SV Waldhof Mannheim

Ten artykuł jest projekt dla klubu z nożnej niemieckim .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami projektu piłkarskiego .

SV Waldhof Mannheim Generał
Pełne imię i nazwisko Sportverein Waldhof Mannheim 07 eV
Fundacja 11 kwietnia 1907
Zabarwienie Niebieski i czarny
stadion Stadion Carl-Benz
(27 000 miejsc)
Siedzenie Alsenweg
68305 Mannheim
Aktualne mistrzostwa 3. Liga
Prezydent Bernd burak
Trener Patrick Glöckner  (pl)
Stronie internetowej www.waldhof-mannheim.de

Koszulki

Zestaw lewego ramienia czarne paski.png Body kit blackstripes.png Zestaw prawego ramienia czarne paski.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpetek.png Dom Zestaw lewe ramię.png Zestaw body.png Zestaw prawe ramię.png Zestaw spodenki.png Zestaw skarpetek.png Na zewnątrz

Aktualności

Na bieżący sezon patrz:
3. Liga 2021-2022
0

SV Waldhof Mannheim jest klub niemiecki od piłki nożnej ufundowała11 kwietnia 1907z siedzibą w Mannheim .

Kluczowe daty

Historia

Początek SV Mannheim

W 1905 roku młodzi ludzie z robotniczej dzielnicy Waldhof, na północy Mannheim, założyli drużynę o nazwie Ramelia Football Company. Początkowo w piłkę nożną gra się tylko na ulicach i na otwartych boiskach na przedmieściach, ale pierwsze mecze odbywają się po zarejestrowaniu przez władze powiatu na driving range w dzielnicy Käfertal. Dzięki kontaktom członków klubu z lokalną fabryką luster Saint-Gobain na terenie firmy powstało boisko piłkarskie. Miejsce to, nazwane „Schlammloch” ze względu na swój kiepski stan, było również powodem krótkotrwałej fuzji z MFC Phoenix 02 Mannheim, które w tym czasie miało z tym miejscem problemy. 11 kwietnia 190742 młodych mężczyzn, w tym niektórzy członkowie z Phoenix, założyło nowe stowarzyszenie w hostelu Zum Tannenbaum, nazwane SV Waldhof 07, w niebiesko-czarno-niebieskich kolorach. Pierwszym prezesem jest kasjer Emil Menton, kapitan pierwszego zespołu Fritz Streckfuß.

Rejestracja nowego klubu 12 marca 1908przez Związek Klubów Piłkarskich Niemiec Południowych i tym samym może uczestniczyć w Mistrzostwach Neckargau od sezonu 1908/09. Nowy stadion z drewnianą trybuną, „Sandacker”, został zainaugurowany w 1911 roku za Waldhofschule na Mistrzostwa Zachodniej Dywizji B. W 1912 został awansowany do Dywizji A, aw 1914 SVW po raz pierwszy znalazł się w najwyższej dywizji. W czasie I wojny światowej gra się zatrzymała, odbywały się jedynie tzw. mecze piłki nożnej o pomoc wojenną. Dopiero w sezonie 1919/20 znów grano w regularną piłkę nożną. SV Waldhof zajmuje drugie miejsce w grupie Odenwaldkreis na północ od mistrzostw Niemiec Południowych, za 1.FC Norymberga.

W 1921 roku młody piłkarz Sepp Herberger stał się przedmiotem sprawy. Herberger wzbudził zainteresowanie rywalizujących klubów Mannheim i otrzymał już 10 000 marek niemieckich za transfer do Phönix Mannheim, kiedy zdecydował się na VfR Mannheim. Zaproponował, że ugości go za darmo i pracę w Banku Dresdnerskim. Herberger wyciągnął więc zarówno niezadowolenie Waldhöfera, który obraża go jako „zdrajcę”, jak i zakaz południowoniemieckiego Związku Piłki Nożnej za naruszenie statusu amatora. Po zwrocie pieniędzy zakaz został zniesiony i został graczem VfR.

W 1923 r. miasto przekazało SVW grunty w lasach w pobliżu strzelnic – dziś Alsenweg – gdzie klub zawsze miał swoją siedzibę. Do czasu dojścia do władzy narodowych socjalistów SVW wielokrotnie zakwalifikowało się do ostatniej rundy mistrzostw Niemiec Południowych, ale nie zdobyło tytułu mistrzowskiego. Największym sportowym rywalem Mannheim w latach 20. był VfL Neckarau w południowej części miasta.

