Vladimír Clementis

Vladimír Clementis
Rysunek.
Vladimír Clementis
Funkcje
Minister Spraw Zagranicznych Czechosłowacji  ( fr )
18 marca 1948 - 14 marca 1950 r
Poprzednik Jan Masaryk
Następca Viliam Široký
Biografia
Data urodzenia 20 września 1902
Miejsce urodzenia Tisovec Austro-Węgry
Data śmierci 3 grudnia 1952
Miejsce śmierci Praga , Czechy Czechosłowacja
Natura śmierci Wiszące
Pogrzeb rozrzucone popioły
Narodowość Czechosłowacki
Partia polityczna Czechosłowacka Partia Komunistyczna
Zawód prawnik, dziennikarz

Vladimír „Vlado” Clementis (20 września 1902, Tisovec -3 grudnia 1952, Praga ) to słowacki prawnik komunistyczny , dziennikarz i polityk , wybitny członek Komunistycznej Partii Czechosłowacji . W 1952 r. Był jednym z komunistycznych przywódców oskarżonych podczas praskiego procesu, w wyniku którego został stracony.

Biografia

Od początku studiów na wydziale prawa Uniwersytetu Karola w Pradze w 1921 roku zaangażował się w ruch akademii młodzieży socjalistycznej. W 1922 roku ci lewicowi intelektualiści założyli Stowarzyszenie Słowackich Studentów Socjalistycznych, w którym studiowali filozofię marksistowską i sztukę rosyjską. W 1924 roku zaczęli wydawać kwartalnik DAV i dlatego nazwali ich Davistes. Clémentis, dzięki swojej silnej i jednocześnie kultywowanej manierze, zostaje ich nieoficjalnym przywódcą. W 1924 r. Wstąpił do Komunistycznej Partii Czechosłowacji (KSČ).

Od 1926 do 1930 był aplikantem prawniczym, a od 1931 do 1939 prawnikiem w Bratysławie. W 1933 roku Vladimír Clementis poślubił Lídę Clementis Patkovą (1910-1988), córkę dyrektora oddziału Czeskiego Banku Hipotecznego w Bratysławie.

Dwa lata później został posłem komunistycznym. W 1938 r., Jeszcze przed wybuchem II wojny światowej , Clementis na polecenie partii wyemigrował do Paryża przez Polskę i ZSRR. Stamtąd miał udać się do Ameryki Północnej, aby rozwijać działalność dla partii komunistycznej w kręgach swoich rodaków, którzy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych lub Kanady. Jednak jego krytyka paktu Ribbentrop-Mołotow wywołuje wewnętrzne śledztwo prowadzone przez Viliama Širokégo i wyrzucony z Czechosłowackiej Partii Komunistycznej jako przeciwnik polityki Moskwy.

Na początku II wojny światowej w Wrzesień 1939, znany jako ważny komunista, został uwięziony , a następnie ewakuowany do brytyjskiego obozu koncentracyjnego . Po uwolnieniu Decyduje się spędzić lata wojny w Londynie , gdzie bierze udział w audycjach radiowych, w których wzywa wszystkich Słowaków do walki z nazistami. Po powrocie do rodzinnego kraju w 1945 roku Clementis został ponownie przyjęty do partii komunistycznej, a następnie mianowany wiceministrem spraw zagranicznych w pierwszym po wojnie rządzie. Jako reprezentant Czechosłowacji, podpisał Kartę Narodów Zjednoczonych na26 czerwca 1945 rw San Francisco .

Po komunistycznym zamachu stanu w 1948 r. (W którym brał udział), Clementis zajął miejsce Jana Masaryka na stanowisku ministra spraw zagranicznych. Na tym stanowisku w 1948 r. Odegrał ważną rolę w udziale Czechosłowacji w operacji Balak, mającej na celu udzielenie pomocy nowo powstałym izraelskim siłom powietrznym.

Jednak w 1950 r. Został zmuszony rezygnacji za „odchylenie”. Niedługo potem został aresztowany i oskarżony nielegalną próbę przekroczenia granic państwowych. W tym samym roku Clementis został także oskarżony O poważniejszą zbrodnię: bycie „burżuazyjnym nacjonalistą” i udział w spisku trockistowsko - titoistyczno - syjonistycznym .

Plik 3 grudnia 1952po sądzeniu i skazaniu w praskim procesie został powieszony wraz z Rudolfem Slánskim . Jego prochy rozrzucone są wzdłuż drogi w pobliżu Pragi. Jego żona Lída otrzymała tylko dwie fajki i dowcip męża na temat tabaki i została zwolniona z więzienia.

Został zrehabilitowany w 1963 roku podczas destalinizacji kraju wraz z innymi oskarżonymi o proces w Pradze

Fotograficzna sztuczka

Plik 21 lutego 1948, Komunistyczny przywódca Klement Gottwald , przyszły prezydent Czechosłowacji , przemawia z balkonu barokowego pałacu w Pradze, zwracając się do tysięcy ludzi, którzy wypełniają Rynek Starego Miasta. Clementis jest tuż obok niego. Na tym balkonie zaczyna się historia czeskiego komunizmu. Tę scenę fotografuje Karel Hájek , a to zdjęcie są znane wszystkim dzieciom, widoczne na plakatach propagandowych, w podręcznikach i w muzeach.

Cztery lata później, po skazaniu i egzekucji Clementisa, Departament Propagandy usunął nazwisko Clementisa z podręczników historii i jego portret ze wszystkich fotografii. Na tym wyretuszowanym zdjęciu Gottwald pojawia się teraz sam na balkonie. Wszystko, co pozostaje z Clementisa to kapelusz, który rzekomo podarował Gottwaldowi, który ma na głowie.

Bibliografia

  1. Georges Castellan , Historia ludów Europy Środkowej , Arthème Fayard, 1994, str. 463
  2. Milan Kundera wspomina ten odcinek w swojej powieści The Book of Laughter and Forgetting .

Linki zewnętrzne

Źródło tłumaczenia