Elektrownia jądrowa Rokkasho

Rokkasho jest strona jądrowa znajduje się w Kamikita Okręgu w prefekturze Aomori w regionie Tohoku w północnej części wyspy Honsiu , głównej wyspy Japonii . Witryna jest zarządzana przez Japan Nuclear Fuel Limited (JNFL).

Charakterystyka

Składowisko Rokkasho obejmuje cały cykl paliwowy z zakładem wzbogacania uranu , składowiskiem odpadów promieniotwórczych , „tymczasowym” składowiskiem odpadów promieniotwórczych wysokiego poziomu oraz zakładem przetwarzania odpadów jądrowych (六 ヶ 所 村 核燃料 再 処理施 設, Rokkasho Kakunenryō Saishori Shisetsu), zbudowany w wyniku transferu technologii z Arevy . Utworzony w 2002 roku zakład utylizacji, którego uruchomienie od tego czasu było wielokrotnie odkładaneLipiec 2007 jest nadal w fazie testów marzec 2012.

W 2010 roku zakład wzbogacania Rokkasho składał się z 38 budynków na powierzchni 3 800 000  m 2 . Jego maksymalna zdolność przerobowa to teoretycznie 800 ton uranu lub 8 ton plutonu rocznie. Jego maksymalna dzienna ładowność wynosi 4,8 t. uran. Jego pojemność magazynowa to 30 ton plutonu, czyli 1440 opakowań zeszklonych.

Historia

Plik 9 kwietnia 1985prefektura oficjalnie wyraziła zgodę na budowę kompleksu nuklearnego. Dzień wcześniej petycja wzywająca do przeprowadzenia lokalnego referendum, podczas której zebrano 92 796 podpisów, została przekazana gubernatorowi Aomori. Lokalni przeciwnicy wykorzystali inne sposoby, aby zatrzymać projekt: wybory lokalne, demonstracje z udziałem kilku tysięcy osób w latach 80. oraz blokadę portu przez rybaków po dotarciu odpadów radioaktywnych.

Budowa rozpoczęła się 28 kwietnia 1993. Zainspirowany zakładem ponownego przetwarzania w La Hague i zbudowany we współpracy z francuską grupą atomową Areva , wdraża jedne z najbardziej zaawansowanych technologii oczyszczania w warsztatach podlegających kontroli Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej .

Po wielu opóźnieniach i zainwestowaniu ponad 20 miliardów dolarów, czyli trzykrotności budżetu ogłoszonego na początku projektu, zakład miał zostać oddany do użytku w październiku 2010 roku, ale w 2012 roku nadal nie działa. JNFL planuje wybudowanie w pobliżu zakładu produkującego paliwo MOX .

Obszar 70 hektarów jest obecnie wykorzystywany do przechowywania produktów radioaktywnych, w szczególności plutonu.

Sprzeciw wobec witryny

Od 2002 roku Greenpeace sprzeciwia się działaniom strony w ramach kampanii „Wings of Peace: Never Again z Hiroszimy lub Nagasaki” i publikuje w szczególności witrynę internetową, której celem jest zamknięcie zakładu.

W Maj 2006, muzyk Ryuichi Sakamoto rozpoczyna kampanię „Stop Rokkasho”, mającą na celu podniesienie świadomości na temat niebezpieczeństw związanych z elektrownią jądrową Rokkasho. Wspiera go udział różnych muzyków europejskich i japońskich, w tym Thomas Dolby , Matthew Seligman, Alva Noto czy Sugizo .

Plik 27 stycznia 2008, Japoński Związek Konsumentów i 596 organizacji demonstruje w Tokio w celu zamknięcia elektrowni atomowej Rokkasho. Petycja, po zebraniu 810 000 podpisów, została przekazana do japońskiego Ministerstwa Przemysłu.

W czerwiec 2008, komitet naukowców ostrzega firmę obsługującą obiekt o niebezpieczeństwach w przypadku poważnego trzęsienia ziemi, które znajduje się w pobliżu uskoku. Japan Nuclear Fuel Ltd. ripostuje, że trzęsienie ziemi o sile większej niż 6 jest mało prawdopodobne i że w każdym przypadku roślina może wytrzymać trzęsienie ziemi o sile 6,9.

Konsekwencje trzęsień ziemi w 2011 roku w elektrowni Rokkasho

Po zaniku zasilania spowodowanym trzęsieniem ziemi o sile 9 w 2011 roku u wybrzeży Tōhoku na Pacyfiku , elektrownia działała od11 marca 2011 r, w awaryjnych generatorach diesla, maszynach, które nie zostały zaprojektowane do pracy przez długi okres czasu.

Zakład zawiera ponad 3000 ton zużytego paliwa jądrowego , które może się zapalić, jeśli system chłodzenia zostanie wyłączony.

Ponadto 13 marca 2011 r, Japońskie radio informuje o wycieku 600 litrów materiałów radioaktywnych na miejscu. Według New York Times zasilanie elektrowni zostało przywrócone z14 marca 2011 r.

Aftershock od 7 kwietnia 2011 roku spowodowały również przerwy w zasilaniu elektrowni Rokkasho.

Bibliografia

1. AFP 31 sierpnia 2009 , dostęp 9 kwietnia 2012.
2. Witryna Romandie.com , dostęp 9 kwietnia 2012.
3. Strona Areva.com , dostęp 9 kwietnia 2012.
4. (w) [PDF] Olli J. Heinonen, „  Zabezpieczenia w akcji: MAEA at Rokkasho  ” , Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej ,czerwiec 2010(dostęp 24 maja 2011 )
5. La Tribune - 14.03.2011: Energia jądrowa w Japonii: długie rozczarowanie .
6. (en) Partnerstwo Areva / JNFL na rzecz recyklingu paliw , 22 września 2007
7. (en) Japonia: elektrownia jądrowa już się nie uruchamia , L'Usine Nouvelle, 31 sierpnia 2009
8. (w) Wings of Peace - No more Hiroshima Nagasaki
9. (en) http://www.greenpeace.or.jp/cyberaction/npt/index_en_html
10. (w) Stop Rokkasho , miejsce, w którym znajduje się dno tej opinii: „Morze i gleba Irlandii, Anglii, Francji i innych części Europy zostały skażone radioaktywnością propagującą japońskie paliwo jądrowe (w Rokkasho). "
11. (en) http://www.nishoren.org/en/?p=35
12. (en) http://www.nature.com/news/2008/080604/full/453704a.html Japońska elektrownia jądrowa zagrożona trzęsieniami
13. (in) Japońskie obiekty jądrowe są zagrożone trzęsieniem
14. (w) http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=how-to-cool-a-nuclear-reactor Wyjaśnienie na stronie Scientific-american.com
15. (de) http://www.focus.de/panorama/welt/tsunami-in-japan/tsunami-japan-nuklearanlagen-droht-nach-erdbeben-ueberhitzung_aid_607714.htm W witrynie focus.de
16. (en) http://www.greenaction-japan.org/modules/wordpress1/index.php?p=2
17. (in) https://www.nytimes.com/2011/03/18/world/asia/18spent.html?_r=1&pagewanted=2&src=twrhp „Największym zagrożeniem jest bardziej zużyte paliwo jądrowe niż reaktory. "
18. (in) Dziennik aktualizacji awarii jądrowej w Fukushimie i Dziennik aktualizacji awarii jądrowej w Fukushimie