Teorii perkolacji jest gałęzią fizyki statystycznej i matematyki , która koncentruje się na cechach przypadkowych mediów, w szczególności zbiór wierzchołków połączonych w przypadkowej wykresie . Teoria ta jest szczególnie przydatna w materiałoznawstwie do formalizowania właściwości przepływu w ośrodkach porowatych i do modelowania zjawisk naturalnych, takich jak pożary.
Matematyczny model perkolacji został wprowadzony przez Johna Hammersleya (w) w 1957 roku i próbuje odpowiedzieć na nieformalne pytanie: wyobraź sobie, że umieszczamy wodę w zagłębieniu na wierzchu porowatego materiału. Jakie są szanse, że jest wystarczająco dużo kanałów komunikujących się ze sobą, aby woda dotarła do podstawy kamienia?
Niech będzie parametrem między a . Dwa punkty (lub wierzchołki ) w odległości euklidesowej od sieci -wymiarowej (o dwóch takich punktach mówi się, że są sąsiadami ) są następnie połączone z prawdopodobieństwem krawędzią. Rezultatem jest nieskończony losowy wykres .
Prawdopodobieństwo perkolacji z tego wykresu, znany jest prawdopodobieństwo, że podłączone urządzenie zawierające źródło jest nieskończonej wielkości.
Łącząc argumenty, pokazujemy, że jest to rosnąca funkcja . Pokazujemy również, że istnieje punkt krytyczny taki, że wynosi zero jeśli i ściśle dodatni jeśli . Harry Kesten wykazały, że wymiar , .
W tym systemie nie ma nieskończonej ścieżki na wykresie. Skończone połączone komponenty (zwane również klastrami) są na ogół małe. Dokładniej, prawdopodobieństwo, że klaster zawierający punkt ma rozmiar przekraczający, maleje wykładniczo szybko z . W szczególności średnia wielkość klastra jest ograniczona.
Dieta krytycznaReżim jest nadal słabo poznany (z godnym uwagi wyjątkiem wymiaru 2). Można przypuszczać , że to znaczy, że w punkcie krytycznym nie ma przesiąkania, ale na razie jest to widoczne tylko w wymiarze drugim lub w wymiarze dużym . W szczególności przypadek wymiaru trzeciego, którego fizyczne znaczenie jest oczywiste, pozostaje nieudowodniony.
Zbyt krytyczna dietaW fazie nadkrytycznej występuje jeden nieskończony składnik punktów połączonych. Ponadto gotowe klastry są na ogół małe. Nieskończona gromada spotyka się z całą przestrzenią; dokładniej część punktów pola rozmiaru należące do klastra dąży do nieskończoności , gdy dąży do nieskończoności. Wiemy również, że nieskończona gromada jest bardzo szorstka: proporcja punktów w pudełku rozmiarów, które znajdują się na granicy nieskończonej gromady, wśród ogółu punktów nieskończonej gromady, które znajdują się w tym pudełku, zmierza do, gdy zmierza w kierunku nieskończoności .
Ogólnie rzecz biorąc, krytyczne wykładniki obserwowane dla pól (eksperymentalnie lub za pomocą modeli, na przykład w zagadnieniach przewodnictwa, mechaniki i przenikalności) różnią się od wykładników geometrycznych. Zjawiska te odzwierciedlają wpływ korelacji pola w wyniku oddziaływań fizycznych (lub z matematycznego punktu widzenia na skojarzone z nimi równania różniczkowe). W szczególności wykładniki różnią się w sieciach i mediach ciągłych dzięki istnieniu nieskończenie małych odległości między interfejsami, których nie można ograniczyć rozmiarem łączy.
Ogólnie istnieją dwa rodzaje przesączania, pierwszy i drugi. Pierwszy przypadek skupia przejścia ciągłych pól, które spotykają się w szczególności w przypadkach, gdy potencjał energii ma tylko jedno minimum. Wręcz przeciwnie, gdy pojawi się kilka lokalnych minimów, może pojawić się nieciągłe przejście. Te zjawiska nie mogą mieć miejsca w standardowej teorii perkolacji.
Jednym z zastosowań teorii perkolacji jest badanie pożarów lasów (a ściślej szerzenia się epidemii).
W tym modelu drzewa są wierzchołkami wykresu, a krawędź reprezentuje fakt, że dwa drzewa mają ten sam stan: jeśli jedno zostało trafione (lub zainfekowane), to drugie też. Pozostaje zatem pytanie, czy pożar pozostaje zlokalizowany, czy też rozciąga się na dużą część lasu. To modelowanie nie wymaga czasu i zakłada, że wszystkie drzewa są identyczne.
MigracjeKrajobraz ekologia jest zainteresowana możliwością gatunków i osobników poruszać się w przestrzeni, która wymaga pomiaru łączności ekologicznej odzwierciedlającej funkcjonalną łączność między siedlisk naturalnych lub półnaturalnych i migracji stóp (lub dyspersji), związanego ze złożonymi zachowaniami i zagrożeń klimatycznych . duża część migracji odbywa się dodatkowo w nocy . Wymaga to często bardzo drogich i delikatnych metod, takich jak śledzenie radiowe, automatyczne wykrywanie i / lub fotografowanie, pułapki śladowe lub metody przechwytywania i przechwytywania znaku.
Teoria przesiąkania jest więc jednym z narzędzi teoretycznych przetestowanych w badaniach i modelowaniu zdolności osobników i populacji do migracji (w strumieniu) między ziarnami lub plamami krajobrazu, przy czym te ostatnie są w pewnym sensie porównywane z porowatym środowisko, w którym każdy gatunek krąży mniej lub bardziej łatwo. Innymi słowy, perkolacja pozwala ocenić związek między odruchem migracyjnym gatunków a mniej lub bardziej liberalnym usposobieniem dowolnego środowiska naturalnego.
Teoria perkolacji, która bada systemy heterogeniczne i nieuporządkowane, stanowi uzupełniające podejście w ekonomii. Umożliwia badanie rozprzestrzeniania się informacji (technologii, ceny, zachowania, opinii itp.) Na losowej i niejednorodnej strukturze, w której zbiór elementów (agenci, firmy itp.) Tworzy sieć.
Wśród tematów zastosowań perkolacji w ekonomii można wymienić sieci organizacji, giełdy, terytoria, integrację rynkową, dominację technologii czy konwencji itp.
Istnieją przykłady zmian stanu lub fazy od określonego progu w wielu obszarach, zarówno ludzkich, jak i społecznych ( biegun rozwoju ) i fizycznych ( rozszczepienie jądrowe ).