Yūgen
Yugen (幽玄 ) , Co może doprowadzić do głębokiego piękna, tajemnicza piękna czy subtelnego uroku, jest koncepcja japońskiej estetyki zastosowane do sztuki , sztuk widowiskowych, literatury i poezji . Teoretyzują go poeci tacy jak Fujiwara no Shunzei i Fujiwara no Teika, a także dramaturg Zeami .
Yugen odnosi się do rozumienia i nostalgiczną aluzję tajemniczym pięknem świata. Nie chodzi o odwołanie się do wyobraźni czy opisanie konkretnej rzeczywistości, ale o postrzeganie świata jako obdarzonego ukrytą głębią, którą artyści mogą subtelnie wyrazić. Dlatego yūgen często przybiera formę tajemniczości, głębi, elegancji i nostalgii, kojarzonej ze starożytną kulturą arystokratyczną.
Źródła
-
(en) Robert H. Brower i Earl Roy Miner , Japanese Court Poetry , Stanford University Press ,1988, 527 s. ( ISBN 978-0-8047-1524-9 , czytaj online ) , str. 267-270.
-
Lionel Guillain, Noh Theatre i sztuki współczesne , L'Harmattan ,2009, 370 pkt. ( ISBN 978-2-296-21212-1 , czytaj online ) , str. 52-57.
-
(en) Toshihiko Izutsu i Toyo Izutsu, Teoria piękna w klasycznej estetyce Japonii , Springer Science & Business Media,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, 167 pkt. ( ISBN 978-90-247-2381-2 , czytaj online ) , str. 26-28.
-
Graham Parkes, „ Japanese Aesthetics ” , The Stanford Encyclopedia of Philosophy,2011(dostęp 3 grudnia 2019 ) .
-
(en) Andrew T. Tsubaki, „ Zeami and the Transition of the Concept of Yūgen: A Note on Japanese Aesthetics ” , The Journal of Aesthetics and Art Criticism , vol. 30, n o 1,1971, s. 55-67 ( czytaj online ).