Teutberge (córka Bosona Starszego)

Teutberge (zmarła przed 875 ) to frankońska księżniczka, członek rodziny Bosonidów , żona króla Lotharingii Lothaire'a II .

Biografia

Córka hrabiego Arles Boson the Elder , poślubiła Lothaire'a II z powodów politycznych w 855 roku . Próby Lothaira o rozwód zajęły większość jego panowania.

Ponieważ Teutberge nie dał mu dzieci, Lothaire chciał poślubić swoją kochankę Waldrade, aby legitymizować swoje dzieci. Od 857 roku Lothaire więził Teutberge'a, zarzucając mu kazirodcze stosunki z bratem Hucbertem . Pomimo ciężkiej próby wrzącej wody, którą pomyślnie przeszedł Teutberge, został on potępiony przez lokalną radę w 860 roku . Zdecydowanie bronione przez arcybiskupa Reims Hincmar , dwie inne rady lokalne zorganizowane przez Lothaire przybyły, aby potwierdzić wyrok pierwszego i zezwolić na ponowne małżeństwo, co pozwoliło królowi poślubić Waldrade w 862 roku .

Partyzanci Teutberge nie rozbroili się: Teutberge zdołał uciec i schronić się u króla Francji Zachodniej Karola II Łysego . Zaapelowała do papieża Mikołaja I er, który unieważnił decyzje poprzednich soborów. Zagrożony ekskomuniką i podejrzewając Karola Łysego o przygotowanie do podziału swojego królestwa, Lothair poddał się i odebrał żonę w 865 roku .

Teutberge wspominała, a wkrótce potem ponownie odrzucona, musiała znosić wszelkiego rodzaju zniewagi i nieszczęścia, z których uciekła jedynie, ukrywając się w pobliżu króla Charles-le-Chauve , który zgodnie z jej życzeniem dał jej azyl., Opactwo Avenay. .

Ale Lothair przypomniał sobie Waldrade'a. Skoro tylko został ekskomunikowany, musiał udać się w swoją sprawę do nowego papieża Adriana II na Monte Cassino . To właśnie podczas podróży powrotnej zmarł w Plaisance w 869 roku  : nie mogąc uregulować sytuacji swoich nieślubnych dzieci, jego królestwo zostało podzielone między jego wujów Karola II Łysego i Ludwika II Germańskiego na mocy traktatu z Meerssen .

Następnie Teutberge przeszedł na emeryturę do opactwa Sainte-Glossinde w Metz .

Uwagi i odniesienia

1. M. **** - Esej o historii Comitia w Rzymie, Stanów Generalnych Francji i Parlamentu Anglii - Paryż, 1789 - T.1, strony 212, 213 tutaj  : On [Lothair II] zmusza, po kilku latach prześladowań, swoją królową, swoją żonę, do stawienia się przed nimi [zgromadzeniem biskupów i panów w Aix-la-Chapelle] i złożenia im oświadczenia, w którym się wypowiada. nie tylko przyznaje się do kazirodztwa ze swoim własnym bratem, ojcem Hucbertem, który był żonaty, ale także zaświadcza w tej sprawie, że popełniła z nim akty rozpusty sprzecznej z naturą; i poświadcza w nim, że czyni wszystkie te wyznania dobrowolnie i bez żadnych ograniczeń. W związku z tym tak wolnym i wiarygodnym przyjęciem, to zgromadzenie, które nie jest kanapą, niewolnikiem despoty, ale którym kierowało dwóch arcybiskupów Kolonii i Treves, potępia tę nieszczęśliwą królową na wieczne zamknięcie w klasztorze.
2. Louis Paris , „  Historia opactwa w Avenay  ”, Dzieła National Academy of Reims , vol.  61, n kość  1-2, 1876-1877, s.  182 ( czyt. Online , sprawdzono 31 maja 2019 r. ).