Wicehrabina Beauséant
Wicehrabina Claire de Beauséant to fikcyjna postać w komedia ludzka przez Honoré de Balzac , który pojawia się zwłaszcza w Ojciec Goriot . Wicehrabina jest kuzynką Eugène de Rastignac i kochanką markiza d'Ajuda-Pinto . To ona, zdradzona przez swojego kochanka, zobowiązuje się udzielić Rastignacowi pierwszej lekcji optymizmu. M me Beauseant należy do szlachty i króluje poprzez swoje przyjęcia w całym Paryżu . Urodzona jako Claire de Bourgogne w 1792 r., Pochodzi z bękarskiej gałęzi Maison de France , „ostatniej córki quasi-królewskiego rodu Burgundii ”.
Chronologia Vicomtesse de Beauséant
- W 1817 roku , w Lilia w dolinie , tym księżniczka Blamont-Chauvry przedstawił go Félix de Vandenesse . Bardzo blisko Diane de Maufrigneuse w tym dniu pojawia się również w Gobseck , dwie kobiety desperacko starające się spłacić swoje długi.
- W 1818 roku w La Duchesse de Langeais zaprosiła Antoinette de Langeais na jeden ze swoich wystawnych i słynnych balów.
- W 1819 roku jej charakter stał się jaśniejszy w Le Père Goriot, gdzie odegrała ważną rolę wobec swojego krewnego, Eugène de Rastignac . Najpierw przedstawia młodego mężczyznę swojemu mężowi (Vicomte de Beauséant), a następnie wprowadza go w „wielki świat”, udzielając mu cennych rad. Z tej samej powieści dowiadujemy się, że właśnie została porzucona przez swojego kochanka, markiza d'Ajuda-Pinto. I żeby uciec przed upokorzeniem, jakie jej zadaje, poślubiając Mademoiselle de Rochefide, opuści Paryż zaraz po słynnym przyjęciu, na które w końcu zaproszono Delphine de Nucingen , która od dawna na tę okazję czekała.
- W 1820 roku w L'Interdiction księżna Langeais przyjęła rolę królowej całego Paryża. Została natychmiast zdetronizowana przez markiza d'Espard .
- W 1822 roku w Opuszczonej kobiecie udała się na emeryturę do największej samotności w Courcelles w Dolnej Normandii i nie chce się z nikim widywać. Ale młody Gaston de Nueil, który przybył do rekonwalescencji w wysokiej rangi rodzinie (Champignelles), wyłamał się z drzwi i uwiódł ją. Po wielu wahaniach wicehrabina oddaje się radościom nowej miłości. Po kilkuletnim pobycie w Genewie ze swoim młodym kochankiem zachęca go do małżeństwa, mając nadzieję, że odmówi. Gaston de Nueil bierze ślub i ponownie wicehrabina zostaje porzucona.
Pojawia się również w
Bibliografia
- Anatole Cerferr i Jules Christophe, Repertorium „La Comédie humaine” Balzaca , wstęp Paul Bourget, Calmann-Lévy, 1893.
- Arthur-Graves Canfield, „The Reappearing characters of La Comédie humaine ”, Revue d'histoire littéraire de la France , January-March and April-Czerwiec 1934(ponownie opublikowane jako The Reappearing Characters in Balzac's Comédie Humaine , Chapell Hill, University of North Carolina Press, 1961; przedruk Greenwood Press, 1977.
- Charles Lecour, Postacie z „Ludzkiej komedii” , Vrin, 1967.
-
Félicien Marceau , Postacie „Ludzkiej komedii” , Gallimard-NRF, 1977, 375 s.
- Fernand Lotte, Słownik biograficzny fikcyjnych postaci z „La Comédie humaine” , przedmowa Marcela Bouterona, José Corti, Paryż, 1952.
- Félix Longaud, Słownik Balzaca , Larousse, Paryż, 1969.
- Pierre Abraham, Créatures chez Balzac , Gallimard, Paryż, 1931.
- Félicien Marceau, Balzac i jego świat , Gallimard, wyd. „Tel”, 1970; wydanie poprawione i rozszerzone, 1986, 684 s.
- Anne-Marie Meininger i Pierre Citron, Indeks fikcyjnych postaci z „La Comédie humaine” , La Pléiade, t. XXII, s. 1169.
Uwagi i odniesienia
-
Ojciec Goriot .