SVM staje się klubem narodowym

Wraz z „przejęciem” piłka nożna w Niemczech zostaje zreorganizowana i „zsynchronizowana”, z utworzeniem 16 Gauligenów. Zdobywając tytuł Gauliga Baden, SVW zakwalifikował się do ostatniej rundy Mistrzostw Niemiec 1933/34. Mecz półfinałowy z przyszłym mistrzem FC Schalke 04 w Düsseldorfie przegrał 2:5 przed 2000 kibiców Waldhof, którzy podróżowali z drużyną, dziesięć minut przed końcem wynik był 2:2. W następnym sezonie Waldhof opuścił krajowy finał i zajął trzecie miejsce za VfR i VfL Neckarau w Mannheim. W pucharze, zwany Tschammerpokal, przodkiem Pucharu Niemiec , SVW musi przyznać się do porażki w półfinale z 1. FC Nuremberg z 0-1. 1935/36 i 1936/37 Waldhof nie wychodzi poza fazę grupową. Otto Siffling , który brał udział w Mistrzostwach Świata 1934 i 1938 i strzelił pięć z ośmiu bramek w legendarnym meczu Wrocław Eleven w 1937, uważany jest za najlepszego zawodnika SVW lat 30. Siffling zmarł w wieku 27 lat po ciężkiej chorobie .

Również w ostatniej rundzie 1939/40, pierwszych mistrzostwach wojennych, Waldhof został pokonany przez FC Schalke 04 w półfinale. Przy okazji dwóch meczów o trzecie miejsce z SK Rapid Wien berlińska prasa mówi o chłopakach z Waldhof ze względu na młody wiek wielu zawodników SV, co do dziś towarzyszy klubowi. W tym samym roku największym dotychczasowym sukcesem klubu w pucharze były awanse do finału z 1.FC Norymberga, mimo przegranej 2:0.

Powojenna i amatorska

Po II wojnie światowej i trudnościach, jakie przyniosła ona w utrzymaniu działalności hazardowej – w tym ryzyku nalotów i wynikającej z tego utraty widzów i dochodów – władze w strefie okupacyjnej USA zezwalają na utworzenie w 1945 r. Ligi Południowej. W 1947 r. SVW zajął drugie miejsce i zakwalifikowałby się do finałowej rundy mistrzostw Niemiec, gdyby takie mistrzostwa miały miejsce.


W latach 50. SVW byli słabi w Oberliga Süd, aw 1954 zdegradowali do 2. Ligi Süd, co oznacza, że ​​po raz pierwszy od 40 lat klub nie grał dobrze. Po awansie w 1958 roku klub przekształcił się w drużynę dźwigową między Oberligą a drugą ligą i dlatego nie zakwalifikował się do nowo utworzonej Bundesligi na sezon 1963/64. Regionalne lig powstały jako drugi niemieckiej dywizji za Bundesligi, w którym wzięło udział SVW aż do jego spadku w roku 1970. Po dwóch latach w 1 st Amateurliga Nordbaden, Waldhof awansował w sezonie 1973/74 w 2 roku nowo utworzona Bundesliga , składający się z grupy północnej i południowej, z VfR Mannheim, która jest utrzymywana tylko przez rok.

W 1972 klub zmienił nazwę na Chio Waldhof 07 i otrzymał 190 000 DM od Chio Chips. W 1975 roku klub został przemianowany SV Chio Waldhof 07, następnie SV Waldhof Mannheim 07 w 1978 roku osiedlił się w pomocnika z 2 nd podziału. W 1981 roku klub zakwalifikował się do nowej 2 nd Bundeslidze w jednym basenie, jak mało punktów zdobyła w sezonach zainteresowanych. Po sezonie 1982-1983, Waldhof jest 36 th Bundesligi klub być promowana od jego powstania.

