Zastępca |
---|
Narodziny |
15 czerwca 1886 r. Oulu |
---|---|
Śmierć |
1 st styczeń +1.976(w wieku 89 lat) Helsinki |
Narodowość | fiński |
Działalność | Polityk |
Partia polityczna | Socjaldemokratyczna Partia Finlandii |
---|
Yrjö Henrik Kallinen (ur15 czerwca 1886 r.w Oulu i zmarł dnia1 st styczeń +1.976w Helsinkach ) jest fińskim politykiem .
Yrjö Kallinen jest synem Henrika Kallinena i Johanny Elisy Savilaakso. Jego ojciec był początkowo rolnikiem, ale kiedy jego gospodarstwo zbankrutowało, przeniósł się do Oulu jako garbarz w fabryce Åström. Nauka Yrjö Kallinena ograniczała się do szkoły podstawowej, którą ukończył w 1898 roku. Jednak od najmłodszych lat interesował się szeroką gamą dyscyplin, takich jak psychologia i religia, dzięki samokształceniu.
Yrjö Kallinen od najmłodszych lat hołduje idei pacyfizmu . Sprzeciwiał się uzbrojeniu Czerwonej Gwardii i rozpoczęciu gwałtownej rewolucji, ale został uwikłany w wydarzenia fińskiej wojny domowej z powodu jego obowiązków w organizacjach ruchu robotniczego.
Kiedy na przełomie stycznia i lutego białe siły zbliżyły się do Oulu zdominowanego przez Czerwoną Gwardię , Yrjö Kallinen został wysłany na spotkanie z nimi jako negocjator między Czerwonymi a Białymi.
Szuka pokojowego rozwiązania i obiecuje Białym, nawet z narażeniem życia, oddanie broni Czerwonych prawowitemu rządowi kraju. Negocjacje zakończyły się jednak niepowodzeniem. Kiedy Biali podbijają Oulu (fi) kilka dni później, Yrjö Kallinen, który maszerował nieuzbrojony, zostaje aresztowany. Ze względu na wiodącą rolę został najpierw skazany na śmierć przez sąd polowy, ale biały dowódca nie podpisał wyroku.
W wywiadzie dla prasy Yrjö Kallinen opowie:
„Było -18°C, kiedy ja i moi towarzysze staliśmy na skraju grobu. Sami wykopaliśmy ten grób. Pluton egzekucyjny z bronią był gotowy do nas zastrzelić. Wtedy zapytałem dowódcę, czy mógłbym powiedzieć kilka słów do moich towarzyszy przed egzekucją. Dostałem pozwolenie i zacząłem mówić. Kiedy skończyłem, moi towarzysze płakali, a pluton egzekucyjny płakał. A ten oficer powiedział: „Kallinen, wynoś się!” ” . "
Został ponownie skazany na śmierć w lipcu 1918 r. przez sąd ds. zdrady, chociaż kilku białych zwolenników złożyło apelację w jego imieniu. Yrjö Kallinen, jedyny czerwony przywódca w Oulu przebywający w celi śmierci, odmówił zwrócenia się do sądu o ułaskawienie, ale jego sprawa i tak została mu przekazana.
Yrjö Kallinen został skazany na śmierć w sumie cztery razy, ale nigdy nie został stracony. Wyrok został zamieniony jesienią 1918 na dożywocie, które odbywał w różnych więzieniach. Yrjö Kallinen odmówił prośby o ułaskawienie od Prezydenta Republiki, ale został zwolniony przez ogólne ułaskawienie w grudniu 1921 roku.
Podczas pobytu w więzieniu złożył przysięgę, którą, jak twierdzi, dotrzymał przez całe życie:
„… Nie będę posłuszny, na tym świecie ani w przyszłych światach, nigdy więcej nikomu ani żadnej władzy, dowódcy, rządowi, bogom lub aniołom, w czymkolwiek innym niż to, co uznaję za prawdziwe lub najlepsze z możliwych. "
W czasie wojny kontynuacyjnej Yrjö Kallinen jest zwolennikiem Opozycji na rzecz Pokoju (fi) i jest jednym z sygnatariuszy Deklaracji 33 (fi) . Po wojnach pomógł założyć Fińską Ligę Ludowo-Demokratyczną (SKDL), ale sam pozostał w Partii Socjaldemokratycznej (SDP).
Yrjö Kallinen został powołany, nie pytając go o pozwolenie, SDP kandydata w wyborach legislacyjnych 1945 roku został wybrany SDP zastępca dla okręgu Północna Turku z6 kwietnia 1945 do 21 lipca 1948.
Yrjö Kallinen jest ministrem w gabinecie premiera Finlandii w rządzie Pekkala (26.03.1946–04.06.1948) oraz ministrem obrony w rządzie Pekkala (27.03.1946–29.07.1948).