Xocoatl to dzieło na wielki chór, orkiestrę jazzową i narratora, skomponowane przez Patrice'a Caratiniego w 2006 roku, a prawykonanie miało miejsce w teatrze Sceaux na12 stycznia 2007przez chór Nicolas de Grigny i Caratini Jazz Ensemble . Praca trwa około 80 minut.
Pierwotnie Jean-Marie Puissant poprosił Caratiniego o skomponowanie utworu dla jego chóru w Reims . Caratini mówi, że siedząc przy stoliku do kawy przed filiżanką czekolady, wpadł mu do głowy pomysł zebrania chóru i jego orkiestry jazzowej wokół tematu czekolady. Po znalezieniu idei długo poszukiwano tekstów zarówno w literaturze ( Balzac , Proust , ...), dokumentach historycznych (listy, eseje historyczne, dyrektywy europejskie, ...), ale także w książkach kucharskich.
Utwór zaczyna się i kończy tekstem narratora, któremu towarzyszą jedynie klaves przywołujące etymologię słowa czekolada. Tekst otwierający i zamykający dzieło jest tym samym przecięciem na pół, tworząc dużą strukturę osadzania, otaczającą całą resztę pracy. Ten tekst pochodzi od Nicolasa de Blégny : Dobre wykorzystanie herbaty, kawy i czekolady z 1687 roku .
Drugi utwór zbudowany jest w całości na rytmicznym ostinacie granym na fortepianie . Na tej podstawie chór przemawia tylko gwałtownie, zwykle unisono lub tercją. Często jest podzielony na głosy męskie i głosy kobiet, kobiety wypowiadające część tekstu, natychmiast przejmowane przez mężczyzn. Dzięki temu można podkreślić złożoność tekstu, która jest dziś prawie niezrozumiała. To jest tekst Antoine Colmernero de Ledesma , Du chocolat, ciekawa przemowa z 1631 roku .
Następnie narrator czyta tekst Marcela Prousta zaczerpnięty z książki W cieniu młodych dziewcząt w rozkwicie .