Iberyjska wioska Ullastret

Iberyjska wioska Ullastret
Lokalizacja
Kraj	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Katalonia
Gminy	Ullastret , Serra de Daró i Fontanilles ( Baix Empordà )
Informacje kontaktowe	42 ° 00 ′ 21 ″ na północ, 3 ° 04 ′ 46 ″ na wschód
Geolokalizacja na mapie: Hiszpania Iberyjska wioska UllastretIberyjska wioska Ullastret Geolokalizacja na mapie: Katalonia Iberyjska wioska UllastretIberyjska wioska Ullastret
Internet
Stronie internetowej	Oficjalna strona muzeum

Iberyjski wsi Puy de Sant Andreu d'Ullastret jest stanowisko archeologiczne znajduje się w strefie miejskiej Ullastret w Baix Empordà  (Girona).

Miejsce archeologiczne

Iberyjska wioska Puy de Sant Andreu d'Ullastret jest największą w Katalonii . Uważa się, że było to prawdziwe miasto, stolica plemienia iberyjskiego, które starożytni autorzy nazywali indiketes . Pierwszy Iberyjski wieś od Ullastret sięga pierwszej połowie 6 wieku pne. AD , chociaż obszar ten był powiązany z wcześniejszymi osadami z wczesnej wczesnej epoki żelaza . Jest to wieś zbudowana na cyplu i otoczona wielkim murem, z którego można było obserwować całe otaczające ją terytorium.

Wieś jest częścią większego zespołu archeologicznego z okresu iberyjskiego, z którego znamy inną wioskę, nekropolię i szereg małych osad rozsianych po całym terytorium.

Spacje

Ściana

Jest to jedna z najbardziej złożonych i wyszukanych rdzennych fortyfikacji na Półwyspie Iberyjskim . Obecna ściana jest wynikiem kilku etapów budowy i różnych napraw. Znamy ponad 930 m odcinka zachodniego, południowego i części wschodniego; ale niewątpliwie całkowicie otoczył wieś. Najbardziej złożona z architektonicznego punktu widzenia część znajduje się na zachodzie (napotyka się ją po przyjeździe na miejsce); broniła najbardziej wrażliwego sektora miasta.

Mur jest wzmocniony siedmioma basztami od zachodu, oddzielonymi od siebie około 28 m, wieżą na północnym krańcu muru oraz wieżą strażniczą po południowej stronie miasta, obok ogrodzenia świątyń. Do tej pory zlokalizowano dziewięć bram do miasta. Niektóre z tych drzwi zostały odkryte zamurowane, co świadczy o tym, że nie były już używane w ostatnich dniach wioski.

Dzięki kilku niedawnym badaniom geofizycznym odkryto ogromny rów obronny równoległy do ​​trasy fortyfikacji na wschodnim zboczu wzgórza.

Obszar świątyni

Na wzgórzach wioski święta dzielnica odsłania pozostałości dwóch świątyń. Taki układ świętej przestrzeni na wysokościach ma naśladować wiele greckich miast, w których nad miastem wznosił się akropol lub kapliczki.

Świątynia po stronie południowej jest jedynym budynkiem użyteczności publicznej, którego plan został względnie zachowany, co pozwala na zbadanie cech konstrukcyjnych budynku. Prostokątny, obejmował przedsionek i zewnętrzne przypory; konserwuje resztki wykładziny podłogowej na bazie wodoodpornej zaprawy z piasku, wapna i ceramiki ozdobionej białymi tesserami . Około metra od tej świątyni, po stronie północnej i równolegle, zachowały się pozostałości innej dużej świątyni, znajdującej się częściowo pod obecnym budynkiem muzeum.

Znaleziono tam kilka rodzajów mozaik, sztukaterii, sztukaterii i gzymsów, co daje wyobrażenie o monumentalności tych budowli. Odkopano także liczne formowane z terakoty ex-wota, przedstawiające z dużym realizmem twarze mitologicznych postaci. Wota pomalowano farbą polichromowaną, pozostało bardzo niewiele.

