Róża na Dzień Wszystkich Świętych
Róża na Dzień Wszystkich Świętych
Róża Toussaint, obraz z XVII wieku
| Fotel 2 Akademii Francuskiej | |
|---|---|
| 2 grudnia 1675 -6 stycznia 1701 | |
| Valentin Conrart Ludwik de Sacy |
| Narodziny |
3 września 1611 r Provins |
|---|---|
| Śmierć |
6 stycznia 1701(w wieku 89 lat) Paryż |
| Czynność | Sędzia |
| Członkiem | Akademia Francuska (1675-1701) |
|---|
Toussaint Rose, markiz de Coye , urodzony w Provins on3 września 1611 ri zmarł w Paryżu dnia6 stycznia 1701, jest francuskim sędzią pokoju. Był prezesem Paryskiej Izby Obrachunkowej , sekretarzem Mazarina, a następnie Ludwika XIV , zanim został wybrany do Akademii Francuskiej w 1675 r. na stanowisku 2 .
Biografia
- W styczeń 1655 16, Toussaint Rose, prywatny sekretarz Mazarin, zanim został „ręką” Ludwika XIV, uzyskuje patent „zwykłego doradcy króla w jego radach stanowych i prywatnych oraz kierowaniu jego finansami”. W ten sposób osiągnął rangę pierwszych sług króla. Akt szczegółowo opisuje jego działania, które przyniosły mu to wyróżnienie:
- „Między innymi względami tego, co wspomniana Róża wyświadczyła Jego Królewskiej Mości, zarówno w wysyłaniu dużej części najbardziej tajnych i najważniejszych wiadomości, które zostały wykonane w jego służbie, jak i w różnych negocjacjach, które zobowiązała się do niego , a w szczególności w podróży, którą wspomniana Róża odbyła z rozkazu Jego Królewskiej Mości do księcia Karola Lotaryngii w 1652 roku, gdzie wspomniany Sieur Rose w pełni odniósł Zadowolenie Jego Królewskiej Mości, chociaż miał do czynienia z bardzo drażliwymi sprawami i w sytuacji niezbyt sprzyjającej skokom Jego Królewskiej Mości”.
- Toussaint Rose wykonał kilka misji w służbie króla:
- - Pierwsza misja, w Brouage w 1650: Rose otrzymała zadanie wyposażenia floty przeciwko frondeursom z Bordeaux. Udało mu się wzmocnić chwiejne posłuszeństwo gubernatora tego miejsca, co „później znacznie ułatwiło sprowadzenie Bordeaux do posłuszeństwa Jego Królewskiej Mości”.
- W 1652 roku udało mu się odwrócić księcia Lotaryngii od jego planu, aby jego wojska maszerowały „przeciwko armii Jego Królewskiej Mości”.
Toussaint Rose został „sekretarzem pióra” z Ludwikiem XIV na czterdzieści lat.
Jako „sekretarz gabinetu” był odpowiedzialny za podpisywanie oficjalnych dokumentów w zastępstwie króla. Wiedział tak dobrze, jak naśladować podpis Ludwika XIV, że niektóre autografy wielkiego króla można było zakwestionować.
Zbiory listów sporządzonych przez Rose pokazują bezwzględne posłuszeństwo wobec króla. Oto przykład: ta notatka z26 marca 1662 r, na marginesie listu do króla Hiszpanii ogłaszającego ślub Monsieur, brata Ludwika XIV:
„Ten list został w całości przyniesiony przez pana de Lionne do króla, ale Jego Wysokość, począwszy odpis ręką, wezwał mnie i kazał dokończyć go moim; co sprawiło, że wyglądało na to, że jest to ten sam charakter pisma. Odkryłem, że słowo aprobaty jako zbyt łaskoczące zostało zrezygnowane z syna Francji do króla Hiszpanii, ale od króla, którego ducha nie śmiałem go dotknąć z szacunku i zrobiłem, jak mi nakazano.
