| Narodziny |
29 sierpnia 1925 Saint-Quentin |
|---|---|
| Śmierć |
6 maja 2017(91) La Chaux-de-Fonds |
| Narodowość | szwajcarski |
| Zajęcia | Pisarz , krytyk literacki |
| Pracował dla | Uniwersytet Florencki |
|---|---|
| Różnica | Nagroda Fénéon |
Yves Velan , urodzony dnia29 sierpnia 1925w Saint-Quentin ( Aisne ) i pochodzi z Bassins ( Szwajcaria ) i zmarł dnia6 maja 2017w La Chaux-de-Fonds , jest szwajcarskim pisarzem .
Yves Velan studiował literaturę w Lozannie , gdzie wstąpił do Société de Belles Lettres i przez dwa lata pracował jako lektor na Uniwersytecie we Florencji . Założył wraz z innymi lewicowy przegląd literacki Rencontre (1949-1952).
Komunista , członek POP od końca wojny do 1957 roku, miał zakaz pracy i edukacji w kantonie Vaud . Osiadł w La Chaux-de-Fonds , gdzie uczy literatury na siłowni aż do przejścia na emeryturę w 1991 roku. Pod koniec lat sześćdziesiątych wyjeżdża tymczasowo z Jury Neuchâtel na długi pobyt w Stanach Zjednoczonych, gdzie wykłada literaturę francuską na uniwersytecie. z Urbana w stanie Illinois .
Jego pierwsza powieść Je została opublikowana w 1959 roku w Paryżu . Opublikował także dwie powieści La statue de Condillac retouchée (1973), Soft Goulag (1977) oraz esej Counter-Power (1978), w którym kwestionuje kulturę i jej wymagania. Do tych prac należy dodać liczne publikacje w recenzjach, „esej-poemat” Onir (1974), opowieść Le Chat Muche , zilustrowana przez Stasysa Eidrigeviciusa (1986). Ponadto zawdzięczamy mu w latach 1950-1980 ważną krytykę opublikowaną także we Francji, w Stanach Zjednoczonych i we francuskojęzycznej Szwajcarii.
W 2018 roku Éditions Zoé opublikowała pośmiertnie jego najnowsze dzieło, będące wynikiem wielu wersji i czterdziestu lat nieprzerwanego pisania i przepisywania. Książka nosi tytuł Le Narrateur et son energumène (2018) i stanowi literacki testament, który był projektem nieustannie redefiniowanym.
Praca Yvesa Velana została ukoronowana Grand Prix CF Ramuz i Nagrodą Literacką Neuchâtel Canton.