Strefa monetarna

Obszar walutowy składa się z krajów:

• które mają tę samą walutę (walutę) , na przykład kraje strefy euro, które przyjęły euro jako wspólną i wspólną walutę  ;

• lub których lokalna waluta jest powiązana z zewnętrzną walutą referencyjną za pomocą stałego kursu wymiany (na przykład Łotwa miała, tuż przed przyjęciem euro, stały parytet między swoją walutą a euro).

Istnieją zatem co najmniej dwa możliwe typy stref walutowych. System pośredni to podwójny obieg pieniężny, w którym zarówno waluta lokalna, jak i waluta referencyjna są dopuszczone w transakcjach wewnętrznych lub przynajmniej niektórych rodzajach operacji wewnętrznych. Waluta referencyjna jest wtedy powszechna, ale nie jedyna. Taki system może być tylko przejściowy, ponieważ stwarza problemy ze stabilnością w użyciu, ponieważ jedna z dwóch walut ma tendencję do zdobywania przewagi ( prawo Greshama ).

W historii

• Łacińska unia walutowa (1865-1927)
• Skandynawska Unia Walutowa (1873-1914)
• Unia Gospodarcza Belgijsko-Luksemburska (1921-2002)
• Strefy walutowe w latach 30

Współczesne obszary walutowe

W dzisiejszym świecie najbardziej znane i najważniejsze obszary walutowe (wpływów) to:

• strefy euro za euro  ;
• strefa dolara za dolara  ;
• strefa franka szwajcarskiego ( Szwajcaria , Liechtenstein );
• strefa franka CFA , pod egidą Francji , która działa na rynkach w celu utrzymania mniej lub bardziej stałego parytetu tej waluty w stosunku do euro .

Zobacz też

• Optymalny obszar walutowy