Do lokomotywy-przetargowe T19 8201 do 8213 są wynikiem przekształcenia niektórych parowozów typu G11 AL 5501 do 5547 z Kolei Imperial Alzacji-Lotaryngii (GR) . Rzeczywiście, te ostatnie, których konserwacja i użytkowanie uznano za kosztowne pod względem osiągów po pojawieniu się 040 typu G8.1 , były niedostatecznie wykorzystywane. Z drugiej strony w sieci kolejowej Alzacja-Lotaryngia (AL) bardzo brakowało maszyn do sortowania na wzgórzu i dlatego zdecydowano się zmiękczyć serię.
W 1928 r. Test 5518 został przeprowadzony przez SACM w Graffenstaden , który okazał się rozstrzygający. Od 1930 do 1933 roku dwanaście innych maszyn tego typu zostało radykalnie przekształconych dla AL: prosta rozbudowa poprzez wyeliminowanie mieszania , modyfikacja paleniska poprzez redukcję siatki, dodanie bocznych bunkrów wodnych i zasobnika węglowego, a przede wszystkim dodanie tylny Bissela identyczna z przodu nośnej bunkier węglowy. Były to lokomotywy: 5507, 5509, 5510, 5511, 5519, 5521, 5552, 5525, 5528, 5531, 5537 i 5538 .
Jeśli transformacja była zadowalająca, nie została rozciągnięta na całą serię, ponieważ cała moc musiała być przekazywana przez dwa cylindry, a nie trzy, co powodowało gwałtowne ich pogorszenie.
Zostali przydzieleni do usługi odłączania na stoczniach : Thionville , Metz , Sarrebourg , Blainville , Réding , Hausbergen i Mulhouse, a nawet zezwolili na pociągi lokalne.
SNCF dziedziczone wszystkich serii w 1938 roku i immatricula 1-151 TB 201-213 . Jednak seria została szybko amputowana z 1-151 VG 203 i 212 anulowanych w 1939 roku, a pod koniec drugiej wojny światowej brakowało 1-151 VG 207 i 211 , które powróciły dopiero w styczniu 1947 roku . 1-151 TB 202 i 206 były w ostatnich dwóch przedstawicieli serii i zostały anulowane w grudniu 1951 r .