w tym ślepym zaułku, który nosił wówczas imię byłego właściciela Frémin. Nabywcy pozostałych działek sprzedanych przez wdowę Frémin wyruszają z kolei w przygodę. Kilka lat później ślepy zaułek przyjął nazwę Cité des Fourneaux ; jest dołączony do niedawnej siedziby Instytutu Pasteura, który wieńczy pomieszczenie wysokim kominkiem. Ten impas otwiera między n OS 72 i 74 ulicy pieców, które staną się w 1901 roku przy ulicy Falguière.
Połączenie między Montparnasse i La Ruche , miasto Falguière przyciąga artystów, którzy przychodzą i odchodzą między tymi biegunami przyciągania. Paul Gauguin osiadł w 1877 roku przy wjeździe do miasta. Spotykamy się tam później jednocześnie lub kolejno Amedeo Modigliani , Constantin Brâncuşi , Joseph Csaky , Chaïm Soutine , Maurice Blond , Alexandre Zinoview , Tsugouharu Foujita w 1915 roku. Malarz Louis Bouquet opuścił miasto Falguière w 1914 roku, aby osiąść w Saint-Germain-en Laye , potem do Louveciennes . Artyści w ten sposób postępować w XX th century, ale buldożery deweloperów zaczęły warsztaty golenia w 1960 roku tylko rozbitków, te z n OS 9 i 11, które niewiele się zmieniła wygląd na przestrzeni dziesięcioleci, jeszcze dom artystów.
Stowarzyszenie Przyjaciół Miasta Falguière, któremu w 1996 r. przewodniczy Jacques Mauve, które stara się o zachowanie tego miejsca, regularnie przedstawia akta zainteresowanym ministerstwom w celu uzyskania uznania dziedzictwa kulturowego .
W ostatnim Pracowni Artysty w Cité Falguière, dawnej pracowni Chaima Soutine'a , mieszka i tworzy Mira Maodus , francuska malarka rosyjskiego pochodzenia serbskiego.
Uwagi i referencje
- Brigitte Hermann i Sophie Marguerite, Paryż 15 th . Spacery i dobre adresy , Paryż, Christine Bonneton,2010, 224 s. ( ISBN 978-2-86253-492-3 ) , s. 131.
- „W cieniu Pasteur, Falguière City” , podsumowanie artykułu Jacques fioletowe i Michel Debonné, Biuletyn Towarzystwa Historii i Archeologii XV th dzielnicy Paryża , n ° 8, www. Paris15histoire.com .
Załączniki
Powiązany artykuł
Link zewnętrzny
- „Cité Falguière” na stronie internetowej Urzędu Miasta Paryża.