Wychowany w 1983 roku i utrzymywany przez 7 lat w Bundeslidze

SVW rozpoczęło pierwszy rok z trenerem Klausem Schlappnerem, dziewięciu na 20 zawodników było z własnej młodości. Ponieważ żaden ze stadionów w Mannheim, w tym stadion Alsenweg, nie nadawał się wówczas na Premier League, musieli przenieść się na stadion Südwest w Ludwigshafen. Początkowo przyznano roczne zwolnienie, ponieważ mecze domowe na terytorium oddalonym od związku (w tym przypadku na terenie Südwestdeutscher Fußballverband) były skutecznie zabronione. Przeprowadzka do Palatynatu nie została przyjęta z dobrą wolą przez pretendenta do ligi, 1.FC Kaiserslautern obawiał się utraty kibiców. W sezonie wspinaczkowym 1983/84 SV Waldhof zanotował znacznie wyższą średnią widzów (26 982 widzów) niż jego rywale w Pfälzer Liga (19 017 widzów), ale średnia SVW przestała spadać w kolejnych latach.

W pierwszych latach świetności klub, który grał prawie wyłącznie z własnymi sesjami, wywołał sensację w całym kraju. Klausowi Schlappnerowi i jego zespołowi udało się swoją świeżością ugruntować w niemieckiej elicie. Jürgen Kohler , Christian Wörns i Maurizio Gaudino szybko wyrobili sobie markę, a nawet stali się narodowymi graczami. Uwe Zimmermann w bramce, Fritz Walter w ataku, Günter Sebert w obronie i Alfred Schön w pomocy byli filarami debiutującego w Bundeslidze składu. W drugim sezonie Bundesligi 1984/85 "Waldhof-Buben" nie trafił do Pucharu UEFA tylko z powodu najgorszej różnicy bramek. W sezonie 1985/86 SV Waldhof dotarł do półfinału Pucharu Niemiec, gdzie przegrał z przyszłym zwycięzcą FC Bayern Monachium. W sezonie 1989/90 mecze domowe ponownie odbywały się na stadionie Waldhof, tym bardziej, że stadion Ludwigshafen stał się zbyt drogi i trzeba było liczyć się z ogólną stratą kibiców w najwyższej lidze niemieckiej. Pod wodzą trenera Güntera Seberta sezon rozpoczął się bardzo dobrze, z nadziejami nawet na zdobycie Pucharu UEFA (w tym wygraną u siebie z Bayernem Monachium i wygraną 4:0 z rywalem Kaiserslautern), ale kontuzje wzrosły, szczególnie wśród startujących, więc klub musiał grać w drugiej lidze pod koniec sezonu.

Próby wejścia i zejścia w 1997 roku

Po dwóch nieudanych próbach awansu w sezonie 1991/92 i 1992/93, SV Waldhof mógł zainaugurować swój nowy dom, Carl-Benz Stadium, w sezonie 1994/95. Liczono, że to nie tylko pomoże klubowi odzyskać miejsce w Bundeslidze, ale także umożliwi niezbędną w międzyczasie restrukturyzację finansową.

Zamiast tego, gdy awans na sezon 1994/95 został ledwie przeoczony, kryzys przywództwa w Prezydium pod rządami prezydenta Wilfrieda Gaula stał się coraz bardziej widoczny. W związku z częstymi zmianami trenerów, złymi zakupami i osobistymi kłótniami w środowisku, klub ma coraz większe problemy, zarówno sportowe, jak i finansowe.

Kryzys osiągnął swój pierwszy niski punkt w 1997 r. wraz ze spadkiem do mistrzostw regionu. Ten ciężko dotknięty finansowo klub zdołał powrócić do profesjonalnej piłki nożnej po dwóch latach w sezonie 1998/99 pod wodzą trenera Uwe Rapoldera z odmłodzoną drużyną.

Po powrocie do profesjonalnej piłki nożnej gol Bundesligi został osiągnięty w bardzo krótkim czasie, dzięki pieniądzom od sponsorów, w szczególności firmy Sportwelt. Jednak, gdy firma musiała ogłosić upadłość i zaprzestać wypłat, problemy finansowe klubu ponownie się pogłębiły.

W 2001 roku SV Waldhof był bliski wejścia do Bundesligi. Ostatniego dnia zespół prowadził u siebie przeciwko 1. FSV Mainz 05 4:0 i był na piętnaście minut przed końcem meczu na trzecim miejscu w awansie. 1. FC Nürnberg, już promowane, jednak został pokonany przez zawodnika do promocji FC St. Pauli, która w ten sposób miała się 3 th miejsce w SV Waldhof i zdobyte promocji.

Ponieważ oczekiwania kibiców i prezydium gwałtownie wzrosły po tym, jak niewiele brakowało awansu, Rapolder musiał opuścić klub w następnym sezonie po słabym początku sezonu. W 2002 roku nastąpiła kontrowersyjna rezygnacja prezydenta Wilfrieda Gaula. Ten krok nie przyniósł jednak pokoju w klubie, a spory wśród wyższej kadry kierowniczej trwały.