Toussaint Rose został mianowany prezesem paryskiej Izby Obrachunkowej w 1661 roku.
To dzięki jego interwencji u króla wydano zarządzenie z 1667 r., na mocy którego Akademia musiała zostać przyjęta do sądów wyższych. Z pewnością z tego powodu został naukowcem, gdyż w chwili przyjęcia nie opublikował niczego2 grudnia 1675 zastępując Conrart i odebrany dnia 12 grudniaprzez Régnier-Desmarais . Był po stronie starożytnych, a kiedy doszło do zastąpienia Colberta, poparł kandydaturę Boileau przeciwko kandydaturze La Fontaine'a ; wygłaszał przemowy akademickie, wygłaszał przemówienie do króla w 1679 r. o pokoju i był jednym z pierwszych sześciu akademików dopuszczonych do występów dworskich.
W 1684 r. król nadał mu stanowisko doradcy prezydenckiego w Paryskiej Izbie Obrachunkowej , zastępując prezydenta Louisa Bétaulta. To spotkanie zostało nagrane natychmiast, pomimo komentarzy funkcjonariuszy Izby.
Ożenił się z Madeleine de Villiers, córką Claude, prawnika w Parlamencie Paryskim i M lle Rayer. Zięć jego syna Louisa, prezydent Antoine Portail był również, bez wielkich tytułów literackich, członkiem Akademii Francuskiej .
- W Bibliotece Narodowej Francji można zapoznać się pod numerem NAF 4797-4800 ze zbiorem ważnych listów napisanych ręką Ludwika XIV od śmierci kardynała Mazarina w 1661 r. do papieża, cesarza, królów królewskich , książęta, księżniczki, kardynałowie, prałaci, książęta i parowie oraz marszałkowie Francji, ambasadorowie i ministrowie spraw zagranicznych przez pana Roze, sekretarza gabinetu .
- Ten zbiór, składający się z listów napisanych przez Toussaint Rose pod dyktando króla, zawiera wiele notatek wyjaśniających samego Rose.
Opis autorstwa Saint-Simona
Duc de Saint-Simon , a opowiadając kilka przyjemnych anegdoty o nim w swoich wspomnieniach, maluje portret:
„Rose był małym mężczyzną, ani grubym, ani chudym, z dość przystojną twarzą, piękną fizjonomią, przenikliwymi oczami i błyszczącym dowcipem, małym płaszczykiem, atłasową czapką na prawie białych włosach, małym prostym płatem prawie opata i zawsze jego chusteczka między płaszczem a marynarką: powiedział, że jest tam bliżej nosa, zaprzyjaźnił się ze mną, naśmiewał się z zagranicznych książąt, ich szeregów, ich pretensji, bardzo swobodnie i zawsze wzywał książąt, z którymi było znajome: Wasza Wysokość Książę ; to było śmiać się z tych innych tak zwanych Wysokości . Był niezwykle czysty i wesoły i pełen rozsądku do końca.
Ikonografia
Portret Toussaint Rose autorstwa François de Troy , który jest częścią kolekcji muzeum Carnavalet (E. 5037), jest zdeponowany w Pałacu Wersalskim .
Uwagi i referencje
- prezydenta oszacowano na prawie 300 tys . funtów.
Załączniki
Bibliografia
- Marc de Villiers Du Terrage, sekretarz Ludwika XIV , Toussaint Rose, markiz de Coye, prezes Izby Obrachunkowej, członek Académie française , Paryż: May et Motteroz, 1891; W-16, 144 pkt. , portret, faksymile, tabela genealogiczna ( czytaj online )
- Louis de Rouvroy, książę Saint-Simon , Memoirs , kilka odniesień.
- Nicolas Schapira, Masters i Sekretarze ( XVI p - XVIII p wieku). Sprawowanie władzy we Francji w ramach Ancien Régime , Paryż, 2020.