Domy

Struktura urbanistyczna Puy de Saint Andreu podąża za stromą orografią wzgórza dzięki tarasom, które pozwalają na racjonalną dystrybucję przestrzeni.

Ze ścian pozostały tylko kamienne cokoły o różnej wysokości, połączone gliną; górna część została wykonana z cegły lub adobe . W niektórych przypadkach kamienne ściany pokryte są od wewnątrz tynkiem glinianym, który można było pomalować, ale taka praktyka nie była zbyt powszechna. Na zewnątrz ściany były uszczelnione gliną .

Dachy domów składały się z drewnianych belek i gałęzi pokrytych gliną. Podłoga była na ogół brudna, prawie bez podkładu. Jest kilka pomieszczeń pokrytych płytami lub zaprawą wapienną.

Prawie wszystkie domy w Ullastret są na jednym poziomie, a wiele z nich ma tylko jedno lub dwa pokoje. Jednak w centralnej części stanowiska zidentyfikowano duży budynek o charakterze arystokratycznym. Jest zbudowany wokół dużego centralnego dziedzińca.

Muzeum

Wizyta na iberyjskim stanowisku Ullastret jest kontynuacją wizyty w muzeum, które prezentuje najbardziej niezwykłe pozostałości archeologiczne zespołu archeologicznego.

Muzeum wyjaśnia kulturę iberyjską w północno-wschodniej Katalonii, poprzez wykopaliska dwóch kolonii iberyjskich, które tworzą stanowisko archeologiczne Ullastret, puy de Sant Andreu i Illa d'en Reixac oraz nekropolię du puy de Serra w Serra de Daró.

Wystawa obiektów i odkryć z tych miejsc zorganizowana jest wokół dwóch typów gablot: pierwsza zawiera ogólne informacje o chronologii, paleo-środowisku, tworzeniu i charakterystyce kultury iberyjskiej; druga porusza tematy monograficzne, takie jak handel, wierzenia religijne, obrzędy pogrzebowe, urbanistyka i ekonomia.

