Brigitte Hermann

Brigitte Hermann Kluczowe dane

Narodziny	24 lutego 1950 r Annecy , Francja
Podstawowa działalność	Pisarz , powieściopisarz , biograf , filozof , historyk sztuki

Autor

Język pisania	Francuski
Gatunki	Roman , biograf

Podstawowe prace

Kartezjusz, historia mojego umysłu lub powieść o życiu René Descartes (1996)
Kandinsky, jego życie (2009)
Uczona dama (2003)
Towarzysze (2009)

Brigitte Hermann , ur24 lutego 1950 rw Annecy jest francuskim pisarzem i biografem . Jest także historykiem sztuki specjalizującym się w awangardzie.

Biografia

Pochodząca z rodziny artystów, córki malarza Georgesa Hermanna oraz pisarki i historyka Savoy Marie-Thérèse Hermann , Brigitte Hermann spędziła dzieciństwo i młodość w Annecy, a następnie studiowała historię sztuki i filozofię w Lyonie i Paryżu. Jest członkiem Florimontane Academy i członkiem International Society for the Study of Women of the Ancien Régime .

Od czasu studiów z historii sztuki i filozofii oraz samodzielnej praktyki rysunku i malarstwa Brigitte Hermann interesuje się procesem twórczym artystów, preferując prace terenowe. Jego pierwsze badania dotyczyły komiksów. Podczas pobytu w Belgii poznała i przeprowadziła wywiady z rysownikami i scenarzystami belgijskich szkół Journal de Tintin ( Hergé , Jacques Laudy , Jacques Van Melkebeke , Bob de Moor , Willy Vandersteen , Jean Graton , Jacques Martin , François Craenhals , Tybet) , Uderzo , Greg , Duchâteau , Derib , Hugo Pratt ...) i Journal de Spirou ( Franquin , Jijé , Peyo , Tillieux , Macherot , Walthéry , grupa rysowników z Uncle Paul's Belles Histoires ...), rysownicy francuscy ilustratorzy animacji i filmowcy ( Étienne Le Rallic , Manon Iessel , Samivel , Jean Trubert , Paul Grimault , Jean Image ). Pod koniec tego śledztwa obroniła w 1976 r. Przed jury złożonym z Marca Le Bota , Jean Laude i Jacquesa Goimarda , pracę o narodzinach gatunku: Historia belgijskiego francuskojęzycznego komiksu, wkład w historię grafika współczesna (Paris I Panthéon-Sorbonne, 1976, 3 vol, 956p).

W ciągu tych lat pracy, była portret malarza w Montmartre następnie animator kreskówek z Michel Ocelot (seria Les Aventures de Gédéon po Benjamin Rabier dla TF1) i Katarzyny Chaillet ( Les Tifins , projekt graficzny TF1). Następnie przygotowała rysunkowy projekt o życiu i marzeniach Kartezjusza , który został później przyjęty w formie powieści. Następnie zaczęła publikować (Academy Editions, Berger-Levrault, Philippe Sers Éditeur). Specjalizuje się w historii awangardy, ze szczególnym uwzględnieniem rosyjskiego konstruktywizmu, początkach abstrakcji i artystkach.

Od 1996 roku poświęciła się pisaniu udokumentowanych powieści, biografii i fabularyzowanych biografii. W ten sposób pisze historię życia naznaczonego zobowiązaniami lub zerwaniami, takimi jak Kartezjusz , Anne-Marie de Schurman , Kandinsky , powieści takie jak Comarades, które przywołują utopijną młodość sprzed maja 68 r. Czy Trzej Mistrzowie , historia młodego człowieka. który uczy się malować.

Pracuje

Powieści i biografie

1996 : Histoire de mon esprit, czyli powieść o życiu René Descartes , Bartillat (fabularyzowana biografia) przejęta przez France-Loisirs 1997. Nagroda Thyde Monnier od Société des gens de Lettres.
2003 : The Learned Lady. Historia Anne Marie de Schurman , Bartillat (fabularyzowana biografia)
2009 : Comrades , Infolio (powieść)
2009 : Kandinsky, his life , Hazan (biografia)

