iaret | ||
| ||
jˁr.t |
W starożytnym Egipcie , Uraeus (wymowa: [ y.ʁe.ys ]) to samica kobra , której zadaniem jest chronić faraona przed jego wrogami. Jest także potężną boginią, głównie wcieloną w Ouadjet (kobrę Bouto ). Uosabia ją również bogini Ouret-Hékaou (wąż lub lwica).
W mitologii egipskiej uraeus jest nadal okiem Ra (i jego córki), bogini słońca. Najczęściej występuje na nakryciu głowy faraona, którego jest jednym z atrybutów . Uraeus, zwykle rysowany na czole, może również ozdobić koronę i pasma królewskie (patrz popiersie Nefertiti , Ęgyptisches Museum ). Czasami jest on przedstawiany jako wygrawerowany relief na ścianach świątyń grobowych.
Termin uraei pochodzi od starożytnego greckiego οὐραῖος / ouraîos ( „ogon”), poprzez na łacinę , ale nazwa egipska jest Iaret (w tradycyjnej transkrypcji : jˁr.t ). „COBRA chowu”
Na nakryciach głowy faraonów Wadjet jest często kojarzony z boginią sępów Nekhbet .