5 lat w Oberliga

Z odnowioną spadku od 2 nd Bundeslidze w 2003 roku, skala kryzysu finansowego stało się oczywiste. Nieudzielenie licencji na ligę regionalną spowodowało bezpośredni spadek do wyższej ligi Badenii-Wirtembergii. Po kolejnych kłótniach w kierownictwie klub próbował w 2004 roku, pod nową prezydenturą pod przewodnictwem Hansa-Joachima Bremme, odejść od kłótni ostatnich lat, odzyskać siły i zaufanie, jakie zdobył wśród kibiców i sponsorów.

Na sezon 2005/06 zrekrutowano wielu nowych zawodników z doświadczeniem zawodowym do awansu do ligi regionalnej. Budżet został zwiększony do 1,2 miliona euro, chociaż klub nadal nie był w stanie w pełni wykorzystać swoich zasobów finansowych, pomimo nieco luźniejszej sytuacji finansowej w międzyczasie.

W kwiecień 2007Klub obchodził swoje 100 th -lecie. Z tej okazji FC Bayern Monachium wystąpił gościnnie w towarzyskim meczu na stadionie Carl-Benz, gdzie chłopcy z Waldhof przegrali tylko 1-2.

Po tym, jak cel w sezonie 2006/07, jakim był awans do regionalnego mistrzostwa, został ponownie znacznie przekroczony, SV Waldhof zebrał jeszcze więcej funduszy przed sezonem 2007/08. 24 maja 2008klub zakwalifikował się przedwcześnie do nowej ligi regionalnej, pokonując SV Linx 2-0 na stadionie Carl-Benz w 24 maja 2008, z doświadczonymi graczami z pewnym doświadczeniem w Bundeslidze i Second Division. Pod względem ekonomicznym przeszła jednak kryzys, ale została uratowana przed niewypłacalnością dzięki krótkoterminowemu zastrzykowi w wysokości 500 000 euro od patrona Dietmara Hoppa. Udzielił również wsparcia nowemu centrum rozwoju młodzieży, które miało opierać się na tradycyjnie dobrze wykonanej pracy na polu młodzieży. Jesienią 2007 roku Mario Nöll został prezesem SV Waldhof. W średnim terminie klub, który cieszył się bardzo liczną widownią jak na standardy wyższej ligi, chciał wrócić do najwyższych klas futbolu niemieckiego.

4 p podział a ponadto wycofanie zezwolenia

W lidze regionalnej, która została restrukturyzacji po wprowadzeniu nowego 3 -ciej ligi, Waldhof trwało 4 th miejsce w południowej dywizji w sezonie 2008/09. W sezonie 2009/10 grał w Waldhof Western Division i był w stanie uciec przed spadkiem z 14 th miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2010/11 drużyna z Mannheim nie otrzymała żadnej licencji DFB do ligi regionalnej i wystartowała w ekstraklasie Badenii-Wirtembergii. 16 grudnia 2010przedsiębiorca Steffen Künster został wybrany na prezesa SV Waldhof 230 głosami na 321.

W sezonie 2010/11 klub ponownie awansował do mistrzostw regionu. Dopiero w przedostatniej kolejce FC Nöttingen, który od początku sezonu utrzymuje prowadzenie w lidze, odpadł z pierwszego miejsca. W ostatnim dniu dwóch rywali dzieliły tylko dwa punkty. W finałowym i decydującym meczu z FV Illertissen zawodnicy zmierzyli się ze sobą na rekordowym tle: 18 313 widzów oglądało pojedynek na stadionie Carl-Benz w Mannheim. To największa liczba widzów w historii meczu piątej ligi w Niemczech (poprzedni rekord: FC Sachsen Lipsk vs. 1. FC Lokomotive Leipzig (14 968 widzów)). SVW wygrała mecz 6:0 (4:0) (Reule (12./22./36.), Kyei (38.), Malchow (75.), Dautaj (87.)), a FC Nöttingen przegrał u siebie do FC 08 Villingen z 0: 3. Z 83 punktami i pięcioma punktami przewagi nad FC Nöttingen, SV Waldhof Mannheim zapewnił sobie mistrzostwo i bezpośredni awans do mistrzostw regionu.

