Jardang jest skalisty grzbiet utworzony przez erozję wietrzną w środowisku pustynnym. Yardangs mają wydłużony kształt, co najmniej trzy razy tak długo, jak są szerokie. Widziane z góry przypominają kadłub łodzi lub w zredukowanej formie pumeks w naszych łazienkach. Strona nawietrzna jest stroma, często pionowa. Strona zawietrzna jest delikatnie nachylona. Jest to forma tarcia wiatrem, jej profile są przeciwieństwem profilów korki , która przeciwnie, jest formą spiętrzenia wiatru.
Słowo pochodzenia turkmeńskiego oznacza „stromy brzeg”. Został wprowadzony do języka anglosaskiego przez szwedzkiego odkrywcę Svena Andersa von Hedina w 1903 roku.
Na płaskowyżu irańskim ten rodzaj erozji jest bardzo szeroko rozwinięty i jest znany pod perską nazwą kalut .
Są to grzbiety, które mogą rozciągać się na setki metrów, utworzone przez erozję naprzemiennie miękkich i twardych warstw skał. Yardangi występują na większości pustyń na całym świecie. W zależności od wiatrów i składu osadów mogą wyglądać jak dziwne kształty, przedmioty, konstrukcje, a nawet postacie.