Wariant alapinowy

Wariant Alapine (nazwane Siemion Ałapin ) 1. e4 C5 2. C3 jest otwór o szachy  ; wariant obrony sycylijskiej , zaliczany jest do wariantów antysycylijskich .

Analiza

W wariancie alapińskim ideą białych jest wtedy, aby móc zagrać pionkiem d na d4. Kiedy czarne biorą pionka d4 swoim pionkiem c5, białe przejmują pionkiem c3 i otrzymują mocny środek pionów z e4 i d4. Białe również unika tym uderzeniem wszystkich głównych linii Sycylijczyka i zmusza czarne do wejścia w inny wzór, czasami z możliwymi transpozycjami do francuskiej obrony (na przykład 2. ... e6 3.d4 d5 4.e5 to wariant zaawansowany obrony francuskiej). Niekorzystność czarnych polega na tym, że 2.c3 nie jest ruchem rozwojowym i usuwa pole c3 z skoczka, co utrudnia obronę piona e4. Dlatego główne czarne uderzenia w ten otwór to:

Inne, bardziej marginalne ruchy to 2. ... d6, który po prostu dąży do rozwoju, lub 2. ... Da5, który stara się zapobiec 3.d4 przez przybicie pionka c3, a tym samym zapobieganie odzyskaniu przez pionka; rzeczywiście, 2. ... Da5 3.d4? nxd4 4.Hxd4 Sc6 jest dobre dla czarnych, które zyskały czas na rozwój hetmana i zapobiegły tworzeniu się silnego białego środka.

To otwarcie zostało po raz pierwszy użyte na wysokim poziomie przez Semiona Alapine'a w 1898 roku przeciwko Siegbertowi Tarraschowi .

Uwagi i odniesienia

  1. Nicolas Giffard i Alain Biénabe , The New Chess Guide. Complete Treaty , Paris, Robert Laffont , coll.  "Książki",2009, 1710  s. ( ISBN  978-2-221-11013-3 ) , str.  237

Bibliografia