W sezonie 2011/12 Waldhof Mannheim zapewnił utrzymanie i zakończył sezon na dwunastym miejscu w mistrzostwach regionu. Na sezon 2012/13 drużyna została odbudowana, a celem było najwyższe miejsce. Wkwiecień 2013, były zawodnik Jürgen Kohler powrócił na krótko do klubu jako menadżer sportowy. W tym samym czasie trener Reiner Hollich zrezygnował z powodów osobistych i przekazał drużynę byłemu koledze z drużyny Andreasowi Claußowi. Na początku sezonu 2013/14 nowym trenerem został Kenan Kocak. W sezonie 2015/16 Waldhof Mannheim osiągnął 1 st miejsce w Regionalliga Südwest. Mistrzostwa był śledzony przez dwóch spotkaniach promocyjnych przeciwko drużynie Sportfreunde Lotte dla dojścia do 3 rd podziału. Po przegranej 2:0 u siebie w pierwszym meczu podopieczni Kenana Kocaka utrzymali się w Lidze Regionalnej Południowy Zachód. Mecz na stadionie Carl-Benz przyciągnął 22 371 widzów.

W lipiec 2016Gerd Dais zostaje nowym trenerem SV Waldhof Mannheim. Podążył za Kenanem Kocakiem, który z kolei dołączył do byłego klubu Daisa SV Sandhausen w drugiej lidze.

15 września 2016, walne zgromadzenie klubu postanowiło podzielić drużynę regionalną na LLC. Przedsiębiorca Bernd Beetz, były dyrektor generalny producenta perfum Coty, udostępnił firmie 1 milion euro w formie kapitału zakładowego. Były tymczasowy prezydent Klaus-Rüdiger Geschwill został wybrany prezydentem dnia24 listopada 2016 przez walne zgromadzenie stowarzyszenia.

W styczeń 2017, klub w końcu ogłosił restrukturyzację i od tego czasu profesjonalny wydział piłki nożnej SV Waldhof Mannheim działa pod nazwą SV Waldhof Mannheim 07 Spielbetrieb GmbH. Jej udziałowcami są Neun10hundert07 GmbH, spółka zależna rodziny Beetz (97%) oraz SV Waldhof Mannheim 07 e. W. (3%).

W sezonie roku 2016/17, SVW ponownie zabezpieczone mecze awansu do 3 rd podziału jako runner-up. Przeciwnikiem był SV Meppen z Północnej Ligi Regionalnej. Po bezbramkowym remisie u siebie w pierwszym meczu przed 24.186 kibicami, przegrali po rzutach karnych w drugim meczu przed 13 815 kibicami w pełnym Hänsch-Arena 3:4 i utrzymali się w mistrzostwach regionu.

16 października 2017 r.SV Waldhof Mannheim zawiesił swojego głównego trenera i dyrektora sportowego Gerda Daisa ze skutkiem natychmiastowym, po tym jak zespół po 13 meczach zdobył tylko 21 z 39 możliwych punktów. Następnie Michael Fink kontynuował tymczasowe szkolenie zespołu, a Benjamin Sachs został zatrudniony jako współtrener. Ponieważ Regionalliga Südwest odmówiła Finkowi zgody na kontynuowanie funkcji głównego trenera do końca sezonu 2017/2018 w celu uzyskania niezbędnej licencji trenerskiej, Bernhard Trares został zatrudniony jako nowy trener.4 stycznia 2018. Od tego czasu Trares jest odpowiedzialny za pierwszą drużynę z trenerem Sachsem, współpraca między Michaelem Finkiem i SV Waldhof Mannheim została przerwana tego samego dnia.

Pod Trares trener SV Waldhof zakończeniu drugi raz trzeciego rzędu w 2017/18 jako prowadnice do wspierania się na 3 -ciej podziału. Przeciwnikiem był KFC Uerdingen 05 24 i 2427 maja 2018 r..


