Trachit

Trachit jest wybuchowy skała wulkaniczna bogaty w skaleni alkalicznych i z dość dużej zawartości krzemionki. Dlatego trachity należą do grupy skał felsicznych . Ich struktura jest głównie mikrolityczna, ale zwykle występują fenokryształy. Struktura jest również płynna, ponieważ mikrokryształy mają pola o wspólnej orientacji wzdłuż linii płynu. Po złamaniu wygląd jest szorstki, jak wskazuje etymologia nazwy trachit, pochodzącej ze starożytnej greki τραχύς / trachys , „szorstki”. Kolor jest dość jasny: trachity to skały leukokratyczne , zwykle białawe do zielonkawoszarego.

Pod względem mineralogicznym skalenie alkaliczne jest najczęściej reprezentowane w trachitach przez sanidynę, ale mogą też być albitami lub anortozami . Krzemionkę można czasami wyrazić w postaci kwarcu, ale w ilości zawsze mniejszej niż 10%. Sporadycznie obecne są kryształy skalenia plagioklazowego , biotyt , amfibole . Równoważną plutoniczną skałą magmową jest sjenit .

Pod względem składu chemicznego, na co wskazuje ich pozycja na wykresie klasyfikacji TAS , trachity mają wagową zawartość krzemionki co najmniej większą niż 58%, ale zawsze mniejszą niż 69%. Zawartość minerałów alkalicznych przekracza 7%. Skład ten odpowiada frakcyjnej krystalizacji zasadowych bazaltów z magm, które nie migrowały bezpośrednio ze strefy formowania się (głębokość ponad 30 km) na powierzchnię, ale które ewoluowały chemicznie w wyniku zanieczyszczenia skorupy ziemskiej (wpływ skrzyżowanej skorupy na chemizm magmy), podczas gdy pozostały przechowywane w komorach magmowych o głębokości około 10 km, gdzie zostały wzbogacone w krzemionkę podczas chłodzenia i topienia otaczającej skorupy ziemskiej.

Trachity są bardzo lepkimi lawami, głównie tworzącymi kopuły i wypukłości i są na ogół związane z wulkanizmem typu wybuchowego.

Uwagi i odniesienia

  1. Wymawiane [tʀakit], mnemoniczne: trochę jak „praktyka”.
  2. (w) Carl K. Seyfert, Encyklopedia geologii strukturalnej i tektoniki płyt , Van Nostrand Reinhold,1987, s.  612
  3. Alain Foucault, Jean-François Raoult, Fabrizio Cecca, Bernard Platevoet, Dictionary of Geology , Dunod ,2014, s.  374

Zobacz też