Taras Borovets
Taras Borovets
| Narodziny |
9 marca 1908 Bistrichi ( d ) |
|---|---|
| Śmierć |
15 maja 1981(w 73) Nowym Jorku |
| Pogrzeb | Cmentarz Saint-André ( d ) |
| Narodowości |
Rosyjska Ukraińska Republika Ludowa |
| Zajęcia | Odpowiedzialny , buntowniczy |
| Partia polityczna | Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów |
|---|---|
| Stopień wojskowy | Pułkownik |
| Konflikt | Druga wojna światowa |
| Miejsce zatrzymania | Sachsenhausen |
| Różnica | Krzyż wojskowy ( d ) |
Taras Borovets (w języku ukraińskim : Тарас Дми́трович Борове́ць , przydomek Tarass Boulba ), ur.9 marca 1908w Bystrytschi (de) ( Imperium Rosyjskie , obecnie obwód rówieński ) i zmarł dnia15 maja 1981w Nowym Jorku jest ukraińskim politykiem i przywódcą wojskowym.
Biografia
W okresie międzywojennym Taras Borowec, przebywając na części ukraińskiej zaboru, był więziony za „działalność wywrotową” w Berezie Kartuzkiej w Polsce . Podczas pierwszej radzieckiej okupacji zachodniej Ukrainy w latach 1939–1941 stworzył konspiracyjną organizację z siedzibą na Wołyniu . Wraz z wybuchem wojny niemiecko-sowieckiej organizacja ta przyjęła nazwę Sitch of Polesia i walczyła z Sowietami . Później będzie walczyć z niemieckimi jednostkami wojskowymi.
W Grudzień 1941przyjęła nazwę Armii Powstańczej i20 lipca 1943zmienił nazwę na Ukraińską Ludową Armię Rewolucyjną (ARPU). Taras Borowec poprowadził tę rewolucyjną walkę zbrojną zgodnie z wytycznymi szefów sztabów rządu na wygnaniu Ukraińskiej Republiki Ludowej i przyjął program demokratyczny.
O ile OUN (B) nie uznaje autorytetu Ukraińskiej Republiki Ludowej , to sprawa, której bronił Taras Borowec, uznając OUN (B) za swego rodzaju protopaństwo i nie zgadzał się z polityką czystek etnicznych prowadzoną przez UPA przeciwko Polakom na Wołyniu, im18 sierpnia 1943, Rewolucyjna armia narodu ukraińskiego Tarasa Borowca zostało otoczone i rozbrojone przez UPA z Stepan Bandera . Tarasowi Borowecowi, który odmówił przyłączenia się do ekstremistycznego ruchu banderowców, udało się jednak uciec. Jednak w odwecie oficerowie Ukraińskiej Ludowej Armii Rewolucyjnej i żona Tarasa Borowca zostali torturowani i straceni przez członków OUN-B, reszta wojsk Tarasa Borowca została albo rozproszona, albo włączona do UPA.
Zdradzony uciekł do Berlina, gdzie pod koniec 1943 roku został aresztowany, a następnie osadzony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen . Osaczony Niemcy zmieniają politykę wobec Słowian i wyzwalają ich w 1944 roku: następnie wstąpił do Ukraińskiej Armii Narodowej .
Po wojnie wyemigrował do Niemiec Zachodnich , zorganizował Ukraińską Gwardię Narodową i opublikował recenzję od 1951 do 1953. Ostatecznie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie prowadził życie zwykłego obywatela. Wspomnienia Tarasa Borowca zostały opublikowane w Winnipeg w 1981 r. Pod tytułem: Armia bez państwa: chwała i tragedia ruchu powstańczego Ukrainy .
Uwagi i odniesienia
- Luc Pauwels, „Ukraina i łzy wojny”, La Nouvelle Revue d'histoire , nr 84 z maja-czerwca 2016, s. 47-50.
- Szkice z tajnej wojny: misja polskiego artysty w wyzwoleniu radzieckiej Ukrainy Timothy Snyder strona 187