Artykuły i wypowiedzi

„Życie literackie w Annecy po 1945 roku”, Kongres Towarzystw Naukowych Sabaudii , Sabaudii i Literatury, Chambéry, 2012.
Paryż w imionach kobiet , Paryż, Descartes & Cie, 2005. Wznowienie pod tytułem Reines et Résistantes , Przewodnik po Paryżu dla kobiet, ulic, placów i innych miejsc, Paryż, Descartes & Cie, 2012.
Paryż 15 th , spacery i wspaniałych restauracji , Paryż, redaktor Christine Bonneton w 2010 roku.
Niepewne spotkania słowa i obrazu wśród grup „przeddadaistycznych” w Paryżu (hydropaci, niespójni, grupa Chat Noir) , Le Mot et l'image, Rumuński Instytut Kultury, Sibiu-Bucarest, 2008.
Sacred Paris, Paryż, redaktor Christine Bonneton, 2007
„Przyjemności (i rozczarowania) kultury Haute-Savoie, walka o sztuki wizualne ludzi i kultury Annecy”, Kongres Towarzystw Naukowych, Les Plaisirs en Savoie, La Roche-sur-Foron, 2006.
„Zamek Arcine w Saint-Pierre z Rumilly na początku XX -tego wieku: rosyjski dom w Savoyu”, Kongres towarzystw Sabaudii , wymian i podróżowania w Sabaudii 2006.
„Szaleństwo, wizje i magia na dworze Sabaudii: życie Bernarda Blueta d'Arbères, hrabiego pozwolenia, wizjonera i sługi księcia Sabaudii Karola-Emmanuela I 1566-1606”, Revue savoisienne.
"Marina Tsvetaieva", w Rilke, Tsvetaieva, Pasternak, rosyjskie przyjaźnie, Sierre, 2006.
George Aldor (1910-1999), Paryż, Denise Zayan, 2003.
„Błogosławiony Pierre Favre i Europa Komunii Świętych”, Kongres Towarzystw Naukowych Sabaudii , Sabaudii i Europy, Moûtiers, 2000.
Sacred Paris (praca zbiorowa), redaktor Christine Bonneton.
„A Piemontese friend of René Descartes: Alphonse de Pollot”, Revue savoisienne, 1999.
Perski prorok w Thonon-Les Bains, Genewa, Nicolas Junod, 1998.
„Rzemieślnicy regionu Annecy”, Animan, Lozanna, 1998.
„Od Litwy do Sabaudii, Życie i twórczość Georgesa Hermanna I i Georgesa Hermanna II”, Kongres Towarzystw Naukowych Sabaudii , Artyści w Sabaudii, Thonon-Les-Bains, 1998.
„A Russian poet in Savoy, Marina Tsvétaeva”, Revue savoisienne, 1997.
„Lybinka”, Belgrad, 1990.
Alexandre Rodtchenko, kompletne pisma o sztuce, architekturze i rewolucji (z Alexandrem Lavrentievem), Paryż, redaktor Philippe Sers, 1988.
„Kao Sing Liu, malarstwo i medytacja”, Cloister Museum, Tulle, 1988.
„Claude Vibrac”, muzeum zamkowe, Montbéliard, 1984.
Pionierzy fotografii rosyjskiej, katalog wystawy Muzeum Sztuk Zdobniczych, Paryż, 1983.
„Jawlensky”, magazyn Beaux-Arts, 1983.
„1930: narodziny awangardy w fotografii”, Art Press, 1982.
Berenice Abbott, amerykański fotograf, Paryż, 1982.
Fotograf Man Ray, katalog wystawy, Paryż, Philippe Sers / Centre Georges Pompidou, 1980.
„Charlotte Perriand, architekt” Projekt architektoniczny, 1980.
Le Maréchal-ferrand (z Catherine Vaudour, przedmowa Bernarda Clavela), Paryż, Berger-Levrault, 1979.
„Wywiad z Sonia Delaunay”, Projekt architektoniczny, 1979.
„Viollet le Duc”, Projekt architektoniczny, 1979.
„Wodne miasto Sabaudii, Aix-Les-Bains”, Kongres Towarzystw Naukowych Sabaudii , Aix-les-Bains, 1978.
„Claude Serres”, Karton, 1978.
„Samivel”, Carton, 1978.
„Maurice Tillieux”, Cahiers z komiksu, 1977.
„Produkcja i typologia ceramiki sabaudzkiej: Reinex”, Handel i przemysł w Sabaudii, Annecy 1976.
„Szkoły Spirou i Tintina”, Trouvailles, 1976.
„Georges Pichard”, Cahiers z komiksu nr 27, 1975.
„The Comic Strip and Politics”, Anthinéa, marzec kwiecień 1974.
„Georges Hermann”, muzeum Annecy, 1973.
„Raymond Macherot”, Cahiers z komiksu, 1973.

Linki zewnętrzne