Po Uerdingen na 1: 0 zwycięstwo w pierwszym meczu i 2: 1 ołowiu w rewanżu w Mannheim, gry, już kilkakrotnie przerywane przez zamieszki po obu stronach, zstąpił do chaosu na 82 th minut. Zwolennicy Waldhofu odpalili petardy, łącznie w zamieszkach zostało rannych 45 osób. Po około 15 minutowej przerwie i ogłoszeniu kontynuacji meczu, pojawiły się kolejne petardy, co ostatecznie doprowadziło do ostatecznego unieważnienia przez sędziego Patricka Ittricha. Mecz został zatwierdzony 2-0 później dla Uerdingen, co oznacza kolejną awarię wznoszenia dla SVW. SV Waldhof został ukarany za zamieszki grzywną w wysokości 25 000 euro i trzypunktową odpisem na następny sezon. Trzy czwarte nałożonej grzywny zostało ostatecznie dobrowolnie zapłacone przez grupę fanów Ultras Mannheim 1999, którą zidentyfikowano jako główną odpowiedzialność, ze środków własnych. 20 marca 2019 r., SVW wygrał proces przeciwko DFB w Sądzie Okręgowym we Frankfurcie, który wycofał trzypunktowe odliczenie. Sędzia Richard Kästner nazwał wyrok „tymczasowo wykonalnym” z punktami już przyznanymi Waldhof w bieżącym sezonie, chociaż DFB ogłosiło apelację.

28 października 2018, Klaus Geschwill, Markus Ritzmann, Alexander Rudnick i Klaus Bittinger opuścili Radę Nadzorczą SV Waldhof. W komunikacie prasowym zgłoszono „rozbieżne poglądy na temat stosowania zasady DFB 50+1”, co nie sprzyjało kojarzeniu transakcji. Od czasu podziału profesjonalnego zespołu na Spielbetriebs-GmbH, między prezydium klubu a głównym inwestorem Berndem Beetzem pojawiły się konflikty. Beetz jest wówczas jedynym kandydatem na prezydenta na walnym zgromadzeniu28 listopada 2018 r.i jest wybierany 180 głosami na 266 (26 wstrzymujących się, 60 nie). Wraz z Berndem Beetzem jako prezesem E.V., Spielbetriebs GmbH jest od tego czasu de facto kontrolowana przez rodzinę Beetz, chociaż zgodnie ze statutem E.V. musi ona posiadać większość głosów na walnym zgromadzeniu GmbH zgodnie z 50 + 1 zasada.

Powrót do profesjonalnego świata

20 kwietnia 2019 r.SV Waldhof pokonał u siebie Wormatię Worms 1:0. 20 kwietnia 2019 r.SV Waldhof po raz pierwszy przeniósł się do trzeciej ligi i wrócił do profesjonalnej piłki nożnej 16 lat po tym, jak spadł z drugiej ligi w 2003 roku. Z oficjalną widownią liczącą 14 413 widzów klub pobił rekord jednego regularnego meczu w Lidze Regionalnej Południowy Zachód , który dopiero niedawno założył. Ponieważ9 marca 2019 r.14 326 widzów wzięło udział w meczu z 1.FC Saarbrücken. Oprócz awansu, klub ponownie weźmie udział w Pucharze Niemiec od 2003 roku, ponieważ Waldhof zmierzy się z Karlsruhe SC w finale Pucharu Badenii i już zakwalifikował się do Pucharu dzięki drugiemu miejscu w 3.Lidze. 1 st maja 2019Mannheim otrzymuje pozwolenie na 3 -ciej podziału.

Nagrody

Obecna siła robocza 2020-2021

Nie. Nat. Pozycja Nazwa gracza
1 sol Timo königsmann
4 re Jesper verlaat
5 re Marcel Seegert ( kapitan )
6 M Marco Schuster
7 M Onur Ünlüçifçi
8 M Dorjan Diring
9 W Józef Bojamba
10 M Arianit Ferati
11 W Dominik Martinović
14 W Antoniego Rocznika
16 M Rafael García
Nie. Nat. Pozycja Nazwa gracza
17 M Marcel kosztowny
18 M Mohamed Gouaida
19 M Anton Donkor
21 M Benedykt Dos Santos
22 re Jan Just
23 sol Jan-Christoph Bartels
25 sol Markus Scholz
26 re Jan-Hendrik Marks
27 re Gerrit Gohlke
31 re Marcel Hofrath
35 M Hamza Saghiri


Aktualizuj o 8 października 2020 r.

Personel

Nazwisko Narodowość Funkcjonować
Patrick Glöckner Trener
Benjamin Sachs Asystent trenera
Dennis Tian Trener bramkarzy
Dennis findeisen Trener lekkoatletyczny

Znani gracze

Byli trenerzy

Uwagi i referencje

  1. http://www.svwm.de/cms//content/view/131/528/ oficjalna strona SV Waldhof Mannheim, strona historii klubu

Linki zewnętrzne