Yūsuke Hagihara

Yusuke Hagihara Obraz w Infobox. Yūsuke Hagihara. Biografia
Narodziny 28 marca 1897
Osaka
Śmierć 29 stycznia 1979(w wieku 81 lat)
Tokio ( d )
Imię w języku ojczystym 萩 原 雄 祐
Narodowość język japoński
Trening University of Toronto
Uniwersytet Harvarda,
Wydział Nauk Uniwersytetu Paryskiego
w Tokio
Czynność Astronom
Inne informacje
Pracował dla University of Tokyo , Utsunomiya University , Uniwersytet Tohoku
Członkiem Japońska Akademia Nauk
Nagrody Order Kultury (1954)
Osoba zasłużona kulturowo (1954)
James-Craig-Watson Medal (1960)

Yūsuke Hagihara (萩 原 雄 祐, Hagihara Yūsuke ) , Urodzony28 marca 1897w Osace i zmarł dalej29 stycznia 1979w Tokio jest japońskim astronomem znanym ze swojego wkładu w mechanikę nieba .

Biografia

Hagihara ukończył astronomię na Cesarskim Uniwersytecie Tokijskim w 1921 roku, a dwa lata później został mianowany docentem astronomii. W 1923 roku rząd japoński wysłał go za granicę jako podróżującego uczonego. Hagihara poszła na Uniwersytet Cambridge, aby studiować pod kierunkiem matematyka HF Bakera, a także na Uniwersytecie w Getyndze i na Wydziale Nauk w Paryżu . W 1925 r. Wrócił do Japonii, a trzy lata później przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, aby studiować teorię systemów dynamicznych na Uniwersytecie Harvarda pod kierunkiem George'a Davida Birkhoffa dzięki stypendium Fundacji Rockefellera .

Hagihara ukończył studia na Harvardzie w 1929 roku i wrócił na Uniwersytet Tokijski, gdzie w 1930 roku obronił pracę doktorską na temat stabilności systemów satelitarnych. Pięć lat później otrzymał awans na profesora zwyczajnego na Uniwersytecie Tokijskim. Od 1945 do 1957 był dyrektorem Obserwatorium Astronomicznego w Tokio, a następnie profesorem na Uniwersytecie Tōhoku (1957–1960) i rektorem Uniwersytetu Utsunomiya (1961–1967). W 1961 roku został wybrany wiceprzewodniczącym Międzynarodowej Unii Astronomicznej i przewodniczącym komisji IAU ds. Mechaniki niebieskiej.

Zrezygnował ze wszystkich swoich oficjalnych obowiązków, z wyjątkiem Japońskiej Akademii Nauk , w 1967 roku i poświęcił się napisaniu swojej pięciotomowej pracy „  Niebiańska mechanika  ”, opartej na notatkach z wykładów.

Hagiharę uważano za spokojnego i kulturalnego człowieka, doskonałego nauczyciela i kompetentnego administratora. Asteroida (1971) Hagihara nosi jego imię.

Podkreślił znaczenie modeli postnewtonowskich dla mechaniki niebieskiej, a mianowicie tych, które opracował Georgi Manev .

Korona

Publikacje

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Yoshihide Kozai , "  Yusuke Hagihara  ", Quart. Dzień. Royal Astron. Soc. , vol.  20,1979.
  2. Yoshihide Kozai , „  Development of Celestial Mechanics in Japan  ”, Planet. Space Sci. , vol.  46 N O  8,1998, s.  1031–36 ( DOI  10.1016 / s0032-0633 (98) 00033-6 , Bibcode  1998P & SS ... 46.1031K )
  3. Paul Herget , „  Yusuke Hagihara  ”, Physics Today , vol.  32, n o  6,1979, s.  71 ( DOI  10.1063 / 1.2995600 , czytaj online )

Linki zewnętrzne