Tajga skandynawska i rosyjska
Skandynawsko-rosyjska
tajga naziemna ekoregion - kod PA0608
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/02/RanelvaIllhoellia_C.JPG/260px-RanelvaIllhoellia_C.JPG)
Rzeka Ranelva w
norweskiej tajdze .
Geografia i klimat
Powierzchnia: |
2170288 km 2
|
---|
Kluczowe dane
|
min. |
max. |
---|
Wysokość : |
0 m
|
1600 m
|
---|
Temperatura: |
−25 ° C
|
19 ° C
|
---|
Opad atmosferyczny: |
14 mm
|
299 mm
|
---|
Lokalizacja
Skandynawski i rosyjski tajga jest ekoregion naziemnej określona przez World Wide Fund for Nature (WWF). Jest częścią biomu tajgi w ekostrefie Palearktyki . Zajmuje około 2 156 900 km 2 , co czyni go największym ekoregionem w Europie. Obszar ten podzielony jest między Norwegię , Szwecję , Finlandię i północną Rosję . Graniczy z Tundrą na północy i sarmackimi lasami mieszanymi na południu.
Bibliografia
-
(w) DM Olson , E. Dinerstein , ED Wikramanayake , ND Burgess , GVN Powell , EC Underwood , JA D'Amico , I. Itoua ET Strand , JC Morrison , CJ Loucks , TF Allnutt , TH Ricketts , Y. Kura , JF Lamoreux , WW Wettengel , P. Hedao i KR Kassem , „ Terrestrial Ecoregions of the World: A New Map of Life on Earth ” , BioScience , vol. 51 N O 112001, s. 935-938.
-
(en) World Wildlife Fund , „ naziemnej Ekoregiony of World Bazy globalnego zbioru danych ” na http://worldwildlife.org (dostęp 29 września 2012 ) . Alternatywnie dostępne na: Loyola RD, Oliveira-Santos LGR, Almeida-Neto M, Nogueira DM, Kubota U, et al., „ Integrating Economic Costs and Biological Traits into Global Conservation Priorities for Carnivores ” , PLoS ONE,2009(dostęp 20 października 2012 ) , Tabela S1. Dane dotyczące temperatury i opadów to minimalne i maksymalne średnie miesięczne.
-
(w) G. Kier , J. Mutke E. Dinerstein , TH Ricketts , W. Küper , H. Kreft i W. Barthlott , " Globalne wzorce różnorodności roślin i wiedzy florystycznej " , Journal of Biogeography , tom. 32,2005, s. 1107–1116 ( DOI 10.1111 / j.1365-2699.2005.01272.x , czytaj online ), dane i mapa dostępne w Atlas of Global Conservation .
-
(en) World Wildlife Fund , „ WildFinder: Online database of species distribution ” ,styczeń 2006, dane i mapa dostępne w Atlas of Global Conservation .
-
(en) JM Hoekstra , JL Molnar , M. Jennings , C. Revenga , MD Spalding , TM Boucher , JC Robertson , TJ Heibel i K. Ellison , The Atlas of Global Conservation: Changes, Challenges, and Opportunities to Make a Difference , Berkeley, University of California Press ,2010( czytaj online ), dane i mapa dostępne w Atlas of Global Conservation .