Niezwykłe przedmioty

• Młot tnący.  Młotek tnący wydłużony z otworem na drewnianą rączkę. To żelazne narzędzie miało końcówkę w kształcie siekiery, która służyła do znakowania i cięcia kamienia, podczas gdy drugi koniec służył do kruszenia lub łamania go. Takie narzędzia były używane do wydobywania dużych bloków kamienia pochodzących z wykopu rowu lub z eksploatacji kamieniołomów położonych na północ i południe od puy de Sant Andreu, bloków, z których następnie zbudowano mur.
• Maska z terakoty. Fragment terakoty w kształcie twarzy. Fragment ten został znaleziony podczas wykopalisk w świętym miejscu Puy de Sant Andreu, wewnątrz zbiornika, który znajduje się przed największą świątynią. Trzydzieści sześć dodatkowych fragmentów terakoty znaleziono w tym miejscu kultu, wewnątrz zbiornika i wśród ruin dwóch świątyń. Uważa się, że są to ex-wota, które miały być eksponowane na wewnętrznych ścianach świątyń w związku z kultami praktykowanymi w tych miejscach. Z przeprowadzonych dotychczas badań wynika, że ​​prawdopodobnie odpowiadają one przedstawieniom bóstw.
• Przedstawienie boga Besa z terakoty . Terakota przedstawiająca boga Besa w postaci groteskowo wyglądającego brodatego krasnoluda, widziana z przodu, z jedną ręką uniesioną, wystawiającym język i mającym na sobie krótką halkę. Musiał mieć na głowie niezachowany pióropusz, który niewątpliwie był w całości pokryty polichromią. Bóg Bes, bóstwo, które z czasem zyskało na znaczeniu w egipskim panteonie , zostało adoptowane przez Fenicjan, którzy rozpowszechnili go w całym basenie Morza Śródziemnego . Był bóstwem, które chroniło dom i jego mieszkańców w ogóle, zwłaszcza kobiety w ciąży i osoby, które w nim spały.
• Wazon z końmi.  Te Vas dels Cavalls (wazonie koni) jest kołowy ceramiki słoik , ozdobione białą farbą. Jest to produkcja charakterystyczna dla obszaru indiketa. Ullastret i jego okolice stanowią jeden z głównych ośrodków produkcyjnych. Ten wazon to wyjątkowy kawałek; Oprócz motywów geometrycznych i roślinnych, jego dekoracja przedstawia jak zwykle scenę, w której widzimy jeźdźca na wierzchowcu, trzymającego innego konia za lejce.
• Żuraw przeciął żelazny gwóźdź . Czaszka mężczyzny w wieku od 40 do 50 lat, skrzyżowana ukośnie żelaznym gwoździem w celu przytrzymania głowy i przymocowania jej do ściany lub innej konstrukcji. Rytuał ten był stosunkowo zwyczajową praktyką wśród galijskich ludów śródziemnomorskich i plemion iberyjskich na północy dzisiejszej Katalonii. Po walce ten ostatni odcinał głowy pokonanym wrogom i zabierał ich do domu. Następnie wystawiali je w towarzystwie swojej broni na fasadach, w werandach i na dziedzińcach jako trofea wojenne.
• Litera iberyjska na smyczy.  Litera iberyjskimi znakami: nacięcia na arkuszu ołowianym. Wydłużony prostokąt o nieregularnych konturach musiał być zwinięty w dziewięć fałd. Jest napisany po obu stronach północno-wschodnim alfabetem iberyjskim. Po stronie A sześć wpisanych linii zajmuje całą powierzchnię; po stronie B, pojedyncza linia, od końca do końca. Jest to jedna z najpełniejszych inskrypcji iberyjskich. Są na nim nazwiska osób i numery, które identyfikują ten dokument jako list biznesowy, podobny do greckich listów zaktualizowanych do Empúries i Pech Maho .
• Biureta łopatkowa.  „  Sitra ” to butelka ceramiczna o kulistym korpusie bez szyjki, zaopatrzona w uchwyt i wylewkę pod obrzeżem. Ta ampułka ma intensywnie wyplataną dekorację, bardzo powszechną w tego rodzaju ceramice. Tego rodzaju fragmenty, charakterystyczne dla wczesnego średniowiecza , zostały wielokrotnie odkryte podczas wykopalisk stanowisk archeologicznych z okresu karolińskiego prowadzonych na terenach Starej Katalonii. Zostało to znalezione w pobliżu jednego z dwóch rowów, które chroniły południową i zachodnią stronę zamku Karolingów.

Sieć muzeów i instytucji

Sieć „Iron Age Europe”

Stanowisko archeologiczne Ullastret i jego muzeum są częścią sieci epoki żelaza w Europie . Ten ostatni, utworzony w 2011 roku z inicjatywy Muzeum Laténium i Parku Archeologicznego w Szwajcarii, jest międzynarodowym partnerstwem między instytucjami zajmującymi się badaniami, konserwacją i ulepszaniem stanowisk archeologicznych i emblematycznych zbiorów Europy epoki żelaza.

Oprócz Ullastret sieć ta obejmuje obecnie następujące stanowiska archeologiczne i muzea:

• Bibracte (Burgundia, Francja)
• Ensérune (Béziers, Francja)
• Lattes (Montpellier, Francja)
• Monachium (Bawaria, Niemcy)
• Manching (Bawaria, Niemcy)
• Frankfurt (Hesja, Niemcy)
• Lozanna (Vaud, Szwajcaria)
• Laténium (Neuchâtel, Szwajcaria)
• Barcelona (Katalonia, Hiszpania)

Uwagi i odniesienia

• Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty ze strony „  Agència Catalana del Patrimoni  ”, przy czym tekst został umieszczony przez autora lub osobę odpowiedzialną za publikację na podstawie licencji Creative Commons - udział autorstwa lub zgodnej licencji.

1. Generalitat de Catalunya , Agència Catalana del Patrimoni, „  Archaeological Museum of Catalonia - Ullastret · Visitmuseum · Catalonia museums  ” , na visitmuseum.gencat.cat (dostęp 23 lutego 2017 )
2. „  The Laténium Networks  ” , na latenium.ch (dostęp 26 maja 2020 )